Star Wars: Battlefront - kompendium wiedzy [Aktualizacja #20: DLC Łotr 1: Scarif]

Aktualizacja #20 (22 grudnia): ukazał się Łotr 1: Scarif, czyli czwarty i ostatni dodatek DLC do gry (5.). Ponadto w sekcji poświęconej kontynuacji gry (1.4.) dodaliśmy informację, że Star Wars: Battlefront II posiadać będzie kampanię fabularną.

1. Wstęp

1.1. Informacje ogólne

Battlefront to wskrzeszenie marki popularnych przed laty FPS-ów osadzonych w realiach Gwiezdnych Wojen. Grę opracowało znane z cyklu Battlefield studio DICE, które zastąpiło na tym stanowisku nieistniejący już zespół Pandemic.

Tak jak pierwowzór, produkcja koncentruje się głównie na rozgrywkach sieciowych, pozwalając graczom brać udział w sporych rozmiarów sieciowych bitwach, z udziałem zarówno żołnierzy piechoty, jak i licznych maszyn bojowych. Gra pozwala na obserwowanie akcji, nie tylko z oczu bohatera, ale również z kamery umieszczonej za jego plecami.

Warty uwagi jest fakt, że w Star Wars: Battlefront nie pojawiają się żadne mikropłatności i jedynym sposobem na zdobycie wirtualnej waluty, czyli tzw. kredytów, jest sama rozgrywka.

Gra została zapowiedziana w czerwcu 2013 roku, ale na pierwsze prawdziwe konkrety musieliśmy poczekać prawie dwa lata – do kwietnia 2015 r, kiedy to projekt został pokazany publiczności podczas imprezy Star Wars Celebration.

Star Wars: Battlefront ukazał się na pecetach i konsolach Xbox One i PlayStation 4. Wersja komputerowa dostępna jest, tylko na system Windows i na razie nie ma planów opracowania edycji na Linuxa i OSX. Światowa premiera odbyła się 17 listopada 2015 roku. W Polsce gra trafiła do sprzedaży dwa dni później. Recenzje są pozytywne, choć twórcy zapewne liczyli na więcej. Wg serwisu Metacritic wersja na PC ma średnią ocen 71%, edycja na PlayStation 4 może się pochwalić 72%, a wydanie na Xboksa One 75%. Redaktor naszego serwisu był jeszcze ostrzejszy i wystawił grze notę 6.5/10:

Produkcja okazała się sporym sukcesem finansowym i do maja 2016 r. na półki sklepowe powędrowało j14 milionów sztuk gry Star Wars: Battlefront.

1. Recenzja gry Star Wars: Battlefront - to nie jest Battlefield w kosmosie

1.2. Darmowa wersja próbna

4 maja firma Electronic Arts udostępniła darmową wersję próbną gry, którą można pobrać poprzez platformę Origin.

Edycja trial umożliwia grę przez 4 godziny, a czas płynie wyłącznie w trakcie zabawy). Przez te 240 minut możemy bawić się na wszystkich mapach, we wszystkich trybach i wykonywać wszystkie misje dostępne w podstawowej wersji Star Wars Battlefront. Wersja próbna obejmuje zawartości z dodatków.

1.3. Star Wars: Battlefront – Ultimate Edition

Electronic Arts przygotowało specjalne wydanie gry zatytułowane Star Wars: Battlefront – Ultimate Edition. Jest to nowa pudełkowa wersja gry zawiera wszystkie cyfrowe bonusy, które w tamtym roku znalazły się w edycji specjalnej tytułu, takie jak dodatkowe emotki czy możliwość natychmiastowego odblokowania broni, a także przepustkę sezonową, gwarantująca dostęp do wszystkich DLC. W grudniu posiadacze zestawu otrzymają oczywiście również czwarte i ostatnie DLC.

Star Wars: Battlefront – Ultimate Edition ukazało się w sklepach 18 listopada tego roku, w wersjach na PC oraz konsole Xbox One oraz PlayStation 4.

1.4. Star Wars: Battlefront II

Firma Electronic Arts potwierdziła już, że trwają już prace nad Star Wars: Battlefront II. Premiera na razie planowana jest na jesień 2017 rok.

