Przegląd gier niedostrzeżonych i niekochanych - lipiec 2022

Wiem, wiem, długo kazałem Wam czekać na ten tekst. Już korzyłem się i kajałem na łamach ostatniego Motoprzeglądu, ale pokajam się i tutaj – wybaczcie, potrzebowałem chwili na regenerację (czyt. urlopu), by odzyskać jakiekolwiek zainteresowanie grami. Odzyskawszy je zaś, prezentuję Wam zaległy przegląd ubiegłomiesięcznych premier małych a ciekawych (przy okazji: dzięki, Drenz, za podtrzymanie ciągłości cyklu na forum). Aktualne, sierpniowe zestawienie powinno się pojawić o czasie, tj. z początkiem września.

Endling: Extinction Is Forever

Z zadowoleniem przyjmuję fakt, że dewastacja Ziemi i wiszące nad nami widmo klimatycznej katastrofy są tematami poruszanymi w branży gier wideo coraz częściej (pomijając niezadowolenie z samej dewastacji) – trudno zaś o bardziej przejmującą wizję tegoż widma niż ta, którą prezentuje Endling. Karol Laska odmalował ją barwnymi słowy w swojej opinii/recenzji, więc już nie będę go małpował. Wyjaśnię tylko, że jest to swoisty survival w wersji „lite”.

Wchodzimy w skórę (futro?) ostatniej lisicy na Ziemi i toczymy ciężką walkę o przetrwanie swoje i swoich młodych, przemierzając lokacje, które bez wahania określiłbym jako „malownicze” (bo graficy wykazali się prawdziwym talentem), gdyby nie fakt, że prawie cała sceneria jest tu w stanie rozpadu, rozkładu, umierania, usychania, jałowienia tudzież zasypania śmieciami i zalania betonem.

O tym, że studiu Herobeat udało się stworzyć naprawdę dojmujące doświadczenie, świadczy 96% pozytywnych recenzji graczy na Steamie. Niestety, pech chciał, że tego samego dnia co Endling zadebiutowało Stray. W związku z tym uwaga całego świata skupiła się, rzecz oczywista, na słodkim cyberpunkowym kotku, a tragicznym losem lisków zainteresowało się jakieś 200 razy mniej osób (porównując liczbę recenzji na Steamie). Ot, nasza cywilizacja w pigułce.

1. Recenzja Endling
2. Endling w Encyklopedii Gier
3. Endling na Steamie

Ctrl Alt Ego

Strzygę uszami zawsze, gdy słyszę (w tym przypadku: widzę w opisie na Steamie) hasło „immersive sim”. To pcha mnie do studiowania nawet gier o urodzie tak dyskusyjnej jak w przypadku Ctrl Alt Ego – i rzadko bywam rozczarowany. Nie inaczej jest teraz. Dzieło dewelopera przedstawiającego się jako MindThunk umieszcza rozgrywkę w unikalnej perspektywie, osadzając gracza w roli „bezcielesnej świadomości”.

Jako taka możemy tylko przeskakiwać między komputerowymi terminalami lub przejmować kontrolę nad robotami, których rozmaitość funkcji pozwala radzić sobie z wyzwaniami – tj. wszelkimi zabezpieczeniami stacji kosmicznej – na odmienne sposoby. Gdy tylko przyzwyczaicie się do niekonwencjonalnego punktu widzenia i zaakceptujecie oszczędną oprawę wizualną (jak również opanujecie ewentualne zawroty głowy), znajdziecie w Ctrl Alt Ego oryginalny immersive sim, stawiający bardziej na rozwiązywanie problemów głową aniżeli mięśniami, do tego całkiem błyskotliwy i niepozbawiony nuty dowcipu.

I zanim wydacie choćby złotówkę na ten tytuł, możecie pobrać wersję demo. Gorąco polecam spróbować. Szkoda, że w ciągu miesiąca gra zebrała zaledwie 49 recenzji na Steamie (za to same pozytywne).

1. Ctrl Alt Ego na Steamie

Hazel Sky

Im wyżej trzecioosobowe gry AAA typu action-adventure zawieszają poprzeczkę, tym trudniej jest „indykom” mierzyć się z tym gatunkiem. Mali deweloperzy coraz rzadziej decydują się na tworzenie realistycznych (mniej lub bardziej) produkcji TPP, a gdy już to robią, efekty często są odpychające. Na szczęście wciąż trafiają się projekty tego typu, które nie muszą wstydzić się swojej grafiki, animacji czy gameplayu – i takim „rodzynkiem” jest Hazel Sky.

