Enotria: The Last Song. Gry września 2024 - hity od Sony lądują na PC

Komentuje Michał „Pajdos” Pajda

Po pierwszych zapowiedziach Enotrii dawałem temu projektowi spory kredyt zaufania. Ale potem zagrałem w demko i pozostawiło mnie ono ze sporym niesmakiem. Raczej więc nie nastawiam się tu na sukces zbliżony do tego, który udało się osiągnąć Black Mythowi: Wukongowi czy Lies of P. Kiepskie wytłumaczenie podstawowych mechanik (choć może być to wina przycięcia materiału do demka) i słaby system walki, skutecznie odstraszający od ukończenia wersji demonstracyjnej, to największe minusy gry. Fani soulslike’ów pewnie ją sprawdzą – bo finalny produkt ma szansę być bardziej doszlifowany. Jeśli tak się stanie, może w Enotrię: The Last Song zagram i ja, ale produkcja ta nie będzie priorytetem na mojej kupce nieogranych do tej pory przedstawicieli tego gatunku.

Komentuje Hubert „hexx0” Śledziewski

Wprawdzie Enotria: The Last Song będzie pierwszą pieśnią mediolańskiego studia Jyamma Games, ale już teraz mam graniczące z pewnością przekonanie, że deweloper ten zaśpiewa nam jeszcze nie raz i nie dwa. Długaśne demo owego soulslike’a, z którym spędziłem kilkanaście godzin, przekonało mnie, iż twórcy ci czują w duszy bluesa granego przez zespół FromSoftware, nie wahając się przy tym wpleść do znanej melodii własnych nut, nawet jeśli zrazu mogą się one wydać fałszywe. Mam tu na myśli maski, które zmieniamy w Enotrii.

Początkowo uznałem je za przerost formy nad treścią, gdyż wymienność buildów postaci, którą skrywa ta mechanika, można by osiągnąć w inny sposób, bez zbędnego komplikowania. Z czasem jednak uznałem owe maski za immanentne, idealnie pasujące do gry – i świetnie się bawiłem, żonglując między nimi. O ile warstwa techniczna tej produkcji zostanie „dopieszczona” – w demie zdarzały się bowiem wyraźne przycinki – fanów (nie)umierania czeka nie lada koncert, bo system walki oraz projekty ujawnionych dotąd lokacji i przeciwników robią bardzo dobre wrażenie.