Z oczywistych względów na razie informacje na temat gry są bardzo skromne. Twórcy ogłosili jednak, że znajdziemy w niej kampanię fabularną. Brak tego elementu w pierwszej części nie spodobał się graczom i autorzy nie pozostali głusi na te głosy.

2. Realia

Akcja gry osadzona jest w realiach tzw. Galaktycznej wojny domowej, czyli konfliktu ukazanego w filmach Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja, Gwiezdne wojny: część V – Imperium kontratakuje oraz Gwiezdne wojny: część VI – Powrót Jedi. Jest to okres, w którym Rebelia rozpoczęła agresywną walkę z Imperium i tym samym dobrze nadaje się jako tło fabularne sieciowej strzelanki

Nie znaczy to jednak, że gracze na zawsze zostaną ograniczeni do tego przedziału czasowego. Wiadomo już, że dodatki DLC pozwolą na branie udziału także w późniejszych wydarzeniach, w tym tych związanych z nowymi odsłonami filmowej sagi.

Gra skoncentruje się na wydarzeniach z pierwszej trylogii.

3. Rozgrywki multiplayer

3.1. Informacje ogólne

W multiplayerowych bitwach na mapie będzie może bawić jednocześnie 40 graczy, podzielonych na dwie frakcje – Imperium i Rebelię. Zabrakło znanego z Battlefield systemu klas. Zamiast niego otrzymaliśmy elastyczną mechanikę kreacji postaci. W jej ramach wybieramy m.in. rasę, płeć oraz ekwipunek żołnierza.

Pojawił się także tzw. system partnerów, który pozwala parze znajomych na wspólnie przygotowywanie własnych taktyk oraz dzielenie się doświadczeniem. Ta opcja przyda się zwłaszcza żółtodziobom, którzy w ten sposób mogą skorzystać z pomocy bardziej doświadczonych kolegów.

Podczas zabawy nie jest ograniczeni do kontrolowania stworzonego przez nas żołnierza. Na mapach porozrzucane są bowiem specjalne przedmioty, które na krótki czas pozwalają na wcielenie się w jedną ze słynnych i niezwykle potężnych postaci. Wśród nich znajdziemy takie sławy jak Darth Vader, Luke Skywalker, Imperator Palpatine, Han Solo, Boba Fett oraz Księżniczka Leia. W ich ciele siać będziemy spustoszenie wśród wrogów, ale z drugiej strony cała ta potęga uczyni z nas główny cel ataków nieprzyjaciół.

Wykorzystywanie bohaterów zostało zrealizowane tak, abyśmy jednorazowo mogli pokierować herosem lub łotrem przez około dwie minuty. Postacie te automatycznie tracą bowiem punkty życia, nawet jeśli nie są akurat obiektem ataków wrogów. Jednocześnie pasek życia ulega regeneracji w zamian za zabijanie wrogów, co pozwala najlepszym graczom na utrzymanie się w skórze bohatera dłużej.

3.2. Mapy

Walki toczymy na szeregu map rozsianych po kilku planetach, zarówno bardziej, jak i mniej znanych. Wśród potwierdzonych lokacji znalazł się Endor, Hoth, Tatooine oraz wulkaniczne Sullust. Twórcy mają w planach także regularne wprowadzanie nowych poziomów za pomocą DLC, zarówno płatnych, jak i darmowych.

W dniu premiery Star Wars: Battlefront zaoferowało 12 multiplayerowych map.. Część z nich jest dostosowana do bitew o epickiej skali (np. w trybie Walker Assault), podczas gdy inne skupią się na walce w zwarciu. Ten drugi typ został opracowany od zera, zamiast stanowić jedynie okrojone wersje dużych poziomów.

3.3. Maszyny

Podczas bitew gracze mają okazję pokierować licznymi maszynami bojowymi. Znalazły się wśród nich m.in. roboty kroczące AT-ST i AT-AT, szybkie ślizgacze oraz statki takie jak X-Wing, TIE Fighter, Lambda Shuttle, Tie-Bomber, Corellian Corvette, Nebulon B Frigate, oraz słynny Sokół Millenium.

W bitwach bierze też udział Y-Wing, ale nie mamy możliwości bezpośredniego nim pokierowania. Zamiast tego pełni on rolę wzywanego przez gracza wsparcia, choć i to nie jest dostępne we wszystkich trybach rozgrywki.

