Taktyka (3) | Prowadzenie drużyny poradnik Football Manager 2008

Ten aspekt w przeciwieństwie do poprzedniego ma spore znaczenie. Co nie zmienia faktu, że i tak najlepiej ustawiać go w trybie Normal . W trakcie eksperymentów można pokombinować ze sposobem ustawienia obrońców ale zapewniam, że da się odnosić sukcesy bez zmieniania tej opcji. Cofanie linii obrony może być stosowane przy defensywnych taktykach i zapobiega kontratakom rywali (szczególnie jeśli mają szybkich piłkarzy z przodu). Wysokie wychodzenie obrońców łączymy na ogół ze stosowaniem pressingu i dążeniem do dyktowania warunków gry. Tak to przynajmniej wygląda w teorii, w praktyce bardzo wiele zależy od ustawienia piłkarzy i całej reszty poleceń zespołowych i indywidualnych.

Tutaj rozdajemy dyspozycje w jaki sposób piłkarze mają wykonywać wślizgi i ataki na rywala. Opcja Normal oznacza, że piłkarze będą atakować realnie oceniając swoje możliwości i sytuacje na boisku. Przy tym ustawieniu możemy być pewni, że piłkarze będą się zachowywać odpowiedzialnie a jednocześnie nie odstawią nogi kiedy jest gorąco pod bramką. Opcja Hard powoduje, że twoi piłkarze wypowiadają wojnę rywalom i będą ich atakować przy każdej nadarzającej się okazji, często bez pardonu. To ustawienie ma zwiększyć skuteczność gry defensywnej i wybić rywalowi ataki z głowy. Jak na mój gust wielkich rezultatów to nie przynosi, a najbardziej odczuwalną zmianą jest wzrost ilości kartek dla naszych piłkarzy. Gra niewarta świeczki. Ustawienie Easy powoduje, że nasi piłkarze będą wykonywać wślizgi tylko wtedy, gdy są absolutnie pewni powodzenia. Nigdy z tej opcji nie korzystałem, ale wydaje mi się, że może to powodować kłopoty. Zbyt miękka gra może zbytnio ośmielić rywala.

Opcja z gatunku niepotrzebnych do niczego. w założeniu powinniśmy wybrać stronę boiska na której operują nasi najlepsi ofensywni piłkarze. Tak to przynajmniej rozumiem. Nie korzystam z tego zupełnie, bo jak na mój gust jest to tylko wprowadzanie ograniczeń do gry własnej drużyny. Nie potrzeba chyba wiele czasu by rywal się zorientował, że większość ataków idzie np. lewą stroną. O ile to w ogóle ma jakiś wpływ na grę, bo w ustawieniach drużynowych jest kilka opcji raczej ozdobnikowych niż realnie wpływających na przebieg meczu. To jedna z nich.

Możliwości są dwie. Zonal Marking to ustawienie gdy piłkarze odpowiedzialni są za swoje strefy boiska i kryją każdego, kto się tam pojawi. Man Marking to ustawienie zwane potocznie "każdy swego", czyli własnym piłkarzom przypisujemy zawodnika rywala, którego mają kryć. W realnej piłce w zasadzie nie stosuje się już krycia "każdy swego" o podobnie rzecz miała się z FM-mami. Tu zawsze lepiej sprawuje się opcja Zonal Marking . Dopuszczalne (i całkiem pożyteczne) jest też łączenie obu styli. W takim przypadku jakie ustawienie drużynowe wybieramy krycie strefami, a potem wyznaczamy kilku piłkarzy, którzy będą się indywidualnie opiekować gwiazdorami rywali. Służą do tego indywidualne polecenia dla piłkarzy (o tym dalej).

Tych ustawień używamy gdy gramy z wykorzystaniem odgrywającego. Najlepiej jest pozostawiać je na poziomie Mixed , by nie czynić gry schematyczną. Ale czasem warto coś pokombinować, szczególnie jeśli odgrywający charakteryzuje się specjalnymi umiejętnościami. Jeśli jest mistrzem gry głową to ustawiamy większość podań górą, jeśli jest superszybki to podajemy mu na dobieg itd.

Generalnie odgrywający ma być człowiekiem zajmującym się dystrybucją piłek z przodu. Takie połączenie napastnika z rozgrywającym. Do niego idą piłki z przodu i to właśnie odgrywającym ma wybrać najlepszą opcję: albo samemu pociągnąć na bramkę albo podać do napastnika lub skrzydłowego atakującego z bocznych sektorów boiska. Tak naprawdę gra na odgrywającego sprawdzała się dobrze tylko w FM06 a i tam odgrywający właściwie zajmował się głównie samodzielnym wykończeniem akcji. W ten sposób dostawaliśmy świetnego napastnika. W FM08 ciężko zauważyć, by korzystanie z tej opcji przynosiło efekty.