Najciekawsze materiały do: Dying Light 2

jaki ja byłem głupi że za to dałem 250zł fakt firma rodzima ale gra owalona na kolanie i zero innowacji żal

Szybki poradnik dla osób, którym gra wydaje się zbyt toporna, żmudna czy trudna.
Z mojej strony też na początku prawie poszedł uninstall. Warto się jednak przemóc, bo potem gierka wymiata.

1.Zmień poziom trudności na łatwy - zmienia się drop + hp oraz atak przeciwników. Kluczowy drop i tak jest ten sam na każdym poziomie trudności, a zombiaki nadal będą potrafiły stanowić wyzwanie przy czym już nie jako gąbki.
2.Rób aktywności na na randze o 1-2 wyższej niż wskazano - na początku trzeba zrobić kilka zadań fabularnych. Potem warto podexpić bohatera poboczniakami, aby do dzielnicy z rangą 2 wbijał na 3 lub czwartej.
3.Wykorzystuj tylko mocne i aktualne do rangi EQ - wszystko poniżej różowego rarity spyl, nie bój się o uszkodzenie czy marnowanie złotej broni, najpewniej nie zdążysz jej nawet popsuć przed kolejną rangą. Każdą nową rangę zaczynaj przelotką po sklepach oraz obiektach militarnych gdzie normalnie podnosisz "odradzalne" złote itemy oraz wojskowe apteczki i wymaksowane inhalatory. Nie trzymaj rzeczy "na później", nie bój się o "marnowanie". Broń warto też ulepszać np. pod większe DMG oraz jakiś efekt, podniesie to też jej wytrzymałość.
4.Inhibitory, rozwój bohatera - skup się głownie na wytrzymałości oraz skillach parkourowych - małymi kroczkami bohater zyska na responsywności aż żmudne wbijanie na budynek zmieni się w popylanie po mieście niczym spoderman.

-Dla tych co liczyli na broń dystansową jest fajna kusza po oddaniu 4 budynków frakcji SP.
-Zadanie poboczne dla cwaniaka na starcie odkryje Wam sklep z podziemnym parkingiem gdzie spawnują się regularnie złote itemki + obok już na powierzchni też jest kolejny kontener militarny.
-Paralotnia to Twój przyjaciel, nie wróg. Ulepsz szybko na max i daj jej szansę.
-Polecam set wymiatacza oraz jednoręczne bronie sieczne

Na początku nasz bohater jest bardzo słaby i gra nuży. Jest to jednak RPG i to dość konsekwentny. Posmarujesz to pojedziesz.

Przegrałem w produkcję jakieś 20h i powiem to całkiem szczerze, po pierwszej godzinie również wahałem się nad usunięciem, ale miałem to szczęście, że dałem jej szansę i teraz sam sobie zazdroszczę cierpliwości. Na początku nie podobały mi się mechaniki, jako fan jedynki byłem przyzwyczajony do mniej sztywnego parkour'u (który nie jest sztywny w dwójce, to było jedynie pierwsze i jakże mylne na szczęście wrażenie). Z każdą minutą i daniem czasu grze wchłonęła mnie bez reszty. Piszę to szczerze do wszystkich, którzy są negatywnie nastawieni, sugerują się negatywnymi opiniami, a przede wszystkim tym, którzy rozpoczęli rozgrywkę i po paru - parunastu minutach wyłączyli, bo "coś" im nie zagrało - MI TEŻ, dlatego Was rozumiem, ale w tej chwili to byłaby jedna z najlepszych gier jakie przyszło mi ogrywać w zeszłym i obecnym roku. Dlatego ze swojej strony namawiam i proszę, dajcie jej szansę, bo warto jak mało kiedy. Noc jest czasem jeszcze dzikszym niż w poprzedniej części, bronie psują się szybko, ale na początku, później możemy (bez spojlera to nazywając po prostu je ulepszyć) i ich żywotność wzrasta kilkukrotnie. Parkour jest genialny, mnóstwo nowych mechanik jak chociażby bieganie po pionowych ścianach jak w Mirror's Edge, które można łączyć z innymi, również kolejnymi ruchami w combosy i maksymalizować wynik punktowy rozwoju parkour'u. Muzyka na wyśmienitym poziomie, wszystkie efekty cząsteczkowe typu latające papiery, pył, światło, promienie światła, projekt samego miasta i jego nowy pomysł na zagospodarowanie budynków i pomieszczeń jest świetny. Fabularnie również trzyma poziom, chociaż nie jest to kluczowa kwestia w tej grze i osobiście również wolałem perypetie z jedynki. Moja ocena to 9, mimo naprawdę malutkich błędów i sympatii do tej produkcji, jest to ocena obiektywna i serdecznie polecam, zagrać i DAĆ JEJ WIĘCEJ CZASU, a nikt nie pożałuje.

