Najciekawsze materiały do: S.T.A.L.K.E.R.: Czyste Niebo

Święta racja ta gra to czysty gameplay i mroczny klimat. Grafika była mało ważna.. w głębi ducha wierzę, że powstanie S.T.A.L.K.E.R. 2. Gra miała to coś, co zachęcało do powrotnego powrotu bez końca.

Fajna gierka gorsza od cienia ale dobra

Stalker wiecznie żywy zapraszam na nasze forum jeśli gra się spodobała, każdy znajdzie coś dla siebie :)

Gra niby spoko. Ale powtórzone miejsca z pierwszej części. Optymalizacja. Grę ledwo skończyłem(nie przez poziom trudności), ale przez błędy: usuwanie zapisów gry, problem w Jantarze(miałem porozmawiać z gościem, którego wcale tam nie było). Patch wyeliminował problemy, ale nie wszystkie. Ocena:5.5/10

Ukonczylem dawno temu wszystkie czesci S.T.A.L.K.E.R.A
Jedna z ulubionych moich gier.
Klimat był MEGA

Jak dla mnie to stary poprawny stalker :) Fajna mapa bagien. Szkoda, że nie da się już wyjść z Limanowska.

Świetny klimat i muzyka zachowane.
Poziom trudności jest nieźle wywindowany w stosunku do pierwszej części więc niedzielni gracze mogą się od niej odbić.
Duży minus za końcówkę gry.

Świetna i bardziej dopracowana niż jedynka.

Gram w tę część pierwszy raz, bo nigdy mnie nie ciągnęło do tej serii, tylko Shadow of Chernobyl przeszedłem. Teraz nie miałem w co grać, wziąłem się za to i jestem mocno zawiedziony. Klimat i fabuła bardzo fajna, ale gameplay i mechanika to tragedia.

1. Zacinanie się broni, widzę przedmówcy też zauważyli. Zacina się losowo, raz możesz przejść całą misję bez zacięcia, a innym razem zacina się co dwa-trzy strzały. Pasek stanu zupełnie nie ma nic do rzeczy, bo potrafi zacinać się co chwilę nawet przy pełnym.

2. Zużywanie się zbroi. Z pełnego stanu do zera podczas jednej strzelaniny. Najbliższy technik 10 minut drogi od miejsca, w którym jesteś. Twórcy chcieli żeby gracze 3/4 spędzali na bieganiu i naprawianiu sprzętu?

3. Niezniszczalni wrogowie. Potrafią przetrwać kilka strzałów w głowę, a nawet wybuch kilku granatów. Granaty w ogóle są bezużyteczne, bo możesz rzucić w grupę wrogów, a oni nawet tego nie poczują, tylko się rozbiegną.

4. Postać to anemik z hemofilią. W trakcie biegu opada z sił błyskawicznie, ale opada też z sił podczas normalnego chodu. Szczątkowy system szybkiej podróży istnieje, choć jest bezużyteczny, więc idąc z jednej lokacji do drugiej trzeba robić postoje żeby stamina się odnowiła, no nie ma nic fajniejszego niż zmuszanie gracza do stania i czekania. Oprócz tego postać wykrwawia się po jakimkolwiek trafieniu, uderzeniu czy nawet zeskoczeniu z wysokości. W pierwszej części były różne stopnie krwawienia, tutaj po każdym otrzymaniu obrażeń trzeba używać bandaży.

Im dalej w przód z fabułą, tym bardziej niezniszczalni wrogowie i tym słabszy bohater. W Limańsku potrafią przeżyć całą serię prosto w łeb, podczas gdy bohater umiera od dwóch-trzech strzałów. Od Limańska gameplay robi się tak uciążliwy i irytujący, że prosi się o wpisanie kodu na god mode, żeby tylko to przejść, bo fabuła ciągnie.

Fabuła i klimat zasługują na najwyższą ocenę, ale mechanika na pałę z wykrzyknikiem. Uśredniając będzie 5.

Niestety w porównaniu z Cieniem Czarnobyla lipa. Fabuła zupełnie nieinteresująca, mapa kopiuj wklej z pierwszej części tylko dodane kilka lokacji jak Bagna czy Limańsk, totalnie bzdurny i niepotrzebny system wojny frakcji i zamiast mrocznej i niebezpieczniej Zony mamy jakieś pole walki gdzie jest chyba milion stalkerów strzelających do siebie a klimat i mutanty schodzą na dalszy plan. Do tego gra jest banalna, od początku gry znajdujesz ogromne ilości topowych broni i amunicji do niej. Na minus też oczywiście tradycyjne w serii bugi i fakt, że gra jak na rok wydania wygląda strasznie słabo, ale tu na szczęście przychodzi z pomocą community, z modami gra potrafi wyglądać pięknie, a mod Sky Reclaimation Project naprawia większość bugów.

W mojej ocenie gra S.T.A.L.K.E.R. Czyste Niebo jednym słowem to porażka. Plusy to: dobra oprawa graficzna, różne rodzaje broni. Minusy: denna fabuła, duża część gry z ciemnym ekranem i gównianą latarką, zwężenie pola do eksploracji w porównaniu ze S.T.A.L.K.E.R. Cień Czarnobyla i oczywiście zakończenie z dupy.. Tak jak moja ocena S.T.A.L.K.E.R. Cień Czarnobyla była wysoka tak tę grę oceniam bardzo nisko i jestem na tyle zniesmaczony S.T.A.L.K.E.R. Czyste Niebo, że dalsze części tej serii nie interesują mnie.

