Modyfikacje. Wszystko o Mount & Blade 2: Bannerlord - wymagania sprzętowe, patche i aktualizacje
Spis treści
Modyfikacje
We wrześniu 2017 roku TaleWorlds opublikowało listę zagadnień dotyczących modyfikacji Mount & Blade 2: Bannerlord, składającą się z 39 pytań z odpowiedziami twórców. Wyjaśniono, że moderzy nie mogą modyfikować czystej gry, jak miało to miejsce w samodzielnym dodatku Warband. Zamiast tego pojawiła się opcja edycji plików XML oraz dodawania nowych zasobów (tekstur, procedur etc.) lub skryptów jako wtyczek. Dzięki temu tytuł pozwala na korzystanie z kilku modów naraz, zmianę praktycznie dowolnego elementu gry oraz łatwe importowanie map i tekstur. Dodatkowym plusem jest lepsza kompatybilność modyfikacji ze starszymi wersjami Bannerlord po wyjściu przyszłych aktualizacji. Serwis Nexus udostępnił menadżer modów jeszcze przed debiutem gry we Wczesnym dostępie Steama, opierając się na wersji beta.
Tryby gry
Podstawowym wariantem gry jest długa kampania fabularna, w której staramy się zjednoczyć podzieloną krainę. Miłośnicy krótszych sesji mają możliwość tworzenia własnych bitew. Ten tryb pozwala na stoczenie pojedynczej potyczki bez potrzeby mozolnego przechodzenia scenariusza, a gra oddaje do naszej dyspozycji wiele ustawień. Możemy skonfigurować niemal dowolny element: rozmiar walczących armii, ich dowódców, mapę, rodzaj bitwy (np. oblężenie) i wiele innych. Pojawiła się też możliwość wybrania, czy chcemy być głównym dowódcą, czy też jedynie kapitanem jednego z oddziałów.
Oprócz rozgrywki single player jest też możliwość zabawy w sieci, w tym w trybie Kapitana znanym z samodzielnego dodatku Warband. Gracze zostają podzieleni na dwa zespoły, liczące nie więcej niż 5 osób każdy, a wszyscy uczestnicy otrzymują do dyspozycji własnego wodza oraz grupę wojaków, których ekwipunek można dostosować przed walką. Zwycięża ta drużyna, która wyeliminuje wszystkie wrogie jednostki bądź przejmie wystarczająco dużo chorągwi rozmieszczonych na mapie, by obniżyć liczbę punktów przeciwnego zespołu do zera.
Drugim wariantem gry wieloosobowej jest Potyczka, w której do boju stają dwa sześcioosobowe zespoły. Podobnie jak w trybie Kapitana, gracze walczą o kontrolę nad trzema punktami, jednak przejęcie ich nie jest ostatecznym celem zabawy. Zamiast tego w każdym z nich znajduje się flaga, a zespół posiadający mniej sztandarów stopniowo tracił morale. Jeśli spadną one do zera, drużyna przegrywa potyczkę. By było ciekawiej, w ciągu bitwy dwie flagi są stopniowo usuwane, co zapobiega zbyt pasywnej rozgrywce. Ponadto każdy z graczy otrzymuje ograniczoną liczbę punktów odrodzeń, pozwalających na powrót na pole walki. Potężniejsze klasy są droższe niż jednostki niższego poziomu, co stawia graczy przed dylematem: wybrać świetnie wyposażonego rycerza i ryzykować, że po zgonie odpadniemy z gry, czy też zdecydować się na lżejszego wojownika i otrzymać jedną lub nawet dwie dodatkowe szanse? Dzięki temu oraz systemowi perków możemy dostosować styl gry do własnych potrzeb lub strategii przeciwnika.
Prócz tego we Wczesnym dostępie Steama pojawiły się dwa inne tryby wieloosobowe: Oblężenie oraz Drużynowy Deathmatch. Zgodnie z nazwami, pierwszy to starcie między dowódcą twierdzy oraz atakującymi ją wojskami, zaś w drugim gracze rywalizują ze sobą o jak największą liczbę zabójstw w ramach drużyn.