Pozycja obowiązkowa, w której świetnie się wybawiłem. Początek może odrzucać, ale po lekkim rozwinięciu bohatera i ogarnięciu mechanik jest miód - imo goty 2022.

Dostajemy absolutnie najlepszy system poruszania się postacią i to w otwartym świecie. Łączy się on bezpośrednio z przynajmniej b.dobrym systemem walki. Rozwój bohatera jest obszerny i konsekwentny.

Fabuła niebanalna, zadania głównego wątku ciekawe, a i postacie charyzmatyczne - nie są typowymi NPC. Ktoś do tego przysiadł i porządnie to napisał dzięki czemu można przejść gierę ciągłą akcją bez przysypiania. Polski dubbing również daje radę. Ogólnie narracja jest tak w dobrych 3/4 drogi od gierek ubisoftowych po tytuły typu W3 czy Cyberpunk.

Technicznie jest ok, gra na 68h wykrzaczyła się jakoś 2 razy. FPS stabilny bez dropów i wymagania całkiem rozsądne. Audio na duży plus bez czepiania się, wizualnie bez wodotrysków.

Grze natomiast zabrakło ostatnich szlifów - balans rozgrywki i eq do lekkiej korekty na niektórych rangach. Boli brak zawartości endgame oraz fakt, że zadania poboczne jednak mogłyby być deczko lepsze. Grafika również jak na dzień debiutu powinna oferować nieco wyższy poziom. Miasto momentami wygląda super, ale twarze postaci to level produkcji z ~2017. Nie rozumiem też kilku rozwiązań, które odbieram jako właśnie oszczędności - brak slotów na zapisy, brak możliwości zmiany języka z poziomu gry i kilka innych takich smaczków się pojawiło.
Ogrywałem na 1.9.x Ograłem też dodatek, który był taki se.

Graczy których produkcja nie porwała na premierę teraz powinni być zadowoleni, ponieważ po najnowszej aktualizacji DL2 przypomina bardziej DL1 :) Jest zdecydowanie trudniej, mroczniej itp... https://youtu.be/hsvCa7B88kg

Po wymianie komputera na lepszy (m.in. RTX 4070) powróciłem do tej gry. W dniu premiery przeszedłem zaledwie prolog i kilka zadań. Teraz widzę, że gra przeszła wiele zmian - również scenariuszowych i wygląda świetnie. Cały czas rozwałka, zaskakujące zwroty akcji, piękne lokacje... i ta grafika (świetna!). Kupiłem ostatnio Srafield'a i niestety graficznie "dzień do nocy" na korzyść DL2. Zapewne spędzę wiele godzin w Dying Light 2. Prowadzę kanał YT od wielu lat, ale chyba zrezygnuję z umieszczania rozgrywki z tej gry (ze względu na drastyczność) - jeszcze moi znajomi by pomyśleli, że jestem jakimś psychopatą:) SUPER GRA.

Dałem jej drugą szansę ale pokonał mnie samouczek walki w metrze czy kanałach. Kiedyś się z nim pomęczyłem ale zrobiłem, a teraz drugi raz jakieś uderzenie z wyskoku i jeszcze źle napisane jak to wykonać bo było info żeby tylko użyć lewego klawisza myszy. Większej głupoty dawno nie widziałem. Później jak sięgnąłem pamięcią co mnie dalej czeka (durna fabuła i te zbieranie inhibitorów + upływający czas w ciemnych pomieszczeniach, słaby łuk czy kusza) to wolałem usunąć i wrócić do DL1.

Ale ten samouczek walki to najdurniejsza rzecz jaka mnie spotkała chyba w całym dotychczasowym gejmingu. Chcieli stworzyć potyczki jak w KCD?.

Ciekawe kiedy pojawią się jakieś informacje o drugim dodatku? już nowy rok, a tutaj cisza.