Owe dzieło studia Coffee Addict oczywiście wygląda budżetowo, ale przy tym ma dość uroku i klimatu, by przymknąć oko na technologiczne niedostatki. Dzięki temu można cieszyć się przygodą ze zróżnicowanymi poziomami, mechanikami rozgrywki i zagadkami, osadzoną w interesującym świecie, w którym główny bohater, młody kandydat na Inżyniera, musi przejść serię prób na bezludnej wyspie, by uzyskać prawo powrotu do domu – do latającego miasta Gideon.

Niestety, po Hazel Sky widać, że dla kilkuosobowego zespołu stworzenie takiej gry jest ogromnym wysiłkiem. Projekt powstawał więcej lat, niż ta przygoda trwa godzin – a rezultatowi i tak sporo brakuje do ideału, o czym świadczy wynik na poziomie 79% pozytywnych recenzji na Steamie. Co gorsza, zważywszy fakt, że po miesiącu od premiery nie zebrało się nawet sto opinii, zachodzi obawa, iż deweloperowi nie zwrócą się poniesione koszty. To może być jeszcze jedna ofiara Stray…

1. Hazel Sky w Encyklopedii Gier
2. Hazel Sky na Steamie

Loopmancer

Loopmancer to gra roguelike, która może spodobać się nawet „rogalosceptykom”. Wyróżnia się formą efektownej platformówki 2,5D w cyberpunkowych realiach, która kładzie silny nacisk na narrację i ma filmowy charakter, podkreślany przez sporą liczbę widowiskowych scenek przerywnikowych (i w pełni udźwiękowione dialogi).

Ze względu na te ostatnie przymioty dzieło chińskiego studia eBrain wciągnęło mnie bardziej, niż gry tego typu zwykle są w stanie. Gdy testowałem demo parę miesięcy temu, umieranie raz po raz nie przeszkadzało mi, bo z każdym kolejnym podejściem dowiadywałem się więcej o fabule, bohaterach i świecie – na losowo generowanych etapach rozmieszczane są tutaj nie tylko gadżety czy wzmocnienia przydatne podczas starć, ale też notatki z ciekawymi informacjami.

Jednak do doskonałości trochę Loopmancerowi (nadal) brakuje, co widać po Steamie, gdzie pozytywnych jest 76% recenzji. Gracze wytykają rozmaite błędy i niedociągnięcia gameplayowe – a deweloper reaguje na nie, wypuszczając kolejne łatki. Poza tym weźcie poprawkę na to, że widowisko, choć efektowne, tchnie budżetowością – bądź co bądź nie jest to gra AAA.

1. Loopmancer w Encyklopedii Gier
2. Loopmancer na Steamie

TELEGRAM

1. Monument Valley: Panoramic Collection – trudno o pozycję, której pecetowcy mogli bardziej zazdrościć „mobilkowcom”. Po długich latach dostaliśmy na komputerach obie części tej czarującej i błyskotliwej serii gier logicznych, w których manipulujemy izometryczną perspektywą, prowadząc bohaterki przez tytułową dolinę monumentów. „Jedynka” i „dwójka” są dostępne osobno na Steamie i mają – odpowiednio – 98% i 93% pozytywnych recenzji.
2. Last Call BBS – oryginalna i budząca nostalgię gra logiczna, która stanowi amalgamat różnych dzieł studia Zachtronics, a zarazem formę pożegnania tego dewelopera z branżą po 22 latach działalności. Początkiem lipca zadebiutowała we wczesnym dostępie, a po niecałym miesiącu doczekała się pełnej wersji. Ma 96% pozytywnych recenzji na Steamie i znajduje się w katalogu Game Passa.
3. ADACA – FPS, który stylistyką i modelem rozgrywki nasuwa sporo skojarzeń z Half-Life 2 (dotyczy to zwłaszcza obecności gadżetu, który pozwala manipulować otoczeniem w sposób przypominający Gravity Gun). W mniej więcej co drugiej recenzji przewija się wzmianka o tym kultowym tytule – a 95% opinii na Steamie ma pozytywny wydźwięk. Przed zakupem można zagrać w demo.
4. Mothmen 1966 – powieść wizualna, ale zupełnie inna, niż się spodziewacie. To pixelartowa historia w klimacie grozy, inspirowana twórczością z gatunku pulp fiction z lat 20. XX wieku. Niepospolita, niepokojąca, niepozostawiająca obojętnym. 90% pozytywnych recenzji na Steamie. Gra jest dostępna też na PlayStation, Xboxach i Switchu.
5. The Tale of Bistun – przygodowa gra akcji w rzucie izometrycznym, oparta na perskim XII-wiecznym poemacie miłosnym pt. Chosrow i Szirin. Mimo powtarzalnych poziomów i kiepskiej mechaniki walki, ma 92% pozytywnych recenzji na Steamie – to zasługa fabuły i warstwy artystycznej. Produkcja ukazała się także na Xboxach. Jest dostępne demo.

