Strategie gry stosowane podczas gry w przewadze - Power Play w NHL 2002 poradnik NHL 2002
Ostatnia aktualizacja: 15 października 2019
1. SHOOTING - STRZELANIE
Strategia ofensywna stosowana podczas gry w przewadze polegająca na dokładnych i szybkich podaniach (krążek szybko podawany jest między graczami). Dwóch graczy zajmuje pozycje w bezpośredniej bliskości bramki w celu zmienienia lotu krążka lub wykonania szybkiej dobitki. Silny strzał na bramkę oddawany jest przeważnie z dużego dystansu (najczęściej przez obrońcę stojącego w pobliżu linii niebieskiej), gdy bramkarz ma ograniczone/zasłonięte pole widzenia (przez napastnika drużyny atakującej znajdującego się najczęściej przed nim).
Zalety:
1. duża ilość sytuacji strzeleckich,
2. stwarza przewagę w postaci strzałów wykonywanych przez obrońców,
3. tworzy dużą ilość sytuacji strzeleckich w postaci dobitek.
Wady:
1. różnorodność sytuacji strzeleckich jest ograniczona
2. ze względu na swą prostotę uniemożliwia efektowne zagrania kreatywnym zawodnikom,
3. strategia by była skuteczna wymaga oddawania bardzo silnych strzałów na bramkę.
2. UMBRELLA - PARASOL
Strategia ofensywna stosowana podczas gry w przewadze mająca na celu zajęcie przez zawodnika pozycji "otwartej" (brak obrońcy na linii "strzelec - bramkarz") do oddania strzału na bramkę. Rozstawienie zawodników przypomina otwarty parasol - stąd taka nazwa. Strategia najbardziej skuteczna przy strzałach ONE-TIMER oraz tych po podaniach CROSSOWYCH (długich, przez całą szerokość lodowiska). Strzał przeważnie oddawany jest z pozycji POINT (BULIKA) znajdującego się w środku okręgu wznowień (FACE-OFF CIRCLE), przez obrońcę lub skrzydłowego.
Zalety:
1. powstrzymuje/ogranicza możliwości graczy grających w osłabieniu,
2. stwarza możliwość długich podań wszerz tafli lodowiska i oddawania strzałów ONE-TIMER,
3. stwarza możliwość dobitki.
Wady:
1. bardzo ograniczona gra w bezpośredniej bliskości bramki,
2. by strategia była efektywna wymaga wszechstronnie wyszkolonych zawodników,
3. mała ilość szans na dobitki.
3. OVERLOAD - SKRÓCENIE/ZAGĘSZCZENIE POLA GRY
Strategia ofensywna stosowana podczas gry w przewadze polegająca na skróceniu/zagęszczeniu pola gry po prawej/lewej stronie lodowiska. Tworzy niezliczona ilość sytuacji prowadzących do wypracowania przez zespół atakujący przewagi 2 na 1 (DWÓCH NA JEDNEGO). Często określa się ją (przewagę) jako BACK DOOR (TYLNE DRZWI). Gracze są w ciągłym ruchu zmieniając pozycję, podają i dokładnie przyjmują krążek między sobą, do czasu pojawienia się dogodnej sytuacji strzeleckiej. Obrońcy mogą próbować zająć "czystą" pozycję niejako "prześlizgując" się w słabe punkty/obszary obrony przeciwnika.
Zalety:
1. zagęszcza obszar prawego/lewego pola gry,
2. obrona przeciwnika ma duże kłopoty by zapobiec oddawaniu przez atakujący zespół tzw. strzałów ONE-TIMER,
3. backdoor play for far defenceman
Wady:
1. utrata krążka niweluje atuty gry w przewadze (zawodnicy muszą opuścić strefę obronną przeciwnika i na nowo przeprowadzać atak),
2. gra przebiega tylko na jednej stronie lodowiska w strefie ataku,
3. wymaga stosowania szybkich podań między zawodnikami.
4. COMBINATION POWER PLAY - KOMBINOWANA GRA W PRZEWADZE
Kombinowana strategia ofensywna stosowana podczas gry w przewadze polegająca na wypracowaniu przez zawodników drużyny atakującej sytuacji 2 na 1 (DWÓCH NA JEDNEGO), lub oddania strzału na bramkę z tzw. PUNKTU (POINT) - środka okręgu wznowień (FACE-OFF CIRCLE). Gracze szybciej reagują na zmianę pozycji w pogoni za krążkiem, i poszukiwaniu pozycji "otwartej" (brak obrońcy na linii "strzelec-bramkarz") do oddania strzału na bramkę. Jest to bardzo dynamiczna strategia gry oparta na szybkich podaniach i strzałach.
Zalety:
1. strategia otwierająca wszelkie możliwości w zależności od inwencji gracza,
2. umożliwia zastosowanie dowolnych wariantów ataku
3. idealna dla zawodników kreatywnych, wykonujących niestandardowe zagrania.
Wady:
1. możliwość występowania braku dyscypliny i chaotycznych ataków
2. wymagane posiadanie utalentowanych graczy w drużynie
3. nadmierna ilość podań może stwarzać problemy.