Dobra gierka

youtube.com/watch?v=eFtnKHnK0_8

Dobrze, jest już broń palna. Jeszcze tylko save w dowolnym momencie i będzie można pograć :) Próbowałem pograć na darmowym weekendzie, ale jak po zgonie cofnęło mnie do tyłu to odechciało się grać. Brak save w grze z otwartym światem to przestępstwo :)

Nie grałem na premierę, dopiero teraz grę odpaliłem i po 60h jestem bardzo zadowolony.

Dziwię się negatywnym komentarzom, może gra wcześniej działała gorzej, trudno stwierdzić.

Na pewno na początku jest trudna, ale z czasem, po przypakowaniu i ogarnięciu mechaniki (klawiszologia może odrzucać) gra się bardzo satysfakcjonująco.

Jestem zadowolony bardzo, jedynka była świetna, tutaj też bawię się bardzo dobrze. Jestem typem gracza eksploatującego świat i pod tym względem, bardzo mnie się podoba rozrywka.

Ocenę wystawię po zakończeniu wątku głównego.

No i nie chcę zmienić zdania - jestem grą oczarowany.

Największa w tym zasługa warstwy wizualnej. Człowiek (pewnie to zespół ludzi), który opracował wizję świata, zasługuje w moich oczach na szczególne uznanie.

Jeżeli kiedykolwiek wyobrażałem sobie ludzkość dźwigającą się z kolan po zagładzie, to Techland zobrazował to w sposób dla mnie idealny. Widok zastygłego w bezruchu miasta, wraki samochodów, porzucone budynki zachęcające do eksploracji ... to wszystko uzupełnia natura, która wydziera ludzkości te miejsca dla siebie. Dachy pokryte trawą i drzewami, mech zwisający z gzymsów... coś przepięknego. Do tego dodać wspaniałe efekty pogodowe, słońce i chmury tworzące zapierające dech w piersiach widoki.

Kto wymyślił miejscówki z ulami i lawendą, zasługuje na dodatkowe komplementy.

Projekty NPC zasługują na osobny elaborat. Poniszczone, cerowane i zszywane ubrania – idealnie wpasowują się w klimat upadku. Gratuluję pomysłowości w projektowani tak żywego świata.

Warstwa wizualna idealnie trafia w moje poczucie estetyki - to coś czego nie odnalazłem w Dying Light 1 ale też nie oczekiwałem, że odnajdę w części drugiej. Zaskoczyło mnie to totalnie i jednocześnie te walory wpływają zdecydowanie na ostateczny odbiór produkcji.

Swego czasu byłem zapalonym miłośnikiem Fallout 3, 4, New Vegas itd. (przez moment Fallout 76) ze względu na podobną tematykę zagłady, ale porzucam te produkcje na rzecz Dying Light 2 - bo to w jaki sposób przedstawili ten świat, zmiata Fallouty od Beathesdy bez zastanowienia. Owszem, trudno porównywać te gry, ale mają wiele wspólnych elementów i tutaj to dzieło Techlandu w moich oczach wypada o wiele lepiej. (zwykły przykład – wytrychy – w Fallout po upgradzie na najwyższy poziom umiejętności, wytrych nigdy się nie łamie a wiec nosimy w torbie milion wytrychów zbieranych w świecie. Techland zrobił to lepiej – po wymaksowaniu wytrychów, możemy automatycznie otwierać zamki ale zużywamy wtedy kilka wytrychów naraz. No i trzeba je wciąż produkować, czyli zbierać na nie zasoby. Ciekawsze prawda?)

Immersja w ten świat jest olbrzymia. NPC przechadzają się za dnia w pobliżu bezpiecznych osad, ścinają drewno, odganiają się od os, czy odprawiają ceremonię pogrzebową na dachu lub ulicy. Gdzieś dalej, ktoś kogoś rabuje i możemy zdecydować czy dorwiemy gnidę czy pozwolimy jej uciec. Trochę dalej oddział ESpeków przesłuchuje mieszkańca, gdzieś dalej podnoszą z ziemi rannego. Za rogiem oddział degeneratów wiesza strażnika i tylko od nas zależy czy przeżyje czy nie. W nocy natomiast ruch na ulicach zamiera i wszyscy chowają się w bezpiecznych enklawach.

