Najciekawsze materiały do: Lies of P
Lies of P - poradnik do gry
poradnik do gry5 października 2023
Lies of P poradnik to najlepsze porady na start, do eksploracji, pokonywania bossów. Opisujemy wszystkie etapy, sposoby walki, Baśniowy Kunszt, Ergo, umiejętności, trofea, wymagania sprzętowe, sterowanie, długość gry.
Recenzja Lies of P - najlepszy klon Dark Souls
recenzja gry14 września 2023
Światowa premiera 18 września 2023. Lies of P to najlepszy soulslike, którego nie stworzyło studio FromSoftware. Niemniej jego autorzy nieco zbyt mocno zainspirowali się dziełami Japończyków.
Dodatek do znakomitego Lies of P na pierwszych materiałach. Kontynuacja „najlepszego klona Dark Souls” doczeka się istotnych ulepszeń
wiadomość19 września 2024
Twórcy Lies of P pokazali nam pierwszą grafikę z nadchodzącego DLC do owego soulslike’a. Usłyszeliśmy też klimatyczny utwór muzyczny, który będzie częścią rozszerzenia.
Denuvo zniknęło z Lies of P. Grę kupicie w historycznie niskiej cenie na Steam i w PSN
wiadomość19 lutego 2024
Lies of P kupicie na Steam bez Denuvo oraz w historycznie niskiej cenie. Soulslike studia Round8 mocno przeceniono także na konsolach PlayStation 5 i PlayStation 4.
Twórcy Lies of P zapowiadają pierwsze DLC, dużą aktualizację oraz kontynuację
wiadomość1 listopada 2023
Twórcy Lies of P poinformowali, że pracują już nad pierwszym dodatkiem DLC. Opowiedzieli również o planach dotyczących listopadowej aktualizacji.
- Assassin's Creed: Mirage z obsługą DLSS, ale nie dzięki Ubisoftowi 2023.10.18
- Twórcy Lies of P chwalą się wysoką sprzedażą swojego soulslike’a 2023.10.17
- Krytyczny błąd w Lies of P wstrzymuje postępy, twórcy podali tymczasowe rozwiązanie 2023.09.20
- Premiera Lies of P, jak dotąd najlepszego soulslike'a nie od studia FromSoftware 2023.09.19
- Tuż przed premierą twórcy Lies of P podjęli bardzo niepopularną decyzję [Aktualizacja: mocny start na PC] 2023.09.18
- Lies of P z recenzjami; poprzeczka dla Lords of the Fallen wisi wysoko 2023.09.13
- Na nowym gameplayu Lies of P jawi się jako godny rywal dla Lords of the Fallen pod kątem grafiki i klimatu 2023.09.11
Najlepsze gry soulslike dla każdego. Nasz ranking od najłatwiejszej do najtrudniejszej
artykuł15 lipca 2024
Seria Dark Souls wsławiła się wysokim poziomem trudności, uczącym pokory i cierpliwości. Inspirowane nią gry soulslike starają się również nie dawać taryfy ulgowej, czasem stanowiąc większe, a czasem mniejsze wyzwanie od dzieł FromSoftware.
U mnie jednak pass. Za dużo upierdliwych i niesprawiedliwych mechanik, żeby marnować na to czas. Zresztą po osiągnięciach widzę, że wyspę alchemików zobaczyło niecałe 5% graczy na GP. Niezbyt dobry wynik.
Właśnie zrobiłem update z PS4 do wersji PS5 i okazuje się, że save nie został przeniesiony :O Czy ktoś miał podobny problem?Zrobiłem pewien progress i nie widzi mi się zaczytać od początku :(
Jak dla kogokolwiek z tych, którzy określają się fanami soulslike’ów Lies of P jest trudne i niesprawiedliwe, gdzie praktycznie każdego bossa można pokonać rzucaniem w niego bombkami a potem dobiciem kilkoma ciosami, to ręce opadają. Tytuł ciekawy, chociaż trochę niewykorzystany potencjał, moim zdaniem o wiele za prosta i za mało fabuły. Ale rozgrywka przyjemna, ciekawy pomysł z modyfikacjami broni oraz ręki.
Ja jestem po pokonaniu pani od elektryczności :P czyli też prawie końcówka.
