Penumbra: Czarna plaga PC

Penumbra: Black Plague, w polskiej wersji znana jako Penumbra: Czarna Plaga, to przygodowa gra akcji będąca kolejną częścią serii survival horrorów, za których produkcję odpowiada niezależne szwedzkie studio Frictional Games. Wydaniem gry zajęła się firma Paradox Interactive. Twórcy początkowo planowali uczynić z Penumbry trylogię, jednak pomysł został ostatecznie zarzucony. Mimo to trzeci epizod – Penumbra: Requiem – ukazał się w tym samym roku, jednak tylko jako rozszerzenie do Black Plague.

Fabuła

Gra stanowi bezpośrednią kontynuację historii zaprezentowanej w pierwszym tytule. Tę część rozpoczyna krótka wstawka, w której główny bohater – Philip – pisze wiadomość do nieznanej nam osoby, przybliżając swoją wyprawę oraz dokonane odkrycia. List stanowi opis najważniejszych zdarzeń zaprezentowanych w pierwszym epizodzie. Zakończenie Penumbry: Overture jest bardzo niepokojące. Trafiając do jednego z kolejnych podziemnych korytarzy, główny bohater dostrzega na jego końcu tajemniczą istotę. Postać obserwuje go z oddali, a protagonista nie ma pojęcia, z kim lub czym dokładnie ma do czynienia. Po chwili gasną światła, a Philip zostaje ogłuszony.

Część druga rozpoczyna się w momencie, gdy mężczyzna odzyskuje przytomność w nieznanym pomieszczeniu. Drzwi są zamknięte, a zza ściany dobiegają niepokojące odgłosy. Protagonista znajduje sposób na wydostanie się z pokoju, odkrywając, że przebywa na terenie właściwej stacji badawczej. Po dawnym kampusie pozostała wyłącznie ruina, a napotykane po drodze zwłoki pracowników dowodzą, że doszło w tym miejscu do katastrofy. Bohater kluczy po pokojach, poszukując wskazówek. Orientuje się też, że od pewnego czasu ktoś mu towarzyszy.

Mechanika

Gra ponownie oferuje trzy poziomy trudności: Niski, Średni, Wysoki. Wybór wpływa przede wszystkim na to, jaką siłą i inteligencją będą dysponować napotykani przeciwnicy.

Podobnie jak w pierwszej części gracz koncentruje się na eksploracji kampusu i rozwiązywaniu zagadek. Przeszukując okryte w mroku części stacji, może oświetlać sobie drogę pałką świetlną lub latarką. W przypadku korzystania z latarki musi gromadzić również rozmieszczone po kampusie baterie, gdyż ta szybko się rozładowuje. Gracz ma też możliwość regenerowania swojego zdrowia przy użyciu leków przeciwbólowych. Okno ekwipunku i wskaźnik stanu zdrowia bohatera nie uległy zmianom w stosunku do części pierwszej. Zapisu gry można dokonać w wyznaczonych miejscach, postępy zapisują się też automatycznie w kluczowych momentach rozgrywki. W tym epizodzie gracz nie jest tak bardzo zależny od wskazówek zawartych w notatkach.

W wędrówce po stacji „towarzyszy” protagoniście Clarence (początkowo niematerialny głos uwięziony w umyśle głównego bohatera, powstały na skutek nietypowej reakcji Philipa na zainfekowanie wirusem Tuurngait). Poza okazyjnymi złośliwymi uwagami na temat zachowania bohatera i sposobu funkcjonowania jego mózgu, Clarence jest w stanie ingerować w świadomość Philipa, zaburzając jego zdolność percepcji, tworząc różnorodne omamy wzrokowe lub utrudniając mu ucieczkę przed potworami.

Głównymi przeciwnikami bohatera są tym razem zainfekowani wirusem pracownicy kampusu, przypominający bardziej monstra czy też zombie niż ludzi. Istoty rzadko pojawiają się na drodze bohatera, jednak w odróżnieniu do potworów z pierwszej części są inteligentniejsze i bardziej czujne; żeby nie narazić się na atak, bohater musi przemieszczać się ostrożnie i w ciszy. W tej części gracz nie ma możliwości walki, by uniknąć bezpośredniej konfrontacji musi więc skutecznie dobierać kryjówki lub ratować się ucieczką. Grający może spowolnić swojego przeciwnika, zamykając za sobą drzwi do kolejnego pomieszczenia, stwór niszczy jednak przeszkodę paroma ciosami. Choć z reguły wystarczy omijać przeciwników, by móc kontynuować rozgrywkę, w Penumbrze: Czarnej Pladze pojawiają się dwa momenty, w których unieszkodliwienie zainfekowanych okazuje się kluczowe dla dalszego rozwoju fabuły.

Poza zombiakami w grze obecni są również przeciwnicy z jedynki, tacy jak Worms czy psy, te drugie stanowią jednak przede wszystkim formę halucynacji. Psy służą też jako element „dekoracyjny” znajdującej się na terenie kampusu psiarni, gdzie rozrzucone są ich truchła. W tej lokacji gracz musi też zmierzyć się z kolejnym, niewidzialnym przeciwnikiem, którego obecność zdradzają jedynie niepokojące dźwięki. Istota czuje się dobrze w ciemnościach, światło natomiast ją odstrasza. Aby się jej wymknąć, gracz musi przemieszczać się wyłącznie po oświetlonych punktach. Jeżeli pozostanie zbyt długo w ciemności, zginie.

W czasie rozgrywki gracz niejednokrotnie trafia do wyimaginowanego świata, wykreowanego przez wirus w jego umyśle. Aby móc znów normalnie postrzegać otoczenie, musi wpierw wykonać postawione przed nim zadania. Zwłaszcza w końcowej części gry gracz poddawany jest serii testów, zmuszony rozwiązywać zagadki w określony sposób. Jeżeli wybierze niewłaściwą taktykę, rozpoczyna dany test od nowa.

Penumbra: Black Plague zawiera również sekretną minigrę, zainstalowaną na jednym z komputerów w pomieszczeniu badawczym. Gracz otrzymuje do niej hasło, jeżeli wcześniej zdołał zebrać wszystkie notatki i artefakty.

Kwestie techniczne

Penumbra: Czarna Plaga posiada trójwymiarową grafikę o mrocznym, ponurym klimacie. Nastrój w grze buduje również dopasowana ścieżka dźwiękowa. Podobnie jak w poprzedniej części w produkcji wykorzystany został silnik HPL Engine 1, dzięki któremu, za pomocą kodu fizycznego Newton Game Dynamics, gracz ma m. in. możliwość wchodzenia w zaawansowane interakcje z różnymi obiektami: podnoszenie ich, rzucanie, ustawianie na sobie itd.

Ostatnia modyfikacja 4 sierpnia 2015