Najciekawsze materiały do: Ojciec chrzestny

pójdize ci bez problemu na windows 7 tez działa bez problemu

Fajny system wymuszania w sklepach.

Ojciec Chrzestny to jeden z moich ulubionych filmów. Gra klimatyczna i ciekawa. Niestety nie ukończyłem nigdy. Chętnie bym zagrał gdyby wypuścili jeszcze raz w odnowionej odsłonie

Świetna gra naprawdę warto w nią zagrać

Dużo rzeczy których mi się nie podobało a sama w sobie zrobiła na początku lekki szał

Bardzo dobra gra i nie rozumiem dlaczego ma tak niską ocenę.

Zabrakło mi tutaj Ala Pacino jako Michael'a Corleone, ale poza tym grało mi się w nią wybornie :P

Grałem w tę grę zarówno na PC, jak również na PS2. Zdecydowanie podobało mi się wymuszanie haraczy na sklepikarzach, ale też wiele innych rzeczy... przede wszystkim umiejscowienie głównego bohatera poza zestawem filmowych postaci. Takie rozwiazanie dało namiastkę nieliniowosci.

Pomimo, iż gra jest dość wiekowa w stosunku do nowych gier promowanych na nowe platformy, to ma duszę. Łącznie grę przeszedłem chyba 3 razy... pewnie wrócę do niej w swoim czasie.

Pozdrawiam serdecznie, jak dla mnie warto zagrać w ten klasyk nawet teraz.

Autorzy gry ulokowali swoją opowieść w tle wydarzeń z pierwszej części trylogii F.F. Coppoli. Odpowiada mi takie rozwiązanie, ponieważ daje możliwość wzięcia udziału w zajściach niepokazanych na dużym ekranie (m.in. podrzucenie broni Michaelowi Corleone). Dodatkowym atutem jest wykorzystanie oryginalnego motywu muzycznego, który pomimo lat, nadal brzmi świetnie.

Główne novum, przejmowanie lokali i wyłudzanie haraczu, szybko zaczyna nużyć. Rozmieszczenie przeciwników jest zawsze takie samo, a od pewnego etapu gry pieniędzy jest tak dużo (których nie ma na co wydać), że i one nie stanowią assumptu do wparowywania z bronią do placówek innych rodzin.

Godfather niewykorzystuje potencjału związanego z pięciem się po szczeblach kariery - zostanie donem pozostaje praktycznie bez wpływu na rozgrywkę. Członkowie naszej familii powinni pomagać podczas przejmowania kolejnych interesów, szczególnie gdy nasza postać jest najwyżej w hierarchii.

Największym zastrzeżeniem wobec Ojca Chrzestnego jest panująca nuda. Owszem, możemy skupić się tylko i wyłącznie na wątku fabularnym, lecz w niego także wkrada się monotonia. "Jedź na drugi koniec mapy, a tam dowiesz się co musisz zrobić" - sztucznie wydłuża rozgrywkę i niepotrzebnie marnuje nasz czas (tym bardziej, że architektura miasta jest niemalże niezmienna).

Denerwuje sterowanie, które w tandemie mysz + klawiatura nie spisuje się najlepiej. Szwankuje również praca kamery, często ustawiająca się w nieodpowiednim miejscu. Wymienione mankamenty zubożają przyjemność z rozgrywki.

Spoglądając na datę premiery ciężko ukryć rozczarowanie wyglądem Godfathera. Generowanie miasta (pojawiające się w oddali samochody, budynki i ludzie) oraz brak rozdzielczości 1080p dobitnie pokazują wizualną przestarzałość produkcji EA. Brakuje jakiegokolwiek zróżnicowania, co daje wrażenie poruszania się w obrębie jednej i tej samej dzielnicy.

Wbrew większości nie mam zastrzeżeń do modelu jazdy. Sterowanie jest charakterystyczne, ale przy odpowiedniej wprawie omijanie innych pojazdów nie stanowi większego problemu. Znacznie bardziej przeszkadza zróżnicowanie i wygląd czterech kółek. Wersji nadwozia jest raptem kilka, a ich wyglądu nawet nie mam zamiaru komentować.

Podsumowując, rasowy przeciętniak. Pomimo powyższych zarzutów, mafijny klimat jest odczuwalny, stąd 6,0/10

Giereczka całkiem przyjemna. Graficznie prezentuje się średnio, bo to port wersji na PS2, ale da się w to grać. Warstwa muzyczna oczywiście zaczerpnięta prosto z filmów, a gameplay jest całkiem przyjemny. Jedyne co irytuje to zmieniona chronologia niektórych wydarzeń. Jeżeli uda się komuś ją upolować to raczej się nie zawiedzie, choć sprawia trochę problemów z uruchomieniem na nowszych systemach