Wkurzał mnie na początku ten strażnik drzwi, ale wiadomo jak się biło nogę to był śmiertelny cios. Co śmieszne to do niego pasuje opis, że nagle jak byliśmy za jego plecami to robił obrót o 180 stopni i nam przywalił z dupy. Mnie wkurzył mój wybór z niebieską laską w wierzy:
spoiler start
Zostawiłem ją przy życiu, a do najlepszego zakończenia trzeba było dać jej odejść w spokoju.
spoiler stop
I ten wybór trochę ostudził mój zapał do zakończenia gry, ale dokończę i podtrzymuje ocenę 8 bo cała przygoda była dla mnie przyjemna. Całą grę kłamałem więc chyba będzie dobre zakończenie. Bo złe jest chyba jak jesteśmy marionetką, ale nie jestem pewien, a najlepsze zakończenie sobie popsułem i mieć go nie będę z tego co patrzyłem wczoraj w necie, bo nie mogłem się powstrzymać :P i to właśnie ten wybór w wierzy o tym zaważył.
Ale szczerze zagram jeszcze raz w NG+.
Ja mam powoli dosyć już przy Królu marionetek, mianowicie w drugiej fazie - walka z Romeo. Absurdalnie szybka walka, dla mnie nieczytelne ataki, których nie jestem w stanie od siebie rozróżnić plus absurdalnie małe okienko parowania niektórych ataków a nie wyobrażam sobie przejścia tej walki bez parowania. Już chyba walczyłem z 40 razy i nawet nie zjechałem mu połowy paska i czuję absolutny brak progresu z kolejnymi podejściami na zasadzie, że czasem pójdzie lepiej czasem gorzej ale to przypadek. Skończyłem wszystkie soulsy, sekiro, bloodborne i elden ringa (nie pokonałem tylko malenii). Z ishinem i sową z sekiro też się męczyłem dobre kilka godzin ale z każdym podejściem czułem, że idzie to do przodu i coraz lepiej czytam walkę, no i żmudne przechodzenie pierwszej fazy żeby spróbować kolejny raz też nie pomaga...
Kilka porad jak zrobić może nie easy mode ale chociaż medium ;) Strategia dobrze sprawdza się przy bossach dwufazowych. Może wskazówki przydadzą się komuś, kto jak ja ma problemy z parowaniem.
1. Kamień w kostce życzeń, który zwiększa obronę zjawy.
2. Gromadzimy jak najwięcej przedmiotów do rzucania. (zwłaszcza termity, kule, ogniwa) Można je kupować bez ograniczeń od kupca w piątym rozdziale.
3. Inwestujemy kwarc w zwiększenie limitu przedmiotów do rzucania oraz dodatkowe miejsca na pasku.
4. Warto też pomyśleć o perku, który pozwala używać specjalnej osełki dwa razy.
5. Uzbrojenie: włócznia za duszę Andresua + osełka zwiększająca szansę na krytyczne obrażenia - critical hit za każdym uderzeniem. Jak nie mamy jeszcze tej osełki, to inne też się sprawdzą.
Ogólna strategia na bossów jest taka, że przyzywamy zjawę, dopalamy ją kostką i używamy osełki. Jak zachowamy ostrożność, to zjawa na 90% przetrwa pierwszą fazę i to ze sporą pulą HP.
W drugiej fazie rzucamy w bossa wszystkim, co mamy kiedy będzie zajęty zjawą. Co więcej, kilka rzutów kulą powinno wyzerować jego wytrzymałość dając nam okazję na potężny cios. To raczej nie wystarczy, by zbić jego pasek zdrowia do zera, ale na pewno przybliży do zwycięstwa :)
Strategia ta świetnie sprawdziła się na Królu Marionetek, Victorze i potworze z bagien. Dodatkowo każdą "elitkę" można załatwić bez trudu samym rzucaniem. Zobaczymy jak będzie dalej (jestem pod koniec 9 rozdziału).
Dla mnie jedna z lepszych gier ostatnimi czasy. Nie grałem jeszcze w bg3.
OK, gra skończona. Umordowałem sie okrutnie. Ogólnie gra naprawdę dobra, ale parę rzeczy jest irytujących jak już wcześniej pisano. Garda doskonała praktycznie to szczęście losu. już chyba od 3 bossa wszyscy mają 2 fazy, z czego druga zdecydowanie trudniejsza. No i "bezimienna marionetka " w 2 fazie to istne szaleństwo. Ale dałem radę jakimś szczęśliwym razem. Teraz czas na terapię, może antystresową :D
Dobry soulslike. Jednak nie pozbawiony wad. Przedewszystkim bronie, krótki zasięg, brak prawdziwych ultra ciężkich. Trzeba się przyzwyczaić do kilku mechanik. Ostatni akt za długi, cała lokacja chyba najgorsza ze wszystkich w grze. Fajny klimat, rozwój postaci z p-organami. Jak już się znajdzie swoją broń to walka daję frajdę.
