Misja 3 - Exodus (cz.2) | Bitwa pod Falaise poradnik Company of Heroes: Chwała Bohaterom

Ostatnia aktualizacja: 1 sierpnia 2016

Kolejne zadanie będzie polegało na bronieniu szlaku ewakuacji - zielone kółko wskazujące na mapie cel misji przeniesie się na rozwidlenie dróg w okolicy kościoła. Do tego czasu most przewieszony przez rzekę zostanie pewnie naprawiony i Alianci spróbują z niego skorzystać. Wcześniej jednak zapewne zasypią pociskami artyleryjskimi rozwidlenie dróg za mostem niszcząc stanowisko armaty 88mm. Dobrze jest więc mieć w okolicy od początku gry drużynę Luftlande, która wybuduje nowo po nawale artyleryjskiej. Jeśli chodzi o te nawały artyleryjskie to łatwo się zorientować kiedy i które miejsce planszy wróg ma zamiar ostrzelać - tuż przed z lewej strony ekranu wyskakuje czerwona ikona z ostrzeżeniem, a jej kliknięcie przenosi do miejsca przyszłego ostrzału, w którym pojawiają się flary tego samego koloru (na chwilę przed spadnięciem stalowego deszczu pocisków). Dlatego gdy je widzisz a w pobliżu masz akurat swoje jednostki warto je szybko i na chwilę wycofać by nie ucierpiały. Piechota siedząca w budynkach może w nich pozostać podczas nawały artyleryjskiej, 88-ek siłą rzeczy nie przemieścisz (jeśli coś z nich zostało po ostrzale Luftlande mogą dokonać potrzebnych napraw). Generalnie w tym miejscu planszy nie ma potrzeby trzymać zbyt dużej liczby oddziałów, zaś jednym z Nebelwerferów trzymanych nieco z tyłu można niszczyć most po każdym jego samoistnym naprawieniu się by uniemożliwić wrogowi korzystanie w przyszłości z tej przeprawy. Jeśli jednak jakieś oddziały Aliantów zdążą się tutaj przeprawić na twój brzeg (otrzymasz wówczas rozkaz odepchnięcia tych Amerykanów ), to możesz zdetonować pomiędzy nimi Goliata (samobieżną minę), doraźnie "wyprodukowaną" w budynku znajdującym się za kościołem. Niestety, żeby nie było tak łatwo, Goliat materializuje się na planszy nie przy owej chałupce ale na drodze w południowo-wschodnim narożniku mapy. Musi więc kawałek przejechać by dotrzeć na miejsce. Zwróć też uwagę, że sojusznicze oddziały (oznaczone na ekranie żółtym kolorem) wycofując się na południe przechodzą również przez rozwidlenie i w razie potrzeby wspomogą cię w walce z nieprzyjacielem.

Następnie będziesz musiał przechwycić amerykańskie czołgi , które zaatakują na lewym (zachodnim) skrzydle przekraczając znajdujący się tam bród (najpierw oczywiście wróg ostrzela twoje pozycje artylerią). Do zatrzymania alianckich "puszek" powinna wystarczyć 88mm armata Flak 36 ustawiona vis a vis brodu, nieopodal garnizonu (choć można ją też postawić nieco z boku), kolejny 50mm pepanc ukryty z prawej w zasadzce, kolejny Nebelwerfer i piechurzy Luftlande siedzący z panzerschreckiem w garnizonie. Nie muszę chyba dodawać, że nad zorganizowaniem obrony w tym miejscu powinieneś pracować od początku gry, jednocześnie odpierając ataki w innych rejonach? Na tym etapie gry powinieneś mieć już także możliwość wzywania wsparcia lotniczego w postaci samolotów szturmowych atakujących wraże pojazdy we wskazanej okolicy - zamień na nie zdobyte punkty dowodzenia. Samoloty wezwij gdy tylko zobaczysz zbliżające się amerykańskie czołgi - powtórz tą czynność kilka razy, aż zniszczysz wszystkie "puszki". Jeśli trzeba ratuj się także "burzą ogniową" i oczywiście ostrzałem Nebelwerfera. Pamiętaj, iż drużyna Luftlande może naprawiać uszkodzone działa, zaś przy garnizonowym budynku uzupełnisz starty w ludziach.

