Baldur's Gate 3

Baldur’s Gate 3 to trzecia odsłona kultowego cyklu gier RPG, zapoczątkowanego w 1998 roku przez studio BioWare. Produkcja została opracowana przez zespół Larian Studios, który zdobył światową sławę dzięki bestsellerowej serii Divinity, a powstawała pod okiem sprawującej pieczę nad marką firmy Wizards of the Coast. Jej mechanikę oparto natomiast na piątej edycji papierowego systemu RPG Dungeons & Dragons, aczkolwiek pewne jego elementy zostały zmienione w taki sposób, by lepiej pasowały do gry wideo.

Fabuła

Akcja gry Baldur's Gate 3 toczy się około stu lat po wydarzeniach przedstawionych w Tronie Bhaala, czyli dodatku do gry Baldur's Gate II: Cienie Amn. Zawiązanie akcji następuje w momencie, w którym nad tytułowym miastem – Wrotami Baldura – pojawia się Nautiloid, statek Illithidów (Łupieżców Umysłu). Nim tajemniczym jeźdźcom na smokach udaje się przegonić agresorów, ci obracają w ruinę część miasta i porywają na pokład swojego statku wielu mieszkańców, by poddać ich straszliwemu procesowi zwanemu ceramorfozą. Polega on na tym, że mózg nosiciela zostaje zainfekowany kijanką Łupieżcy Umysłu, który stopniowo go wyżera, a w konsekwencji w pełni go zastępuje, transformując ofiarę w Illithida.

Kierujemy postacią, która co prawda wymknęła się porywaczom, jednak w jej mózgu zaczęła sobie wić gniazdko jedna ze wspomnianych „kijanek”. Choć początkowo nasz podopieczny (lub podopieczna) stara się znaleźć lekarstwo na ową przypadłość, z czasem dociera do niego, że zapewnia mu ona zdolności, o jakich zdrowi ludzie mogą jedynie pomarzyć. Stanowi to jedynie wstęp do znacznie większej intrygi, w którą wplątuje się bohater, a to, jak potoczą się jego dalsze losy, zależy od decyzji podejmowanych przez nas w trakcie rozgrywki.

Fabuła jest mniej liniowa niż w poprzednich częściach serii, a przy tym znacznie bardziej rozbudowana. Scenariusz gry liczy ponad 2 miliony słów i zawiera więcej dialogów, niż cała książkowa trylogia Władcy Pierścieni. Opowieść jest przekazywana zarówno poprzez dialogi oraz znajdowane po drodze zapiski, jak i przerywniki filmowe, których łączny czas trwania wynosi ponad 170 godzin. Zadania można rozwiązywać na różne sposoby, a ich rezultat odbija się na dalszych wydarzeniach.

Rasy i klasy

Zabawę w Baldur’s Gate III rozpoczynamy od kreacji lub wyboru gotowej postaci. Jeśli zdecydujemy się na to pierwsze, przyjdzie nam ustalić płeć oraz rasę herosa (oprócz znanych z poprzednich części serii ludzi, krasnoludów, elfów czy niziołków, na liście 11 raz i 31 podras znajdziemy między innymi debiutujące w cyklu diablęta, drowy czy githyanki). Następnie decydujemy o jego profesji (gra oddaje nam do dyspozycji 12 klas i 46 podklas), wstępnym zestawie umiejętności (i/lub czarów oraz akcji, których znalazło się tu ponad 600), a także o wartości jej poszczególnych cech, czyli siły, zręczności, wytrzymałości, inteligencji, mądrości oraz charyzmy.

Jak wspomniano, autorzy stworzyli również 7 predefiniowanych postaci, które posiadają własne historie, osobowości, pragnienia i motywacje, a także dodatkowe, specjalnie przygotowane linie fabularne. Jeśli nie zdecydujemy się nimi grać, będą one mogły zostać członkami naszej drużyny.

W trakcie rozgrywki akcję obserwujemy w widoku izometrycznym, choć kamerę można dowolnie obracać i przybliżać, by podziwiać detale. W rozległym świecie (podzielonym na regiony) znajdziemy zarówno miasta, wioski oraz sielankowe plenery, jak i podziemia – w tym Podmrok. Choć zabawę rozpoczynamy w pojedynkę, szybko zaczynają do nas dołączać inni śmiałkowie; łącznie podróżować możemy z trójką towarzyszy jednocześnie, podczas gdy pozostali sprzymierzeńcy przebywają w naszym obozie, gdzie zresztą możemy się przenieść w dowolnym momencie. Z kompanami można nawiązywać przyjaźnie, a nawet romanse.

