Najciekawsze materiały do: Lies of P

OK, gra skończona. Umordowałem sie okrutnie. Ogólnie gra naprawdę dobra, ale parę rzeczy jest irytujących jak już wcześniej pisano. Garda doskonała praktycznie to szczęście losu. już chyba od 3 bossa wszyscy mają 2 fazy, z czego druga zdecydowanie trudniejsza. No i "bezimienna marionetka " w 2 fazie to istne szaleństwo. Ale dałem radę jakimś szczęśliwym razem. Teraz czas na terapię, może antystresową :D

Z tych skrzyń co można rozwalać kiedyś zacznie coś wypadać czy to podpucha?

Moja rozgrywka i doświadczenie: czas gry 119h, Lv191, skończone NG i NG+, NG++ w trakcie. Pierwsze przejście robiłem buildem opartym na Motoryce i najcięższych broniach zwykłych. W drugim przejściu bronie ciężkie specjalne z bossów plus bronie oparte na Zaawansowaniu (elementy). Na NG++ mam już statystyki 40/30/40/40/40/40 dla witalność / wigor / potencjał / motoryka / technika / zaawansowanie, co mi wygląda mniej więcej na softcapy, a w zestawie używanych broni ulepszone na max: 4 specjalne, 11 zwykłych, w tym 1 elektryczną, 1 ogniową i 2 kwasowe. Każda z nich jest dobra i tylko od mojej zachcianki zależy, której aktualnie używam. Nie używałem w ogóle broni Technicznych.

Ta gra to prawdziwa perełka. Nie byłem nią specjalnie zainteresowany przy ogłoszeniu i trailerach, kolejny soulslike i coś w klimatach Pinokio to nie wyglądało ekscytująco, ale gdy spróbowałem, to zostałem oczarowany. Daję 10 bo gra jest zrobiona perfekcyjnie i z wyjątkiem 3 dyskusyjnych aspektów wymienionych poniżej, nie mam się do czego przyczepić. Gra jest imitacją i kombinacją gier FromSoftware, z różnymi znajomymi elementami występującymi we wszystkich produkcjach tego studia, ale zrobiona w innym uniwersum i jakby lepiej. Grało mi się w nią przyjemniej od gier z serii Dark Souls czy Sekiro, ale nie tak dobrze jak w Elden Ring oczywiście. Twórcy wzięli z dziedzictwa soulslikeów to, co najlepsze, do tego usprawnili i wyeliminowali kilka znanych bolączek rozgrywki, wprowadzając liczne mechanizmy typu quality of life improvements. Ogólnie bardzo ciekawa historia, piękny świat i klimat, interesujące lokacje, świetna walka i bossowie, solidny poziom trudności, bardzo zgrabne buildy i bronie, wiele ciekawych mechanizmów do wykorzystania przez gracza.

Plusy:

- intrygująca, oryginalna historia i w miarę normalna narracja, nie tak enigmatyczna jak u FromSoftware
- dziennika brak, ale przy lokacjach są ikonki sygnalizujące do wątków fabularnych i pobocznych- fajne
- przepiękny art style, świat, klimat, niektóre lokacje i wnętrza do wizualnego podziwiania
- narracja i klimat uzupełnione licznymi zapiskami, wspomnieniami, notatkami
- nagrania - prosty pomysł a jaki przyjemny :-)
- fajny projekt lokacji pod kątem różnych przejść, skrótów, niespodzianek, zaskoczeń, niebezpieczeństw za rogiem
- świetna walka i satysfakcjonujący poziom trudności
- konieczność opanowania agresywnego stylu walki i miksu gardy, odzyskiwania PŻ, gardy doskonałej i uników
- ale dostępne też ułatwienia w stylu przedmioty do rzucania, legiony, zjawy do bossów
- świetne bronie, nie za mało, nie za dużo, praktyczne każda inna pod kątem mechanicznym i każda użyteczna
- świetne dopełnienie broni baśniowymi atakami specjalnymi
- rewelacyjny mechanizm montowania nowych broni z broni zwykłych przez dowolne łączenie głowicy z rękojeścią
- co daje różne kombinacje ataków i dziedziczenie baśniowych ataków od głowicy i rękojeści
- ciekawy rozwój broni, inaczej dla głowic i rękojeści
- fajny i uzależniający rozwój postaci oparty na statystykach i Napędzie P - ten trochę skomplikowany
- do tego wiele ciekawych elementów wspomagających: legiony, sześcian i kostki, ostrzałka i kamienie szlifierskie
- fajne użycie i ulepszenia różnych legionów, korzystałem praktycznie ze wszystkich, oprócz tego do ustawiania min
- inteligentne użycie legionów i kamieni szlifierskich w walce np. doskonałość - do gardy doskonałej
- dobrze przemyślane amulety
- części obronne vs stroje jako czyste fashion
- bossowie wszyscy, ale szczególnie: Laxasia the Complete i końcowy Nameless Puppet :-)
- świetny balans NG/NG+: NG średnio trudno / NG+ łatwiej i kompletnie / NG++ trudniej i coraz trudniej
- na NG+7 to musi być małe piekiełko :-)
- dostępny przewodnik w grze

