Kiedyś było lepiej, czyli Don Kichot walczy z wiatra-grami
Jesteś jak Scott Pilgrim stawiający czoła całemu światu. Tylko Ty i Tobie podobni próbujecie jeszcze uratować branżę gier. Oto historia samotnych bohaterów próbujących ocalić nasz gamingowy świat. Bo przecież potrzebuje on ratunku, prawda?
Spis treści
To już nie to samo. Spoglądasz na ukochane hobby z niesmakiem, widząc zalew płatnych dodatków, wycinanie zawartości i gry udostępniane odbiorcom pomimo mnóstwa bugów. Rozczarowują Cię zaślepieni mamoną twórcy, zachłanni wydawcy, nawet lubiane do tej pory redakcje branżowych portali, w których coraz mniej interesującej treści. Ale się nie poddajesz, walczysz w internecie o lepsze jutro, nie dopuszczając do siebie myśli, że może jesteś sam pośród wilków.
Kolejny rok, kolejne zapowiedzi. Oglądasz jeszcze jeden trailer pozbawiony gameplayu i zadajesz sobie pytanie: czego oczekuje gracz od następnych tytułów AAA, że twórcy mają z tym taki problem? Przecież to oczywiste. Dopracowanych dzieł z ciekawymi mechanikami i interesującym światem – rzecz jasna, pozbawionych błędów. Jaki to kłopot zadbać o takie fundamenty, pytasz sam siebie, rozczarowany ubiegłorocznymi „hitami” AAA, które odcinały kupony i łagodnie mówiąc, zawodziły oczekiwania.
Czy twórcy gier w ogóle słuchają?
Nie jesteś naiwny i rozumiesz, że gry to biznes jak każdy inny. Twórcy nie odcinają się od świata zewnętrznego i nie schodzą do schronu, tylko uważnie obserwują sytuację na rynku. Aktualne trendy, działania konkurencji, ostatnie wydarzenia. Trzymają rękę na pulsie, bo nikt nie chce przecież wydać gry, która zupełnie rozminie się z oczekiwaniami i okaże finansową wtopą. Pasja pasją, ale kasa musi się zgadzać na koniec dnia, by studio przetrwało, a pracownicy mieli za co utrzymać siebie oraz swoje rodziny.
Regularnie więc przekazujesz opinie i dzielisz się sugestiami. Komentujesz artykuły na popularnych portalach, zostawiasz wpisy pod trailerami i pokazami na YouTubie, recenzujesz każdą zaliczoną pozycję na Steamie. Dzięki Tobie i innym podobnym pasjonatom twórcy mogą szybko i sprawnie dowiedzieć się, za co dany gatunek jest najbardziej lubiany, co cechuje dobrze przygotowane wirtualne światy, które mechaniki są ciekawe, a które bzdurne i nudne.
Z taką wiedzą nie powinni mieć problemów, przygotowując kolejne wielkie dzieła, prawda? Sęk w tym, że nie wszyscy się z Tobą zgadzają. Sam nie wiesz, ilu graczy ma podobne przemyślenia, ale starasz się na każdym kroku utwierdzać w przekonaniu, że otaczają Cię inni rozumni pasjonaci, a nie barany bezmyślnie idące za stadem na strzyżenie.
Cytowane w tekście komentarze pochodzą z forum GRYOnline.pl i stanowią reakcje użytkowników na różne wiadomości oraz artykuły opublikowane przez nasz serwis. Pisownia oryginalna.
Nie podoba mi się ten cały model EA (wczesny dostęp – przyp. red.) i w ogóle wchodzenia gier na rynek w takiej wersji. Tytuł ledwo klepnięty tak by był względnie grywalny wrzuca się na steam, a kosztuje jak kompletna produkcja, lecz najgorsze to to że nawet nie wiem czy za pół roku nie zostanie porzucony jego rozwój.
Zostawiasz stanowczą opinię pod newsem o kolejnej pozycji trafiającej do Early Accessu. Niedługo później ktoś inny publikuje swoją o podobnym wydźwięku, równie ostro krytykując pomysł sprzedawania gier, które nadal znajdują się w produkcji.
I tak ponarzekam sobie, że kiedyś wydawano FINALNY produkt, KAŻDORAZOWO! nie miał nikt jakichś zbiórek, early accessów, 10 wersji alpha, bet ciągnących się latami etc. 99% gier posiadało wersje DEMA, nikt niczego nie kupował jako „kota w worku”. Dzisiaj płaci się po 150-200 zł za TESTOWANIE czyjegoś dziurawego, nieskończonego produktu. To tylko świadczy o tym jak niechlujnie i nonszalancko rozrósł się ten rynek.
Tak jest, wysyłacie jasny i klarowny sygnał do twórców! Gracze pokazują, że nie są głupi i nie dadzą się tak naciągać! Mija jednak trochę czasu, a Steam zapełniają nie słowa rozczarowania, tylko kolejne pochlebne opinie zadowolonych osób, które spędziły z danymi produkcjami już kilkanaście godzin i zamierzają te wyniki podwoić lub potroić. Jakiś czas później dowiadujesz się również, że debiutanckie dzieło studia z Rumunii, Claudiu Kiss, o wszystko mówiącej nazwie PC Building Simulator, rozeszło się w Early Accessie w ponad 100 tysiącach egzemplarzy. Czytasz doniesienia, że sprzedaż Slay the Spire, jak chwali się studio Mega Crit, przekroczyła w pół roku milion sztuk. Słyszysz, że zainteresowanie wczesnym dostępem Baldur’s Gate III przełożyło się na milion zakupionych egzemplarzy w tydzień od premiery, jak oszacował serwis SteamSpy. I to pomimo ustalenia ceny jak za pełny produkt, w Polsce na poziomie 199 zł, oraz licznych problemów technicznych.
Co ci głupcy robią?! Zastanawiasz się znowu, dokąd zmierza branża, skoro inni gracze pozwalają twórcom tak się oszukiwać. Nie omieszkasz pod tymi doniesieniami zostawić kolejnej opinii, dającej wyraz Twoim odczuciom.
Niestety przykre jest to, że ludzie za mocno okrojony tytuł w fazie alfa, są w stanie zapłacić jak za pełnoprawną grę. Później wszyscy się dziwią, że wydawcy traktują ich jak beta testerów, wydając niby pełnoprawny tytuł. Niestety ludzie jadą na nostalgii baldura rzucając się na grę, krytykując inne tytuły które są wydawane w okrojonej formie, co jest zwykłą hipokryzją.
