Grasshopper Manufacture
Japońskie studio deweloperskie z siedzibą w Tokio, którego szefem od momentu założenia w 1998 roku pozostaje Goichi Suda (Suda51). Grasshopper Manufacture tworzy gry na rozmaite platformy – od konsol stacjonarnych i pecetów, przez handheldy, aż po urządzenia mobilne.
Historia
Historia studia Grasshopper Manufacture rozpoczyna się w 1998 roku, kiedy to firma została założona przez Goichiego Sudę – japońskiego dewelopera, znanego pod pseudonimem Suda51, który przewodzi zespołowi do dzisiaj.
Wyboista droga do mainstreamu
Debiutancką produkcją nowo powstałej ekipy było The Silver Case, wydane na PlayStation w 1999 roku. Mowa o detektywistycznej przygodówce, w której gracze podążali tropem sprawcy brutalnych i dziwnych morderstw. Tytuł nigdy nie opuścił granic Kraju Kwitnącej Wiśni, podobnie jak kolejne dzieło ekipy, czyli Flower, Sun, and Rain z 2001 roku.
Następnie Grasshopper Manufacture nawiązało współpracę z Nextech (obecnie Nex Entertainment), wraz z którym stworzyło Shining Soul – RPG-a akcji opracowanego z myślą o handheldzie Game Boy Advance. To właśnie ten tytuł sprawił, że ekipa zaistniała na międzynarodowych rynkach – firma Atlus zajęła się bowiem jego wydaniem w Stanach Zjednoczonych, z kolei na europejskie sklepowe półki trafił nakładem Infogrames. Gra, która zadebiutowała na Zachodzie w 2003 roku, doczekała się na tyle ciepłego przyjęcia, że twórcy ochoczo zabrali się do tworzenia kontynuacji. W 2003 roku była gotowa japońska wersja Shining Soul II, z kolei rok później tytuł został udostępniony amerykańskim i europejskim posiadaczom Game Boya Advance.
W tym samym roku portfolio Grasshopper Manufacture zasiliła kolejna pozycja, czyli Michigan: Report From Hell. Mowa o oryginalnym survival horrorze, w którym akcję obserwowaliśmy przez wizjer kamery – główny bohater był członkiem ekipy filmowej fikcyjnego ZaKa TV, a jego zadaniem było udokumentowanie inwazji zombie, by powstał z tego atrakcyjny materiał. Pozycja zwracała uwagę za sprawą nietypowego mechanizmu rozgrywki – jeśli znajdująca się w kamerze taśma filmowa skończyła się przed końcem rozgrywki, graczom pozostawało jedynie rozpocząć zmagania od nowa. Co więcej, nie brakowało tu również podejmowania rozmaitych decyzji rzutujących na przebieg fabuły. Jako ciekawostkę należy dodać, że Goichi Suda przyznał w wywiadzie udzielonym w 2008 roku, że nie wiedział o tym, iż owa produkcja została wydana również w Europie.
Międzynarodowa popularność
Międzynarodową rozpoznawalność Grasshopper Manufacture zdobyło dopiero w 2005 roku, gdy na sklepowych półkach wylądowała gra Killer 7 – tytuł opracowano z myślą o konsolach PlayStation 2 i Nintendo GameCube, natomiast jego wydawcą została firma Capcom. Mowa o przygodówce wzbogaconej o elementy gry akcji i strzelanki FPP, w której wcielaliśmy się w Harmana Smitha – tytułowego zabójcę posiadającego siedem osobowości gwarantujących mu zróżnicowane zdolności bojowe. Pomimo mieszanych recenzji (narzekano przede wszystkim na skomplikowane sterowanie) gra doczekała się z czasem statusu kultowej. Niestety nie zanosi się na to, by kiedykolwiek miała powstać jej kontynuacja (prawa do marki posiada Capcom) – niemniej kolejne dzieła Sudy51 i spółki czerpały garściami z jej dorobku
W 2006 roku do japońskich sklepów trafiła gra Blood+: One Night Kiss, opracowana przez Grasshopper Manufacture we współpracy z firmą Bandai Namco Entertainment. Produkcja nigdy nie opuściła granic Kraju Kwitnącej Wiśni, w przeciwieństwie do kolejnego dzieła studia, czyli wydanego w tym samym roku Samurai Champloo: Sidetracked, które zadebiutowało również w Stanach Zjednoczonych. Obie produkcje trafiły na PlayStation 2. Rok 2006 studio zamknęło z jeszcze jedną grą w swoim katalogu, czyli Contact, wydanym na konsolę Nintendo DS. Na kolejne dzieło tej ekipy gracze musieli jednak czekać dwa długie lata.