Inna sprawa z zarażonymi – niektóre po prostu szwendają się po ulicach lub hibernują, inne np. tzw. virale – reagują na hałas i wyskakują z swoich kryjówek atakując gracza. To co zasługuje na uznanie, to fakt, iż przeciwnicy nie teleportują się lub nie pojawiają nagle za naszymi plecami, ale wypełzają z otwierających się klap do piwnic, czy wyskakują za plandeki starej ciężarówki. Świetnie to ktoś wymyślił. Dodać do tego jeszcze ludzkie odgłosy, jakie wydają virale po otrzymaniu silnego ciosu, no można poczuć dreszcze. Widać ile wysiłku twórczego włożono w przygotowanie tej gry, ile tu jest pomysłowości! Wielkie brawa!

Ludzie z Techlandu zrobili to, co zasługuje na wielkie uznanie. Sprawili, że ten świat sprawia wrażenie żyjącego, co znacząco podnosi efekt immersji.

Żal jedynie, ze ten świat nie jest większy. Nie znaczy to jednak, że Techland nie zadbał o to, aby nie był on w każdej lokacji dopieszczony. Dzięki temu właśnie, że nie ma tu wielkiego, olbrzymiego otwartego świata, można było zadbać o to, aby w zasadzie nie było tu pustych miejsc. Wydaje się, że każde z nich jest dopracowane, aczkolwiek jest wiele lokacji, które są takie same. Dla niektórych minus, dla niektórych plus. Zaliczam się do tej drugiej grupy. Dzięki powtarzalności, wiem czego się mogę spodziewać w danej miejscówce. Na początku mnie to drażniło, ale potem zrozumiałem, że to w zasadzie ma ułatwiać eksplorację świata a nie ją utrudniać. Dzisiaj ciężko zbudować taką grę, która z jednej strony zadowoli niedzielnych graczy, a z drugiej, da satysfakcję hardkorowym wyjadaczom i graczom oczekującym od kontynuacji czegoś lepszego niż poprzednia część.

Jestem typem gracza zbieracza, lubię zaglądać w każdy kąt i ciułać niepotrzebne śmieci. Dzięki temu mam szansę poznać bliżej świat i miejscówki jakie przygotowali dla mnie ludzie pracujący nad grą. Tutaj czułem się jak u siebie, system zbierania „grindu” jest podobny do tego z części pierwszej i do tego z falloutów, czyli odradza się po każdym uruchomieniu gry. Niemniej jednak, nigdy nie czułem, że mam czegoś dużo. Sprytnie to wymyślono bowiem, gdyż elementy niezbędne do produkcji np. broni, są rzadkie i trzeba się trochę nabiegać/nawalczyć aby je zdobyć.

System walki to poezja. Mam na myśli walkę wręcz, gdyż broń palna istnieje w świecie gry, ale nie używam jej praktycznie w ogóle. Z jakiego powodu? Ano z takiego, że walka wręcz daje mnóstwo satysfakcji. O ile na samym początku, wydaje się ona trudna, tak po ogarnięciu klawiszologii i po rozwinięciu umiejętności postaci – poezja, powtórzę to raz jeszcze. Szczególnie kiedy złapiemy w dłoń broń dwuręczną typu katana – walka z przeciwnikami wydaje się swego rodzaju baletem. Techland włożył dużo pracy w świetny motion capture – pojedynki z ludzkimi przeciwnikami dają ogrom satysfakcji. Ich ruchy, potknięcia, zamachy… czuć jaką siłę wkładają w niektóre ciosy. Coś pięknego! Już nawet nie chodzi o brutalność, bo krew i kończyny lecą tutaj w ilościach hurtowych, ale ten system dał mi olbrzymią satysfakcję – to się po prostu dobrze ogląda.

Dla tego też, szkoda używać broni palnej, bo traci się wiele przyjemności z rozrywki i gra zmienia się w zwykłego shotera. Aczkolwiek, fakt, ze wielu graczy sięga po pistolety czy karabiny, mogę założyć na karb poziomu trudności walki bo jest on naprawdę wysoki – a brakuje tak szczerze mówiąc, jakiegoś naprawdę dobrego tutoriala czy questa wprowadzającego w podstawy walki wręcz. A to może powodować chęć przerzucenia się na broń palną, bo gra wyda się po prostu ciężka.