3.4. Uzbrojenie

W grze znajdziemy większość uzbrojenia znanego ze srebrnego ekranu. Co ciekawe, choć niektóre bronie wyposażone zostały w celowniki optyczne, to zdecydowana większość blasterów nie pozwalała na korzystanie z celownika mechanicznego, gdyż – jak argumentują twórcy – w świecie Gwiezdnych wojen żaden z nich takowego nie ma.

Wśród dostępnych modeli uzbrojenia znajdziemy takie cacka jak: E11, A280, DH17, DL44, DLT19, DLT20a, SE14c czy T21.

3.5. Tryby rozgrywki

Wersja premierowa oferuje wiele różnorodnych trybów zabawy wieloosobowej, w tym:

1. Atak AT-AT (ang. Walker Assault) – bitwy z udziałem do 40 graczy, w której Imperium korzysta maszyn kroczących, a druga strona próbuje zatrzymać ich pochód. Maszyny nie znajdują się od razu na mapie na początku meczu. Zamiast tego gracze muszą zebrać znajdźki, które po aktywacji natychmiast umieszczą gracza za sterami danego wehikułu. Co więcej, owe power-upy trzeba wykorzystać w określonym czasie po zebraniu.
2. Eskadra (ang. Fighter Squadron) – ten tryb, koncentruje się na powietrznych pojedynkach między statkami kosmicznymi, w których może wziąć udział maksymalnie 20 graczy jednocześnie podzielonych na dwie drużyny, chociaż w czasie rozgrywki nie zabrakło również innych pojazdów (także dwudziestu), tym razem sterowanych przez sztuczną inteligencję. Pozwala to dobrze się bawić nawet nowicjuszom, który nie posiadają umiejętności pozwalających pokonać innego człowieka. Zadaniem każdej grupy użytkowników jest zniszczenie większej liczby myśliwców niż przeciwnik, jak również unicestwienie okrętu transportowego należącego do rywali. Wygra drużyna, która jako pierwsza dobije do 200 punktów, lub ta, która będzie miała lepszy wynik po upływie limitu czasowego.
3. Potyczka (ang. Blast) – to nic innego jak drużynowy deathmatch, w którym walczą ze sobą dwie maksymalnie dziesięcioosobowe grupy rebeliantów i sługusów Imperium. Przewidziane zostały dwa sposoby osiągnięcia wygranej: zatriumfuje ta drużyna, która jako pierwsza uzyska sto punktów (przydzielanych za zabijanie wrogów) lub ta, która będzie miała więcej punktów po upływie dziesięciominutowego limitu czasowego.
4. Strefa Zrzutu (ang. Drop Zone) – 10 minutowe bitwy, w których dwie maksymalnie 8-osobowe grupy walczą o kontrolę nad zrzucanymi z nieba kapsułami. Aby wygrać, konieczne jest przejęcie pięciu takich kapsuł. Jeśli nikomu się to nie uda, to zwycięstwo przypadnie stronie posiadającej większą ich liczbę po upływie limitu czasowego. Każda kapsuła posiada w środku spory zestaw przydatnych przedmiotów.
5. Supremacja (ang. Supremacy) – tryb przeznaczony dla osób szukających w grze imponującej skali potyczek. Bitwy toczone są na rozległych mapach i z dużą liczbą uczestników zabawy, a w starciach biorą udział bohaterowie oraz pojazdy. Obiektem rywalizacji jest pięć punktów kontrolnych porozrzucanych po mapie. Wygra drużyna, która zdobędzie całą piątkę lub pod koniec 10-minutowej rundy będzie w posiadaniu większej ich liczby niż wrogowie.
6. Pogoń za drodami (ang. Droid Run) – tryb, w którym gracze walczą o kontrolę nad droidami zasilającymi GNK. Na mapie znajdziemy trzy egzemplarze tych robotów i każdy z nich cały czas pozostaje w ruchu. Ten tryb jest bardzo dynamiczny i pozwala na zabawę dwóm sześcioosobowym grupom graczy. Wygrywa strona, która przejmie całą trójkę droidów przed upływem dziesięciominutowego limitu czasowego. Podczas rozgrywki nie możemy korzystać z bohaterów, łotrów ani pojazdów.
7. Ładunek (ang. Cargo) – w tym trybie rywalizują ze sobą dwie sześcioosobowe drużyny. Każda z nich otrzymuje bazę z pięcioma cennymi pakunkami. Zadaniem graczy jest dotarcie do centrum dowodzenia strony przeciwnej, zabranie przedmiotu i dostarczenie go do własnej bazy. W przeciwieństwie do klasycznego Capture the Flag, w Cargo nie znajdziemy wymogu posiadania własnych pakunków w bazie przy dostarczaniu do nich skradzionych łupów. Mecze trwają piętnaście minut.
8. Łowy na bohatera (ang. Hero Hunt) - jeden z graczy wciela się w bohatera lub łotra i musi zmierzyć się z siedmioosobową grupą innych użytkowników. Osoba, która zabije bohatera sama się w niego przeobraża i staje się obiektem ataków pozostałych uczestników zabawy.
9. Bohaterowie i złoczyńcy (ang. Heroes vs Villains) – tryb dla 12 graczy z krótkimi, intensywnymi rundami. W każdej drużynie losowa trójka uczestników wciela się w bohaterów (reszta gra jako zwykli żołnierze), a celem zabawy jest wyeliminowanie wszystkich postaci specjalnych w zespole przeciwnika. Zanim to nastąpi, pokonani bohaterowie wracają do walki jako szeregowi wojacy;
10. Bitwy i Bitwy bohaterów (ang. Battles i Hero Battles) – dwie bliźniaczo podobne formy rozgrywki, którymi można cieszyć się nie tylko przez sieć, ale także na podzielonym ekranie. Są one przeznaczone do rywalizacji dla zaledwie 2 graczy, mimo że polegają na starciach na większą skalę. Uczestnicy z przeciwnych frakcji eliminują siły przeciwnika i zbierają żetony upuszczane przez zabite postacie, zdobywając punkty – wygrywa osoba, która jako pierwsza zgromadzi 100 punktów. Różnica między Bitwami a Bitwami bohaterów polega na tym, że w tych pierwszych udział biorą tylko zwykli żołnierze, a w drugich na polu walki pojawiają się także bohaterowie (gracze wcielają się wówczas właśnie w nich).
11. Misje szkoleniowe (ang. Training Missions) – namiastka kampanii dla jednego gracza. Mowa tu o pięciu scenariuszach (i samouczku) z nakreślonym jako tako tłem fabularnym, które mają na celu zapoznać gracza z podstawami rozgrywki. Niemniej, deweloper zachęca do wielokrotnego przechodzenia Misji szkoleniowych, oferując system gwiazdek otrzymywanych za rozmaite osiągnięcia. Ponadto omawianą formą zabawy można cieszyć się w 2-osobowej kooperacji przez sieć lub na podzielonym ekranie.
12. Crash Course – w ramach trybu szkoleniowego dostępna jest możliwość wzięcia udziału w wyścigach myśliwców lub ślizgaczy. Rywalizacja odbywa się głównie na czas, ale udostępniona została także opcja rywalizacji z jednym żywym przeciwnikiem.

