Rosjanie | Strony konfliktu | Combat Mission 2 Barbarossa to Berlin poradnik Combat Mission 2: Barbarossa to Berlin

Ostatnia aktualizacja: 7 października 2019

Rosjanie

Jeśli zawierzymy wyniesionemu z filmów wojennych wrażeniu, że armia radziecka była tylko szarą masą jednakowych żołnierzy i czołgów T-34, to w CMBB spotka nas niespodzianka. W tej grze strona radziecka jest bardziej wyspecjalizowana (czytaj także: mniej elastyczna) niż przeciwnik, a co za tym idzie, gra tą stroną wymaga więcej finezji i wyczucia. Pomijając początkowy okres przewagi sprzętowej, w dalszych latach wojny gracz musi wybierać, czy zakupić do bitwy sprzęt nadający się do walki z czołgami przeciwnika (np. IS-2, T-34/85), czy też pozyskać tańsze czołgi do walki z piechotą (czyli "zwykłe" T-34). To wbrew pozorom jest często poważny problem przy wyborze jednostek. Z uwagi na przewagę piechoty niemieckiej w walce na odległość, rozsądnie jest w każdej bitwie zaplanować z góry wsparcie rosyjskiej piechoty jakimś sprzętem pancernym, by atak miał szanse powodzenia. Biorąc to pod uwagę chyba jasna staje się różnica między np. dwunastoma pociskami odłamkowymi w IS-2, trzydziestoma w T-34/85 a ponad sześćdziesięcioma w T-34!

Dodatkowym utrudnieniem jest skąpe wyposażenie pojazdów pancernych w karabiny maszynowe i amunicję do nich (niektóre działa samobieżne w ogóle nie mają karabinów maszynowych). Z drugiej strony "zwykłe" T-34 mają na stanie kartacze (pociski oznaczone symbolem C w oknie jednostki), które sieją prawdziwe spustoszenie na odległość ok. 100 m - jeden pocisk potrafi wybić nawet całą niemiecką drużynę.

Specjalizacja istnieje także w piechocie - do wyboru mamy fizylierów (SMG) wyposażonych w pistolety maszynowe i pozostałą piechotę, której uzbrojeniem jest rkm DP i karabiny. Pistolety maszynowe mają olbrzymią siłę ognia ale tylko do odległości ok. 100 m, więc tak uzbrojona piechota nie może marzyć o samodzielnym przygnieceniu wroga w trakcie dochodzenia do jego pozycji i musi być wsparta ckm-ami, artylerią a najlepiej - sprzętem pancernym. Z kolei rkm i karabiny dają innym rodzajom piechoty zdolność do walki z kilkuset metrów, ale siła ognia jest znacznie mniejsza niż niemieckich MG34 czy MG42. Istnieją co prawda drużyny HeavySMG posiadające zarówno pepesze jak i rkm, ale nie zmienia to wiele w walce na odległość ze względu na bardzo mały zapas amunicji i uproszczone obliczanie jej zużycia (jednostka strzelająca do celu stojącego poza zasięgiem SMG, czyli strzelająca tylko z jednego rkm-u, zużywa amunicję tak jakby strzelali wszyscy żołnierze). Jak z tego widać piechota po stronie radzieckiej po prostu musi uzyskać wsparcie (albo walczyć przy ustawieniach terenu lub pogody mocno ograniczających widoczność) inaczej na otwartym terenie będzie bezradna.

Rosjanie w 1944 - od lewej: spadochroniarze, kawaleria, SMG, zwykła piechota (na ostatnim planie) i marynarze.