Najciekawsze materiały do: Tomb Raider II: The Dagger of Xian

interesujące gry nie przejdize bo ma fobie do wirtualnych pajoków

A oto wszystkim Wam znane zamykanie lokaja w chłodni :]

https://www.youtube.com/watch?v=z0PP_Z_am7g

Dzisiaj ukończyłem Tomba 2, gra dorównuje pierwszej części, może trochę za dużo bijatyki ale to drobiazg. I już wiem że w trójkę zagram ;) Wesołych Świąt życzę ;)

Nie rozumiem, jak ta gra się wam podoba. Serio. Do jedynki nawet startu nie ma. Pomysł lokacji i zagadek jest na tak niskim poziomie, że aż to nudzi. Bronie, takie jakie były. Może harpuna nie było, ale serio, to jest marginalna broń, no i może bieda wyrzutnik granatów. Zero frajdy z poziomów. Logiki zero. Wszystkie wajchy porozmieszczane tak, że nie musisz się nawet zastanawiać co robią, bo to już wiesz. Może dwie były małym zaskoczeniem, bo myślałem, że otworzą coś akurat innego. No bieda straszna. Najlepsza tu jest grafika tylko. Naprawdę ładna i ciekawa (oczywiście na swoje czasy) oraz muzyka próbuje ratować ten gniot od totalnej porażki. Bo z nazwy "Tomb" to tutaj powinna być nazwa "City" albo "Junk" bo grobowców czy ogólnie przyjętych lokacji świątyń, to tu nic takiego nie ma do odwiedzenia, tylko cienkie i słabe poziomy miastowe albo w jakichś starych wrakach.

Oj dawno grałem i zaliczyłem. Spox

Mój pierwszy Tomb Raider, który odpaliłem w 1998 roku przy okazji zakupu pierwszego komputera. Grałem w wersję demo z płytki dołączonej do karty Voodoo. Oczywiście mocno się zawiodłem, że to wersja demonstracyjna, a termin ten był mi wtedy nieznany. Gra zrobiła na mnie olbrzymie wrażenie choć była trudna jak diabli i musiałem czasem oszukiwać kodami, które wklepywało się wykonując określone ruchy postacią. Był nawet kod na wysadzenie Lary w powietrze :D

