Silent Hill: Book of Memories. Najgorsze odsłony najlepszych serii

Silent Hill: Book of Memories

Przez ostatnie dziesięć lat Konami bardzo konsekwentnie pracowało nad zniszczeniem renomy, którą cieszyły się pierwsze odsłony serii Silent Hill. Pomiędzy wydawaniem kolejnych marnych sequeli, psuciem HD reedycji „dwójki” i „trójki”, a niedawnym skasowaniem pierwszej od lat odsłony, która miała szansę podnieść z kolan niegdyś sprzedający konsole cykl, postanowiono stworzyć spin-offa na przenośne PlayStation Vita.

Ktoś w Konami musi bardzo nie lubić Silent Hill, bo nie da się przypadkiem aż tak zepsuć kultowej serii.

Jak łatwo się domyślić, Book Of Memories okazało się równie nieciekawe jak pozostałe powstałe w XXI wieku części sagi. Prawdziwym problemem nie była jednak jakość gry, tylko to, że w żaden sposób nie przypominała ona Silent Hill. Różne nietypowe sposoby na wykorzystanie popularnych marek świat już widział, ale przerobienie psychologicznego survival horroru na nastawionego na kooperację hack’n’slasha nie miało prawa się udać. Fabuła nie miała sensu, atmosfera grozy wyparowała, a fani czuli się, jakby ktoś sobie z nich zażartował. Downpour, nieudolnie bo nieudolnie, ale przynajmniej próbował być wierny duchowi produkcji Team Silent. Book of Memories go zadeptało, po czym – pogwizdując – udawało, że nic się nie stało.