Poza zabawą PvP obecną jest również opcja współpracy z innymi graczami w ramach misji kooperacyjnych. Wśród nich nie zabrakło wyzwań typu survival. W nich użytkownicy łączą siły i próbują się obronić przed atakami wrogów sterowanych przez sztuczną inteligencję. Nieprzyjaciele nacierają falami i każda kolejna jest niebezpieczna od poprzedniej. Wygranie misji wymaga przetrwania piętnastu takich fal. Rozgrywki kooperacyjne są możliwe zarówno przez sieć, jak i na podzielonym ekranie, choć ta druga opcja dostępna jest wyłącznie na konsolach.

4. Tryb dla pojedynczego gracza

W grze zabrakło klasycznej fabularnej kampanii. Samotni gracze mogą za to bawić się w wykonywanie pojedynczych misji. Zostały one zaprojektowane tak, aby dało się je przechodzić wielokrotnie bez uczucia nudy. W misje te można zagrać także w trybie kooperacji, zarówno sieciowym, jak i na podzielonym ekranie.

4.1. Starcie (Skirmish)

Pod koniec lipca 2016 ukazała się aktualizacja, która dodała do gry opcję zatytułowaną Skirmish, czyli Starcie. W nim możemy zmierzyć się z botami samotnie lub wspólnie z jednym kolegą na podzielonym ekranie. Niestety, ta druga opcja dostępna jest tylko na konsolach.

