Francja- Paryż (cz.1) | Tajne akta 2 Puritas Cordis poradnik Tajne akta 2: Puritas Cordis

Ostatnia aktualizacja: 9 października 2019

Francja- Paryż

Na miejscu Ninę i Davida spotyka spore rozczarowanie. Z posiadłości kardynała pozostał zrujnowany mur. Mimo wszystko dziewczyna decyduje się rozejrzeć po okolicy, a Korrel wybiera się odszukać plany budowy kaplicy czy inne historyczne dokumenty, które mogłyby pomóc im w tej sytuacji. Nina podchodzi do pozostałości kolumny, w dole której znajduje się niebieski kamień. Ponieważ trzyma się on dość mocno, dziewczyna zapiera się, by go wyciągnąć i w efekcie wpada do podziemi. Niemniej udaje się jej zdobyć ową kostkę, na której wyryty jest biały król szachowy. Teraz Nina przygląda się zdobiącemu ścianę za jej plecami herbowi. Widnieje na nim napis: INSTITIO FINIS VIAEEST. Niektóre z liter można obracać, ale Nina nie ma pojęcia, które i w jakim powinny znaleźć się położeniu.

Zatem, przy pomocy kloszarda, który zareagował na jej wołanie, wydostaje się na zewnątrz (kliknij otwór nad Niną). Dziewczyna wykorzystuje okazję i wypytuje włóczęgę o posiadłość kardynała. Dowiaduje się, że miał on zarządcę, który po jego śmierci (w 1663 r.) zatroszczył się o spuściznę po nim. Zarządca ten (przepracowawszy u kardynała w sumie aż 40 lat) zmarł 10 lat później w swojej ubogiej suterenie i jest pochowany na pobliskim cmentarzu. Niestety, kloszard zna tylko jego imię, które prawdopodobnie brzmiało Michel lub jakoś podobnie. Kardynał poznał go podczas jednej z podróży, a zatem zarządca nie pochodził z tych okolic. Był dziwaczną personą, obiektem plotek i ubierał się tak, jakby chciał ukryć swój prawdziwy wygląd.

Po rozmowie z kloszardem Nina decyduje się rozejrzeć po cmentarzu, by odnaleźć grób zarządcy. Zanim jednak pomaszeruje w prawo, najpierw przegląda usypaną naprzeciwko wejścia w ruiny pryzmę kompostu. Znajduje w niej świecę i kołek .

Na cmentarzu dziewczyna dochodzi do kolejnych skrzyżowań, na każdym z nich musi podjąć decyzję, w którą stronę iść. Na pierwszym powinna obrać drogę prowadzącą do grobów z lat 70. XVII wieku (1670 - bo zarządca zmarł 10 lat po kardynale, czyli w 1673 r.). Na drugim - prowadzącą do grobów biedoty (bowiem zarządca mieszkał w nędznej suterenie). Na trzecim - prowadzącą do grobów starszych osób (zarządca był 40 lat na służbie u kardynała). Na czwartym - prowadzącą do grobów kobiet (dziwaczne, maskujące przebranie zarządcy).

I tak trafia na grób Michelle de Saint-Maillefert. Litery S, A i F w napisie na nagrobku znajdują się w innym niż reszta położeniu. S jest odchylone po skosie w lewo. A leży poziomo wierzchołkiem w prawo. F jest odchylone po skosie przeciwnie niż S, ale znajduje się do góry nogami. I to ułożenie liter jest wskazówką, jak obrócić literki na herbie w podziemiach.

Zatem Nina wraca tam i na napisie na herbie zmienia położenie trzech S (kliknij każde 3x LPM - jeśli wcześnie próbowałeś obracać literki, najpierw przywróć je do położenia normalnego), jednego F (5x LPM) i jednego A (2x LPM), na dokładnie takie, jakie widnieje na nagrobku Michelle.

Po lewej otwiera się tajne przejście. Dziewczyna maszeruje tam i trafia nad przepaść, po drugiej stronie której znajduje się kolejne tajne pomieszczenie. Pod stopami Niny na posadzce wyryta jest mozaika, w wolne miejsce której (obojętnie które) Nina wkłada kostkę z białym królem. Jak widać, brak jej jeszcze czterech takich kostek, zatem na razie nie jest w stanie niczego zdziałać z tajnym mechanizmem, który niewątpliwie uruchomi się po prawidłowym ułożeniu kostek w mozaice. Dziewczyna rzuca jeszcze okiem na starą mapę (na wiszącej na ścianie tablicy - na lewo od schodów), przedstawiającą dawną Francję (podzieloną na prowincje), odczytuje napis z kamiennej tablicy i opuszcza podziemia.