Najciekawsze materiały do: Jade Empire: Edycja Specjalna

Jedna z moich ulubionych gier .

Pograłem trochę, w końcu była już tak nudna że więcej jej nie odpaliłem, było to dawno temu więc nie pamiętam dobrze. Daje taką nie pewną 6

Fajny system walki na zasadzie papier-kamień-nożyce. Ciekawy wschodni klimat z równie ciekawą fabułą. Grafika jak na te lata świetna, nawet teraz nie kłuje mnie w oczy. Jedyne co może przeszkadzać, to zamknięte lokacje i związane z tym ładowanie.

Cudna gra. Niestety nigdy więcej już w nią nie zagram... mam Windowsa 7, bo wymieniłam komp na nowy. :(

Hm, działa, ale trzeba wyłączyć AVG, bo tak, to wyskakuje komunikat "ogólna detekcja behawioralna" i traktuje grę jako wirusa (bo system wariuje, ponieważ za stara gra do Windowsa 7). A gdy się skanuje płytę antywirusem, to żadnego wirusa nie wykrywa (podobnie jak w Thief 3). Tamtą też AVG wywalał - wystarczyło dodać wyjątek albo wyłączyć AVG, i gry chodzą.

Ta, tylko co z tego, jak przy uruchomieniu już od razu w programie konfiguracyjnym wyskakuje hasło: "Jade Empire Configuration Utility przestał działać."
Eh, nie pomogła nawet instalacja Directa 9.0 c.
Co ciekawe, gra chodzi na Windows 8.1 (na laptopie), a na komputerze stacjonarnym z Windows 7 nie chodzi... dziwne.

Jade Empire to dla mnie taki KotOR w klimatach Dalekiego Wschodu. Nie bez kozery porównuję oba tytuły, gdyż są do siebie łudząco podobne. Powstawały w mniej więcej w tym samym okresie, na tym samym silniku, więc jest sporo wspólnych elementów składowych. Jak przystało na BioWare mamy takiego drużynowego erpega w niezbyt rozległych mapach, z towarzyszami, romansami. Ba, nawet jest powietrzny środek transportu. Choć w porównaniu do Star Warsów od BioWare jest nieco zubożony jeśli chodzi o erpegową mechanikę, brak jest chociażby ekwipunku. Mamy jedynie amulety, a bronie pełnią rolę stylów walki. Towarzysze są całkiem ciekawi, choć nie ma zbyt wielu sytuacji by można się było bardziej z nimi zżyć. Romanse niby jakieś są, ale się niespecjalnie na nich skupiałem. W końcu priorytetem jest ratowanie świata, a nie jakieś sercowe rozterki. System walki jest trochę quasi-zręcznościowy, choć ogólnie polega na zaklikiwaniu przeciwników na śmierć. Stylów jest sporo, każdy z nich możemy rozwijać i każdy powinien znaleźć coś dla siebie. W dużej części poziom trudności pojedynków nie jest zbyt wygórowany, ale zdarzają się frustrujące pojedynki. Fabuła jest ok, miejscami intryguje, zaskakuje, ale nie jest to nic zbyt odkrywczego.

Świetna gra,nie mogłem się od niej oderwać.Szkoda, że nie powstała kolejna część.Uwielbiam RPG i uwielbiam "klimaty" dalekiego wschodu (architekturę ,stroje, sztuki walki i tradycje). Uwielbiam też filmy kung fu ,więc gra RPG w takim środowisku i czasach traktujących na ten temat to dla mnie perełka.Dla mnie 10/10 z racji na wyjątkowość,fabułę,klimat i to że nie kojarzę takiej drugiej gry (RPG- Kung fu)

Ano klimat niezły. Kupiłem ją w Biedrze za dyszkę. Ale to tak jak z innymi grami BioWere . Bardziej gra akcji niz erpeg.

Opis:
Gra przypomina połączenie gier Fable i Star Wars: KotOR.
Sporo dialogów i zwrotów akcji. Minimalny ekwipunek.

Zalety:
- ciekawe postaci.
- dużo stylów walki.
- wciągająca fabuła.
- wesoła grafika.
- można pograć w arkanoid.

Wady:
- niekiedy za dużo dialogów.
- kamera czasem wariuje.
- nie można pauzować przerywników filmowych.

