autor: SPMKSJ
Unreal - mimo upływu lat to wciąż dobra gra
Gra dostarczyła mi niezapomnianych przeżyć i wprowadziła mnie do niezwykłego świata. Żałuję trochę, że nie było w niej elementów gier cRPG…, ale może to i dobrze. Każdego kto jeszcze nie zna tego tytułu zachęcam do zagrania.
Poniższy tekst został nadesłany przez naszego czytelnika i został opublikowany w oryginalnej formie.
Muzyka
Jest niezwykła , specyficzna i dobrze dopasowana do gry. Trzeba przy tym dodać, że w odpowiednich momentach ulega zmianie, ale to już jest standard wśród dzisiejszych gier.
Mówiąc szczersze to nie przepadam za tym rodzajem muzyki jaka jest w Unreal’u, ale taka muzyka najlepiej pasuje do tej gry i wprowadza niesamowity klimat. Mam nawet programik do konwertowania tej muzyki na pliki o rozszerzeniu „.s3m” (te pliki odtwarza Winamp).
Minusy
Niestety, tak jak każda inna gra, tak Unreal również ma trochę minusów.
Pierwszym jest tryb Multiplayer. Jest mało grywalny. Nie wiem jakie są do końca tego powody. Myślę, że to po części wina nietypowych broni jakie znajdują się w Unreal’u. Po drugie nie ma muzyki w trybie Multiplayer, ale niektórzy mogą to uznać nawet za zaletę. Tryb Multiplayer można usprawiedliwić tym, że autorzy tworząc grę skoncentrowali się głównie na grze dla pojedynczego gracza i na przygodzie jaką przeżyje.
Kolejnym minusem jest konieczność instalowania łat dla kart graficznych. Bez patch’a gra w trybie hardware działa tylko na kartach typu 3dfx. Dla innych kart potrzebny jest patch, albo pozostaje gra w trybie software (kiedyś jak miałem ATI Rage2, to byłem zmuszony do tego trybu i grafika mi się podobała, ale na dzisiejsze czasy odradzam). Poza tym pomimo zainstalowania patch’a gra czasami chodzi niestabilnie (zależy od komputera). Warto jeszcze dodać ,że najlepszą kartą dla tej gry jest S3 Savage 3D, tylko trzeba ściągnąć odpowiednie pliki.
Po za tym zdarzają się małe minusy, np. w jednej planszy widziałem jak muchy wynurzały się z wody, ale takie smaczki zdarzają się raczej sporadycznie.
Do minusów można również zaliczyć słabą zawartość pudełka.
Ograniczenia wiekowe
Na najwyższym poziomie trudności (Unreal) jest dużo przeciwników (przynajmniej na początku) i dość dużo strzelania. Gra potrafi też czasami wystraszyć, chociaż pod tym względem daleko jej do System Shock’a. Wg mnie w tą grę może grać nawet dziecko w wieku 10 lat, ale musiałoby mieć włączony tryb „easy”, przetłumaczony przez autorów jako tryb zwiedzania.
Pewna gazeta (nie komputerowa) umieściła Unreal’a w dziesiątce najbardziej brutalnych i demoralizujących gier (był tam między innymi Carmageddon, Kingpin i parę innych). Pozostawię to bez komentarza…
Podsumowanie
Unreal’a uważam za niezwykłą grę. Uważam ją za jedną z tych nielicznych – takich które będę pamiętał do końca swego życia i które będę uważał za arcydzieła sztuki (jedną z takich moich gier jest m.in. Planescape: Torment).
Gra dostarczyła mi niezapomnianych przeżyć i wprowadziła mnie do niezwykłego świata. Żałuję trochę, że nie było w niej elementów gier cRPG…, ale może to i dobrze. Każdego kto jeszcze nie zna tego tytułu (nawet zagorzałego przeciwnika gier FPS) zachęcam do zagrania. Drugiej takiej gry już raczej nie będzie…
Paweł „SPMKSJ” Majchrowicz