Najciekawsze materiały do: Alan Wake 2

Gra jest strasznie słaba. Jak z początku mnie wciągneła to ten pierwszy rozdział z Wake'iem to symulator chodzenia bez kitu. ciągłę chodzenie w kółko z jakimiś pseudo nadpisaniami scenariusza a tak naprawdę to chodzimy 5 razy w tym samym kierunku lokacji i tyle. Chcieli zrobić swojego Residenta ale jak w residenta grało mi się przyjemnie to w te grę a bardzo lubie Pierwszą część która była liniowa. Ta mnie zwyczajnie denerwuje i nie daje satysfakcji po za jakimiś kulminacyjni wątkami przy końcu rozdziału. Niestety nie skończę tego bo szkoda mi życia na takie spacery jak będę chciał się nudzić to poprostu popatrzę w sufit. Może obejrzę jakiś gameplay kiedyś na yt z ciekawości jak gra się potoczy ale żeby frustrować się zamiast cieeszyć z grania to ja dziękuje. Nie będę grał z poradnikiem żeby szybciej ukończyć gre bo producenci ją po prostu w większości nudną. Nic dziwnego że remedy sie posypało i 2k. Wpakowali nadzieje i kase w legendę pierwszej części a wyszła przeciętna kupa średnio zjadliwa.

Mam problem w misji wykolejeny pociąg i sekta zabójców. Nie mam na tablicy znacznika sekta zabójców przez co nie mogę zrobić postępu w grze. Robiłem reset gry, przechodzę jeszcze raz od początku i to samo. Co robić, gdzie można to zgłosić???

Jestem w trakcie rozgrywki i gry jeszcze nie będę oceniał, ale po około 15 godzinach grania od siebie mogę powiedzieć, że chyba za dużo tu wszystkiego. Zbieranie stron z książki to ok, ale też jakieś rymowanki, figurki, sekta, demony, potwory, czego tam jeszcze nie wymyślą, jestem ciekaw. Zawiłe i zagmatwane to.

Dla mnie Alan Wake I jak na razie wygrywa w tej rywalizacji, chociaż grałem w jakiegoś zgliczowanego remastera to jakoś lepsza wydaje mi się tamta historia z jedynki. Przynajmniej na razie.

RTX 3060, nie trzyma 60 FPS na niskich, przecież to jest żart a nie gra xD

Za to 4070 Ti Super po mocnym oc niemal zawsze z dlss, fg i PT w 4k na ultra niemal wszędzie trzyma 60 fps, wiec nie jest tak źle

Gra ukończona, im bliżej było końca, tym - moim zdaniem - wszystko było coraz bardziej zagmatwane, pokręcone i to wcale nie w pozytywnym znaczeniu. Zakończenie uznaję za rozczarowujące i nijakie. Drugi raz nie zapłaciłbym za tą grę, która nie ma nawet wersji fizycznej w pudełku. Plus za wrażenia wizualne, ale to jedna z nielicznych zalet tego tytułu.

Domyślam się skąd zaniżona ocena gry, ale dodam komentarz, dlaczego według mnie gra zasługuje na więcej.

Po pierwsze - o ile gra Sagą, i używanie jej mocy, prowadzenie śledztwa jest bardzo przyjemne, o tyle gra Alanem i pisanie scenariuszy na żywo, zmieniając rozgrywkę, wczuwajac się aktualnie w sytuację to istne arcydzieło. Żadna gra nie angażuje tak do przemyśleń podczas rozgrywki jak właśnie gra Alanem Wakiem.
Fabuła, klimat i grafika bronią ten tytuł dla mnie na 8.5/10. Była by dycha, gdyby nie kilka minusów.

System walki nie należy do najprzyjemniejszych, znajdźki, amunicja, niczego nie trzeba szukać bo praktycznie mamy wszystko jak po lince w "pudlach". Postacie zachowują się sztucznie i drętwo.
No i słynna optymalizacja. Słabo to działa, i czasami występują jakieś artefakty pomimo wyłączonych Upscalingow.

Podsumowując niech nikt się nie zrazi opiniami na gry-online. Jak ktoś przymruży oko na kilka aspektów to dostanie świetny, klimatyczny gameplay.

SPOJLER:
łamanie gameplayu wstawkami granymi przez prawdziwych aktorów to również mistrzostwo, a scena z teatru z muzyką rockową, i walka z cieniami przy blyskajacych laserach to miód na oczy.

