Kanał. Filmy wojenne, po których zostaniesz pacyfistą

Kanał

Jeżeli wyciągnąłem już na wierzch mocno kontrowersyjny temat lektur szkolnych, to Andrzej Wajda z pewnością nie kojarzy się uczniom najlepiej. I to nie dlatego, że robi złe filmy. Wręcz przeciwnie, to jeden z lepszych rzemieślników w tej dziedzinie sztuki w naszym kraju. Po prostu mało kto przepadał za oglądaniem Wesela czy też Panien z Wilka, skoro przed lekcją zapoznawał się jedynie ze szczegółowym streszczeniem ich książkowych wersji. Wajda zaczynał jednak od zupełnie innego rodzaju dzieł, choć również o charakterze patriotycznym.

Jego twórczość w latach 50. skupiała się na tragicznych i niebanalnych historiach wojennych, ale reżyser starał się raczej unikać bezpośredniego obrazu pola bitwy (może oprócz Popiołów z 1965 roku). Bardziej interesowały go pobojowiska i podniszczone miejskie krajobrazy. Akcja Kanału, jak sama nazwa wskazuje, dzieje się głównie w śmierdzących i ciemnych ściekach. Lądują w nich warszawscy powstańcy próbujący dotrzeć do Śródmieścia. Niestety, cel ten staje się praktycznie nieosiągalny.