Gameplay

Motorem gry są zadania popychające do przodu fabułę, którym towarzyszą liczne misje poboczne. Podczas rozmów kamera ukazuje ich uczestników z bliska, natomiast system dialogów przywodzi na myśl ten z Dragon Age. Warto również dodać, że niektóre kwestie wymagają zaliczenia testu (np. umiejętności). Z rzutami wirtualną kostką mamy do czynienia również w przypadku innych czynności. Przykładowo, udany test percepcji pozwoli odkryć pułapkę podczas eksploracji, a ostatnią deską ratunku dla postaci na skraju zgonu jest rzut obronny przeciw śmierci.

A skoro mowa o umieraniu – ważną rolę w grze odgrywają toczone w trybie turowym starcia z przeciwnikami. W odróżnieniu od serii Divinity, system walki opiera się na piątej edycji zasad Dungeons & Dragons, zwiększa się więc rola losowości oraz rzutu kością w trakcie starć. Przed każdą potyczką wykonywany jest rzut na inicjatywę, determinujący to, która strona konfliktu wykona pierwszy ruch; pierwszeństwo mamy tylko jeśli uda nam się zaskoczyć oponentów. W każdej turze poszczególni uczestnicy dysponują możliwością przemieszczenia się (ograniczoną przez ich prędkość ruchu), akcją typu wyprowadzenie ataku lub rzucenie zaklęcia (to, czy trafimy, również determinuje rzut kostką), a także akcją dodatkową (np. wypicie mikstury).

W trakcie walki kluczowe jest nie tylko wykorzystywanie mocnych stron każdego z członków drużyny, lecz także robienie użytku z możliwości oferowanych przez otoczenie. Przykładowo olej rozlany po podłodze można podpalić, wybrane obiekty – przesuwać (jeśli dana postać dysponuje odpowiednio dużą siłą), a uszkodzone mosty – doszczętnie niszczyć (przy okazji grzebiąc stojących na nich wrogów). Poza tym ważną rolę odgrywa ukształtowanie terenu, przez co na przykład jednostki walczące na dystans warto ustawiać wyżej, by zapewnić im dodatkowy zasięg.

W miarę postępów nasza drużyna zdobywa punkty doświadczenia i awansuje na kolejne poziomy. W przeciwieństwie do wcześniejszych części serii, gdzie następne „levele” poszczególni członkowie zespołu zdobywali niezależnie od siebie, tym razem cały zespół awansuje synchronicznie. Pomimo że dzieje się to dość rzadko, różnica po każdym takim awansie jest wyraźnie odczuwalna.

Baldur’s Gate III działa w oparciu o nową wersję (4.0) technologii, która napędzała poprzednie gry studia Larian (tzw. Divinity Engine). Modele postaci są szczegółowe, a w lokacjach roi się od detali. Dobre wrażenie robią również efekty towarzyszące korzystaniu z czarów. Choć całość jest barwna, w porównaniu z „Grzechami pierworodnymi” kolorystyka i tak została wyraźnie stonowana.

Coop multiplayer

W Baldur’s Gate III można grać w pojedynkę lub w trybie kooperacji – zarówno przez sieć (maks. 4 graczy), jak i lokalnie, na podzielonym ekranie (maks. 2 graczy). Choć w momencie premiery gry niedostępna była opcja rozgrywek multiplatformowych, twórcy zapowiadali wprowadzenie jej w późniejszych aktualizacjach.

Early Access

Gra zadebiutowała w usłudze wczesnego dostępu w październiku 2020 roku, początkowo oddając do dyspozycji graczy jedynie pierwszy akt, a w nim 80 potencjalnych walk i niemal 600 postaci niezależnych. Early access spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem graczy, a deweloperzy przyznali, że pełna wersja gry wiele zawdzięcza komentarzom i sugestiom użytkowników.

Ostatnia modyfikacja 8 grudnia 2023