https://www.youtube.com/watch?v=M91Chraid6o&ab_channel=JonathanCoquelet

Tomb Raider 2 wpisuje się w definicję tradycyjnego sequela. Ma wszystko czego oczekiwali fani jedynki, a nawet więcej. Lara powraca tym razem w poszukiwaniu sztyletu Xian. Była to najbardziej wyczekiwana przeze mnie gra razem z Resident evil 2 1998. Na żadne inne premiery w swoim życiu tak nie czekałem jak tych dwóch gier po zakochaniu się w pierwszych częściach.
Fabuła. Sztylet Xian to legendarna broń, która daje swemu posiadaczowi potężną moc. Stare legendy mówią, że niegdyś sztylet był w posiadaniu potężnego cesarza, który używał mocy sztyletu do złych celów. Cesarz mógł zamienić się nawet w smoka przebijając tym sztyletem swoje serce i prowadzić do zwycięstw swoje armie. Tybetańskim mnichom udało się wyjąć sztylet z jego serca i umieścić go w ukrytym miejscu. Badając legendę archeolog Lara Croft dowiaduje się, że potężny wenecki przestępca Marco Bartoli, przywódca sekty Fiama Nera, którego zła i okrutna natura pragnie władać całym światem poluje na sztylet więc musi zrobić wszystko co w jej mocy, aby uniemożliwić mu jego zdobycie. Awanturnicza Lara wyrusza na poszukiwanie artefaktu.
Świat. Jeśli grałeś w oryginalny Tomb Raider wiesz jak rozległe i złożone mogą być poziomy. Cóż tym razem Core Design popchnęło grę jeszcze dalej co czyni ją większym wyzwaniem. Kiedy Lara zostaje wrzucona do tych niezwykle przestronnych środowisk staje się czymś w rodzaju współczesnej Alicji w Krainie Czarów, a my ostatecznie pełnimy rolę przewodnika. Eksploracja jest fantastyczna. Zagadki są tym razem mniej oczywiste i wymagają czasem jeszcze dokładniejszej eksploracji, a nawet cofania się, aby je rozgryźć. Pole gry składa się z czterech scenerii podzielonych na 17 poziomów plus epilog w Croft Manor. Poszukiwania sztyletu rozpoczynają się w Chinach kontynentalnych na szczycie Wielkiego Muru i prowadzą nas przez kanały Wenecji, dom Bartoliego i operę we Włoszech, by później trafić na platformę wiertniczą na morzu i odszukać zbombardowany i zatapiony wrak luksusowego liniowca Maria Doria, a następnie udajemy się do graniczącego z Chinami klasztoru Barkhang w mroźnym Tybecie i ostatecznie wracamy do Chin, by otworzyć świątynię Xian. Poziom ze świątynią Xian jest ogromny i najeżony pułapkami, a podwodna sekcja poziomów z zatopionym wrakiem Maria Doria to mistrzostwo świata w projektowaniu lokacji do gier video. Tomb Raider 2 poza grobowcami ma całkiem dużo lokacji na świeżym powietrzu w porównaniu do samych jaskiń i grobowców z pierwszej części. Daje to grze świeży, nowy charakter i ogromnie wzbogaca rozgrywkę.
Gameplay. Tomb Raider II to przygodowa gra akcji TPP z elementami platformówki i rozwiązywania zagadek, gdzie duża część gameplayu została przeniesiona z oryginalnego Tomb Raidera. Większość rozgrywki polega na przemierzaniu niebezpiecznych poziomów 3D wykorzystując sportowe umiejętności Lary i rozwiązując zagadki środowiskowe. Kontynuacja kładzie większy nacisk na walkę z wrogami dodając do mieszanki wielu ludzkich wrogów. Nowe bronie obejmuje pistolet harpunowy, granatnik i karabin M16, a pistolety automatyczne zastępują magnum z pierwszej części gry. Tym razem Lara zmienia stroje wraz z nowo odwiedzanymi krainami. Pływając w podmorskich giębinach do jej ciała przylega piankowy, obcisły kostium, a pośród mroźnych gór niedostępnego Tybetu daje jej ciepło skórzana, lotnicza kurtka. Sequel jest grą zauważalnie trudniejszą niż jej poprzedniczka. To nie jest spacer po parku. Od samego początku każda pułapka lub przeszkoda fizyczna stanowi wyzwanie zmuszając nas do kontrolowania Lary z najwyższą wprawą. Kolejny raz dopracowano balans do perfekcji, bo czuć rosnące wyzwanie z każdym kolejnym poziomem. Ponadto Core Design zasypało wiele lokacji ludźmi uzbrojonymi po zęby, których znacznie trudniej zabić niż zwierzęta w jedynce. Aby temu przeciwdziałać szybciej zdobywamy większe spluwy, więcej amunicji i apteczki. Dodatkowo Lara ma kilka nowych ruchów, które pomagają pogłębić rozgrywkę. Lara potrafi się wspinać po drabinach i ścianach oraz nie jest już bezbronna pod wodą bowiem potrafi posługiwać