Francja - Wybrzeże | Tajne akta 2 Puritas Cordis poradnik Tajne akta 2: Puritas Cordis

Ostatnia aktualizacja: 9 października 2019

Francja - Wybrzeże

Znalazłszy się na brzegu, Nina dowiaduje się, że mężczyzna jest cukrzykiem i jeśli szybko nie dostanie lekarstwa lub czegoś słodkiego, może być z nim krucho. Na początek dziewczyna otwiera leżącą tuż przy niej jej własną walizkę i przebiera się w cieplejsze i przede wszystkim suche ubranie. Postanawia rozejrzeć się po plaży, na którą morze wyrzuciło masę przedmiotów ze statku i nie tylko. Tuż za walizką odnajduje koło , a na prawo od niej, przy wodzie, małe kamyki , których podnosi pełną garść.

Idąc dalej w prawo, z zanurzonej częściowo w wodzie skrzyni zabiera kamizelkę ratunkową . Kawałek dalej (bardziej w głąb lądu) znajduje fragment blachy , a pod wielkim głazem trzy harpuny z wyposażenia płetwonurka i akumulator . Na prawo od niego (za beczką) leży skrzynka z narzędziami (niestety, zamknięta na zamek), a na lewo od niej wąż gaśniczy .

Przy nasypie stoi uszkodzony słup wysokiego napięcia, z którego zwisa urwany iskrzący kabel. Na lewo od słupa Nina lokalizuje aktówkę , otwarłszy którą (PPM w ekwipunku) wyciąga z niej jakieś bezwartościowe papierzyska i czekoladowy batonik . Idąc dalej wzdłuż nasypu w lewo natyka się na damską torebkę , stojący metalowy wieszak na ubrania i grabie .

Teraz wystarczy zadrzeć głowę do góry, bo zobaczyć, że na nasypie (na wprost Niny) znajduje się drogowskaz (niestety - nie sposób odczytać nazwy miejscowości), a na nasypie po lewej wylądowała apteczka. Pasowałoby ją jakoś strącić. W tym celu dziewczyna wkłada do torebki zebrane przy brzegu kamienie i tak obciążoną torebką rzuca w apteczkę. O dziwo, udaje się jej trafić. Wraz z apteczką spadają dwa wiadra . Niestety, w apteczce (PPM w ekwipunku) nie ma żadnych leków dla cukrzyków, Nina znajduje w niej jedynie kilka bandaży .

Dziewczyna mogłaby ewentualnie dać mężczyźnie batonik, ale dochodzi do wniosku, że w jego obecnym stanie lepiej będzie podać mu go w postaci płynnej. A zatem batonik trzeba rozpuścić. Na początek Nina otwiera skrzynkę z narzędziami, wylewając na jej zamek kwas z akumulatora. To wystarczy, by przekonać się, że skrzynka zawiera standardowy komplet narzędzi.

Dziewczyna wbija w słup wysokiego napięcia harpuny, tworząc coś w rodzaju szczebli. Skorzystawszy ze znalezionych w skrzynce narzędzi (kliknij nią na słupie) i wdrapawszy się na rzeczony słup, zamyka dopływ prądu. Teraz może obłożyć zwisający ze słupa kabel dokumentami z aktówki, po czym ponownie wspina się na słup i włącza prąd. Po chwili z dokumentów otrzymuje kupkę żarzącego się popiołu. Połączywszy kawałek blachy z grabiami konstruuje prowizoryczny szpadel , którym nabiera resztki płonących dokumentów. Wrzuca je do stojącej po prawej beczki.

Teraz jedno wiadro instaluje na wieszaku, a na drugie nakłada opaski opatrunkowe i przez tak stworzony filtr nabiera do niego morskiej wody. Można uznać, że dzięki temu zabiegowi woda w wiadrze jest prawie czysta. Nina przelewa ją do drugiego wiadra - zamocowanego na wieszaku i całą tę konstrukcję stawia nad płonącym w beczce solidnym ogniem.

Po czym do gorącej wody wrzuca czekoladowy batonik. I po chwili owym czekoladowym napojem może przywrócić swego towarzysza pomiędzy żywych.

Dowiaduje się, że nazywa się on David Korrel i jest wikarym z Berlina. List, który Nina ma przy sobie, napisany został pod koniec XVII wieku przez siostrę Elise, sporo w nim o ówczesnym proroku Zandonie i nadchodzącej według niego Apokalipsie. O Zandonie wspominał też przywódca Puritas Cordis, zaś w liście zakonnicy zawarta jest wskazówka na temat klucza mogącego powstrzymać spełnienie się katastroficznej wizji końca świata. Owego tajemniczego klucza należy szukać w Gatineau.

David pomaga Ninie przedostać się na drugą stronę wraku statku. Rozejrzawszy się tam, tuż obok zdezelowanego motoru dziewczyna znajduje zniszczony plecak, z którego zabiera mapę północnej Francji. Na prawo od motoru wśród osuniętej ze zbocza ziemi leżą resztki jakiegoś pakunku. Nina przekopuje nieco swoją prowizoryczną łopatą osuwisko i znajduje wentylator od prądnicy.

Przy brzegu stacjonuje łódka, która pozbawiona jest żagla, silnika a nawet wioseł. Żeby można było z niej skorzystać, trzeba ją najpierw naprawić. Na lewo od łódki leży zamknięta na zamek walizka. Przy pomocy narzędzi ze skrzyni Nina otwiera ją i wyjmuje z niej aparat fotograficzny oraz męskie ubranie .

Garnitur wręcza Davidowi, po czym przełazi z powrotem na drugą stronę statku i dzięki opcji zoom w znalezionym przed chwilą aparacie odczytuje nazwy wypisane na dostrzeżonym wcześniej na nasypie (po lewej) drogowskazie, po czym uważnie przygląda się posiadanej mapie (PPM w ekwipunku).

I znów wspina się po wraku i maszeruje ocenić stan uszkodzonego motocykla. Brak mu koła, ale być może jego silnik da się wykorzystać w łodzi. A zatem Nina na znalezione po drugiej stronie kółko nawija wąż gaśniczy i tak spreparowane koło instaluje w motocyklu, po czym podprowadza go pod łódkę. Przy pomocy narzędzi ze skrzynki wymontowuje silnik z motocykla i instaluje go w łodzi. Pod lewą burtę łodzi podkłada kamizelki ratunkowe, by nieco unieść łajbę. Teraz może zamocować na niej znaleziony w osuwisku wentylatorek w charakterze śruby napędowej. I w zasadzie wszytko jest już gotowe do podróży. Wystarczy powiadomić Davida.