Elementy dyskusyjne:

- liniowość - pomimo szeregu skrótów i przejść, gra jest w zasadzie liniowa, bardziej niż Dark Soulsy, ale tu pasuje
- garda doskonała - trudność jej wyprowadzenia, dużo łatwiej ją uzyskać niż parowanie w DS czy ER, ale trudniej niż parowanie w Sekiro, a jest tu dużo ważniejsza, a w zasadzie czasami konieczna np. przy końcowym bossie na NG+
- Napęd P - samo drzewko jest OK, ale ilość udostępnianych fazami zdolności wymaga dłuższej chwili zastanowienia

Polecam!

Zablokowanie teleportu na pewnym etapie rozgrywki to cios poniżej pasa. Zazwyczaj przy bossach dało się dopakować jak nie szło a teraz lipa...

xandon - tak jak strasznie lubię twoje oceny i komentarze to kurcze NIE ! nie można wystawić LoP 10/10 mając Elden Ringa 10/10 te gry dzieli PRZEPAŚĆ. Elden jest wzorem wykonana całość. Druga kwestia że LoP jest o wiele słabszy od LoF (polecam koniecznie abyś ukończył !)

Lies of P: 8/10
Platforma: PC
Czas ukończenia: 42h
Lies of P to soulslike, który mocno korzysta z doświadczenia swoich starszych braci. Choć gra mocno wzoruje się na innych produkcjach tego typu, to jednocześnie zachowuje swój unikatowy styl i klimat. Fabuła jest podana w sposób przystępny i główny cel zawsze majaczy nam na horyzoncie, co nie jest takie oczywiste w tego typu grach. Grafika jest na najwyższym poziomie i wiele miejsc zachwyca dopracowanym otoczeniem. Na pochwałę zasługuje również projekt map, bo ich konstrukcja jest przyjemna w eksploracjj i gra nagradza za zwiedzanie każdego zakamaraka. Walka jest mocnym elementem produkcji, ale zacinanie się oręża na ścianach i innym tego typu elementach jest ogromnie frustrujące, a co najśmieszniejsze, przeciwników te problemy nie dotyczą i mogą nas nawet trafić przez ścianę... Problem mam również z głównymi przeciwnikami, ponieważ ekspolorując możemy unikać ataków typowym rollem, a z głównymi bossa i musimy zdać się na parowanie ich uderzeń. Nie jestem zwolennikiem idealnych parad rodem z Sekiro, więc często bossowie stawali się po prostu irytujący... Gra. Oferuje jednak przyzwanie NPC, który może nam pomóc w walce i kilka ostatnich przeciwników tak właśnie pokonałem, bo nie chciało mi się zwyczajnie z nimi męczyć. Ogólnie gra jest świetna, ale brak balansu między parowaniem, a unikami był dla mnie problematyczny. Polecam fanom gier Soulslike, świetna gra.

Skończone w 38h. Chyba za bardzo się napakowałem bo ostatni boss padł za pierwszym razem-102lvl. Także wcale nie jest tak trudno,wystarczy trochę cierpliwości.
Teraz chyba czas na Lordsy.

Lies of p jest dla mnie czarnym koniem 2023 !!

Plusy :

- Bardzo fajne starcie z bossami
- śnieżka dźwiękowa dobra
- Lokacje ciekawe
- Bardzo dobra optymalizacja na ps5. Stałe 60 klatek
- Różnorodni przeciwnicy
- CIekawy motyw z kłamstawi. Do końca nie wiedziałem jakie zakończenie zrobię a są 3
- Punkty konkrolne bardzo blisko bossa
- Grafika przepiękna
- Gra na pewno łatwiejsza od dark souls, elden ring co jest bardzo dużym plusem bo miałem przyjemność grania na takim poziomie trudności
- Fabuła jest ale wiadomo żę tutaj walka gra pierwszą rolę.
- Przejście gry zajęło mi ponad 50 h. Z kilkoma bossami walczyłem kilka godzin xD

Minusy :

- Brak

To jest jedna z tych gier która broni się sama. Bardzo mi się ta gra podobała. I jeśli wyjdzie dodatek do 1 lub wyjdzie 2 to z przyjemnością zakupie i ogram. Gra zajebista. Nic nie mogę dać innego niż 10/10 ;)

Zabawne, że devsi często nie rozumieją, że my gracze, lubimy grać, w dobrze zoptymalizowane gry.