się harpunem, by walczyć z nurkami, drapieżnymi rybami czy rekinami. Bardzo ciekawym dodatkiem w stosunku do części pierwszej jest dołączenie dwóch pojazdów mechanicznych. Pierwszy z nich to motorówka, która przydaje się podczas zwiedzania śmierdzących mułem kanałów w Wenecji. Natomiast w Tybecie Lara dosiądzie śnieżnego skutera z zamontowanymi po bokach karabinami maszynowymi. Mają one wpływ na projekt poziomów więc są obowiązkowe podczas rozgrywki. Nowością w dwójce są flary, które można wykorzystać do oświetlenia na ograniczony czas ciemnych obszarów. W niektórych obszarach można wybić okna, aby utworzyć nowe trasy. Na każdym poziomie znajdują się trzy tajne przedmioty kolekcjonerskie (srebrny, jadeitowy i złoty smok), które po zebraniu wszystkich trzech nagradzają gotówką w postaci zaopatrzenia, a czasami także bronią.
Grafika. Tomb Raider 2 prezentował się bardzo okazale na premierę jesienią 1997 roku choć właściwie widzieliśmy prawie wszystko w pierwszej części, która zmiażdżyła konkurencję grafiką w 1996 roku. Gra fabrycznie współpracowała jako pierwsza odsłona serii z windows i sterownikami Direct 3D co rozwiązało problem z akceleratorami graficznymi (Do jedynki, która była pod DOS ukazywały się przez cały rok po premierze kolejne patche dla co raz to innych akceleratorów), a przy tym sequel wyglądał nawet lepiej niż pierwsza część dzięki obsłudze wyższych rozdzielczości oraz dodaniu kilku efektów świetlnych. Lara Croft zmieniła się też od debiutu. Dzięki przydzieleniu jej kilku dodatkowych poligonów jej ciało się zaokrągliło. Dostała też warkocz. W TR2 dopracowano też algorytm kolizji obiektów składających się na ciało naszej bohaterki w wyniku czego porusza się z jeszcze większą gracją. Kiedy uruchamialiśmy grę w czasach jej świetności z kartą 3Dfx często kuszące było po prostu usiąść i rozkoszować się widoczkami. Łącząc zapierające dech w piersiach krajobrazy, ogromne poziomy z płynną animacją postaci w stylu Disneya i ładnie zrównoważoną procesją przeszkód, pułapek i łamigłówek Tomb Raider II prezentował się okazale. Razem z Quake 2 to dwie gry z 1997 roku, które zostały optymalizowane przede wszystkim z myślą o nowoczesnych wtedy akceleratorach 3D. Bez nich wyglądały dużo gorzej (pikseloza) i działały ślamazarnie. Nie dałoby się bez akceleratorów graficznych w pełni docenić pięknej i bardzo kolorowej grafiki w grze nowej generacji jaką był wtedy TR2.
Podsumowanie. Sequel może nie jest już tak świeży i odkrywczy, ale każdy kto zakochał się w jedynce błyskawicznie odnalazł się w nowym świecie. Jeśli komuś spodobał się Tomb Raider to wielce prawdopodbne, że pokochał również Tomb Raider 2. Pierwotne uczucie podziwu jak przy jedynce może już zniknęło, ale poziom wyzwania i frajdy pozostaje. TR2 stanowi godną kontynuację, która jest równie klimatyczna co pierwowzór. Podoba mi się ta gra, ponieważ ma styl i scenerię gry przygodowej, wymagające łamigłówki i wspinaczkę oraz filmową akcję, a wszystko to z zadziorną bohaterką w roli głównej. Dwójka to mój ulubiony sequel ze względu, że tą część wyczekiwałem i ogrywałem od razu na premierę, a do tego ma ponownie świetnie zaprojektowane ogromne poziomy i mrożący krew w żyłach klaustrofobiczny klimat, a już zwłaszcza w całej podwodnej sekcji poziomów z wrakiem Maria Doria i w świątyni Xian, która jest raczej najbardziej rozbudowanym poziomem z wszystkich klasycznych Tomb Raiderów. Moje ulubione poziomy z dwójki to Opera, Wreck of Maria Doria i Temple of Xian. Gra rozeszła się w latach 90', kiedy było o wiele mniej graczy niż obecnie w 8 mln egzemplarzy bijąc w sprzedaży wybitną jedynkę z 7 mln. Przeszedłem tą część dziesięć razy podobnie jak jedynkę i trójkę. Gra od kilku lat najlepiej wygląda, gdy dogramy do niej tekstury HD wyciągniete z wersji i'OS i wbijemy do gry narzędziem Peixoto.
Grą oceniam - 10/10. To dla mnie najlepszy sequel i jedna z moich ulubionych gier w ogóle.
https://www.youtube.com/watch?v=BLWk7biJtO8&ab_channel=DemonNukem
https://www.youtube.com/watch?v=gR8I4N38rdo&ab_channel=DemonNukem
Na początku porzyszłego roku mają zostać wydane oficjalne remastery Tomb Raider 1-3.