W Diablo 4 będzie 5 rejonów i ponad 150 lochów; twórcy omawiają lokacje

Atmosfera grozy i beznadziei jest niemal namacalna, przy czym pogoda i oświetlenie odgrywają w Diablo IV bardziej znaczącą rolę. Kiedy pada deszcz, powierzchnie stają się mokre, w koleinach i odciskach kopyt tworzą się kałuże, ziemia wydaje się błotnista, a powietrze jest ciężkie i wilgotne. (…)

Tworząc oprawę graficzną dla Diablo IV, korzystaliśmy z nowoczesnych technik, w tym fizycznego oświetlenia (…).

W przypadku wybrzeża Scosglen zespół ds. grafiki środowiska postanowił stworzyć nieokiełznane, dzikie linie brzegowe i cyple (…). Jeśli chodzi o najważniejsze osady położone wzdłuż wybrzeża, ważne jest dla nas, aby sprawiały wrażenie integralnej części otoczenia i były płynnie wplecione w linię brzegową. (…)

Rybołówstwo odgrywa istotną rolę w życiu codziennym tutejszych mieszkańców (…). Wiele rekwizytów to obiekty dynamiczne, jak statki kołyszące się na falach oceanu lub sieci handlarzy ryb rozwieszone do wyschnięcia na rynku (…) Zestaw kulturowy topielców składa się w całości z elementów interaktywnych i/lub możliwych do zniszczenia. Kiedy przygotowujemy te rekwizyty, stawiamy sobie za cel ich zniszczenie (…).

Monastyr Orbiej jest odizolowanym od świata i tajemniczym miejscem położonym na Suchych Stepach. Choć obecność wyznawców Zakarum na tych terenach zmniejszyła się z czasem, monastyr jest dowodem na to, że miejsca kultu Zakarum nadal mogą spokojnie funkcjonować w odosobnieniu (…).

Błękitne jeziora alkaliczne otoczone pokrytymi solą tufami oraz baseny geotermalne naprawdę pomagają ożywić Suche Stepy (…).

Panuje tu militarystyczna atmosfera, dlatego ważne jest, aby od razu nadać miejscu charakter silnie umocnionej twierdzy (…). Na filmiku widzimy dużą część południowego skraju Kiowosadu, gdzie znajdują się najprostsze domostwa. Niektóre z nich przylegają do murów miejskich wychodzących na przepływający poniżej strumień lodowcowy (…) Mamy tu slumsy, w których ludzie szukają schronienia przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi. (…)

Dacie wiarę, że w Sanktuarium jest to przykład życia na wysokim poziomie? (…)

Aby móc wygenerować ponad 150 podziemi, musieliśmy zmienić sposób tworzenia środowiska. Musiało ono stać się na tyle elastyczne, by można je było wykorzystać w wielu miejscach, a nie tylko w jednych podziemiach.

Wszystko dzielimy na tzw. zestawy pól. (…) możemy je łączyć z rekwizytami, elementami interaktywnymi i oświetleniem, aby stworzyć lochy, które są zróżnicowane i ręcznie wykonane, a jednocześnie generowane proceduralnie (…).

Tutaj nic nie powinno sprawiać wrażenia, jakby zostało stworzone przez ludzi mieszkających na powierzchni. Udało nam się skupić na różnych stylach języka kształtów, głównie tym monolitycznym i pełnym zawijasów oraz dziwnej geometrii. To nie jest miejsce, w które chcielibyście się zapuszczać w pojedynkę! (…).

Chcąc stworzyć tak dużą ilość wysokiej jakości zawartości, znaleźliśmy sprytne sposoby na ponowne wykorzystanie przygotowanych już zestawów pól i urozmaicenie ich na tyle, aby zapewnić oprawę graficzną ponad 150 podziemi.

Wszystko to przy jednoczesnym zapewnieniu graczom niepowtarzalnych wrażeń z gry w każdym lochu. Jednym ze sposobów, w jaki możemy to zrobić, jest nadanie zestawom pól różnych motywów. Następne podziemia [widoczne na powyższym filmie – dop. red.] to ukryte miejsce spoczynku druidów opanowane przez demony. Podczas podróży przez podziemia zobaczycie, że są one pełne przedmiotów związanych z kulturą druidów, np. amuletów i talizmanów.

Wiele z tych obiektów umieszczamy na warstwie, którą można włączać lub wyłączać w zależności od motywu przewodniego podziemi. W jednym lochu będzie to miejsce pochówku druidów, a w innym niezamieszkana, mroczna jaskinia (…).

Nowe funkcje podziemi, takie jak płynne przechodzenie między poziomami, są bardzo ekscytujące, ale moją ulubioną nowością są tak zwane sceny przejścia między zestawami pól.

Są to sceny, które pozwalają nam połączyć dwa różne zestawy w ramach tych samych podziemi. Wyobraźcie sobie, że biegniecie przez kryptę i znajdujecie w murze dziurę, przez którą trafiacie do położonej poniżej rozległej sieci jaskiń. Wszystko to przy zachowaniu losowego układu, który zmienia się przy każdym podejściu.

W tym ostatnim filmiku [zamieszczonym powyżej – dop. red.] pokazujemy dwa zestawy pól połączone sceną przejściową. Pierwsze piętro zrujnowanej twierdzy pozostaje suche i całkiem nienaruszone, ale gdy zapuścicie się głębiej, odkryjecie, że niższe poziomy uległy zalaniu (…).