Najciekawsze materiały do: Assassin's Creed: Revelations

Pierwszy asasyn, którego nie przeszedłem, tylko przeczytałem streszczenie fabuły, żeby móc na spokojnie grać w dwójkę. Dlaczego? Otóż czułem się, jakbym znowu grał w średniego Brotherhooda, tyle że w Konstantynopolu. Fabuła i postacie wydały mi się dość mocno naciągane, a gameplay nie wprowadzał zupełnie nic nowego, oprócz bezużytecznych(przynajmniej dla mnie) petard. Ogólnie zrobił na mnie słabe wrażenie i uważam go za pomyłkę, tak, jak Brotherhood. Jeśli ktoś jest w stanie nie przejmować się tymi wadami, gra mu się spodoba, ale ogólnie nie polecam.

Bardzo dobra część, stawiam ją od razu po dwójce. Stary Auditore naprawdę jest świetny :)

Większość serię Assassin's Creed traktuje jako grę akcji. Ja, jako osoba wychowana na starych cRPG traktuję tą serię właśnie tak - z głębią fabularną, możliwością rozwoju postaci ( bo czym innym jest możliwość zakupienia nowej broni czy zbroi, lub werbowanie assassynów ). Jeśli chodzi o fabułę - bardzo głęboka, mocno dramatyczna, często smutna oraz wzruszająca.
Końcówka trylogii o Ezio "dobiła" mnie powrotem do korzeni, czyli poznaniem dalszych losów mojej ulubionej postaci - Altaira ( mimo, iż pierwsza część serii nie miała jeszcze tak głębokiej fabuły ).

Polecam zarówno miłośnikom gier akcji - jak też gier RPG akcji ( i tak naprawdę do tej kategorii bym tą grę zaliczył..

Gra naprawdę niesamowita.
Nie mogę uwierzyć że to koniec histori Ezio.
Mogli by dać jeszcze jedną część między brotherhoodem a revelations.

Gra jest ciekawa. Mimo, że powstała na podstawach Brotherhooda, ma nam wiele do zaoferowania. System tworzenia nowych bomb daje nam możliwości przydatne nie raz w walce. Kurtyzany zostały zastąpione przez cyganki, które nie raz przydadzą się w trakcie rozgrywki. Mamy także wyraźny podział pozostałych frakcji, Bizantyjczycy (templariusze), janczarzy i wojska tureckie, które pilnują porządku w mieście. Jak w ACB tak w ACR musimy odbudować miasto, ale tym razem jest to Konstantynopol, który wręcz tętni życie. Ostrze z hakiem umożliwia wspinanie na wyższe ściany oraz system zjazdy na linkach pomaga nam po cichu przemieścić się z punktu A do punktu B. ID wrogów poszło w górę co czasem utrudnia walkę. Możliwość poznania dalszych losów Altaira pozwala nam spostrzec na losy asasynów z Masjafu aż do zdobycia fortecy przez rozgniewanych następców Czyngis-Chana. Oceniłbym na 8.0, gdyż została zrobiona prawie w całości z poprzedniej odsłony, jednak możliwości ofiarowane przez twórców podniosły na jakości , a na dodatek możemy poznać losy naszych bohaterów aż do śmierci (Altair) lub zakończenie życia wśród asasynów (Ezio).

Wciąż dobry, ale do poprzednich części mu daleko.

Jak każdy assassin:zajebisty

Wielka szkoda, że wcześniej powstało Brotherhood. Gra, która miała być pierwotnie jedynie DLC do AC II, a przerodziła się w powstającą w pospiechu (11 miesięcy) pełną grę. To przez Brotherhood do serii została przylepiona łatka odgrzewanych kotletów. Wiele osób znudzonych serią mogło w ogóle do Revelation nie podejść i wielka szkoda, bo dużo ich ominęło.

ACR ma świetną fabułę stanowiącą zwieńczenie życia Ezio. W kwestii rozgrywki wszystko zostało usprawnione. W końcu rozgrywka jest jakośkolwiek zbalansowana (stawia przed graczem angażujące wyzwania, które nie są ani niesprawiedliwie trudne, ani zbyt łatwe) co jak na tą serię jest czymś wyjątkowym. Grafika wygląda lepiej niż AC II i ACB, a przy tym działa o wiele płynniej.

Gra ma wiele plusów, ale i tak, podobnie jak w przypadku innych odsłon serii, największe wrażenie robi Konstantynopol. Na tyle polubiłem nocne spacery po tym starożytnym mieście, że już chyba nigdy nie usunę tej gry z komputera.

Gra jest dobra, fajnie się w nią gra, misje są na miarę Assassin's Creed, z tym że w tej części, po prostu, czegoś brakuje. Nie wiem dokładnie czego, napewno spodziewałem się więcej wzmianek o Masjafie i Altairze, a dostajemy 5 krótkich wspomnień Altaira. W Masjafie jesteśmy tylko na samym początku i na samym końcu. Gra fabularnie jest troszkę inna od II i Brotherhood'a, ale ma swój klimat i gra się w nią bardzo dobrze. Poza tym, dużym plusem jest to, że przez parę sekwencji czuć przeszłość, czuć ten dawny zakon asasynów. Moim zdaniem każdy Assassin's Creed jest dobrą grą w którą zawsze gra się z przyjemnością. Potem od III zaczyna się cyrk pod względem fabularnym, ale grę da się ukończyć, nie jest to crap ani nic z tych rzeczy, dalsze AC to dobre gry, ale to już kijowe Assassin's Creed.

