Najciekawsze materiały do: Alice: Madness Returns

Od razu zaznaczam, że mam ukończone dopiero 38% gry.
Jak producenci Alice mogli tak zepsuć tą grę? Pierwsza część (czyt. American McGee's Alice) była wyjątkowa, psychodeliczna, wciągająca, a czasem wręcz straszna. Klimat w Alice Madness Returns oczywiście też jakiś jest, ALE całą przyjemność odbiera ciągłe skakanie po widocznych lub nie, ruszających się lub nie obiektach. Nie można skupić się na grze w taki sposób, żeby poczuć jej wyjątkowość. Cały czas towarzyszą mi nerwy i nie mogę doczekać się jej końca. Do tego wprowadzone zostały gierki w 2D, które również potrafią doprowadzić do szału. Ogólnie rzecz biorąc: 90% gry odbywa się "w powietrzu", a gdy już nie latamy, musimy się zmierzyć ze sporą ilością wrogów, dość ciężkich do pokonania. Nie taką drugą część sobie wymarzyłam. Gra dla bardzo spokojnych osób, które wiele godzin spędzają na graniu, czyli dla takich, co mają wprawę w platformówkach.
Ogólnie, na ten moment, grę oceniam na 5/10.

ononaono --> Przecież możesz zmniejszyć poziom trudności. A klimat moim zdaniem pozostał z poprzednich części.

anubis2342 nie PsyhX tylko PhysX lolku, bana na google masz?

Jest dostępne spolszczenie, pozdrawiam.

Jeśli twierdzicie, że ta seria jest psychodeliczna, to obejrzyjcie Corpse Party... Mówię wam, jest taka jatka, że wszystkie horrory gore mogą jedynie klękać przy tym tworze.

Chociaż w pewnych momentach może dorównać tej grze, którą wymieniłem w górnym poscie, pod względem krwistości. :-)

Przygotowuję się psychicznie na spotkanie z sequelem Alice i muszę przyznać, że zapowiada się ciekawie. Pierwsza część była znakomita, choć mocno ograniczona do konwencji platformówki, jednak McGee doskonale pokazuje, że można wbić ludzi w fotel tym klasycznym, nieco monotonnym gatunkiem.

Grając w tą produkcję nigdy nie sądziłem że będę pozyskiwał tyle przyjemności z mordowania nie winnych i do tego brzydkich krasnoludków odzianych w sztućce...<...>w sumie na samym początku odczuwałem że ta gra nie powali mnie a będzie zwykłą nawalanką jak to zazwyczaj mawiał "Klocuch 12" lecz myliłem się i to bardzo gra jest po prostu cudna ahhh żałuję że nie ma więcej takich gier..nie dość że system walki jest całkiem przyjemny to w połączeniu z tymi lokacjami...AHHH! aż chce się mieć więcej oczu tylko po to by bardziej napawać się tymi pięknymi widokami.

Dobra gra na około 30 godzin, więc krótka nie jest.

Chwilami trudne walki i skoki po platformach na czas, ale przy odrobinie wprawy można przejść (jedynie ostatni bos niesamowicie trudny).

Nie podobało mi się zakończenie bo nie wiadomo o co w nim chodzi.

Jednak dla Alicji warto grać.

"Ponadto Alicja niemal w każdej chwili może przerwać swą niezwykłą podróż i powrócić do rzeczywistości – konkretnie do gabinetu psychiatrycznego, mieszczącego się w XIX-wiecznym Londynie. Decydując się na taki krok otrzymuje możliwość zapisania stanu gry i odzyskania utraconych sił witalnych." Szkoda, że to nieprawda. Przydałoby się w tej grze coś takiego, bo checkpointy nie są rozmieszczone najlepiej i czasem trzeba przechodzić kawał drogi jeszcze raz.

Wspaniała i niesamowita natomiast nie dla każdego. Ciężki psychodeliczny klimat w cudownym świecie pełnym bohaterów jak królik czy kapelusznik. To jedna z tych gier które pokochałem już od 1 części, kiedy rodzina malutkiej biednej Alicji zginęła w płomieniach ona próbuje walczyć ze swoimi demonami i wyrzutami sumienia że mogła coś zrobić żeby nie doszło do tej tragedii, uciekając tym samym w świat czarów opanowany przez okrutną królową. Ta gra to mistrzostwo czegoś takiego jeszcze nie było. Jedna z bardzo nielicznych gier której wystawiam lekką ręką ocene 10/10. Bo to arcydzieło, historia w krzywym zwierciadle a nie tylko gra.