1. Lord Winklebottom Investigates – detektywistyczna przygodówka point-and-click, która stanowi pastisz słynnych kryminałów autorstwa Agathy Christie czy Arthura Conana Doyle’a. Przenosimy się w lata 20. XX wieku i pomagamy tytułowemu bohaterowi – wybitnemu detektywowi o postaci żyrafy – rozwiązać najtrudniejszą sprawę w jego karierze. 98% pozytywnych recenzji na Steamie (60 z 61). Poza PC gra jest dostępna na Xboxach i Switchu.
2. Escape Academy – pierwszoosobowe gry logiczne inspirowane escape roomami nie są niczym nowym na rynku PC, ale to może być pierwsza pozycja w tej konwencji wykonana na poziomie (lub jedna z pierwszych). Ma 89% pozytywnych recenzji na Steamie. Została wypuszczona także na PlayStation i Xboxach oraz w Game Passie.
3. Occupy White Walls – nietuzinkowa gra MMO w modelu free-to-play, w której budujemy galerie sztuki i zapraszamy do nich innych graczy, by spędzać razem czas w kulturalnej atmosferze. Wbrew pozorom, produkcja potrafi wciągnąć na wiele, wiele godzin dzięki bogatym możliwościom personalizacji przestrzeni i nieprzebranym zbiorom obrazów, które możemy wystawiać w swoich przybytkach (choć za sporo z nich trzeba zapłacić). 93% pozytywnych recenzji na Steamie.
4. Half-Earth Socialism – darmowa strategia oparta na książce o tym samym tytule, w której kształtujemy przyszłość Ziemi, począwszy od roku 2023. Mierzymy się z bieżącymi globalnymi kryzysami poprzez podejmowanie decyzji na szczeblu społecznym, politycznym, technologicznym etc. Ma 82% pozytywnych recenzji na Steamie – negatywnie opinie pochodzą głównie od osób, które nie zgadzają się z niektórymi poglądami przedstawionymi w grze.

Wersje demo

Thirsty Suitors

To będzie kolejna mocna rzecz w katalogu firmy Annapurna Interactive (np. po Stray). Thirsty Suitors to sztampowa na pozór opowieść o dziewczynie, która po paru latach poznawania tzw. wielkiego świata wraca do rodzinnego miasteczka, by poukładać sobie życie i rozliczyć się z przeszłością – ale podana z niebywałym wdziękiem, urokiem, humorem i wariactwem. Osią gry są spotkania protagonistki z byłymi chłopakami i dziewczynami, które przybierają postać tanecznych pojedynków a la jRPG (z elementami QTE), gęsto przetykanych świetnymi dialogami i odjechanymi animacjami „ataków”. To po prostu trzeba zobaczyć. Biegnijcie po demo, póki jest dostępne.

1. Thirsty Suitors w Encyklopedii Gier
2. Thirsty Suitors na Steamie

LEGO Bricktales

Uruchomienie tego dema w obecności Wandy mogło być błędem… Nie minął kwadrans, a moja lepsza połówka wymogła na mnie obietnicę, że kupię jej LEGO Bricktales, gdy tylko nastąpi premiera. Choć gier korzystających z owej klockowej licencji jest mrowie, wciąż brakuje pozycji takich jak ta – stawiających na pierwszym planie budowanie i przeplatających je w zdrowych proporcjach z szeroko rozumianą przygodą (tutaj sprowadzającą się wszelako do eksplorowania barwnych światów i prowadzenia dialogów z NPC, bez walki i innych szaleństw). To będzie gratka dla każdego, kto lubi ruszyć głową, a przy tym wyżyć się kreatywnie. Radość z konstruowania jest tu niewiele tylko mniejsza niż w „realu”.

1. LEGO Bricktales w Encyklopedii Gier
2. LEGO Bricktales na Steamie