Click & Play – kolejna era pisania o grach. Tak się pisało - historia prasy o grach komputerowych w Polsce

Click & Play – kolejna era pisania o grach

Wspomniane do tej pory magazyny łączy jeden element: wszystkie debiutowały przed rokiem 2000 i w większości nie przetrwały do dzisiaj. Okres przejścia milenijnego był dość dramatyczny dla rynku prasy o grach, co doskonale pokazuje rozpiska z początku artykułu. W latach 1998–2003 pożegnaliśmy między innymi Świat Gier Komputerowych, Gamblera, Secret Service, Reseta i parę innych tytułów. Jasne było, że zmienił się czytelnik i te periodyki, które nie potrafiły się dostosować, miały problemy. Narastała także silna konkurencja w postaci CD-Action z jego coraz ciekawszymi pełnymi wersjami na czele. Nie oznacza to jednak, że w tym okresie oferta prasowa skurczyła się do kilku magazynów. Pojawiły się bowiem nowe, inne niż do tej pory, propozycje – Click! oraz Play.

Click! z powodzeniem wkroczył w nowe milenium.

Jako pierwszy z tej dwójki zadebiutował Click!, którego premierowy odcinek przypada na listopad 1999 roku. Odpowiada za niego firma Bauer, obecny wydawca CD-Action. Click! początkowo był dwutygodnikiem prowadzonym przez Aleksandrę „Krupik” Cwalinę, znaną ze starszych czasopism (Krupik była między innymi redaktorką naczelną Secret Service’u). W 2001 roku magazyn został przemianowany na miesięcznik, a dowództwo objęli Piotr „Frogger” Moskal i Jacek „Randall” Piekara, kolejne branżowe legendy. Zmian tego typu było więcej, bo Click! poszukiwał swojego stylu, odbiorców i formuły – świadczy o tym chociażby fakt, że z czasem zrezygnowano w nim z pisania o grach konsolowych (nieregularnie pojawiało się za to specjalne wydanie Click! Konsole). Cechą charakterystyczną magazynu w porównaniu ze starszymi tytułami był lżejszy styl, mniejsza objętość, ogólniejsza tematyka i bardziej kolorowa oprawa – elementy dobrane z myślą o młodszym pokoleniu graczy, którzy niekoniecznie doceniali absurdalne dokonania Top Secretu i spółki. Sporadycznie pojawiały się też numery specjalne, poświęcone konkretnym tematom, np. grze Half-Life 2. Click! nigdy nie osiągnął tak ważnego statusu jak legendarne pisma z lat 90., ale na pewno zapisał się na stałe w historii prasy, dostarczając emocji wielu graczom. Ostatni drukowany numer magazynu pojawił się w kwietniu 2009 roku. Wydanie majowe opublikowano w formie elektronicznej.

Play wystartował w maju 2000 roku i przetrwał aż do 2012. Za jego pierwotną wersję odpowiadają Marcin Przasnyski i Aleksander Uchański, których nazwiska pojawiły się w tym artykule już wielokrotnie. W trakcie całej swojej historii magazyn przeszedł szereg metamorfoz. Na początku Play stylistycznie kojarzył się z Clickiem!, stawiając na kolorową oprawę, mniejszą zawartość, lżejsze teksty i zróżnicowaną tematykę konsolowo-pecetową z dodatkiem artykułów na inne tematy. Wśród stałych działów pojawiały się między innymi zapowiedzi, recenzje, reportaże koncentrujące się na przykład na konkretnych seriach oraz pojedynek między tytułami reprezentującymi podobny gatunek. Wszystko to było podane w pstrokatej formie z mnóstwem obrazków i różnych dodatków (chociażby naklejek czy planów lekcji).

Po zakończeniu wsparcia dla pierwszej konsoli PlayStation Play musiał zmienić profil – powrócił jako Play PC, pismo zajmujące się tylko grami na pecety. Za zmianą treści stało dodanie do gazety płyty CD, co w 2002 roku stawało się już standardem. W 2003 doszło do poważnych wstrząsów w redakcji, które skończyły się zmianą profilu w kierunku bardziej dojrzałych graczy i dalszym rozwojem pisma. Kolejne lata przyniosły nieregularne powroty do tematu konsol, opisywanych w ramach wydań specjalnych (pierwsze z nich pojawiło się w 2007 roku). Od 2009 roku Play wzbogacił się o konsolowy dodatek, aby rok później przejść ponowną zmianę szaty graficznej i treści. Z pstrokatego, chaotycznego pisemka stał się poważnym magazynem, po który mogli sięgnąć także starsi odbiorcy. W tym zapewne tkwi wina Clicka!, który nie potrafił dojrzeć ze swoimi czytelnikami. Z drugiej strony starania Playa przyniosły efekty tylko tymczasowe – nakład pisma stale malał. W marcu 2012 roku dowiedzieliśmy się, że Axel Springer Polska rezygnuje z tego trzynastoletniego kawałka historii.