Dodatkowo – przydała by się jakaś misja wprowadzająca w „wytwarzanie broni” – jakieś zlecenie od NPCa, po którym własnoręcznie rozbudujemy broń ręczną dodając do niej modyfikacje. Wiele rzeczy gracz musi się tutaj trochę sam domyślać. Nie mówię, że to coś złego - ale niejednego może zniechęcić i zachęcić do sięgnięcia po broń palną.

Ktoś gdzieś pisał w opinii ze postać wykonuje swoje ruchy wolno. No faktycznie, na początku też to odczułem – ale po chwili przyszło oprzytomnienie, przecież to jest bardziej realne. To dopiero daje immersję i pozwala lepiej wczuć się w postać. Fantastycznie jest to przemyślane i bardzo mi się to spodobało.

System dnia i nocy, oraz poziomy trudności od samego początku stanowiły dla wielu graczy rozczarowanie. Trudno mnie się odnieść do tego dzisiaj, kiedy rozgrywam grę po kilku latach i po kilku aktualizacjach, ale na pewno nie mogę powiedzieć, że poziom „Trudny” jest dla mnie w nocy łatwy. No i pamiętajmy, że to nie jest symulator przetrwania, ale gra, która miała znaleźć nowych nabywców, którzy się od niej nie odbiją. Więc ewidentnie musiała iść na kompromisy w wielu kwestiach. Jak dla mnie – na plus. Nocą nie lubię grać i tak czy siak, a gra wymusza czasami nocne misje.

Jeżeli chodzi o fabułę, to nie porwała mnie ona – ale to nie minus, bo w tej kwestii bywam wymagający. Wydawało mnie się również, że jest za długa, ale to ponownie – wydaje się kwestią odbioru indywidualnego. Warto natomiast zagrać dwa razy i poprowadzić wątek dokonując innych wyborów fabularnych. Powiem szczerze, że momentami byłem zaskoczony.

Z lektury niektórych opinii wynika, iż misje poboczne są typowe – przynieś, zamieść, pozamiatać. Z opinii innych wynika, ze jest sporo misji powtarzalnych. Natomiast ja mogę powiedzieć, że misji pobocznych jest za mało i brakuje mi tutaj odnawiających się wyzwań. Owszem, możemy eksplorować te same lokalizacje, czy wypełniać misję „wyzwań” – ale brakuje jakichś odnawiając się misji od ocaleńców.

Gra zawiera trochę błędów jak np. – szwędające się przy konwojach wojskowych nieśmiertelne ale i nie atakujące gracza wielkie mutanty, gdzie niegdzie dostrzegam zachodzące na siebie obiekty (np. kosz na śmieci wnika w ścianę, czy szafka po otwarciu ma we wnętrzu nałożone na siebie obiekty), ale te nieliczne minusy nie są w stanie przekreślić satysfakcji jaką daje mi cała gra.

Mógłbym tak długo jeszcze pisać, ale ani tego za bardzo nikt nie czyta, ani nie ma co marnować czasu i miejsca bo miasto wzywa. Z tego co czytałem, gra na samym początku nie miała dobrego odbioru, ja oceniam ją kilka lat po premierze, wiec trudno odnieść się do początkowych zarzutów.

Na dzisiaj, uważam, ze opinie były krzywdzące, a sama gra na pewno nie jest średniakiem. Włożono w nią olbrzymią pracę, świetne pomysły i wiele inwencji twórczej, co z jednej strony zdecydowanie wyróżnia produkcję na tle innych, ale jednocześnie może stanowić podstawę do tego, aby grę ocenić niżej (to co nowe nie zawsze się przyjmie, gracze lubią znane mechaniki).

Reasumując - jak dla mnie, gra życia. Chcę więcej!

Ma w sobie to coś, że się chce grać.

Te wojskowe konwoje, to jest powtarzalna czynność, czy to jest jakiś bug? bo wyczyściłem wszystko, a ikonka jest dalej taka, jakbym nic tam nie zrobił.

Też mnie to zastanawiało i doszedłem do wniosku, że tej mapy się nie czyści...

Do usunięcia.

Na pc, w 4k, ze wszystkimi detalami na maksymalne i RT wygląda i działa nieporównywalnie lepiej, niż na xsx czy ps5