Ci nie dość, że popełnili leak (błąd), to teraz przywrócili Denuvo do gry.

Dla kontekstu:

Każdy to ograł w abo za 11zł. Już bez przesady,nie ma rt i optymalizacja jest spoko.

Mam 48 lvl i jestem w 5 rozdziale. Co mogę napisać o grze to, że bardzo dużo czerpali z bloodborne. Szczególnie jeżeli przemierza się miasto Krat. Budynki, pory dnia, npc, dialogi z npc, poboczne zadania (np. Chłopiec Toma z okna i zadanie związane z wyrobionym gwizdkiem) co chwile łapałem się na tym, że miałem wrażenie jakbym przemierzał świat bloodborne. Co mnie denerwuje to pułapki w formie zapadającej sie podłogi czy różnego rodzaju kładek. Gra bardzo mi się podoba i gram w to tak aby wszystko odkrywać i czytać opisy/listy.

Ciekawa demonstracja parowania Lies of P vs Sekiro. Uwaga! Parowanie bossa Laxasia (spoiler dla niektórych).

1A) Sekiro /z Sekiro parry timing
1B) Sekiro /z Lies of P parry timing
2A) Lies of P /z Sekiro parry timing
2B) Lies of P /z Lies of P parry timing

Na koniec obrazek z porównaniem czasowego okna parowania w Sekiro i Lies of P w stosunku do animacji ataku. Widać różnice w momentach i o ile krótszy jest czas na gardę doskonałą w Lies of P. Dla mnie akurat było to trudniejsze w stosunku do Sekiro, znaczy samo parowanie, nie cała gra.

https://www.youtube.com/watch?v=iXRc1R5KdwE

Też miło czas spędziłem przy Lies of P pozytywnie zaskoczył porównując do gier z From Software.

A co się stanie jeśli Pinokio powie że urośnie mu nos?

Wczoraj ubiłem finałowego Bossa Simona i ukończyłem Lies of P. Niestety pominąłem ukrytego bossa, może przy kolejnym przejściu z nim zawalczę bo Lies of P jest bardzo dobrym soulsem dla wielu najlepszym niebędącym grą spod ręki From Software.

Plusy:
- 60fps i wysoka rozdzielczość bez spadków, bardzo dobrze działający tu Unreal Engine 4. Również krótkie loadingi
- pięknie wykreowany wiktoriański świat marionetek przetwarzający bajkę o Pinokiu
- różnorodne piękne lokacje w tym, większości z nich nie brakuje świetnego klimatu
- różnorodni szeregowi przeciwnicy, choć z czasem i tu zaczyna się powtarzalność
- muzyka
- ciekawe postacie i ich historie
- dobry system walki choć uniki Pinokia są jednymi z najpokraczniejszych jakie widziałem, z czasem do nich przywykłem, widać również że sama gra mocno stawia na kontrowanie ciosów które jest bardzo kompetentne jednak trudne, bo okienko idealnego bloku jest bardzo wąskie
- w soulsy gram dla bossów i ta gra mocno pozytywnie mnie zaskoczyła, jest ich wielu i w większości przypadków są świetnie zaprojektowani. Najtrudniejsze co oczywiste były drugie fazy bossów, najtrudniejszymi w moim odczuciu byli Romeo król marionetek, Zielony potwór w bagien, drugie spotkanie z Królikami, bardzo trudny był finałowy Simon jednak to walka Laxiasią w drugiej fazie (bo w pierwszej zarówno Simon i Laxiasa nie mogli mnie drasnąć) zamieniała się w niemal paniczne atakowanie i leczenie, bo nie szło wręcz przy jej prędkości długo utrzymać się przy życiu. To też jedyny boss przy którym nie walczyłem wielkim mieczem a trującą włócznią w pierwszej fazie i buławą w drugiej.
Trudna też była z minibossów ta gruba szalona cyrkowa marionetka.
Z kiepskich bossów Czempion Viktor padł coś za łatwo, cienki bolek.

Minusy:
- wspomniane marne uniki Pinokia
- przy obracaniu Pinokiem jakiś taki dziwny brak płynności, jakby animacja trochę szarpała
- gra na sam koniec zasypuje ulepszeniami do innych broni i dopiero wtedy zacząłem kombinować z innymi poza mieczem

Lies of P początkowo ewidentnie będące zrzyną z Bloodborne im dalej tym pokazuje jak wiele ma do zaoferowania. Świetna gra, zwłaszcza robi wrażenie że to debiut studia Round 8 w soulsach. Bardzo możliwe że kiedyś wrócę i mocno czekam na

.
Polecam.