W końcu przyjdzie pora ewakuować się z Trun . Jeśli jednak zależy ci na wypełnieniu zadania dodatkowego i medalowego powinieneś wstrzymać się z ewakuacją i bronić przeprawy przez rzekę przy punkcie amunicyjnym w południowo-wschodnim rogu planszy tak długo, aż mapę opuści większość sojuszniczych, "żółtych" jednostek. Liczbę pododdziałów, która zdążyła już zwiać (a musi się ewakuować 149 ludzi) widać po lewej stronie ekranu, tuż przy ikonie oznaczającej zadanie medalowe. Niestety ewakuacja przebiega dosyć wolno, bo - jak pewnie zdążyłeś zauważyć - większość sojuszniczych pojazdów jest uszkodzona i porusza się w iście żółwim tempie. By trochę ten przemarsz przyspieszyć można trzymać w pobliżu jego trasy sekcję saperów, która spróbuje naprawiać co bardziej uszkodzone wozy wycofujących się - to taka moja mała sugestia. Z kolei Aliantów ciągle nacierających i próbujących przeprawić się brodem najlepiej jest powstrzymywać jak najdalej od trasy, którą przebiega ewakuacja - właśnie koło punktu amunicyjnego. Pośród trzymanych tu żołnierzy warto umieścić transporter opancerzony, przy którym pododdziały niemieckie mogą uzupełniać swoje stany osobowe. Z kolei transporter można wyposażyć w wyrzutnie rakiet by raził tymi ostatnimi atakującą nieprzyjacielską piechotę i pojazdy - przycisk stosownego ulepszenia znajdziesz tuż przy panelu rozkazów transportera. Drużyna Luftlande może w pobliżu bunkra postawić stanowisko doskonałej 88-ki, zaś w samym bunkrze trzymaj ludzi (sekcję CKMu) dopóty, dopóki będzie można z niego prowadzić ostrzał moździerzowy. Wszystkie drużyny piechoty, które masz w tym rejonie powinny być uzbrojone w broń ppanc. Nacierającego wroga (piechota i czołgi) okładaj również pociskami artyleryjskimi "burza ogniowa" i oczywiście granatami moździerzowymi oraz rakietami. Alianci będą się najpierw pchali szerokim przesmykiem pomiędzy lasami, ale później zmądrzeją i zaczną przemykać lasem bardziej po lewej. To znak, że niedługo trzeba się będzie stąd zabierać. Na razie jednak trwaj na pozycjach. Siły wroga pchają się tędy tak wartkim strumieniem, że nie sposób się nie domyślić, iż nie mają gdzieś w pobliżu (na północy) bazy, która co i rusz produkuje kolejne jednostki. Nie odrywaj jednak od punktu amunicyjnego swoich sił (by uderzyć na bazę Aliantów) bo tylko osłabisz obronę przeprawy a twoje wojsko i tak pewnie poniesie klęskę w ataku!

Zamiast tego proponuję wysłać na północ pojedynczego, zakamuflowanego snajpera, któremu dodatkowo zakazujemy strzelać w/g własnego uznania. Po krótkim spacerze przez las (unikając kontaktu z nieprzyjacielem!) pewnikiem natknie się on na aliancki sztabowy wóz dowodzenia w obstawie kilku czołgów - u mnie parkował on w okolicy najbliższego, znajdującego się w rękach Aliantów garnizonu. Teraz wystarczy tylko podejść snajperem na tyle blisko by pojazd nieprzyjaciela znalazł się w polu widzenia naszego pojedynczego chojraka i naprowadzić w miejsce parkowania wozu... rakietę V-1. Można z niej zrobić użytek po wcześniejszym zamienieniu na to wsparcie kilku punktów dowodzenia i dysponując odpowiednią ilością zasobu amunicji. Uważaj tylko by nie podchodzić strzelcem wyborowym zbyt blisko celu bo rakieta robi potężne bum. Jeśli jakimś cudem cel wraz z eskortą nie zostaną zniszczone, można poprawić "burzą ogniową", lub wezwać samoloty szturmowe nad to miejsce, zaś saperów wroga próbujących naprawiać aliancki wóz dowodzenia odstrzelić po kolei snajperem. W efekcie ataki wroga w rejonie przeprawy powinno nieco zelżeć na sile.