Recenzja Xbox Series S - konsola dla ludzi, którzy nie interesują się grami

Pierwsze, co po prostu muszę napisać. Wciąż nie możemy być pewni, jak Xbox Series S będzie radził sobie z grami nowej generacji, bo tych zwyczajnie nie ma. Najbardziej wymagającą produkcją, jaką przetestowałem, był Assassin’s Creed: Valhalla. Owszem, to ładna gra i na Xboksie Series S wygląda naprawdę dobrze. Zobaczcie sami.

Ujmijmy to w ten sposób: jakość grafiki raczej nikogo nie zachwyci, nie czuć wielkiego next-genowego WOW, ale nie sposób czuć się rozczarowanym tym, co Series S wyciąga z nowej gry Ubisoftu. Obraz jest ładniejszy niż na PC na wysokich. Nie czułem przy tym żadnych cięć, spadków płynności, czy „przywieszek”.

W czasie testów grałem też Forzę Motorsport 7, Ace Combat 7, Vermintide’a 2, Sea of Thieves, Yakuzę Zero, a także w parę „skromniejszych” tytułów, takich jak Dead Cells i Ori and the Will of the Wisps. No i jeszcze w Fight Nighta z Xboksa 360. Żadna z tych gier nie miała najmniejszego problemu na tańszym Xboksie. Forza wyglądała przy tym przynajmniej fenomenalnie i działała w 60 klatkach na sekundę (tak samo zresztą jak Ace Combat 7). To piękna gra, zwłaszcza jak na torze pada deszcz. Czy jednak wyglądała lepiej niż na Xboksie One X? Raczej nie, a jeśli były jakieś różnice, to zobaczyłbym je dopiero gdybym ustawił obok siebie dwie konsole i dwa identyczne wyświetlacze.

Pamiętacie premierę Xboksa One i PlayStation 4? Wtedy kupowało się konsolę i można sobie było pograć w parę gier na krzyż. Teraz co prawda trudno znaleźć w bibliotece dostępnych tytułów jakieś prawdziwe next-geny, za to wystarczy kupić Game Passa i po prostu zostajemy zalani masą towaru. A jeśli przejrzymy sklep, to okazuje się, że wybór jest ogromny. To może nie Steam, ale jest w co grać. Pod tym względem przejście na nowy sprzęt jest bardzo przyjemnym doświadczeniem. Można tu poczuć się jak w domu, z miejsca odpalając ulubione tytuły.