Z tych skrzyń co można rozwalać kiedyś zacznie coś wypadać czy to podpucha?
Moja rozgrywka i doświadczenie: czas gry 119h, Lv191, skończone NG i NG+, NG++ w trakcie. Pierwsze przejście robiłem buildem opartym na Motoryce i najcięższych broniach zwykłych. W drugim przejściu bronie ciężkie specjalne z bossów plus bronie oparte na Zaawansowaniu (elementy). Na NG++ mam już statystyki 40/30/40/40/40/40 dla witalność / wigor / potencjał / motoryka / technika / zaawansowanie, co mi wygląda mniej więcej na softcapy, a w zestawie używanych broni ulepszone na max: 4 specjalne, 11 zwykłych, w tym 1 elektryczną, 1 ogniową i 2 kwasowe. Każda z nich jest dobra i tylko od mojej zachcianki zależy, której aktualnie używam. Nie używałem w ogóle broni Technicznych.
Ta gra to prawdziwa perełka. Nie byłem nią specjalnie zainteresowany przy ogłoszeniu i trailerach, kolejny soulslike i coś w klimatach Pinokio to nie wyglądało ekscytująco, ale gdy spróbowałem, to zostałem oczarowany. Daję 10 bo gra jest zrobiona perfekcyjnie i z wyjątkiem 3 dyskusyjnych aspektów wymienionych poniżej, nie mam się do czego przyczepić. Gra jest imitacją i kombinacją gier FromSoftware, z różnymi znajomymi elementami występującymi we wszystkich produkcjach tego studia, ale zrobiona w innym uniwersum i jakby lepiej. Grało mi się w nią przyjemniej od gier z serii Dark Souls czy Sekiro, ale nie tak dobrze jak w Elden Ring oczywiście. Twórcy wzięli z dziedzictwa soulslikeów to, co najlepsze, do tego usprawnili i wyeliminowali kilka znanych bolączek rozgrywki, wprowadzając liczne mechanizmy typu quality of life improvements. Ogólnie bardzo ciekawa historia, piękny świat i klimat, interesujące lokacje, świetna walka i bossowie, solidny poziom trudności, bardzo zgrabne buildy i bronie, wiele ciekawych mechanizmów do wykorzystania przez gracza.
Plusy:
- intrygująca, oryginalna historia i w miarę normalna narracja, nie tak enigmatyczna jak u FromSoftware
- dziennika brak, ale przy lokacjach są ikonki sygnalizujące do wątków fabularnych i pobocznych- fajne
- przepiękny art style, świat, klimat, niektóre lokacje i wnętrza do wizualnego podziwiania
- narracja i klimat uzupełnione licznymi zapiskami, wspomnieniami, notatkami
- nagrania - prosty pomysł a jaki przyjemny :-)
- fajny projekt lokacji pod kątem różnych przejść, skrótów, niespodzianek, zaskoczeń, niebezpieczeństw za rogiem
- świetna walka i satysfakcjonujący poziom trudności
- konieczność opanowania agresywnego stylu walki i miksu gardy, odzyskiwania PŻ, gardy doskonałej i uników
- ale dostępne też ułatwienia w stylu przedmioty do rzucania, legiony, zjawy do bossów
- świetne bronie, nie za mało, nie za dużo, praktyczne każda inna pod kątem mechanicznym i każda użyteczna
- świetne dopełnienie broni baśniowymi atakami specjalnymi
- rewelacyjny mechanizm montowania nowych broni z broni zwykłych przez dowolne łączenie głowicy z rękojeścią
- co daje różne kombinacje ataków i dziedziczenie baśniowych ataków od głowicy i rękojeści
- ciekawy rozwój broni, inaczej dla głowic i rękojeści
- fajny i uzależniający rozwój postaci oparty na statystykach i Napędzie P - ten trochę skomplikowany
- do tego wiele ciekawych elementów wspomagających: legiony, sześcian i kostki, ostrzałka i kamienie szlifierskie
- fajne użycie i ulepszenia różnych legionów, korzystałem praktycznie ze wszystkich, oprócz tego do ustawiania min
- inteligentne użycie legionów i kamieni szlifierskich w walce np. doskonałość - do gardy doskonałej
- dobrze przemyślane amulety
- części obronne vs stroje jako czyste fashion
- bossowie wszyscy, ale szczególnie: Laxasia the Complete i końcowy Nameless Puppet :-)
- świetny balans NG/NG+: NG średnio trudno / NG+ łatwiej i kompletnie / NG++ trudniej i coraz trudniej
- na NG+7 to musi być małe piekiełko :-)
- dostępny przewodnik w grze
Elementy dyskusyjne:
- liniowość - pomimo szeregu skrótów i przejść, gra jest w zasadzie liniowa, bardziej niż Dark Soulsy, ale tu pasuje
- garda doskonała - trudność jej wyprowadzenia, dużo łatwiej ją uzyskać niż parowanie w DS czy ER, ale trudniej niż parowanie w Sekiro, a jest tu dużo ważniejsza, a w zasadzie czasami konieczna np. przy końcowym bossie na NG+
- Napęd P - samo drzewko jest OK, ale ilość udostępnianych fazami zdolności wymaga dłuższej chwili zastanowienia
Polecam!
