Formacje | Taktyka poradnik Championship Manager 5

4-4-2

Najpopularniejsza w dzisiejszych czasach formacja, cechująca się dużą elastycznością. Na obrazku po lewej widzimy układ dla ofensywnie grającej drużyny. Zauważamy, że skrajni pomocnicy mają biegać aż do wysokości pola karnego (a można posunąć się jeszcze dalej), a boczni obrońcy mają za zadanie podłączać się do akcji ofensywnych zespołu i asekurować skrzydłowych. Nakazujemy im biegać zarówno bez piłki, jak i z futbolówką. Defensywę możemy ustawić w równej linii i tak przysposobić ją do zakładania pułapek ofsajdowych. Jednego ze środkowych pomocników ustawiamy jako playmakera (musi to być dobrze podający gracz), a drugiego tuż obok niego bądź lekko cofniętego lub posuniętego do przodu (to już w zależności od gustu). Napastników również możemy ustawić w równej dwójce, ale ciekawie wygląda też układ z jednym lekko cofniętym, lekko wspomagającym pomocników atakującym. Rozróżniamy także tę formację w układzie diamentowym (diamond), gdzie czterech pomocników jest skupionych w środku boiska - dwóch w samym centrum, trzeci jako defensywny pomocnik, czwarty jako ofensywny. Za ataki po skrzydłach odpowiedzialni są bardzo ofensywnie nastawieni skrajni obrońcy. Możemy zabronić im odważnych ataków i nakazać skupić się na obronie, lecz wtenczas nasza drużyna będzie atakowała w sposób iście monotonny, bo jedynie środkiem boiska.

3-5-2

Również często wykorzystywane ustawienie. Jak widać, obrona ma ciężkie życia, gdyż musi sobie radzić w trójkę. Gramy trzema stoperami, z tym że jednego z nich możemy cofnąć do pozycji libero. Przez to boczne sektory są bardziej podatny na ataki rywali, dlatego skrajni pomocnicy muszą biegać niemal za dwóch, więc ustawiamy na tych pozycjach wytrzymałych zawodników. Możemy też zastosować inne rozwiązanie, a mianowicie nakazać bocznym obrońcom rozchodzić się na boki i pomagać skrzydłowym w pracy defensywnej właśnie w bocznych sektorach. W takiej formacji newralgicznym miejscem jest środek pomocy, który to powinien stanowić największe zagrożenie dla rywali. Dwóch środkowych pomocników ustawiamy obok siebie na samym środku, a z trzeciego robimy albo defensywnego pomocnika (bardziej defensywny styl gry), albo ofensywnego, który będzie swego rodzaju łącznikiem między linią pomocy a napastnikami (powinien cechować się dobrymi podaniami). Napastników pozostawiamy na równej linii.

4-5-1

Niezła formacja do bardzo trudnych meczów, w których nasz team będzie grał z kontry. Zagęszczony środek pola utrudnia rywalom swobodne rozgrywanie piłki, a czteroosobowa defensywa skupia się na obronie, nie decydując się na ataki. Samotnego napastnika wspiera natomiast dwójka bardzo ofensywnych skrzydłowych, którzy albo będą przeprowadzali rajdy i dośrodkowywali na głowę napastnika (musi on być wysoki), albo zbiegali nieco do środka boiska i atakowali razem z nim. Do wspomagania napastnika możemy przeznaczyć także jednego ofensywnego pomocnika, który w dogodnych sytuacjach będzie pełnił rolę jego partnera (powinien on umieć dobrze dogrywać piłki). W zależności od tego, jak trudny jest nasz rywal, odpowiednio ustalamy zezwolenia do rajdów poszczególnych zawodników, czy to skrzydłowych, czy środkowych pomocników.

3-4-3

Formacja przypominająca 3-5-2, aczkolwiek ofensywnego pomocnika zastępuje albo ofensywny pomocnik z bardzo dużą swobodą w ataku, albo zwyczajnie trzeci napastnik. Ponownie widzimy trzyosobowy blok obronny, w którym to znajduje się trzech stoperów (jednego z nich możemy ustawić jako libero). Skrajni pomocnicy nie muszą tak dużo biegać w ataku, gdyż przeznaczyliśmy do tego już trzech bardzo ofensywnych graczy w środku boiska, dlatego mniej potrzebna jest tutaj pomoc bocznych defensorów w obronie bocznych sektorów.