W Starciu potyczki przeciwko sztucznej inteligencji toczymy na wielu różnych mapach, poczynając od skutego lodem Hoth aż po wulkaniczną powierzchnię planety Sullust. Do wyboru są dwa tryby znane z multiplayer - Atak AT-AT oraz Eskadra

Gracz ma do wyboru trzy poziomy trudności – normalny, trudny i mistrzowski.

5. Dodatki DLC

Wszystkie płatne DLC wchodzą w skład tzw. przepustki sezonowej, która dodatkowo pozwala zagrać w każde z tych rozszerzeń dwa tygodnie przed resztą społeczności. Season Pass kosztuje 179 złotych na wszystkich platformach.

Istnieje także opcja nabycia tzw. Edycji Ultimate, czyli zestawu zawierającego grę wraz z przepustką sezonową. Wersja na PC kosztuje 398 złotych, a posiadacze konsol musza zapłacić o 100 zł więcej.

Bitwa o Jaku (Battle of Jaku)

Gra jest intensywnie wspierana po premierze dodatkami DLC. Pierwszy z nich, czyli Battle of Jaku, mogliśmy pobrać za darmo w grudniu tego roku. Rozszerzenie zaofeowało m.in. dwie nowe mapy odtwarzającą bitwę o Jakku, czyli starcie, w którym Nowa Republika stawiła czoła siłom Imperium na odległej pustynnej planecie zlokalizowanej na Zewnętrznych Rubieżach. Efekty tego konfliktu zobaczyliśmy potem w filmie Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy.

Ponadto w Bitwie o Jakku znalazł się nowy tryb rozgrywki w postaci 40-osobowego Punktu zwrotnego (Turning Point). W nim Rebelianci atakują bazę Imperium na planecie Jakku, po drodze przejmując punkty kontrolne przed upływem wyznaczonego czasu. W walkach weźmie udział zarówno piechota, jak i maszyny kroczące AT-ST oraz aerośmigacze.

Zewnętrzne Rubieże (Outer Rim)

W marcu do sprzedaży trafił pierwszy duży dodatek DLC, zatytułowany Zewnętrzne Rubieże (ang. Outer Rim). Pozwala on na walkę w fabrykach oraz wśród rurociągów i platform na Sullust, jak również w sali tronowej Jabby oraz w jego garażu z barkami na Tatooine. W sumie daje do cztery nowe mapy.

DLC wprowadza także dwóch nowych bohaterów - Greedo oraz Nien Nunba, jak również tryb rozgrywki nazwany Konwój. W nim siły rebelii muszą dopilnować, aby transportujące cenne zasoby pojazdy dotarły na czas do okrętu. Natomiast zadaniem wojsk imperialnych jest przeszkodzenie w realizacji tego planu.

Wśród nowości znajdziemy także karabin Relby V-10 i pistolet blasterowy DT-12. Ponadto możemy skorzystać z trzech dodatkowych gwiezdnych kart nazwanych „Strzelba”, „Granat dioxisowy” i „Stymulator adrenaliny”.

Bespin

Drugim dużym płatnym rozszerzeniem było Bespin, czyli DLC umożliwiające walkę w zlokalizowanym na tytułowej planecie Mieście w Chmurach. Dodatek oferuje pięć map przeznaczonych do najpopularniejszych trybów, w tym Eskadry. Możemy odwiedzić m.in. platformy i pomosty miasta oraz przestrzeń powietrzną wokół niego, Pałac Administratora, industrialne korytarze komór zamrażania karbonitowego oraz wnętrze Laboratoriów Bioniip, gdzie produkowane są komponenty cybernetyczne i bioimplanty.

Rozszerzenie wprowadza także dwóch bohaterów – słynnego Lando Calrissiana i bezlitosnego łowcę nagród Dengara. Każdy z nich otrzymał unikalne cechy przydatne w walce. Dengar jako pierwszy bohater włada ciężkim blasterem (model DLT-19), natomiast Lando wyposażony został zestaw pomocnych sztuczek.

Nowości objęły także dwa dodatkowe blastery (X-8 Night Sniper i EE-4), nowy pojazd w postaci Cloud Car oraz zestaw gwiezdnych kart.