Rewelacja, fabularnie niewiele gorsza od poprzednich części i dalej niesamowita i wciągająca.

https://www.youtube.com/watch?v=xPQJIsM2QSo

- moje parę słów o Revelations ;)

Assassin’s Creed: Revelations BĘDZIE W CD ACTION!!!

Ma być w CD-Action 07/2017

Super gierka i godne zakończenie lecz 2 lepsza. Obejrzyjcie assassin's creed embers
[link]
popłakałem się na końcu jego śmierć była smutna.

Plusy:

+Piękny Konstantynopol
+Dzięki ostrzu z hakiem parkour staje się jeszcze przyjemniejszy
+Ciekawie zaprojektowane misje zbierania kluczy masjafu
+Można tworzyć własne petardy!
+Dobre zamknięcie historii Ezio

Minusy:

-To mogłoby być DLC do Brotherhooda...
-Fabuła nudna
-To chyba najmniej rewolucyjny Asasyn

Gra jest strasznym rozczarowaniem. Niby dostajemy praktycznie to samo co w dwóch poprzednich odsłonach, a jednak, gra nie wciąga. Jest nudna. Samo miasto w którym sie dzieje akcja gry jest piękne, natomiast brak zachęty aby cokolwiek w nim robić. Przechodzi się to "aby przejść" i tyle. Nie wyobrażam sobie wbijać tu 100% synchronizacji xd Nie jest to gra zła, tylko jest mega rozczarowaniem, dostajemy jedną misje w Masjafie i pięć krótkich sekwencji-wspomnień z Altairem, no super :D niby lepsze to niż nic, ale sam trailer do gry sto razy lepszy niż sama gra xd wciąż uważam że jest to dobry AC, aczkolwiek nie jest ani tak wciągający ani tak zapadający w pamięć jak poprzednie odsłony.

Kolejny bardzo dobry Assasin's Creed, dla mnie osobiscie troche słabszy od swietnych : dwójki i Brotherhood.Graficznie i dzwiekowo na całkiem dobrym poziomie.Główna fabuła troche mniej wciagająca niz poprzednio.Za to misje z szukaniem kluczy i wcielaniem sie w Altaira bardzo ciekawe.W grze nie uswiadzaczymy zbyt duzo nowosci wzgledem poprzeniej odsłony,zostały za to troche rozbudowane niektóre funkcje.Tworzenie ładunków srednio mi przypadło i praktycznie z nich nie korzystałem. Konstantynopol prezentuje sie całkiem dobrze ,jednak do genialnego Rzymu mu troche brakuje.Ogólnie udana odsłona ale bez wiekszych nowosci.

Nieco słabsza niż poprzednie dwie części o Ezio Auditore, ale i tak godne zakończenie trylogii o najlepszym Asasynie w całej serii. Zmiana klimatu z Włoszech na Konstantynopol pod rządami tureckimi w sumie spoko, zawsze to jakiś powiew świeżości, marzyła mi się jednak gra utrzymana w takim klimacie jak sam początek gry, gdzie była zima i sypał śnieg, szkoda że później już były raczej cieplejsze klimaty. Gra wzięła całą mechanikę z Brotherhooda, czyli inwestowanie w sklepy i odnawianie miasta, rekrutowanie asasynów i wysyłanie ich na misje. Jedyne nowości to ostrze z hakiem i minigierka typu tower defense która w sumie jest całkiem przyjemna. Ogólnie niezła część, ale pewnie głównie podobała mi się dlatego, że bohaterem był Ezio. Aż ciężko się pożegnać z tą postacią, Requiescat in pace.

Jak dla mnie trochę słabsza od brotherhood, ale daje taką samą ocenę. Chyba najkrótsza z trylogii Ezio. Nowe przedmioty (bomby) na +. Zakończenie takie sobie.

Ostatnia część trylogii Ezia pozostawia na graczu melancholijne uczucie popkulturowej pustki. Deweloperzy wznieśli się na wyżyny narracyjne, łącząc historię dwóch historycznych już asassynów. Zakończenie tej gry to scena, która łączy emocje poprzednich trzech części i tak, jak wspomniałem, pozostawia w nas pustkę. Dialogi w tej grze zostały napisane perfekcyjnie. W każdej rozmowie możemy wydedukować indywidualne wartości bohaterów. Również majestatycznie ukazana została wiekowa przemiana Ezia, który na starość już nie podejmował tak dobrych decyzji, jak wcześniej. Klimat dzisiejszego Stambułu odwzorowany paletą ciepłych barw przyczynił się do chęci zostania w tej grze dużo dłużej. Niestety mechaniki gry niezmienne od premiery dwójki. Odgrzewany kotlet z na siłę dodanym trybem tower defense, czy bombami. Wzrastający pasek poszukiwań templariuszy po zainwestowaniu w nieruchomość doprowadzał do frustracji. Niemniej jednak, w mojej opinii to najlepsza fabularnie gra z trylogii.

9/10

Grałem i miejscami łzami się zalewałem, stary Ezio spisał się na medal ??

Super część i pominąłem ją, bo assassyny, co miesiąc w tedy wychodziły xD I miałem dosyć, a tu taka perełka.

Bardzo się cieszę, że mogłem zobaczyć Altaira - Te przemianę z zimnego sukins*na, na ojca Assassynów. Aż ciarki mnie przechodziły od tych pokłonów i pustej biblioteki.

System walki super lepszy jak w AC 2- brutalny i krwawy. Brakuje mięsa tylko, ale tak to spoko ??

Jak na odgrzewany kotlet daje 9/10??