Siódma generacja konsol
Premiera konsol siódmej generacji była okazją do rozpoczęcia nowego rozdziału w historii Grasshopper Manufacture. Musiało jednak minąć trochę czasu, nim Japończycy zaczęli tworzyć na maszyny Sony i Microsoftu – wydane w 2008 roku No More Heroes pojawiło się bowiem wyłącznie na konsoli Nintendo Wii. Gracze otrzymali dynamiczną grę akcji, w której wcielali się w Travisa Touchdowna – początkującego zabójcę na zlecenie, stopniowo pnącego się po szczeblach przestępczej kariery. Pozytywne przyjęcie ze strony graczy i recenzentów zaowocowało powstaniem bezpośredniej kontynuacji, czyli No More Heroes 2: Desperate Struggle, która zadebiutowała w 2010 roku – jej premierę poprzedził debiut remake'u wspomnianego wcześniej Flower, Sun and Rain, stworzonego we współpracy z firmą h.a.n.d., oraz remastera pierwszej części serii No More Heroes, opracowanego z myślą o konsolach Xbox 360 i PlayStation 3. Osobna wzmianka należy się grze Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse, która była efektem współpracy Grasshopper Manufacture, Koei Tecmo i Nintendo.
Rok 2011 przyniósł premierę aż trzech gier opracowanych przez opisywane studio – podczas gdy Frog Minutes trafiło na iPhone'a, z kolei Rebuild of Evangelion: Sound Impact pojawiło się wyłącznie na PlayStation Portable, Shadows of the DAMNED zadebiutowało na PlayStation 3 oraz Xboksie 360; to właśnie ostatnia z wymienionych pozycji wymaga większej uwagi.
W stworzeniu Shadows of the DAMNED pomagał bowiem Shinji Mikami, czyli słynny deweloper, któremu gracze zawdzięczają powstanie serii Resident Evil. Wydanie tej produkcji wzięła na siebie firma Electronic Arts, która objęła ją programem EA Partners. Główny bohater gry, Garcia Hotspur, wyruszył w podróż do piekieł, by uratować swoją ukochaną. Całą rozgrywkę wzbogacono o solidną dawkę specyficznego humoru oraz nietypowych, niekiedy dziwacznych rozwiązań i pomysłów. Niestety tytuł nie odniósł sukcesu sprzedażowego, nawet pomimo wysokich ocen.
Rok 2012 miał zapisać się na kartach historii Grasshopper Manufacture jako ostatni, w którym studio utrzymało niezależność. Autorzy dostarczyli kilka gier – mowa o Guild 01 opracowanym we współpracy z firmą Level 5 i wydanym na konsolę Nintendo 3DS, Liberation Maiden (które również zadebiutowało na wspomnianym handheldzie, a po roku ukazało się na urządzeniach z systemem iOS), Black Knight Sword oraz Diabolical Pitch.
Na tym jednak nie koniec, gdyż autorzy dostarczyli również ciepło przyjęte Sine Mora oraz oryginalne Lollipop Chainsaw. Pierwszy z wymienionych tytułów to klasyczny shoot'em up, w którym jako pilot samolotu stawialiśmy czoła armii nieprzyjaciół; drugi był natomiast dynamiczną grą akcji utrzymaną w konwencji pastiszu horrorów klasy B – podobnie jak w Shadows of the Damned, całość urozmaicały liczne odniesienia do popkultury, a także dziwaczne rozwiązania i pomysły.