Listę zawartości zamyka nowy tryb nazwany Sabotaż, zaprojektowany dla dwóch drużyn, po 16 osób każda. Scenariusz jest prosty - Imperium zainstalowało w Mieście w Chmurach promienie ściągające, uniemożliwiające statkom Rebelii ucieczkę z planety. Promienie są zasilane przez generatory wykorzystujące wydobywany na Bespin gaz tibanna. W pierwszej fazie rozgrywki rebelianci muszą zniszczyć generatory za pomocą ładunków wybuchowych. Jeśli im się to uda to mecz wchodzi w drugi etap, w ramach którego rebelianci muszą zabezpieczyć miejsce do ewakuacji.

Gwiazda Śmierci (ang. Death Star)

Trzecim dużym płatnym rozszerzeniem było Gwiazda Śmierci. DLC wprowadza do gry dwóch nowych bohaterów Jednym z nich jest sam Chewbacca, a drugą postacią jest Bossk, czyli trandoshański łowca nagród. Projektując te postacie autorzy starali się, aby ich dodanie wprowadziło do rozgrywki element chaosu i nieprzewidywalności.

Włochaty Wookie jest wolniejszy niż ludzie, ale nadrabia to znacznie większą odpornością na obrażenia, a jego kusza również jest potężniejsza niż wersje tej broni noszone przez zwykłych żołnierzy. Z kolei Bossk wyposażony został w zdolność regeneracji utraconego zdrowia, co wymaga polowania na przeciwników. Pomaga mu w tym cecha „Instynkt drapieżnika”, ułatwiająca wynajdywanie celów i pozwalający wrócić do walki z pełnym zapasem zdrowia.

Rozszerzenie oferuje pięć nowych map, osadzonych zarówno we wnętrzu tytułowej Gwiazdy Śmierci, jak i w otaczającej jej przestrzeni kosmicznej. Ponadto dodatek wprowadza także nowe pojazdy, blastery i gwiezdne karty.

Ostatnią nowością jest tryb rozgrywki nazwany Stacja bojowa (ang. Battle Station), w którym starcia zostały podzielone na trzy fazy. W pierwszej, wcielając się w Rebeliantów, kierujemy X-wingami i A-wingami starając się zniszczyć jak najwięcej myśliwców TIE, zanim przybędą posiłki w postaci Y-wingów, które nadszarpną obronę gwiezdnego niszczyciela. Dzięki temu możliwe jest zaatakowanie jego słabych punktów. Z kolei żołnierze Imperium, wspomagani przez SI, starają się obronić statek. W drugiej fazie przenosimy się do wnętrza stacji kosmicznej, z której trzeba wydostać ważnego droida. Natomiast w trzecim etapie powracamy w przestrzeń kosmiczną i próbujemy wysadzić Gwiazdę Śmierci.

Łotr 1: Scarif (ang. Rogue One: Scarif)

Czwartym i ostatnim dodatkiem do Star Wars: Battlefront był Łotr 1: Scarif. Zgodnie z tytułem, produkcja oferuje lokacje i bohaterów z filmu, u nas wyświetlanego jako Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie. Jak zwykle dostaliśmy dwie nowe grywalne postacie – główną bohaterka kinowej produkcji, czyli nieustraszoną Jyn Erso oraz naczelny czarnego charakter, znany jako Dyrektor Krennic.

DLC wprowadza do rozgrywki cztery kolejne mapy, wszystkie osadzone na tropikalnej planecie Scarif, gdzie możemy powalczyć m.in. na piaszczystych plażach i w dusznej dżungli Wśród nowości znazł się także wieloetapowy tryb Infiltracja, odtwarzający starcia z filmu i pozwalający na potyczki zarówno w przestrzeni kosmicznej i na lądzie. Listę grywalnych maszyn zasilił statek U-wing, a do listy broni dodano pistolet blasterowy A180 oraz i ciężki blaster DT-29.

Dodatek Łotr 1: Scarif ukazał się 6 grudnia tego roku dla osób posiadających przepustki sezonowe. Reszta graczy mogła kupić to DLC dwa tygodnie później, czyli 20 grudnia.

Darmowe DLC

W lutym do gry dodana została nowa misja typu Przetrwanie na Hoth oraz nowa mapa do gry wieloosobowej zlokalizowana na tej lodowej planecie, przeznaczona do zabawy w trybach Atak AT-AT, Supremacja, Eskadra i Punkt zwrotny. Ponadto w ostatni z tych trybów można w zagrać na wszystkich mapach przeznaczonych obecnie do Ataku AT-AT i Supremacji.

