Najciekawsze materiały do: Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

Wyszly jakies dodatki do Wiedzmina 2 ??

Pożegnanie Białego Wilka właśnie wyszło
https://www.moddb.com/mods/farewell-of-the-white-wolf

Właśnie po kilku dniach intensywnego grania skończyłem drugą część Wiedźmina. Tak, także po raz pierwszy w życiu.
I mało brakowało a wyrzuciłbym przez tą grę komputer przez okno. Kompletnie zmienione sterowanie, stworzone mocno pod konsole początkowo wcale mi...nie podeszło. Nawet gdy już się przyzwyczaiłem (a grałem na klawiaturze bo nie mam pada od X-Boxa tylko zwykłego za 20 zł z marketu, a nie będę się bawił w jakieś emulatory) okazało się że owo sterowanie ma, odnośnie tego z „jedynki”, plusy i niestety minusy. Walki są o wiele bardziej zręcznościowe, jeszcze bardziej widowiskowe, fajnie się patrzy na walczącego Geralta, z drugiej strony brakuje mi sterowania myszką, tej izometrycznej możliwości wskazania Wieśkowi gdzie ma iść...Bo niestety, grafika, mimo że śliczna, to jednak dużo lokacji (zwłaszcza akt I) to labiryntówki wręcz, wypchane krzaczkami, kamyczkami, strumyczkami, a Wiedźmin...No Wiedźmin nie potrafi przeskoczyć paru kamyków, wspiąć się na parę kamieni czy przepłynąć strumyczka tylko trzeba szukać ścieżki i często nadganiać szmat drogi. Trudno, przyzwyczaiłem się.
Skoro już jestem przy minusach...Ekwipunek wciąż jest irytująco nieczytelny jak był. Mapa jest tragiczna, niewiele pomaga, bardzo nie podobał mi się też, nieczytelny, niefunkcjonalny panel tworzenia mikstur. Wyłączyłem trudne QTE bo tego w grach po prostu osobiście nie lubię, nie uznaję, uważam za irytujące utrudnianie życia graczowi. W paru miejscach trzeba też było bawić się w zręcznościowe wybryki (szybkie wciskanie W,S,A,D) co także mnie irytowało. Ani w pierwszym ani w drugim Wiedźminie nie grałem w kości, a tu nagle, by popchnąć fabułę do przodu...trzeba wygrać w kości. Bardzo mnie to poirytowało, bo tego typu rzeczy uważam w grach cRPG za opcjonalną ciekawostkę a nie przymus. Wygrałem za n-tym razem, klikając coś tam losowo, do tej pory nie mając bladego pojęcia o co w tej grze w kości chodzi :)
Pomarudziłem na tego Wiedźmina jakby to była jakaś mega zła gra :) A tak przecież wcale nie jest. Drugi Wiedźmin wciągnął mnie równie mocno jak pierwszy. Pomimo ww. „usterek” i „głupot” ma silne atuty. O grafice pisałem. O muzyce nie, ale tu nie trzeba, bo wiadomo że seria trzyma tu wysoki poziom. Wielkim plusem jest to, co najważniejsze: fabuła. Fabuła jest świetna, zaskakująca, z koniecznością podejmowania często trudnych, także moralnie, decyzji. Wydaje mi się, że także dialogi są o wiele lepsze, możliwe że to najlepsze, najnaturalniejsze dialogi z jakimi spotkałem się w cRPG. No i do tego znakomicie podłożone głosy...Skoro przy fabule jestem to muszę napisać że tworzą ją także świetnie napisane, ciekawe postacie (Vernon Roche stał się jednym z moich ulubionych kompanów w cRPG!). Tak naprawdę drugi Wiedźmin grafiką, muzyką, postaciami i fabułą stoi. Te czynniki sprawiają, że jest grą wybitną.
No bo nie jest nią walka :) To znaczy….Poziom trudności. Tak, tu wrócę do minusów. Jest kompletnie niewyważony, absurdalny. Dla świętego spokoju, spokoju nerwów (bo nie gram po to żeby się...wnerwiać, a poznać fajną historię, odprężyć, przeżyć wirtualną przygodę) większość gry grałem na poziomie trudności Łatwy (pierwszy raz w mojej historii jako gracza cRPG). Pozwoliło mi to na spokojnym, całkowitym skoncentrowaniu się na fabule. Oczywiście, jest to poziom trudności może i aż nazbyt łatwy, ale Normalny….jest wg mnie za trudny. Szlag człowieka trafia, gdy gra doświadczonym jakby nie było, zabijaką – mutantem, a zabić go może bez problemu trzech zbirów w lesie. Absurd. Nie mówiąc o rycerstwie…Czy żałuję że grałem na łatwym ? Nie, bo gra całą resztą zapewniła mi super rozgrywkę, a łatwa walka miała ten atut, że pozwoliła cieszyć oko fajnymi scenami walk :)
Wiedźmin 2 to wybitne cRPG. Ma irytujące głupie minusy, przez co w niektórych miejscach robi krok wstecz względem pierwszej odsłony serii, jednak nadrabia innymi cechami. Zagrać trzeba, choć uważam że koniecznie po skończeniu „jedynki”.