Dużo graczy widzi tu tylko przygodówkę i platformówkę, a nie gre która ukazuję walkę z zaburzeniami psychicznymi, depresją, lękami czy wyrzutami sumienia. Alicja odgrywa tu rolę osoby która pragnie jak wielu ludzi na świecie pokonać demony przeszłości i zacząć normalnie żyć. Gra porusza i ma w sobie bardzo głęboki przekaz.

To samo myślę co powyżej bo to moje dwie opinie, ale starego konta zapomniałem login i hasło i musiałem dać nowe. Gra cudo.

Chyba Alice Madness Return i 2011 lub American Mg Gee's Alice i 2001. Skad taki dziwny miks i rok 2009?

Gra wspaniała wręcz CUDO. Grafika taka fajna bardzo kolorowa . Dość niskie wymagania. Bardzo długa i wciągająca za co też ogromny plus.
Jedynie 2 rzeczy bym się przyczepił : 1. Brak oficjalnego polskiego języka (ale jest nieoficjalne spolszczenie bardzo dobrej jakości które można sobie ściągnąć)
2. Gra ma typową przypadłośc gier na silniku Unreala : co jakiś czas obraz się zatrzymuje na około 0.5 s -1 s i dzieje się tak nawet na potężnych komputerach.
Więc tak : gdyby gra była spolszczona przez wydawcę(oficjalne spolszczenie) i nie miała problemów ze ścinkami od czasu do czasu to dałby ocenę 10/10 a tak daję 9.5/10. Czekam z niecierpliwością na kolejną część która powstaje czyli Alice Asylum.

Pierwszej części wiadomo nie dorównuje, ale spokojnie mogę dać 9.5.

7.5/10
Dobra psychodeliczna przygodówka z elementami horroru i satyry. Mroczna wersja słynnej XIX wiecznej bajki Alicja z Krainy Czarów.
McGee miał ciekawy pomysł jak nawiązać do (nie potwierdzonej do dzisiaj, ale podejrzewanej) romantycznej relacji pomiędzy autorem oryginalnej XIX w. Alicji w Krainie Czarów, a historycznej Alice Liddell, na podstawie której powstała książkowa Alicja. Creepy...

Fabułę odkrywamy w pewnym stopniu poprzez znajdźki, co nie każdemu może się spodobać (podobnie jak i psychodeliczny klimat).

Nie polecam grać w to gdy jest się zmęczonym; aby zrozumieć o co naprawdę chodziło autorowi, zrozumieć cierpienie i psychikę Alicji i nie widzieć tylko na pierwszy rzut oka prostej nawalanki, należy się skupić i analizować dość zagadkowe dialogi. Nie ma tu więc wszystkiego podanego na tacy. Jak ktoś grał w Senuę i zrozumiał fabułę, to wie o co chodzi.

Gameplayowo jest to przygodówka z silnie zarysowaną warstwą platformową, a także elementami gier akcji i hack and slashów. Przechodzimy do kolejnych poziomów, zbierając znajdźki, pokonując wrogów i powoli odkrywając intrygę, w którą wplątana jest główna bohaterka.

Duże wrażenie robi warstwa artystyczna gry, w tym projekt lokacji (pod względem wizualnym).

Fizyka Physx włosów Alicji to jedna z najlepszych jakie widziałem w grach do czasu Wiedźmina 3 (o ile nie lepsza). A przy tym nie zabija GPU.

Główną wadą gry są jednak pewne problemy techniczne; bez grzebania w configach (pliki cfg otwieramy notatnikiem i zmieniamy zgodnie z poradnikami z neta) nie pogramy w 60FPS nawet na mocnym sprzęcie. Wynika to z faktu, że gra na PC jest portem z konsol; portem wykonanym przez mało doświadczone w tym przedsięwzięciu studio i to widać.

Polecam też grać na padzie, gdyż w grze występuje niezałatany do dzisiaj glitch ze skillem parasolka (taka jakby tarcza). Gra zmusza nas do jego użycia w pewnym momencie fabuły, a tu d*pa; skill nie działa na klawiaturze. Są na to poradniki na Steamie, ale szybciej podpiąć na parę minut pada. EA w pełnej krasie...

Gra narzuca też nam system autozapisu; nie ma tu manualnych sejwów, a te domyślne autozapisy twórców są dość rzadkie i czasem trzeba cały level przechodzić od zera. Minus za to ode mnie.

Średni czas przejścia gry to 15 godzin; mogłoby być krócej, gdyż niektóre levele sprawiają wrażenie sztucznie przedłużonych, a gameplay loop staje się w pewnym momencie po prostu monotonny jeśli się nie jest wielkim fanem platformówek, lecz chęć poznania dalszej fabuły pcha gracza dalej, aż do samego końca.