Otwieranie i zamykanie drzwi to prawdziwa zgroza!. Dlaczego twórcy gier boją się... drzwi?

Otwieranie i zamykanie drzwi to prawdziwa zgroza!

Drzwi w The Last of Us: Part II dodano głównie po to, żeby dać graczowi więcej możliwości podczas skradania się. Za drzwiami można się schować, gdy ktoś nas zauważy, czy spowolnić nimi przeciwników, zdobywając w ten sposób dodatkowy czas na ponowne ukrycie się. Jakie wiązały się z tym problemy?

Spokojnie Joel, to tylko drzwi.

Po pierwsze, trzeba było przygotować odpowiednie animacje otwierania oraz zamykania drzwi. Ze względu na niesamowicie wysoki standard pozostałych animacji w grze, twórcy nie mogli pójść tutaj na łatwiznę. Nawet otwierając drzwi w trakcie sprintu, nasza postać musi najpierw złapać za wystającą z nich gałkę. Wiązało się to z olbrzymią pracą animatora, który musiał się bardzo starać, żeby zachować odpowiedni balans między jak najlepszym wyglądem animacji a ich płynnością.

Gdy już udało się zrealizować realistyczne otwieranie, przyszła pora na dużo trudniejszy proces, czyli zamykanie drzwi. Na początku próbowano dać graczowi nad tym kontrolę. Testowano różne rozwiązania, łącznie z wymogiem przytrzymania odpowiedniego przycisku, ale nic nie działało zadowalająco. I choć można było pozbyć się problemu prostą cutscenką, projektanci rozgrywki bardzo chcieli tego uniknąć, żeby nawet na sekundę nie odbierać graczowi kontroli nad postacią oraz nie spowalniać akcji. Duże kłopoty sprawiła również odpowiednia animacja zamykania drzwi podczas sprintu.

Ostatecznie zdecydowano się na rozwiązanie, które było przede wszystkim funkcjonalne i wygodne dla gracza. Podczas walki wszystkie drzwi zamykają się automatycznie. Czasami dzieje się to powoli, ale gdy otworzymy drzwi bardzo szybko, to równie szybko się za nami zatrzasną. Taki efekt osiągnięto, tworząc zupełnie od nowa unikatowy rodzaj obiektu w silniku gry. Zgadliście. Znowu wymagało to sporo pracy.