Microids/Anuman Interactive

Firma producent wydawca

Francuska firma zajmująca się tworzeniem i wydawaniem gier opracowanych z myślą o komputerach osobistych, konsolach i urządzeniach mobilnych. Międzynarodową sławę przyniósł jej bestsellerowy cykl Syberia. Od 2007 roku jej szefem pozostaje Emmanuel Olivier.

Historia

Przed premierą Syberii, czyli prehistoria

Historia firmy Microids sięga 1985 roku. Studio zostało założone przez Elliota Grassiano. Przez pierwsze dziesięć lat zespół koncentrował się na tworzeniu gier wideo. W 1995 roku podjęto jednak decyzję o rozszerzeniu działalności również na rynek wydawniczy. Siedziba firmy mieściła się wówczas we francuskim Vélizy; niedługo później firma zaczęła działać także na terenie Włoch (jako Microids Italy), Wielkiej Brytanii (pod nazwą Microids Ltd.) oraz założyła swój oddział deweloperski w Kanadzie (Microids Canada Inc.).

Syberia, czyli kamień milowy w dziejach firmy

Pomimo że w latach 1985-2002 ekipa regularnie dostarczała na rynek mniej lub bardziej udane produkcje (w jej portfolio wydawniczym znalazło się choćby ciepło przyjęte Amerzone oraz bestsellerowy cykl Dracula, który zadebiutował w 1999 roku wraz z grą Dracula: Zmartwychwstanie, by przez kolejne lata doczekać się kilku nowych części), prawdziwy przełom nastąpił w momencie premiery pierwszej części serii Syberia.

Mowa o klasycznej grze przygodowej typu point-and-click, zaprojektowanej przez słynnego belgijskiego rysownika – Benoita Sokala. Gracze i recenzenci zakochali się w Kate Walker – amerykańskiej prawniczce, której zadaniem było odnalezienie spadkobiercy właścicielki fabryki automatonów, położonej w Europie Wschodniej. Jak nietrudno się domyślić, wydarzenia szybko nabierały tempa, a kobiecie przyszło wkroczyć na ścieżkę, która miała popchnąć ją ku jej największej życiowej przygodzie.

Nim jednak Syberia pojawiła się na kolejnych platformach (Xbox, PlayStation 2), Microids czekały zmiany. W 2003 roku nastąpiła jej fuzja z MC2 France; niedługo później firma, zwana MC2 Microids, popadła w tarapaty finansowe, a chcąc uniknąć bankructwa, została zmuszona do przejęcia Wanadoo. Jej szeregi opuścił wówczas Elliot Grassiano – nowym szefem został Emmanuel Olivier.

W ten sposób studio na nowo nabrało wiatru w żagle. Jeszcze w 2003 r. do sprzedaży trafiło Post Mortem – detektywistyczna przygodówka utrzymana w mrocznym klimacie. Choć tytuł spotkał się z ciepłym przyjęciem, nie zdołał powtórzyć sukcesu swojego wielkiego poprzednika. Dlatego też niespecjalnie dziwi fakt, że rok później na sklepowych półkach wylądowała bezpośrednia kontynuacja Syberii – tym razem pozycja pojawiła się jednocześnie na komputerach osobistych, PlayStation 2 i konsoli Xbox.

Próby prześcignięcia legendy

Z uwagi na fakt, że opowiedziana w Syberii historia dobiegła końca, Microids stanęło przed wyzwaniem powołania do życia nowej, równie popularnej marki. Sztuka ta nie udała się wydanemu w 2005 roku Still Life – kolejnemu mrocznemu kryminałowi w dorobku studia, utrzymanemu w konwencji przygodówki point-and-click. W tym samym roku Ubisoft przejął kanadyjski oddział firmy i wcielił go do zespołu Ubisoft Montreal, z kolei jej włoskie ramię oddzieliło się od niej i zadebiutowało na rynku wydawniczym jako Blue Label Entertainment.

W listopadzie 2007 roku MC2 France podjęło decyzję o swoistym restarcie pod marką Microids – od tej pory wszystkie produkcje autorstwa tego zespołu miały być wydawane pod banderami Microids Montreal lub Microids Paris. Przeniesiono również siedzibę firmy do Paryża, a także otwarto nowe studio deweloperskie w kanadyjskim Montrealu. Rok 2007 to także debiut sieciowego sklepu Microids. Choć wydawać by się mogło, że przerwa w tworzeniu kolejnych produkcji nie wyjdzie firmie na dobre, w 2008 roku udało jej się pozyskać prawa do niektórych marek należących do Cryo Interactive. Niemniej, nieco ponad rok później Microids oraz cała należąca do niego własność intelektualna zostały przejęte przez Anuman Interactive. Na konsekwencje tych wydarzeń nie trzeba było długo czekać – w 2010 roku firma podzieliła się swoimi planami na najbliższą przyszłość, która rysowała się w kolorowych barwach, zwłaszcza że po wielu latach powrócił do niej sam Elliot Grassiano.

