Najciekawsze materiały do: This War of Mine

Przyzwyczajona do kolorowej grafiki, wielu żyć i happy endów, natykam się na grę w której nic nie jest kolorowe, brakuje wszystkiego, nic nie jest oczywiste, a wrogów nie da się pokonać jednym prostym ciosem. Gra poddaje testom twoje sumienie i dobre serduszko - każdy powinien spróbować i się sprawdzić. Nie ma drugiej takiej gry

Klimat jest niesamowicie dopracowany. Gra naprawdę nieźle testuje gracza i jego sumienie. Nie ma takiej drugiej gry, i chyba długo nie będzie.

Moja ocena 6,5
Pierwsze podejście 33 dzień –ostatnia postać (reporterka) popełnia samobójstwo w pierwszy dzień po zimie. Drugie podejście 46 dzień koniec wojny - przeżyła nauczycielka i inżynier i od dnia 45 piłkarz. Gra spełnia swoje zadanie bo jest dołująca dając nam ciągle ciężkie wybory które maja prawie zawsze duże znaczenie z permanentną śmiercią na czele. Jest także dość losowa. Elementy które przypadły mi do gustu
+ crafting
+ radio
+ historie i dzienniki poszczególnych bohaterów
+ nasze podsumowanie na koniec
Szkoda że nie zrobiona jest w pełnym 3D przez co nie zawsze reguły są czytelne. Nigdy nie wiemy gdzie nie możemy wchodzić i często się zdarza że zabiją nas za to że otworzyliśmy jakieś drzwi. Za pierwszym podejściem też nie mogłem ogarnąć zasad działa piecyka. Podczas szabrowania przydałby się wypis rzeczy które posiadamy w kamienicy. Nie da się ukryć że gra jest dość toporna.
This War of Mine uświadomiła mi że gry wideo są dla mnie forma rozrywki która ma mnie odstresować, a wielkich wyznań ja nie potrzebuje, co nie znaczy że nie sprawdzę sobie The Little Ones ;).
Niby średniak którego nie chce się podejmować, ale jak się już zacznie to trudno się oderwać.

->Skywalker_3000 - dodatkiem the Little Ones zajmuje około 1,5 GB

Brakuje rozszerzenia w opisie gry o wersje np na PS4

Gra świetna, ale przy tym równie przygnębiająca przez co nie mam ochoty rozpoczynać jej od nowa...

Chociaż dali polski język ?

Gra przedstawiająca wojnę, jak chyba żadna inna do tej pory - od strony osób cywilnych, niewinnych ofiar każdej wojny. Pogarszające się warunki, braki żywności, leków, opału, stawiają ludność cywilną przed mnóstwem wyborów moralnych. Jak daleko można się posunąć dla własnego przetrwania? Jak bardzo można wyrzec się własnego człowieczeństwa w obliczu czyhającej z każdej strony śmierci?

Dziwne, ze mieszkancy domu nie maja zadnych innych potrzeb poza jedzeniem i spaniem... Przeciez Pavle i Zlata spokojnie mogli spac w tym samym lozku ;) Mozna bylo dodac jakies rozrywki poza gra na gitarze.

Na GOG.com jest promocja This War of Mine, która kosztuje teraz 13,49 zł, a cały dochód ze sprzedaży tej gry zostanie przekazany na pomoc ofiarom wojny w Ukrainie (za pośrednictwem Ukraińskiego Czerwonego Krzyża) spowodowanej rosyjską agresją.

https://www.gog.com/pl/game/this_war_of_mine_complete_edition

Kiedy DLC ukraine edition>?

Co tu dużo pisać po prostu dobra gra z oryginalnym pomysłem . Jak dla mnie mogła być bardziej rozbudowana np. poprzez wykonywanie misji , więcej el. wyposażenia domu czy chociażby zdobywanie doświadczenia przez naszych ludzi i zdobywaniu umiejętności itp. Tak czy inaczej zapraszam na serię z całej gry , seria z wersja "Final Cut" . Moja ocena 8.0 https://www.youtube.com/watch?v=hJyZGSkCePQ&list=PLVYHO_RNJKKh0mOMt-Bma-eY4pd9MOE_j&index=1

Gra PEGI 18 jako szkolna lektura. Więcej gier jako lektur.

Ciężko nie zapomnieć o tej grze. Nietypowe podejście do gier wojennych dosyć nieznanego studia okazuje się być strzałem w dziesiątkę i świetnie dopełnia wielki dla polskich gier przełom roku 14/15, w którym to jeszcze wychodzi Dying Light i Wiesiek Wiesław trzeci. Potem gra daje o sobie znać w 2022, gdy staje się pierwszą gierną lekturą szkolną oraz gdy nasi wschodni sąsiedzi dostają remake 3D z ulepszoną grafiką i dużo większym realizmem. Całkiem pokaźna historia jak na 10 lat istnienia.
Osobiście spodziewałem się, że dużo więcej emocji będzie mną targać podczas grania, to po prostu świetny i niepokojący survival w dobrej otoczce. Ale jakoś nie zżyłem się z grywalnymi postaciami, może przez to, że były to zupełnie obce sobie osoby. Jakby dali na przykład jakąś rodzinę i to jeszcze z dziećmi, to wtedy kompletnie inaczej przeżywałoby się tą grę, wyszłaby z tego jeszcze bardziej brutalna antywojenna produkcja. W wydanym podobnym okresie co TWOM 60 seconds (również z Polski), komiksowym i lekkim survivalu w postapokaliptycznym wydaniu, tam była do przetrwania rodzina i czasem rzeczywiście trzeba było poważnie przemyśleć kogo ewentualnie poświęcić. Jakby tu postacie byłyby ze sobą jakoś bardziej powiązane to dużo częściej myślałoby się o podejmowanym ryzyku i decyzjach. Zresztą potem stworzyłem parę swoich postaci i rzeczywiście grało mi się dużo ciekawiej.
Ale do reszty nie mam się co przyczepiać. Mogłoby być więcej eventów i budynków do przeszukania oraz mniej nielogiczności, które wypisano parę wpisów powyżej, ale oprócz tego możemy być naprawdę dumni, że taka gra powstała właśnie u nas.