W marcu ludzie ze studia DICE udostępnili ogromną aktualizację, ważącą 8 GB i wprowadzającą wiele nowości, z tzw. Kontraktami Hutta na czele. Są to specjalne zadania zlecane przez niesławnego Hutta Jabbę, pozwalające na zdobycie nowych broni i Gwiezdnych kart, takich jak karabin Relby-V-10 czy pistolet DL-18. Oczywiście zlecenia sprowadzają się do wykonania określonych czynności w trakcie gry, na przykład zabicia pewnej liczby wrogów w ten sam sposób w trakcie jednej rundy. Podjęcie się każdego zadania wymaga wydania kredytów, ale jeśli mamy odpowiednie fundusze, to nic nie stoi na przeszkodzie jednoczesnego realizowania kilku kontraktów.

6. Technologia

6.1. Grafika i dźwięk

Star Wars: Battlefront wykorzystuje najnowsza wersję silnika Frostbite. Jest to jednocześnie pierwsza produkcja bazująca na tej technologii, która nie ukaże się na konsole poprzedniej generacji. Podczas opracowywania oprawy graficznej autorzy pomagają sobie fotogrametrią, czyli techniką polegającą na fotografowaniu rzeczywistych modeli z kilkudziesięciu pozycji i przenoszeniu ich do wirtualnego świata. Wszystko to sprawia, ze gra w akcji prezentuje się imponująco. W przypadku wydań konsolowych autorzy celowali w 60 klatek na sekundę. Wymusiło to zastosowanie niższej rozdzielczości niż FullHD. Na PlayStation 4 gra działa w 900p, a na Xboksie one w 720p.

Twórcy dużą uwagę przyłożylli także do warstwy dźwiękowej. Wykorzystuje ona technologię Dolby Atmos, zapewniającą prawdziwie „trójwymiarowy” dźwięk, który płynnie zgrywa się z zapożyczonymi z filmów odgłosami oraz oryginalną muzyką.

Gra wyciśnie z silnika Frostbite ostatnie soki.

6.2. Usługi sieciowe

W przeciwieństwie do serii Battlefield, gra Star Wars: Battlefront nie korzysta z systemu Battlelog, czyli serwisu sieciowego pozwalającego m.in. na monitorowanie swoich postępów oraz aktywności znajomych czy wybór ekwipunku i serwera jeszcze przed rozpoczęciem rozgrywki.

Gra na żadnej z platform nie oferuje przeglądarki serwerów. Zamiast tego rozgrywki odnajdujemy za pomocą systemu matchmakingu, który weźmie pod uwagę nasz poziom umiejętności. . Jednocześnie jednak obecne są dedykowane serwery, co ogranicza lagi. Początkowo autorzy nie przewidzieli opcji prywatnych meczów, ale ta funkcja została dodana w jednej z darmowych aktualizacji.

Warto dodać, że wersja pecetowa nie oferuje żadnego własnego czatu głosowego. Użytkownicy mający ochotę na ten sposób komunikacji muszą skorzystać z zewnętrznego komunikatora. Na konsolach ten problem się nie istnieje, gdyż ich posiadacze mogą wykorzystać wbudowane systemy swoich platform.

6.3. Wymagania sprzętowe wersji PC

Minimalne wymagania sprzętowe:

1. Procesor: Intel i3 6300T lub równorzędny;
2. Karta grafiki: zgodna z bibliotekami DirectX 11.0, układ pokroju Nvidia GeForce GTX 660 2 GB / ATI / AMD Radeon HD 7850 2 GB,
3. Pamięć: 8 GB RAM;
4. Dysk twardy: 40 GB wolnego miejsca,
5. System operacyjny: 64-bitowy Windows 7 lub nowszy.

Zalecane wymagania sprzętowe:

1. Procesor: Intel i5 6600 lub równorzędny,
2. Karta grafiki: zgodna z bibliotekami DirectX 11.1, układ pokroju Nvidia GeForce GTX 970 4 GB / AMD Radeon R9 290 4 GB,
3. Pamięć: 16 GB RAM,
4. System operacyjny: 64-bitowy Windows 10.

7.Multimedia