Cel snajpera – Chris Kyle, Jim DeFelice, Scott McEwen. Hitman: Potępienie, Najdłuższy tydzień i Cel snajpera - październikowa Gra na słowa

Cel snajpera – Chris Kyle, Jim DeFelice, Scott McEwen

Chris Kyle to amerykański snajper SEAL o największej ilości zabójstw w historii armii Stanów Zjednoczonych – podczas wojny w Iraku zlikwidował ponad stu pięćdziesięciu przeciwników (mówi się o 255, Pentagon oficjalnie potwierdza 160). Jego autobiograficzna powieść, Cel snajpera, powstała we współpracy ze Scottem McEwanem oraz Jimem DeFelice'em, zawiera opis dziesięciu lat jego życia, które poświęcił głównie służbie wojskowej.

Pierwszym co czytelnik zauważy, jest atakująca z okładki informacja, że ta książka zawiera opisy akcji SEAL przeprowadzonych wspólnie z polskim GROM-em. I owszem, na początku powieści znajdują się wzmianki na temat współpracy Kyle'a i innych oddziałów amerykańskich z naszymi jednostkami specjalnymi, ich ocena przez snajpera oraz potwierdzenie, że Polacy robią najlepszą wódkę na świecie (do czego przyczyniła się degustacja żubrówki w Iraku). Natomiast wstęp do Celu snajpera napisali dwaj żołnierze GROM-u, którzy mieli okazję działać razem z Kyle'em.

Jednak główną zawartością książki, w której znajduje się także krótki rys biograficzny głównego bohatera, jest uczestnictwo jej autora w wojnie w Iraku. Kyle opisuje operacje w jakich brał udział, nakreśla sytuację panującą w tym kraju w poszczególnych, wybranych momentach. Skupia się także na mechanizmach prowadzenia akcji wojskowych, takich jak podziały na funkcje w zespołach, sposób zdobywania i utrzymywania miast, bronienia się, kwestii powiązanych z logistyką armii tego jak jej działania były określane i ograniczane przez wyższą rangą wojskowych oraz polityków amerykańskich. Dość szczegółowo traktuje także kwestię uzbrojenia i warunków stosowania poszczególnych broni. Dla miłośników militariów to prawdziwa kopalnia informacji.

Niepozorny? Tego faceta lepiej mieć po swojej stronie.

Poza wątkiem wojennym, istnieje drugi, równie ważny, dotyczący rodziny Kyle'a, w którym często jako drugi narrator wypowiada się jego żona, Tanya. Tu okazuje się jak długotrwały rozbrat z rodziną i doświadczenie tylu lat zbrojnego konfliktu może osłabić więź międzyludzką i zwiększyć napięcie, choćby w kwestii wychowania dzieci. To głównie z perspektywy Tanyi obserwujemy jak Kyle się zmienia i jakie uczucia oraz obawy towarzyszą żonie żołnierza, mogącego w każdej chwili zginąć. Ta część powieści wypadła naturalnie – żadne z małżonków nie jest idealne, a zmiana charakteru Kyle'a nie ułatwia im komunikacji.

Warto także zaznaczyć, że powieść jest silnie naładowana amerykańskim patriotyzmem. Żołnierze w większości opisywani są jak bohaterowie, służący swojemu krajowi i chętnie oddający za niego zdrowie, a często i życie. Również wojna w Iraku, temat kontrowersyjny i niejednoznaczny, przedstawia się bez zarzutów jako przedsięwzięcie słuszne oraz udane – o jego mieszkańcach narrator wypowiada się niejednokrotnie z pogardą, nazywając ich choćby "dzikusami". Taki propagandowy charakter powieści zniechęci niektórych czytelników.

Cel snajpera okazał się interesującą, sprawnie napisaną książką głównie o wojnie irackiej, ale poruszającą także inne kwestie (rodzina, miłość, patriotyzm). Jest, o dziwo, bardzo emocjonalna, przez co nabiera kolorytu i jej lektura nie jest monotonna. Powinna przypaść do gustu miłośnikom produkcji dokumentalnych o wojsku i tym chcącym się przekonać jak nowoczesna wojna wygląda z pierwszej ręki.

baczko