Tempo produkcji przyprawiające o zawrót głowy

Od tej pory Microids narzuciło sobie niebywałe wręcz tempo produkcji kolejnych gier. O ile lata 2010-2011 przyniosły premiery zaledwie czterech tytułów, o tyle w samym tylko 2012 roku zespół dostarczył... osiem gier. Wśród nich pojawiło się odświeżone Amerzone: The Explorer's Legacy, które trafiło na urządzenia mobilne z systemem iOS, i ciepło przyjęte Secrets of the Vatican: The Holy Lance. Rok 2013 natomiast przyniósł premiery kolejnych sześciu tytułów autorstwa utalentowanego zespołu. Prym wiodły mniej lub bardziej udane remaki (Prehistorik, Titan), na czele których stanęła zremasterowana Syberia, wydana na mobilne systemy Android i Apple iOS. Sukces, jaki odniosła owa pozycja, najwyraźniej dał deweloperom do myślenia – w 2014 roku Syberia trafiła również na PlayStation 3 i Xboksa 360, z kolei w 2015 roku światło dzienne ujrzała nowa wersja Syberii II.

Z uwagi na fakt, że w 2013 roku Anuman Interactive zdołało pozyskać prawa do dzieł Agathy Christie, niespecjalnie dziwi, że w 2016 roku w sprzedaży pojawiła się gra Agatha Christie: The ABC Murders. Choć była to udana produkcja, gracze od dłuższego czasu żyli perspektywą rychłego powrotu do przygód nieustraszonej Kate Walker.

Syberia 3, czyli powrót króla?

O tym, że Syberia 3 powstaje, krążyły słuchy od 2009 roku. Kiedy w 2012 roku do Microids wrócił Benoit Sokal, sprawa wydawała się przesądzona – Kate Walker prędzej czy później wróci na ekrany monitorów i telewizorów. Tytuł został oficjalnie zapowiedziany po kilku miesiącach, a od tego czasu na światło dzienne od czasu do czasu wychodziły strzępki informacji dotyczących miejsca akcji, fabuły i postaci. Na pierwszy pełnoprawny zwiastun fani serii musieli długo czekać – w międzyczasie ujawniono, że tytuł pojawi się na kilku platformach, w tym na nowej konsoli Nintendo, czyli Switchu. Produkcja zadebiutowała w 2017 roku; jako ciekawostkę należy dodać, że był to pierwszy tytuł wydany na nowym sprzęcie Nintendo, którym gracze znad Wisły mogli cieszyć się pełną polską wersją językową. Premiera trzeciej Syberii w żadnym wypadku nie była jednak powrotem króla. Wręcz przeciwnie – tytuł nie spełnił pokładanych w nim nadziei, o czym dobitnie świadczyła średnia ocen pecetowej wersji, która według serwisu Metacritic wynosiła zaledwie 51/100. W kolejnych latach Microids skupiło się na tworzeniu i wydawaniu reedycji dwóch poprzednich odsłon cyklu, przygotowaniu zremasterowanej wersji kultowego Flashbacka, a także na opracowaniu remake’u klasycznej platformówki pod tytułem Toki. Ponadto ekipa oddała w ręce graczy towarzyską zręcznościowkę pod tytułem Fort Boyard, która jednak prezentowała wyjątkowo niski poziom.

Nieco lepiej firma radziła sobie na poletku wydawniczym. Oprócz własnych produkcji Microids dostarczyło między innymi gry odświeżone wersje gier z serii Asterix & Obelix XXL, a także jej pełnoprawną trzecią część, dwie odsłony cyklu Gear.Club Unlimited, oryginalne Blacksad: Under the Skin czy wreszcie Oddworld: Abe’s Oddysee New N’Tasty w wersji na konsolę Nintendo Switch. Ponadto nakładem firmy na sklepowych półkach pojawiła się gra XIII będąca remakiem kultowej XIII, która jednak została zmieszana z błotem przez graczy i recenzentów, głównie ze względu na trapiące ją problemy techniczne oraz zmianę stylu graficznego.

W sierpniu 2019 roku studio Microids postanowiło po raz kolejny zawojować świat marką Syberia. Zapowiedziana wówczas gra Syberia: The World Before miała być owocem jego współpracy z zespołem Koalabs, czerpiącym garściami z dorobku dwóch pierwszych odsłon cyklu w znacznie większym stopniu niż nieudana „trójka”. Projekt zmierzał na komputery osobiste i miał zadebiutować w 2021 roku, a wcześniej, bo w październiku 2020 roku, doczekał się darmowego (i co najważniejsze – przyjętego dosyć ciepło przez graczy) prologu.