Casus Belli w Imperator Rome Imperator Rome poradnik, porady

Do wypowiedzenia jakiekolwiek wojny w Imperator: Rome, potrzebujesz casus belli, czyli powód do wojny. Każda agresja musi mieć jakieś uzasadnienie, inaczej nie jesteś w stanie prowadzić z kimś walki.

Nie każdą nacje możesz wziąć na celownik. Możesz wypowiedzieć wojny tylko nacjom w twoim zasięgu dyplomatycznym. Możesz to sprawdzić, przez włączenie trybu mapy politycznej. Państwa zaznaczone szarym kolorem są poza twoim zasięgiem. Nie możesz z nimi również handlować ani nawiązywać żadnych relacji dyplomatycznych. Wypowiedzenie wojny bez casus belii jest niewskazane, ponieważ utracisz punkty stabilności. Do niektórych powód zyskasz dostęp tylko przy odpowiednich warunkach i w niektórych sytuacjach.

Poniżej lista możliwych powodów do wojny:

1. Pokaż wyższość (show superiority) - Ten powód do wojny ma po prostu pokazać, przeciwnikowi twoją siłę i przewagę nad jego wojskiem. Wynik wojny jest naliczany przez wygrane bitwy, a gdy uzbierasz już 10 takich punktów, zaczniesz automatycznie zdobywać następne. Jest to świetne rozwiązanie, gdy widzisz, że przeciwnik rośnie w siłę a nie masz innej możliwości temu zapobiec. Ten sam powód jest w wersji "morskiej" (show naval superiority). Tutaj musisz wygrywać bitwy morskie i blokować porty wroga.
2. Podbój (conquest) - masz możliwość podboju prowincji, do których już wcześniej rościsz sobie prawa. Musisz podbić wszystkie miasta, które należą do danej prowincji. W ten sposób nie poprawisz swój wynik i zaczniesz automatycznie zdobywać punkty. Im dłużej trwa wojna, tym większy wynik wojny posiada strona, która kontroluje wskazaną prowincje.
3. Wspieranie buntowników (supporting rebels) - jest to pośredni powód do wojny, ponieważ twoje państwo automatycznie dołączy do wojny, jeśli w docelowym państwie wybuchnie bunt. Twoim sprzymierzeńcem będą buntownicy i będziesz walczył z ich poprzednim rządem. Z drugiej strony, kazde państwo w którym popieramy buntowników, zyska casus belli na naszym rządzie.
4. Oferowanie gwarancji (offer guarantee) - możesz zaoferować opiekę i protekcję mniejszym nacjom, jeśli twoje państwo ma rangę regionalnej potęgi lub wyżej. Każde państwo, które zaatakuje gwarantowaną nację, będzie musiało walczyć z państwem, które udzieliło gwarancji.
5. Zniewaga (insult) - możemy obrazić inne państwo, wysyłając zniewagę. Taki rząd otrzymuje czasowe casus belli i może nam wypowiedzieć wojnę. Jest to dobre rozwiązanie, jeśli nie mam powodu do wojny, a nie chcemy tracić punktów stabilności.
6. Złamanie sojuszu/statusu poddanego (broken alliance/subject status) - takie powódy do wojny są możliwe tylko wtedy, gdy inne państwo złamie warunki umowy. W przypadku sojuszu, liczy się tylko sytuacja gdy drugie państwo nie odpowie na wezwanie do wojny. Jeśli zrezygnuje z umowy w czasie pokoju poprzez kanał dyplomatyczny, nie otrzymasz casus belli.

W każdej wojnie będziesz chciał zagarnąć ziemie, zdobyć pieniądze ze skarbca wroga, uwolnić podbite państwo albo narzucić stan wasalny na wroga nację. Każda z tych czynności, jeśli możliwa do wyboru przy podpisywaniu pokoju (sue for peace) i jest uzależniona od wyniku prowadzonej wojny. Tutaj również dużą rolę odgrywa casus belli:

Rzym wygrał wiele bitew, ale nadal nie kontroluje prowincji Emporia, która była celem wojny. Obrońca zyskuje w tym momencie 12 punktów w wyniku wojny, chociaż teoretycznie przegrywa.

1) Wynik wojny (warscore) jest naliczane na kilka sposobów np. przez wygrywanie bitew czy zajęcie stolicy, ale najczęściej musi się pokrywać z casus belli. Jeśli twoim powodem do wojny było zajęcie prowincji, musisz zająć cały obszar, żeby zacząć zbierać punkty. Jeśli wróg odbije/zajmie choć jedno miasto z tej prowincji, twój postęp w wojnie zniknie na rzecz przeciwnika. Wrogie państwa często nie zaakceptują warunków podpisania pokoju, jeśli nie osiągnąłeś powodu do wojny.

Prowincja Emporia kosztuje o wiele mniej punktów agresywnej ekspansji, ponieważ była celem wojny.

2) Każde roszczenie w negocjacjach będzie również odwzorowane w punktach agresywnej ekspansji. Jest to negatywny współczynnik, który określa wojowniczość twojego państwa. Im wyższy, tym bardziej niechętne będą wobec ciebie pobliskie nacje. Jeśli zagarniasz ziemie, do który nie masz praw, otrzymasz więcej punktów AE, niż w przypadku posiadania praw do danej prowincji. Podobnie ma się z każdym innym powodem do wojny. Dlatego, przy planowaniu podboju, warto mieć na uwadze jaki wybierasz powód i czy w trakcie wojny masz możliwość go spełnić. Nawet jeśli chcesz podbić większą obszar wrogiego państwa, warto wybrać prowincję, którą będzie najłatwiej i najszybciej zająć.

3) Jeśli przez dłuższy czas osiągnąłeś cele swojego powodu do wojny, może pojawić się informacja o automatycznym podpisaniu pokoju. Jeśli w wyznaczonym czasie nie podpiszesz pokoju, będzie on automatycznie zawarty. Warto w tym czasie zając dodatkowe ziemie lub podbić i złupić jak najwięcej miast wroga. Często zyskasz dodatkowych niewolników lub pieniądze, jeśli podbijesz stolice przeciwnika.