Chyba się poddam, ganiam się po lesie z tym grubasem po przejściu przez drzewo. Przycina na 3060ti i 3 minuty ładuje po każdym zgonie, na mapę też trzeba czekać aż się wgra. Ale jeżeli większość gry to będzie bieganie po lesie jak w jedynce to chyba dam se spokój.

Alan Wake 2 to kontynuacja kultowej gry z 2010 roku studia Remedy. Akcja dzieje się 13 lat po wydarzeniach z części pierwszej i zastanawiałem się jak twórcy poradzą sobie z takim przejściem czasowym. Okazuje się że bardzo dobrze. Dostajemy nawiązania do Control, poprzedniej części, a nawet pośrednie do kultowych gier studia jak Quantum Break czy Max Payne. Studio Remedy względem Quantum Break także wyrobiło się w kwestii wstawek z grą aktorską. Przecinanie się gry z filmem wykonano wręcz wzorowo.

Względem poprzedniej części dostajemy nowego dodatkowego protagonistę- Sagę Anderson badającą sprawę Bright Falls. Powoli idąc po nitce do kłębka zwykłe zabójstwo przeradza się w większy ogół jeszcze bardziej rozbudowując to co oferowała część pierwsza.

Dostajemy też jeszcze lepszy wątek tytułowego Alana Wake'a, który mierzy się ze skutkami wydarzeń z poprzedniej części. Zdecydowanie mocny punkt i jego głównymi wadami jest długość i że można to pominąć zapędzając się za daleko Sagą.

Grę w świetny sposób uzupełnia oprawa Old Gods of the Asgard, jeden poziom wręcz w dużym zakresie jest oparty na musicalu z ich udziałem. Bardzo ciekawe i przyjemne posunięcie.

Walka względem poprzedniej części nie przeszła radykalnych zmian. Dalej osłabiamy skupiona wiązką latarki i zabijamy przeciwnika oraz wykonujemy uniki. Niestety ten schemat w ostatniej głównej walce został olany i można było popaść w irytację.

Zależnie od bohatera dostajemy „świątynię umysłu” gdzie Saga rozwiązuje sprawy po nitce do kłębka łącząc fakty i dowody albo pokój pisarski Alana, gdzie wpływa w paru miejscach na rzeczywistość, gdy tylko zdobędzie natchnienie.

Jest jednak jedna rzecz której Remedy nie mego popuścić. Gra oferuje pełnej zakończenie za przejście tego tytułu jeszcze raz w NG+. Gdybyśmy mieli chociażby po drodze wybory moralne, alternatywne ścieżki działania, nie miałbym problemu. Jednak dostanie dodatkowych paru minut filmików jest dokładnie za powtórzenie tego samego. Bez sensu i zwyczajna zagrywka by sztucznie wydłużyć żywotność gry. Nie dla każdego może to być tytuł na kilka razy. I ten filmik nie robi wow, bo było to dosyć przewidywalne w przeciwieństwie do zakończenia jedynki.

Ostatecznie Alan Wake 2 to gra warta uwagi. Nie należy traktować poważnie głosów ze to „Alan Woke”, bo oboje bohaterów tworzą spójną i interesującą historię. Jednak myślę że środek ciężkości powinien najbliżej jak to możliwe być trzymany blisko Alana, a tymczasem jego wątek w przeciwieństwie do Sagi można pominąć. Tak nie powinno być. Gra warta uwagi i czekam na zwieńczenie trylogii.

System walki to tragedia, a skrajnie różny poziom trudności w jednej opowieść to chyba jakiś sadysta wymyślił.

Nie rozumiem tak niskiej oceny na XSX i dlatego dałem 10/10 choć wg. mnie gra zasługuje na trochę mniej. W mojej ocenie fabuła przypomina trochę serial Twin Peaks który uwielbiam i choć za mną dopiero 6 godzin gry, wiem już że kiedyś do niej wrócę jak do części pierwszej.

Potężne PS5 Pro odpala tą grę w rozdzielczość 864p i jest to rozdzielczość wewnętrzna (internal resolution). Jednym słowem wydajność RTX 4060.
PSSR ma jakość AMD FSR2. Info prosto od DF.

Świeżo po ograniu Alana Wake 2 (PS5) czas na moją rozbudowaną opinię. Z tego co widzę, gra jest wysoko ceniona przez recenzentów, ale jednocześnie już w komentarze są duże rozbieżności w ocenach. Nawet niespecjalnie mnie to dziwi, ponieważ gra jest nietypowa, jak kogoś nie kupi surrealistyczna fabuła, specyficzna narracja, klimat to gameplay, też go raczej nie uwiedzie.