Przejście pod skrzydła GungHo Online Entertainment
W styczniu 2013 roku Grasshopper Manufacture zostało wykupione przez firmę GungHo Online Entertainment. Pierwszą produkcją opracowaną pod skrzydłami nowego właściciela było Killer is Dead, stworzone z myślą o PlayStation 3 i Xboksie 360, które po roku doczekało się premiery również na komputerach osobistych. Podobnie jak miało to miejsce w Killer 7 i No More Heroes, również tutaj gracze wcielali się w zabójcę. Nadrzędnym elementem rozgrywki była walka z przeciwnikami; nie zabrakło tu również charakterystycznego humoru i oryginalnej oprawy graficznej wykonanej w technice cel-shading.
Ostatnią produkcją od Grasshopper Manufacture stworzoną z myślą o konsolach siódmej generacji było natomiast Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day, czyli ciekawa kompilacja czterech krótkometrażowych filmów animowanych i gry platformowej, w której gracze mogli poznać losy nastoletniej zabójczyni – Ranko Tsukigime. Na osobną wzmiankę zasługuje fakt, że twórcą jednego z filmów wchodzących w skład zestawu, czyli Combustible, był Katsuhiro Otomo – reżyser słynnej Akiry.
Epoka konsol ósmej generacji
W 2016 roku na PlayStation 4 i komputery osobiste trafił remake The Silver Case, czyli debiutanckiego tytułu studia. Na jego potrzeby deweloperzy odświeżyli nie tylko warstwę audiowizualną – z uwagi na fakt, że niektóre zagadki z pierwowzoru bazowały na specyfice języka japońskiego, autorzy byli zmuszeni do ich przemodelowania, by dostosować je do graczy anglojęzycznych. W tym samym roku zadebiutowało również Let It Die, czyli gra akcji, która wyewoluowała z anulowanego projektu Lily Bergamo. Cechą charakterystyczną tej gry była wręcz groteskowa brutalność – oczywiście nie mogło tu zabraknąć mocno specyficznego humoru; dość powiedzieć, że gra wyśmiewała model free-to-play i mikrotransakcje, podczas gdy sama została udostępniona za darmo, a opcjonalne mikropłatności pozwalały na przyspieszenie procesu zdobywania nowego uzbrojenia i ubrań dla protagonisty. W 2017 roku zadebiutowała również odświeżona i rozbudowana wersja Sine Mora, czyli Sine Mora EX, której wydanie na pecetach i konsolach (PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch) wzięła na siebie firma THQ Nordic.
W 2017 roku zadebiutowało The Silver 2425, czyli kompilacja, w której skład wchodził zarówno remaster The Silver Case, jak i remake The 25th Ward: The Silver Case (sequela tej produkcji, dostępnego do tej pory wyłącznie na urządzeniach mobilnych). Poza tym na komputery osobiste trafiły Let it Die i killer7.
W kolejnych latach Grasshopper Manufacture przygotowało istną ofensywę gier o Travisie Touchdownie. W 2019 roku na komputery osobiste, PlayStation 4 oraz Nintendo Switch trafiła gra Travis Strikes Again: No More Heroes, a w 2020 roku na hybrydowej konsoli giganta z Kioto pojawiły się dwie pierwsze części tej serii; w 2021 roku zawitały one również na komputery osobiste. Rok 2021 przyniósł jeszcze premierę The Silver Case 2425 (kompilacji wydanej wcześniej na PlayStation 4) oraz pełnoprawnej trzeciej odsłony cyklu No More Heroes.
Przejęcie przez NetEase
W październiku 2021 roku firma NetEase poinformowała o wykupieniu Grasshopper Manufacture z rąk GungHo Online Entertainment. Zespół ujawnił wówczas, że w ciągu kolejnych dziesięciu lat zamierza opracować co najmniej trzy duże produkcje.
