Krycie strefowe | Formacje i rozgrywanie | Pro Evolution Soccer 2009 poradnik Pro Evolution Soccer 2009

Ostatnia aktualizacja: 28 października 2019

Krycie strefowe

Przy kryciu indywidualnym, czy też pressingu 1 na 1, 2 na 1 itp., bardzo łatwo "wyłamać" formację, stracić pozycję oraz (przy niektórych ustawieniach) symetryczność, i przez to ułatwić rywalowi w wykorzystywaniu pola gry. Owszem, krycie indywidualne najlepiej sprawdza się na małych obszarach boiska, przy krótkich zagraniach albo beznadziejnych sytuacjach. Ale jeśli chodzi o blokowanie rozgrywania piłki przez rywala, to najlepiej jednak wykorzystywać właśnie krycie strefowe. Polega ono na równym (nie znaczy to symetrycznym) i dokładnym trzymaniu się pozycji naszych piłkarzy. Krycie to ma też znaczenie przy wyborze opcji strategii Back Line .

Prześledźmy na jednym przykładowym meczu na czym to polega.

Ustawienie formacji drużyn:

Zespół "czerwony" gra standardowym 4-4-2 oraz ustawionym Back Line = B .

Zawodnik posiadający piłkę ma dość ułatwione zadanie. Najłatwiejszym będzie zagranie do prawoskrzydłowego , który ma przed sobą wolną przestrzeń. Natomiast lewoskrzydłowy jest zbyt daleko, żeby go dogonić. Niebieski może też wybrać wariant podając na drugą stronę, ale wtedy zajmie mu to dużo czasu. Może też przytrzymać piłkę. Niezależnie od wyboru rozegrania, dla drużyny "czerwonych" właściwym wyborem będzie przyblokowanie (bądź też pressing) niebieskiego przez zawodnika znajdującego się przed nim, co pozwoli na zatrzymanie groźnej sytuacji i powrót zawodników na właściwe pozycje. Do tego celu można też przywołać zawodnika znajdującego się pomiędzy "zielonymi". Po właściwym wykonaniu zadania przez "czerwonych" powinniśmy zacząć kryć strefowo.

Na powyższym obrazku mamy przykład na modelowe krycie strefowe. Obydwie formacje "czerwonych" są dość równo rozstawione. Pokrywają znaczący obszar boiska, nie dopuszczając rywala w pobliże pola bramkowego. Jedyną możliwością, która spowodować może zagrożenie, są pary piłkarzy na skrzydłach. Z tym, że jeśli na lewym jakakolwiek próba rozegrania nie powinna się powieść, to na prawym "zieloni" mają spore szanse (radar) - wystarczy szybkie zagranie w tamtą strefę. Ale "czerwoni" mogą się bardzo łatwo z tego wybronić. Wystarczy szybka i skuteczna reakcja pressingiem przez skrajnych piłkarzy formacji, co pozwoli na zyskanie czasu na załatanie dziur.

Znów dobry przykład z tym, że "zieloni" nie mają za bardzo gdzie zagrać . Jedyne możliwości to próba 1-2 z obstawionymi piłkarzami (uwagę zwracają środkowi na radarze), przerzut na skrzydło (ale raczej z bardzo kiepskim skutkiem - zbyt blisko boczny obrońca) oraz przytrzymanie piłki. No i oczywiście zagranie do tyłu, co pozwoli wyjść formacji "czerwonych" nieco wyżej. A przecież o to chodzi. ;-)

Próba kontrataku przez "zielonych". Posiadający piłkę ma sporo wariantów do rozegrania, ale jedynym i prawdopodobnie najbardziej skutecznym rozwiązaniem wydaje się podanie do brązowego . Dla zespołu "czerwonych" może się wydawać, że sytuacja jest zła, ale zaznaczone grupy zawodników są tutaj kluczowe. A to dlatego, że "zielony" wykorzysta najlepszą sytuację i poda właśnie do nieobstawionego brązowego . Ale gdy grupa trzech obrońców nie da się ograć i poprawnie go przyblokuje, "czerwoni" wyjdą z tej sytuacji zwycięsko.