Mi Alan Wake 2 bardzo się podobał, pomimo nieco ślamazarnego czasem tempa i miejscami irytującej walki. Trafia do mnie cały koncept na tę grę, któremu podporządkowano wszystko. Małomiasteczkowy klimat, zagubienie w świecie własnego umysłu, czerpanie z różnych środków przekazu, specyficzny rodzaj grozy. Pomysły twórców i wizualia, a także lokacje są dla mnie bardzo udane. Te niektóre fragmenty w których na przykład na leśną scenerię nakładają się czerwone przebitki z innej rzeczywistości. Cukiereczek.

Czas ma najczęściej wymieniany minus AW2 czyli walkę. Ewidentnie postawiono tutaj na bardzo bliskie, immersyjne starcia w bliskim kontakcie z wrogiem. Pod względem klimatu, tak robi to robotę. Pod kątem samej płynności gameplayu...powiem tak, tragedia to nie jest, ale bywa męczące (tym bardziej, że orłem strzelania na padzie nie jestem). O ile pojedynczy przeciwnicy nie sprawiają problemu, a nawet i walki z bossami po kilkunastu minutach powtórek przechodziłem. Tak starcia z 2-3 przeciwnikami, wśród których były ci szybcy zawodnicy nadszarpnęły moje nerwy :P Nasz powolny bohater + dynamiczni przeciwnicy + ciemna lokacja np. z w lesie z krzakami, gdzie niewiele widać...oj nie jest to dobre połącznie xD

Plusy:
- całkiem ciekawa, zakręcona fabuła, która gra tu pierwsze skrzypce
- oryginalne pomysły narracyjne i surrealizm, zabawa formą, są fragmenty filmowe, czy musicalu
- inspiracje i nawiązania do innych dzieł, w tym ukochane Twin Peaks, czy chociażby True Detective, także inne gry studia Remedy
- oprawa audiowizualna, światło przepięknie oświetla urokliwe i niepokojące miejscówki, aż chce się robić screeny
- różnorodna muzyka także robi robotę i odpowieni nastrój
- klimat grozy, każdego co innego straszy, ale na mnie akurat przemierzanie lasu z latarką w ręku z jakimiś wątkiem ponadnaturanym w tle działa jak mało co, a tutaj jest to wykonane wybitnie tak gęsto, że można kroić nożem
- elegancko zaprojektowane i dopracowane lokacje (szczególnie te w Bright Falls), niezbyt wielkie półotwarte mapy, wypełnione zawartością, trudno się zgubić, a gdzie się nie zboczy jest coś ciekawego, skrytki, łamigłówki, notatki opowiadające o świecie, materiały TV i radia, naprawdę robią robotę te lokacje i to co w nich robimy
- jako przykład takich miejscówek mogę dać Dom Opieki Valhalla, czy Wesołe miastaczeko, a także odjechany fragment z muscalem Alana
- zagadki pisarsko-środowiskowe Alana, dla mnie spoko odskocznia od klasycznego znajdź klucz, drabinę (etc), chodź tego typu przeszkody też są
- bardziej staroszkolne podejście do oznaczania celów do zrobienia - mamy luźno wyszczególnione zadanie, a resztę trzeba sobie wykombinować, fakt ze dwa razy się na tym zaciąłem, jednak to bardziej wynik mojej chęci dokończenia lokacji na szybko i nieuważności, jeśli wszytko włacznie z mapą prześledzić znajdzie się rozwiązanie
- dla mnie całkiem spoko jest też, to że gra skupiając się głównie na warstwie fabularnej i audiowizualnej, nie jest przy tym samograjem, ani nie leci po schemacie cut-scenka - misja- cut-scenka etc, tutaj jest taki dobry miks, podoba mi się też aspekt wracania po ukończniu misji, tu nie ma magicznego teleportu po ubiciu bossa, do kolejnej misji, fajnie buduje to dla mnie ten świat i jego autentyczność

Jako rzeczy takie po prostu ok, uznałbym pozostałe zagadki, aspekt survivalowy oraz układanki na tablicy Sagi,.