Nieźle się przy tym natrudziłem. I nie tylko ze względu na trudność gry, a na masę bugów i to, jak słabo ta gra opowiada historię. Szkoda, bo klimat jest.

Na początku gra wciąga. Podobać może się klimat bazy Czystego Nieba, rozmowy, które prowadzimy z jego członkami oraz niepokojące, szczególnie po zmroku, bagna. Zdajemy sobie sprawę, że nie jesteśmy jeszcze na tyle przygotowani, by wyruszyć w „pole”, bo każde starcie z mutantami jest na początku wyzwaniem. Całkiem ciekawy jest system walki z innymi frakcjami o dominację nad terenem, gdzie musimy atakować bądź bronić konkretnych lokacji w ramach swojego obozu. To też najpewniejszy sposób na zdobywanie łupów, bo z tym łatwo nie jest – wszystko jest drogie, a pieniędzy prawie zawsze nam brakuje. Toteż czuć w tym wszystkim porządny survival. Wzbogacać możemy się na licznych zadaniach pobocznych, ale te są na tyle losowe i wtórne, że dość szybko zaczynają nudzić.

Niestety z upływem godzin, gdy odkrywamy kolejne lokacje, scenariusz robi się coraz bardziej mdły i bez polotu, przez co czasem sami zaczynamy się w historii budzić. Zresztą sam interfejs jest przygotowany w tak niedbały sposób, że trudno sobie chociażby historię czy główne wątki przypomnieć, czy też znaleźć kluczowe zdarzenia. Czasem można utknąć nie wiedząc, co robić dalej i gra nie ma zamiaru nam w tym pomagać. Poza tym cała masa wspomnianych bugów nam tego nie ułatwia. Ekwipunek i broń psują się tak szybko, że tracisz ochotę na przywiązywanie się do nich. A cała ta niby „wyjęta z życia losowość” polega na tym, że ty dostajesz kulkę w łeb po jednym strzale, będąc w ukryciu, a twój przeciwnik padnie może po wypluciu w niego co najmniej kilku serii. Skoro już o poziomie trudności, to ten jest bardzo niewyważony. W drugiej połowie gry możemy natknąć się na zaskakująco proste zadania, prostsze niż te, z początku gry i na odwrót. Nie czuć jakiegoś narastania tegoż poziomu wraz z upływem gry, wraz z tym jak polepszają się nasze umiejętności. Oczywiście, sama końcówka jest najtrudniejsza z całej gry, ale to co się dzieje przed nią jest mocno niewyważone.

Poruszanie się po lokacjach znanych z poprzedniej części to trochę pójście na łatwiznę. Dodano może ledwie kilka obszarów, czy broni. Tak naprawdę niewiele zmieniono. Może by się to wybroniło gdyby scenariusz angażował gracza. Tymczasem okazuje się, że po pierwszych kilku godzinach, z poczuciem pewnej świeżości w fabule, zaczynamy mocno poruszać się drogą bohatera jedynki i robić mniej więcej to samo, co on… nie raz miałem deja vu. Fabuła przestała mnie w pewnym momencie interesować. I całe szczęście, że nie miałem dużych oczekiwań, bo to jak ta gra się nagle kończy woła o pomstę do nieba. To chyba jedno z najmniej ambitnych zakończeń w FPS’ach, z jakimi miałem do czynienia.

„Clear Sky” ma do zaoferowania tylko dość ciekawy początek z umiejscowieniem akcji na bagnach. Poza tym, to powtórka z rozrywki, ale jeszcze mniej dopracowana pod kątem technicznym i słabszą historią, również słabiej opowiedzianą.

gram w ta grę teraz jest piękna

W tej części doceniłem poprawki które zrobiono od czasu Cienia Czarnobyla. Szczególnie podobała mi się modyfikacja broni i bitwa w Prypeci.

Postępu graficznego praktycznie brak - gra dalej bura i brzydka nawet jak na klimat Zony. Wątek gonienia Striełoka zupełnie mnie nie wciąga i jest zupełnie bez sensu - inne części radzą sobie tu lepiej toteż najsłabsza ze wszystkich części.

Ale mnie wymęczyła ta końcówka, jeszcze krwawienie co postrzał nie ułatwiało, radzę używać bandaży już po skończonej walce i mieć ich solidną ilość, jest to najtrudniejsza część, brak przyspieszania czasu podnosi poziom trudności bo widoczność w nocy jest słaba, a noktowizor nie rozwiązuje problemu do końca.

Sama gra bardzo mi podobała do tej nieszczęsnej końcówki, na świetnej fabule mi nie zależy po prostu uwielbiam ten świat, klimat i rozgrywkę, klimat jest mega gęsty, uważam że dużo lepszy niż w zewie, tak samo projekt lokacji choć te są w większości z jedynki ale nie przeszkadzało mi to.

Jest sporo usprawnień względem cienia, naprawa broni, ulepszanie ekwipunku, szybka podróż.
Świat wydaje się jeszcze bardziej dynamiczny przez wojnę frakcji która nie jest może specjalnie rozbudowana ale jest miłym dodatkiem, czasami dostajemy jakieś losowe zadania typu pomóc w obronie posterunku czy odbicie przyczółka, chciałbym tego więcej ale wrażenie żyjącego świata w tej części jest chyba najlepsze.
Szkoda że koniec zmienia się w call of duty i to mocno frustrujące, jeśli miałbym grać w to raz jeszcze to poszukał bym moda zmieniającego ostatnie etapy gry na coś ciekawszego.

Co do błędów o dziwo miałem ich mniej niż w pierwszej części, ale na pewno warto zainstalować modyfikacje od społeczności, ale trzeba zacząć nową grę.