Najlepsza kontynuacja najlepszego rpg w jakiego w życiu grałem

+ Fabuła, klimat, dialogi oraz grafika to największe atuty tej gry.

- System walki mieczem za to to tragedia, przez fatalne sterowanie i trudności z namierzaniem celów, czy wyborem znaków(grałem na padzie od iksa). Crafting leży, mało zadań pobocznych(za to długi wątek główny) zwłaszcza w ostatnim akcie, mało terenów do zwiedzania, niepotrzebnie skomplikowane lokalizacje miejskie - pewnie żeby stary xbox miał czas na doczyty, ogólnie lokalizacji nie jest za dużo, a sama gra się dość szybko kończy. Ode mnie mocne 7/10 i zaczynam wiedźmina 3.

No co tu powiedzieć, zasłużone wyróżnienie gry roku w tamtym okresie. Swoją przygodę z serią Wiedźmin zacząłem od 3, która zachęciła mnie do przejścia reszty części, i nie żałuję, ani jednej przeżytej sekundy, gdy ogrywałem wspomniane tytuły. Powiem tak, gdy przejdzie się grę z wyśmienicie zajebistą fabułą, czuję się uczucie pustki, prawdopodobnie wiele osób by się tu ze mną zgodziło. Dlatego dla mnie najważniejszą zasadą w ocenianiu gier jest to czy gra wywołała na mnie pewne uczucie lub odcisk, i tak właśnie było z całą serią Wiedźmin.

Co do Wiedźmina 2, to polecam go każdemu tak samo mocno jak polecam pozostałe części. Naprawdę momentami wzruszające i pouczające tytuły, ze świetnie wykreowanymi postaciami oraz fabułą, która daje kopa. Z Geraltem związałem się tak mocno, że czuje się jakbyśmy byli rodziną. Nie będę się powtarzał, ale takie gry to rarytasy i należy wspierać twórców, po to by byli w stanie tworzyć więcej takich gier. Życzę powodzenia Redom, po to by kontynuowali tą piękną serię, a zwłaszcza teraz, gdy natrafiają na same dziury na swojej drodze.

Strasznie się zestarzał w tej grze system walki.. Próbowałem wrócić, pamiętając moje podejście przy premierze, że już wtedy ten system bardzo, ale to bardzo mi się nie podobał. Niestety obecnie jest tylko gorzej, a już w ogóle po ograniu wzdłuż i wszerz Wiedzmina 3, w którym system walki jest o wiele lepszy, to niestety wyłączyłem dwójkę po 10 minutach. No ogółem jest lipa, i do dziś pamiętam, jak przy premierze byłem zły na twórców, że w sumie całkiem przyjemny system walki z 1 zamienili... tym czymś. No niestety, a żałuję bo fabuła i dialogi/postacie stoją na najwyższym możliwym poziomie... no ale ta walka.

Na fali serialu przeszedłem pierwszy raz, bo mi nigdy ta część nie podchodziła, no i po przejściu utwierdziłem się w przekonaniu że to najgorsza odsłona wiedźmina. Ostatni akt już leciałem totalnie na siłę żeby tylko wreszcie skończyć. Ta cała polityczna fabuła tak średnio mnie ciekawiła, chyba wolę bardziej osobiste historie. Muzyka i ogólny klimat też słaby, to jedyna część z której nie zapamiętałem żadnej melodii. Dużo czasu minie zanim do dwójki wrócę, jeśli w ogóle kiedykolwiek. Natomiast w jedynkę mam co roku ochotę pograć.

Przeszedłem grę drogą Rocha. Zrobiłem wszystkie misje te co mi się pojawiły, zajęło mi to 60h (trochę chodziłem i zwiedzałem świat). Na plus, że jest możliwość przejścia drugą drogą Iorwetha i niedługo to zrobię.
Na +:
- lepsza grafika niż w 1 części, choć do assasynów z podobnego rocznika gorzej wypada
- fabuła tak jak w 1 części daje rade
- dobrze napisane postacie, pl dubbing robi swoje :)
- możliwość, a dla fanów wręcz potrzeba przejścia gry drugi raz (drugą drogą)
- ciekawe drzewko rozwoju oraz uzbrojenie

Na -- :
- trudne wybory :)
- słaba optymalizacja
- nie raz grafika się dziwnie wczytywała

Ogólnie oceniam trochę lepiej niż 1 część.

PS: Dlaczego CDprojekt nie podpisze umowy z innym producentem gier (np. z ubisoft)? Przecież takie gry ze świata wieśka (który jest olbrzymi i daje potencjał na wiele gier) wychodziły by znacznie szybciej i byłoby ich więcej. Ubi tworzyłoby swiat, cd tworzyło by resztę, fabułę itp.