Minusy:
- to co już opisywałem walka nie jest bardzo zła, ale miewa swoje istotne problemy i czasem irytuje
- tempo przemierzania lokacji, trochę takie wrażenie ogólnej ślamazarności
- specyfika prowadzenia opowieści, potrafi nieco przytłoczyć przy dłuższym posiedzeniu
- no i minus za nie do końca satysfakcjonujące zakończenie, trochę brakło takiego uczucia spełnienia po dość długiej rozgrywce, zamiast tego jest trochę taka wrzutka z czapki...i pomost do kolejnej części, trochę słabo

Czas na podsumowanie Alan Wake 2 to oryginalny tytuł, który stoi przede wszystkim zakręconą fabułą, surrealistycznym klimatem, nietypową narracją, zabawą formą. Coś na tym musiało ucierpieć, a tym czymś jest tu walka - która widowskowo wygląda na ekranie, a męczy na padzie, oraz nieco powolne tempo, czasem też męcząca narracja. Nawet dla mnie, optymalne były krótsze sesje z tą grą.
Ostatecznie jednak mnie ten klimat, ta opowieść, ten sposób prowadzenia narracji, ten rodzaj grozy kupuje. Gier klasycznie nastawionych bardziej na akcję i rozwałkę była już masa (chociażby Residenty) i cieszy mnie, że powstają też ambitne projekty stawiające akcenty na inne elementy.

Wypas za rozdział zaśpiewajmy daje 10 ogółem 9

To lecimy z opinią o Alanie, powiem tak gra z początku robi mega wrażenie, piękna grafika, fajnie dawkowana historia taka bardzo detektywistyczna i zagadkowa, fabularnie rozwijało się nie za szybko, powoli w swoim tempie, więc skoro jesteśmy przy fabule to powiem tak, ciężko mi ją ocenić, bo sama fabuła jak z początku wydaję się dość jasna tak im dalej w las tym mniej rozumiałem i musiałem sam sobie tłumaczyć bardzo dużo aspektów, a też było to tak zagmatwane, że ciężko było się w tym wszystkim obyć, uważam, że pomimo dobrego napisania i pomysłu na to, tak naprawdę za dużo chcieli wrzucić wszystkiego na raz do tej fabuły, była ona bardzo psychologiczna i czuć było oddziaływanie na nasze myślenie, bo sam bardzo często nie wiedziałem co o niej myśleć, ostatecznie wyłączyłem się i skupiłem na samym gameplayu, który do fascynujących nie należał, a nawet nużył po dłuższym czasie, ale to już potem o tym napiszę, postacie były bardzo przyzwoicie napisane, chociaż w pewnym momencie przez tą fabułę to już mi się mieszały charakterami nawet, ale dobra przejdźmy do tego gameplayu, który no kurde powiem tak, będę w zdecydowanej mniejszości o ile nie jedyną osobą, która uważa, że pójście tutaj w stronę Survival Horroru to był absolutny błąd, strzelanie nie było satysfakcjonujące, auto aim bardzo kiepsko namierzał i często wystrzeliwałem kilka pocisków zanim trafiłem wroga i np. zdołała mu się odnowić tarcza mroku, ekwipunek bardzo mało jak na to ile trzeba było i można było nosić przy sobie, Twoja postać w przeciwieństwie do przeciwników jest mega niemobilna i wszystko robi w tak powolny sposób, że zanim to się uda to przeciwnik Cię walnie 3 razy co najmniej, a to już sporo, bo z 70-80% życia wtedy ulatuję po takich 3 hitach, zdrowie się nie odnawia, więc trzeba apteczek, chyba, że jedynie trochę zdrowia w świetle Ci się odnowi, ale to też jedynie jak masz go bardzo mało, no generalnie uważam, że gra by mega zyskała jakby zrobiono z niej typową grę przygodową-akcyjną coś w tym stylu, w sensie, wywalić sporo rzeczy, których mogłoby nie być, jak baterie do latarki albo żeby ogólnie np. bronie nie zajmowały miejsca w eq, no nie wiem ale po prostu zrobienie z tego survival horroru mi nie przypasowało kompletnie, wolałbym w 100% na tej fabule się skupić niż co chwila myśleć czy mi ammo starczy, bo przeciwnicy na normalnym poziomie to potrafią Ci 10-15 zwykłej amunicji pochłonić takie to są gąbki na pociski, ale mówię to oczywiście po sytuacji, gdzie ten auto aim to połowy mi nie trafiał lub nie leciały w głowę tylko np. w tułów z jakiegoś powodu, bo tak przycelował auto aim xD. Starcia z bossami, no nie wiem, mi jedynie dwa starcie ze zgrzytem się podobały, reszta taka meh, też potrafiło mnie to znużyć, dlatego sam system walki mnie mega męczył, zagadki i eksploracja były bardzo fajne, ale gdyby przeciwnicy się nie respawnowali tak randomowo to byłoby to jeszcze lepsze. Graficznie gra jest bardzo piękna no tego się ukryć nie da, spadków płynności też nie miałem, więc optymalizacja całkiem dobrze, przynajmniej ten ponad rok po premierze no i ogólnie co mogę powiedzieć, mam wersję deluxe, ale przez to, że gameplay i system walki mnie odrzucił to niezbyt mi się widzi granie w dodatki, ogólnie z tego co pamiętam to pierwsza część podobnie mnie wymęczyła, na początku było naprawdę fajne doświadczenie, a potem po prostu za dużo walki wleciało i prawie się odbiłem, zdecydowanie jestem bardziej fanem Controla od Remedy, którego przeszedłem i był cudowny jak dla mnie i czekam na drugą część, a co do Alana, to wątpię, żebym zdecydował się ograć 3 część, ale może się uda, jak wyjdzie za kolejne 13 lat, to może zapomnę o tym jak się w to grało i znowu dam się nabrać xD, bardzo subiektywna opinia, ale po swoich doświadczeniach z tą grą to nie zagrałbym w nią drugi raz zdecydowanie i obecnie nie zdziwiło mnie to, że Alan nie wygrał gry roku w 2023, też bym nie dał tej grze tytułu GOTY.

