Dyplomacja | Porady ogólne Rome II - Cezar w Galii poradnik Total War: Rome II - Cezar w Galii

Dyplomacja

Ostatnim istotnym elementem rozgrywki w Rome II: Cezar w Galii jest dyplomacja. W przeciwieństwie do podstawowej wersji gry, gdzie mogliśmy prowadzić długoterminowe pertraktacje z napotkanymi frakcjami, w "Cezarze" sytuacja będzie zmieniała się jak w kalejdoskopie.

Już w ciągu kilku tur zjednamy sobie kilka plemion oraz stworzymy nowych wrogów.

Pierwszym krokiem powinno być przypomnienie sobie starej rzymskiej maksymy: dziel i rządź. Już na początku gry sprawdźmy (korzystając z okna dyplomacji) jak wyglądają stosunki dyplomatyczne w naszym regionie. Istotne są zarówno relacje pomiędzy nami a naszymi sąsiadami jak również pomiędzy innymi frakcjami. W ten sposób powinniśmy znaleźć potencjalnych sojuszników jak i przeciwników. Sojusze najlepiej zawierać z lojalnymi i godnymi zaufania sąsiadami - zdradzieccy bardzo szybko wbiją nam nóż w plecy, stąd zawieranie z nimi paktów powinno być jedynie ostatecznością (np. w celu kupienia kilku tur czasu, aby dokończyć aktualne kampanie wojenne). Wojnę najlepiej wypowiada dać frakcjom, które nie posiadają żadnych sojuszników, dzięki czemu możliwe będzie jej błyskawiczne zniszczenie i poszerzenie naszej strefy wpływów. W przypadku, gdy nasz cel posiada sojusznika musimy uważnie prześledzić zależności pomiędzy kolejnymi nacjami. Niejednokrotnie uderzenie na frakcję A, spowoduje że do wojny dołączy się frakcja B a w następstwie tego jej sojusznicy C i D. W ten sposób z prostej inwazji staniemy się ofiarą naszych własnych knowań.

Praktycznie cała Galia jest już przeciwko nam. Nieliczni sojusznicy niedługo wbiją nam nóż w plecy.

Zawierając kolejne sojusze warto wziąć pod uwagę fakt, że wraz z rozwojem naszego państwa pozostałe frakcje w grze będą coraz częściej postrzegały nas jako konkurentów - błyskawicznie będzie rósł negatywny współczynnik ekspansywności, negatywnie wpływający na wszystkie rozmowy dyplomatyczne. Niestety na dłuższą metę nie ma możliwości przeciwdziałania mu. Możemy wysyłać podarki do jednej, dwóch czy nawet trzech frakcji, aby utrzymać je w naszej strefie wpływów, lecz pozostali uczestnicy gry (nawet ci, którzy przez długi czas byli do nas przyjaźnie nastawieni) prędzej czy później wypowiedzą nam wojnę. Ta niestabilna dyplomacja, prowadząca do wojny totalnej jest praktycznie gwarantowana w ostatniej fazie gry (gdy kontrolujemy przynajmniej 1/3 mapy świata), stąd też musimy zawczasu przygotować się do walki na kilku frontach.

Powyższe miasto właśnie dołączyło do konfederacji; zyskaliśmy nowe ziemie i armie.

Warto tutaj skorzystać z opcji tworzenia konfederacji. Opłaca się od czasu do czasu przeglądać panel dyplomacji i wysyłać propozycję dołączenia do konfederacji do wszystkich znanych nam frakcji. Niejednokrotnie okaże się, że odległa enklawa, która ma zostać unicestwiona przez agresywnych sąsiadów chętnie zgodzi się na dołączenie do naszego państwa. Dzięki temu nie tylko otrzymamy nowy region lecz również kilku generałów wraz ze wszystkimi oddziałami. Jeśli zareagujemy wystarczająco szybko możliwe jest, że nawet ocalimy taką lokację, co da nam przyczółek do przygotowania inwazji na nowe ziemie.

Konfederacje są również przydatne podczas przejmowania ziem naszych sojuszników. Niejednokrotnie zdarzy się, że wewnątrz naszego państwa będzie jedna sojusznicza prowincja, blokująca nam możliwość korzystania z edyktów. Jeśli kontrolująca ją frakcja odmówi dołączenia do nas nie pozostaje nic innego jak wypowiedzieć jej wojnę i zniszczyć jej oddziały. Jeśli będzie ona nadal do nas przyjaźnie nastawiona istnieje dużą szansa, że widząc obleganą stolicę dołączy do nas, tym samym utrzymując stały poziom zadowolenia w prowincji.

Eskalacja militarna / powstanie Galów

Ekran ten oznacza nadciągające posiłki dla naszego przeciwnika.

Jest to jednorazowe wydarzenie, które uaktywnia się, gdy nasz współczynnik imperium osiągnie maksimum. Zależnie od kontrolowanej przez nas frakcji na mapie świata pojawi się kilka pełnych armii gotowych do zaatakowania naszych prowincji. Grając barbarzyńcami napotkamy legiony Cezara, zaś w przypadku gdy kontrolujemy Rzym, zaatakują nas Galowie. Wydarzenie to często łączy się z masowym wzrostem niechęci do nas wywołanych naszym ekspansjonizmem, przez co możliwe jest, że będziemy musieli walczyć jednocześnie na kilku frontach. Po pokonaniu nowego przeciwnika droga do podbicia całej Galii stanie przed nami otworem.