Mam pewien problem. Gra działa mi dobrze w 60 klatkach na wysokich ustawieniach tylko w pewnym momencie najczęsciej jak np. robię save czy wchodzę w medytację nagle mam czarny ekran i muszę wyłączyć komputer po czym cały windows działa wolniej i od razu muszę instalować swój sterownik do karty graficznej. Nie wyświetla się obraz jak robię alt+tab a nic innego. Jest ktoś kto mógłby pomóc

Spodziewałem się gry liniowej, ale nie aż tak. Za dużo biegania w tą i z powrotem po nieciekawych, wąskich ścieżkach. Ciągle trzeba zerkać na mapę czy idę właściwą drogą, można się poczuć jak w jakimś labiryncie. Akt 1, ten w lesie był nawet ok, ale już akt 2 z bieganiem na drugi koniec mapy po te kilka artefaktów celu zdjęcia klątwy bardzo się dłużył. Ogólnie nie polecam, ta część nie ma startu do genialnej części 3 z jej dodatkami.

Niby wszystko pięknie, ale coś tu jest nie tak. Te wszystkie niewidzialne ściany, te wszystkie błędy w sterowaniu, takie jakieś to dziwne...
Nie wiem, może ze mną jest coś nie tak. Pamiętam jak grałem w część 1 - było cudownie, zarywałem noce. Dziki Gon, podobnie, choć już nie tak bardzo, ale Zabójcy Królów to mega rozczarowanie, tak jakby zupełnie inna gra.
Najgorsze są te niewidzialne ściany, które w części 1 jakoś nie przeszkadzały, może to kwestia klimatu, nie wiem.

Pierwsze słyszę aby wiedzmin 2 miał jakieś niewidzialne ściany.

Na GoGu było w cenie IPY, czyli koło 7 złotych, więc grzech było nie wziąć, a wziąłem i jedynkę przy okazji też.

Ograłem tą część ze cztery razy i nadal przyjemnie jest do niej wrócić. Niby pozbawiona tego "wiedźmińskiego" klimatu jedynki, ale ma za to swój, taki fajnie mroczno - przyziemny, trochę ciężki a trochę z humorem, ale wybijający się klimat fantasy made by east europeans. No i dużo sapkowszczyzny tu, co w połączeniu z już dojrzałym w tej części kunsztem Redów tworzy tą wybuchową momentami mieszankę.

Podoba mi się tu cała ta lokalność, czyli malutkie w sumie Flotsam i przyległości, ale za to z tożsamością i charakterem, jakiego zabrakło w kosmopolitycznej trójce. Czuć, że wchodzimy tu między pewną społeczność, ale nie wchodzimy sami - owszem, kierujemy vedyminem, ale ma on na podorędziu coś na kształt drużyny, z którą w wielu fazach gry wchodzimy w interakcje i która zmienia swój światopogląd wraz z rozwojem wypadków. Nie to co w trójce, gdzie każdy ma swój duży quest, swoje pięć minut, ale potem zostaje kukłą jak Jaskier w swoim przybytku, który kończy swój występ w trylogii jako ekwiwalent stojaka na płaszcze z jedną odzywką do wyboru.

Nie jest to oczywiście gra idealna, ale do dziś robi więcej niż dobre wrażenie czy to grafiką, narracją czy dojrzałością, a w czasach premiery wręcz zamiatała.

[link]

Dałem 7. Dlaczego tylko tyle ?
Przede wszystkim- gra jest za krótka, robi tylko za łącznik fabularny między W1 a 3. Za to jest niemożliwie przeładowana 'szpejem' którym można Geralta obwiesić - miecze, zbroje itp - jest tego o wiele za dużo na tak krótką grę. Kupiłem na sam koniec aktu 2 'super-pancerz' za ciężką kasę. Poużywałem go aż do...początku aktu 3, kiedy za free znalazłem lepszy...
Do tego denerwujące QTE co chwila -po co to komu ???
No i usilne, irytujące próby zrobienia z Geralta - Garreta (tego z serii Thief). Ehhh...
No i jeszcze jedno - w porównaniu do 1ki alchemia totalnie zepsuta.
Aha, i jeszcze jedna rzecz na minus: ciągłe autasavy robione przez grę. Jak już skończyłem, to musiałem wywalić ponad 500 plików wygenerowanych w 99% automatycznie (na realne około 30-40 h rozgrywki !!!!!). A interface gry bardzo utrudnia ich hurrtowe wyrzucenie jak już się nazbiera.

Na plus - fabuła jest ok, jest trochę fajnych zwrotów akcji (chociaż chwilami miałem wrażenie ze Geralt stracił nie tylko pamięć ale tez pół mózgu...). Grafika- nawet dziś uważam że całkiem ok (może dlatego że grywam glównie w tzw 'klasyke' i nie wiem jak wyglądają gry z 2024 roku).

[link]