Plusy:
Mimo wszystko fabuła
Mega świetna główna bohaterka
Dobrze rozpisane postacie
Grafika

Minusy:
Za dużo wszystkiego na raz fabularnie
Niepotrzebne zrobienie z tego Survival Horroru
Przeciwnicy to gąbki na pociski na poziomie normalnym
Męczący system walki

Ale mnie ta pozycja zaskoczyła! Po nudnej jedynce dwójka ląduje obok topowych gier, które miałem przyjemność przechodzić.
+ Zastosowane mechanizmy wizualne wbijają w fotel.
+ Fabuła i narracja prowadzona książkowo, przypominając klimatem Kinga.
+ Walka, mimo że oparta na tym samym założeniu co w jedynce daje tutaj więcej frajdy.
+ Grając po roku od premiery nie uświadczyłem bugów.

O ile pierwszą część pamiętam jako super gierka a jakimś wielkim fanem grania nie jestem, o tyle drugą wyłączyłem i odinstalowałem po tym jak postać zmieniła się na Alana. Zmęczyła mnie ta gra okropnie.. może już za dużo lat na karku albo po prostu była słaba 3/10

slavio
Dobra grę ukończyłem wczoraj więc mogę wystawić ostateczną ocenę. Powiem tak: gra jest dobra choć byłaby jeszcze lepsza gdyby nie etapy gry z alanem. Są one masakrycznie męczące zwłaszcza ten pierwszy raz alanem (następne już są nieco lepsze). Ciągłe zmiany fabuły w niektórych miejscach żeby przejść dalej/zapalanie i gaszenie tej lampy to była jakaś porażka. Gdyby nie to to i alanem grałoby się przyjemnie. Natomiast gra sagą znacznie znacznie lepsza. Gdyby grało się TYLKO sagą to dałbym grze spokojnie 8,5/9 na 10. Gra sagą to była detektywistyczna gra akcji a gra alanem to była czysta gra logiczna, strasznie mnie męczyła. Gra jest dosyć długa i wciągająca. Ogólnie jedynka była chyba lepsza bo to była czysta akcja/horror bez żadnych rozkmin co chwilę gdzie iść dalej/co robić. Uważam też że graficznie to jest dziwna sprawa : czy gram na full czy niskich ustawieniach graficznych to gra wygląda praktycznie tak samo a wymagania są spore. Grafika owszem jest dobra ale tylko dobra w porównaniu do gry z tego samego roku: ARK survival ascended która to jest dużo lepsza graficznie i jest to olbrzymi sandbox a mam wrażenie że chodzi lepiej no i nawet na low wygląda obłędnie. Uważam że ocena 8 jest sprawiedliwa dla tej gry. Muszę jeszcze ograć 2 dodatki. Także gra ogólnie dobra ale nie rewolucyjna czy coś

PROSZĘ POMOCY!!!
Jestem w rozdziale pokój 665 i w miejscu gdzie jest graffiti jelenia na ścianie powinienem móc zapalić światło żeby później odebrać broń z baru obok. Problem w tym że nie mogę zapalić światła jest napisane "brak ładunków". To jakiś bug? Próbowałem wyłączyć i włączyć konsole ale to nic nie dało. Pomóżcie bo utknąłem, bardzo proszę.