Jade Empire skończone. Ta produkcja Bioware jest tytułem zapomnianym przez graczy, z pewnością z całego dorobku firmy – najmniej popularnym. A szkoda, bo pomimo że nie jest to dzieło wybitne, warto dać mu szansę.
Akcja gry przenosi nas do Jadeitowego Królestwa, przypominającego starożytne (czy może raczej lepiej napisać: średniowieczne, choć formalnie są to okresy czasowe zarezerwowane tylko dla Europy) Chiny. Oczywiście z dużą dawką fantasy: duchy i upiory, demony, magia. To wszystko tu jest. Oraz mistrzowie sztuk walki!
Nasz(a) bohater(ka) to taki właśnie uczeń szkoły walki. Już podczas tworzenia postaci musimy zdecydować w jakim kierunku będzie podążać nasza postać bo to właśnie style są tym co głiemy rozwijać jeśli idzie o naszą postać. Niektóre style są szybkie inne wolne (ale silne), inne są oparte na obrażeniach czysto fizycznych, inne magicznych (np. obrażenia od ognia czy lodu), są też style, które bardziej niż stylami należy raczej nazwać po prostu umiejętnością przemiany w inną postać np. golema. Są też style, które opierają się nie na walce pięściami, lecz bronią białą. System rozwoju i tworzenia postaci jest dosyć prosty i trzeba się postarać by postać, mówiąc kolokwialnie, „schrzanić”, choć oczywiście się da, gdy będziemy inwestować w style...mniej skuteczne. Jednak mimo prostoty – rozwój postaci daje frajdę :)
Wróćmy do fabuły. Ta, przynajmniej na początku, nie zachwyca. Mamy tu bowiem do czynienia z kanoniczną sztampą ;) Nasz Mistrz zostaje porwany przez tych Złych, większość jego Uczniów zostaje zabitych, my podążamy by się mścić :) Żeby tego było mało, już na samym początku gry dowiadujemy się, że nasza postać to nie byle uczeń, ale Wybraniec, Dziecko Przeznaczenia itd. itp. i pisana nam jest wielka Misja i wielkie czyny...Nie ukrywam, że byłem zawiedziony, bo mam dosyć tego typu fabuły, jednak na szczęście ta z biegiem wydarzeń dobrze się „rozkręca” i nawet potrafi mocno zaskoczyć ;) I jest już lepiej co nie znaczy że rewelacyjnie bo nie.
Dołączyć może do nas kilku awanturników, jednak w danej chwili towarzyszyć tylko jeden. Są poprawni, ale jakoś specjalnie nie zapadli mi w pamięć. Dość powiedzieć, że grę skończyłem dziś, a pamiętam imiona tylko dwójki z nich. Myślę że żaden, no MOŻE poza Pantoflarzem Ho, nie ma zadatków by stać się długo pamiętanym, kultowym towarzyszem, na miarę tych z Baldurów czy Mass Effectów.
Doczepię się też do dialogów. To tutaj Bioware rozpoczęło praktykę (jeszcze bez „kółeczek”) by nasza postać odpowiadała albo w sposób Praworządny Dobry albo, jeśli nawet nie Chaotyczny Zły, to przynajmniej….niesympatyczny. Rzadko pojawiała się trzecia, bardziej neutralna opcja, nie mówiąc już o większej niż trzech możliwościach poprowadzenia dialogu…
Idźmy dalej. Ekwipunek jest śladowy, ale taka jest specyfika gry, a raczej naszej postaci, która z racji profesji nie nosi pancerzy. Będziemy mogli założyć na siebie tylko kilka klejnotów zwiększających nasze statystyki. Trudno.
Marudzę dużo ? Mylne wrażenie ;) Gra, mimo upływu lat, wciąż może się podobać graficznie. Orientalna muzyka to kwestia gustu. Walki są dosyć widowiskowe, mają bardzo zręcznościowy charakter, co nie znaczy że są proste i czasem trzeba...przystosować styl pod konkretnego przeciwnika lub pokombinować bo okazuje się że w standardowy sposób nie da się go pokonać.
Siłą Jade Empire jest oryginalność. Jeśli ktoś jak ja nie grywa w jRPG to będzie miał dobrą odskocznię od klasycznego, europejskiego fantasy. Nie wiem ile grałem, gra nie jest długa, myślę że wystarcza na jakieś 25 godzin (ale, nie ukrywam, nie wykonałem wszystkich questów pobocznych). Ma swoje zalety (setting, walka, później fabuła, oprawa audio-video, kilka naprawdę fajnych questów pobocznych), ma też wady (ubogi ekwipunek, nieco uboga mechanika, nijacy towarzysze, początkowo fabuła) i jest takim..przyzwoitym średniakiem. To dobra gra, naprawdę, ale niech nikt nie spodziewa się arcydzieła. Warto jednak dać jej szansę, bo jest niesłusznie zapomniana i mnóstwo gorszych tytułów zostało niestety lepiej zapamiętanych. Grajcie!

PS. Gra wyszła na PC, Xboxa oraz na systemy komórkowe Android oraz iOS.

