Poradnik do gry - Formacje w grze Pro Evolution Soccer 2008 poradnik Pro Evolution Soccer 2008
Ostatnia aktualizacja: 18 października 2019
Wszystkie formacje są dobre, a przynajmniej te podstawowe. Mają swoje wady, jak i zalety. W PES 2008 nie ma idealnej formacji, chociaż niektórymi gra się lepiej w ataku, innymi lepiej w obronie. Balans na szczęście został zachowany.
Popatrzmy na modelowe ustawienie formacji:
Dwie drużyny grające 4-4-2. Atakują "czerwoni" - posiadają piłkę i są szeroko rozstawieni. Pozwala to na swobodne rozgrywanie piłki i wykorzystywanie całego dostępnego pola gry. Ogranicza ich tylko mocno naciskająca linia obrony "niebieskich", która zmniejsza pole. Napastnicy "czerwonych nie mogą wyjść wyżej, ponieważ oczywiście grozi to złapaniem na spalonym. "Niebiescy" zagęszczają nie tylko wszerz, ale także wzdłuż zmniejszając odległości pomiędzy flankami. Gdy tylko "czerwoni" przemieszczą się z piłką na np. drugą stronę, cała formacja "niebieskich" także powinna się przesunąć:
A tak to wygląda w grze:
 | O ile na powyższych przykładach formacja trzymała dość równe odstępy pomiędzy piłkarzami, to w grze nie wygląda to już tak różowo. Dokładnie widać, że drużyna broniąca się ("biali") skutecznie zawęża pole, ale zawodnicy nie trzymają swoich pozycji dość równo. |
 | Dobrze, że obrońcy nie kryją strefowo, a indywidualnie, ale za to powstają ogromne "dziury", którym ciężko czasem zapobiegać. Warto tutaj zwrócić uwagę na samotnego obrońcę na prawej stronie. |
 | Środek pola jest pusty, bo cała formacja skupiona jest na kryciu indywidualnym. Niedopuszczanie do takich sytuacji jest niemożliwe, nawet gdy staramy się ręcznie przemieszczać piłkarzy. |
Zobaczmy, jak gra zachowuje się przy poszczególnych formacjach.
4-4-2
 | Gramy "białymi", którzy w tej sytuacji wykonują rzut z autu. Zespół w danej chwili jest ustawiony dość ofensywnie. Trzech obrońców pozostało w tyle. Reszta w daleko w przedzie, wspomagająca atak. Kontratak przeciwnika powinien zostać bezproblemowo powstrzymany. |
 | Świetny przykład na wykorzystanie dziury w obronie przeciwnika. Akurat w tym momencie piłkę posiada jeden ze środkowych obrońców, który ma tylko jedno wyjście - podać piłkę na lewą flankę. Jak dobrze widać, boczni zawodnicy przeciwnika znajdują się bardzo blisko siebie. Natomiast nasz skrzydłowy dobiega do linii defensywnej. Trzeba szybko podawać, by zawodnik ten nie został złapany na spalonym. |
 | Przeciwnik rozpoczyna grę od własnej bramki. Jak widać drużyny ustawione są idealnie, chociaż za moment "biali" automatycznie nieco nacisną rywala i linia defensywna przesunie się w kierunku środka. |
4-3-3
 | Przeciwnik rozpoczyna od własnej bramki. Widać dokładnie, że ustawienie "białych" jest złe. Brakuje zawodników w środku pola. Jeden defensywny pomocnik to zbyt mało. Dlatego też lepiej jest skupiać piłkarzy i ustawić im pozycję środkowych pomocników. |
 | Tutaj dokładnie widać, że rozgrywanie piłki w środku pola mija się z celem. Napastnicy i skrzydłowi muszą sobie radzić sami. |
 | Prosta strata piłki i kontratak "niebieskich". Ewidentnie brakuje tutaj zawodników w środku pola. |
Wyłamywanie się linii defensywnej
Prosta sytuacja, w której środkowy pomocnik mija swojego "odpowiednika" z przeciwnej drużyny. Obrońca wyłamuje się z formacji, by naciskać na rywala, przy tym pozostawiając miejsce dla napastnika przeciwnika. Jeśli tylko pomocnik szybko wykona podanie - sukces gwarantowany. Gra sama dopuszcza wielokrotnie do takich momentów i trzeba uważnie patrzeć na radar i cofać ręcznie swoich obrońców.
Zamykanie rywala
Posiadanie piłki jest kluczem do zwycięstwa. Przy dość sprawnym odbiorze piłki można sobie ułatwić zadanie. Wystarczy ustawić Back Line na A . Bocznych obrońców można pozostawić w tyle ustawiając im pozycje jako CB . Nie zapominajmy, że nieuważna gra w obronie może spowodować katastrofalne skutki, przeważnie szybkie kontrataki przeciwnika.