Zablokowanie teleportu na pewnym etapie rozgrywki to cios poniżej pasa. Zazwyczaj przy bossach dało się dopakować jak nie szło a teraz lipa...
xandon - tak jak strasznie lubię twoje oceny i komentarze to kurcze NIE ! nie można wystawić LoP 10/10 mając Elden Ringa 10/10 te gry dzieli PRZEPAŚĆ. Elden jest wzorem wykonana całość. Druga kwestia że LoP jest o wiele słabszy od LoF (polecam koniecznie abyś ukończył !)
Lies of P: 8/10
Platforma: PC
Czas ukończenia: 42h
Lies of P to soulslike, który mocno korzysta z doświadczenia swoich starszych braci. Choć gra mocno wzoruje się na innych produkcjach tego typu, to jednocześnie zachowuje swój unikatowy styl i klimat. Fabuła jest podana w sposób przystępny i główny cel zawsze majaczy nam na horyzoncie, co nie jest takie oczywiste w tego typu grach. Grafika jest na najwyższym poziomie i wiele miejsc zachwyca dopracowanym otoczeniem. Na pochwałę zasługuje również projekt map, bo ich konstrukcja jest przyjemna w eksploracjj i gra nagradza za zwiedzanie każdego zakamaraka. Walka jest mocnym elementem produkcji, ale zacinanie się oręża na ścianach i innym tego typu elementach jest ogromnie frustrujące, a co najśmieszniejsze, przeciwników te problemy nie dotyczą i mogą nas nawet trafić przez ścianę... Problem mam również z głównymi przeciwnikami, ponieważ ekspolorując możemy unikać ataków typowym rollem, a z głównymi bossa i musimy zdać się na parowanie ich uderzeń. Nie jestem zwolennikiem idealnych parad rodem z Sekiro, więc często bossowie stawali się po prostu irytujący... Gra. Oferuje jednak przyzwanie NPC, który może nam pomóc w walce i kilka ostatnich przeciwników tak właśnie pokonałem, bo nie chciało mi się zwyczajnie z nimi męczyć. Ogólnie gra jest świetna, ale brak balansu między parowaniem, a unikami był dla mnie problematyczny. Polecam fanom gier Soulslike, świetna gra.
Skończone w 38h. Chyba za bardzo się napakowałem bo ostatni boss padł za pierwszym razem-102lvl. Także wcale nie jest tak trudno,wystarczy trochę cierpliwości.
Teraz chyba czas na Lordsy.
Zabawne, że devsi często nie rozumieją, że my gracze, lubimy grać, w dobrze zoptymalizowane gry.
Ci nie dość, że popełnili leak (błąd), to teraz przywrócili Denuvo do gry.
Przez niedbalstwo albo głupi błąd wrzucili do sieci wersję bez Denuvo to jeszcze teraz dodali ponownie DRM z nową przebudowaną kompilacją Denuvo dla legalnych graczy. I jak tu kupować legalnie gry skoro piraci świętuja za darmo wersje lepiej zoptymalizowaną od oficjalnej z DRM ? Słuszny wpis na steam ten powyżej.
Każdy to ograł w abo za 11zł. Już bez przesady,nie ma rt i optymalizacja jest spoko.