Pod względem mechaniki, typowa gra od Bioware, ale na ogromny plus wykreowany świat. Zamiast robić kolejną grę w kolejnym świecie fantasy, czy jakiejś space opera, to wzięli na tapet mitologię chińską i świetnie to zrobili. Fajnie by zobaczyć kontynuację w tym świecie, albo inny RPG wykorzystujący mitologię chińską.

uwielbiałem tę grę. Dla mnie świetna fabuła i klimat, questy, rozwój styli. Wielka szkoda, że nie doczekaliśmy się kontynuacji :(

Jestem pod wrażeniem jak dobrze się ta gra zestarzała, mam tu na myśli warstwę audio wizualną. Fakt że do współczesnych gier nie ma startu a i już w 2005 roku istniały ładniejsze gry ( przykładem może być FarCry ) to kolorowa stylistyka bardzo dobrze się sprawdza i sprawia że na Jade Empire nadal bardzo miło popatrzeć. Dźwięk tak samo choć nie uświadczymy zbyt wielu utworów, jednak wszystkie pasują do orientalnego klimatu gry. Gra opowiada o sztukach walki więc animacje powinny stać na wysokim poziomie… i tak jest. Choć muszę doczepić się że tych animacji nie ma za wiele. Każdy styl walki posiada swoje własne animacje i to jest w porządku to jednak animacje podczas dialogów czy przerywników filmowych na silniku gry bardzo często się powtarzają. Fabuła to druga bardzo mocna strona tego tytułu. Zwroty akcji są częste i nie raz jak już wydaje nam się że gra odkryła przed nami wszystkie karty to znów nagle i niespodziewanie nas zaskakuje, tutaj duży plus. Nasi towarzysze to ciekawe postaci z którymi związane są niektóre fabularne niespodzianki, jedyny problem jest taki że możemy podróżować tylko z jednym towarzyszem na raz. I choć nie raz pojawiają się pozostali w różnych scenkach fabularnych czy to w głównej fabule czy wątkach pobocznych to jednak trochę słabo że nie można podróżować w większej grupie. Wielu uważa że rozwój postaci jest w tej grze zbyt płytki, po każdym poziomie otrzymujemy punkty które możemy rozdać do bazowych cech naszej postaci ( życie, kondycja, magia ) i do rozwoju sztuk walki. Moim zdaniem to zdecydowanie wystarcza a sama gra jest bardziej nastawiona na fabułę niż zabawę z skomplikowanym rozwojem postaci, z wieloma różnymi cechami których i tak często w wielu innych grach nie używałem. To wszystko razem z naprawdę ciekawym światem wzorowanym na starożytnych Chinach pełnym mistycznych stworów magii i sztuk walki daję bardzo fajną i ciekawą grę … choć pojawia się kilka problemów. Nie licząc już powtarzalnych animacji w dialogach i cutscenkach gra ma problem z poziomem trudności. Grałem na poziomie Mistrza i gra stanowiła dobre wyzwanie jednak niektórzy rodzaje przeciwników ( których niestety nie uświadczymy zbyt wielu ) i ich naprawdę denerwujące umiejętności takie jak paraliż czy fala uderzeniowa która odpycha gracza są przesadzone. Wróg może używać ich w zasadzie w nieskończoność i nie raz miałem sytuację kiedy to kilka razy z rzędu moja postać została paraliżowana a przeciwnicy szybko kończyli jej żywot. Problemem wydaje się też sztuczne wydłużanie ( czy to walką czy dialogami ) fabuły, zwłaszcza pod koniec gry miałem już trochę dość kolejnych takich samych pojedynków z tymi samymi przeciwnikami. W grze nie podobało mi się też sztuczne faworyzowanie postaci gracza, od samego początku wszyscy wokół powtarzają jaka to super ważna jest nasza postać dla świata gry. I fakt późniejsze historie pokazują że to prawda to jednak na początku gdzie problem ten był największy byłem tym trochę zmęczony. Po za tymi problemami nie uświadczyłem nic większego co może psuć zabawę w Jade Empire, jakieś drobne błędy techniczne się zdarzają lub jakiś element ubioru postaci ”przenika” przez model ciała to jednak nic poważnego. Mimo tych mankamentów gorąco polecam Jade Empire, BioWare nie tworzy już takich gier, już chyba nikt nie tworzy.
Plusy
+ Ciekawa fabuła
+ Gra po mimo lat na karku wygląda i brzmi bardzo dobrze
+ Interesujący towarzysze oraz świat przedstawiony
+ Dobrze wyglądające animacje walki.
Minusy
- Denerwujące umiejętności specjalne przeciwników ( zamrożenie itp. )
- powtarzalne animacje przy dialogach i cutscenkach
- Momentami sztucznie wydłużana fabuła
- Dziwne faworyzowanie naszej postaci ( zwłaszcza na początku gry )
- Drobne błędy techniczne
8/10

Witajcie. Czy możecie polecić gry ( najlepiej Rpg, ale nie tylko) dziejące się w Azji ( Chiny, Korea, Mongolia itd) w czasach Dynastii, Królestw, Cesarzów. Lubię gry traktujące o Azji. Bardzo podobała mi się np Jade Empire. Za Dzieciaka zagrywałem się w Ambicje Nobunagi. Tak więc polećcie gry rpg, przygodowe, strategiczne, akcji i wszelkiego innego rodzaju. Dzięki z góry.
Ps. tak wiem o Twierdza Władcy Wojny i czekam na fajną promke.