Bardzo dobry soulsborne a co szczególnie miłe to poziom trudności - nie jest to tzw. soulslite. Można narzekać, że nie ma tej perfekcji designu poziomów charakteryzujących produkcje Fromów, ale to mniejsze uchybienie. Lore skonstruowany również bardzo interesująco.
Sama gra jest swoistym miksem Dark Souls (ogólna mechanika), Bloodborne (zmusza do dynamicznej walki aby odzyskać energię po przedwczesnym sparowaniu, tudzież ogólne wrażenie otoczenia wyciągniętego z końca XIX wieku), oraz Sekiro (akcent na parowanie oraz "mechaniczne ramię"). Miks to jednak ze wszech miar udany i trudno mi znaleźć cokolwiek co nie pochodzi od From a reprezentuje naprawdę porównywalny feeling gry. W klimacie gry jest też ta odrobina steampunka, która podkręca atmosferę.
Gra jest względnie trudna - bosów trzeba się z reguły nauczyć (tylko jednego bosa przeszedłem "z marszu"), bloki trzeba wykonywać w krótkim oknie czasowym aby były najbardziej skuteczne, uniki nie zapewniają całkowitej niewrażliwości na ciosy, więc nie zawsze to dobra opcja i to jest właściwe, bo czyni to walkę bardziej interesującą. Na plus fabularny zaliczam to, że najtrudniejszy boss nie jest tym ostatnim - to dobry patent, bo czasem odechciewa się tej trudnej koszmarnie walki wiedząc, że potem już będą tylko napisy.
Co do grafiki i muzyki to oba wykonane naprawdę dobrze, jednak można czepić się technicznej kwestii grając na steamdecku - z włączonym HDR nie ma jak wyregulować jasności, aby chwilami nie było za ciemno albo ogólnie zbyt jasno - HDR musiałem niestety wyłączyć. Na steamdeck gra oczywiście chodzi bardzo ładnie.
Z maksymalnej oceny obniżam po 0.5 pkt. za wtórność mechanik (w końcu From to From) oraz design poziomów.
Nie jest trudniejszy od Sekiro. Swoją drogą jeśli w Sekiro położyłeś Genishiro/Isshin to położysz bez problemu każdego bosa w każdym znanym mi dużym Soulslike*
* - nie dotyczy Malenii z Elder Ring.
To gra dla ludzi lubiące się nad sobą znęcać psychicznie. Gra jest nie przejrzysta mało klarowna a przede wszystkim system walki doprowadza do szewskiej pasji zamiast dawać przyjemność z gry to człowiek tylko się stresuje jak 20 raz musi przechodzić bossa. Gdyby zrobili system walki jak devil may cry gra byłaby przyjemna. Zero przyjemności z grania .
Chyba najlepszy souls-like nie licząc Dark Souls i Bloodborne. Co prawda jestem dopiero w połowie gry ale bawię się lepiej niż w 3/4 AAA jakie wychodzą. Pierwsza gra koreańskiego studia i już hicior.
Ciekawa demonstracja parowania Lies of P vs Sekiro. Uwaga! Parowanie bossa Laxasia (spoiler dla niektórych).
1A) Sekiro /z Sekiro parry timing
1B) Sekiro /z Lies of P parry timing
2A) Lies of P /z Sekiro parry timing
2B) Lies of P /z Lies of P parry timing
Na koniec obrazek z porównaniem czasowego okna parowania w Sekiro i Lies of P w stosunku do animacji ataku. Widać różnice w momentach i o ile krótszy jest czas na gardę doskonałą w Lies of P. Dla mnie akurat było to trudniejsze w stosunku do Sekiro, znaczy samo parowanie, nie cała gra.
https://www.youtube.com/watch?v=iXRc1R5KdwE
Też miło czas spędziłem przy Lies of P pozytywnie zaskoczył porównując do gier z From Software.
Pograłem 30 min, i wyłaczyłem bo okropnie się grało, to ma być naśladowca Dark souls?? jak dla mnie DS1 jest 10 razy lepsze niż to cos (a ds1 wyszlo nie wiem, 15 czy wiecej lat temu?) niestety żyjemy w takich czasach ze robia badziewie a nie gry, a ludzie i tak kupuja bo... no własnie??? moge dac 3/10.
Nigdy nie grałem w gry tego typu, jest to mój pierwszy soulslike i powiem szczerze.... jestem przeogromnie zachwycony tą grą! Jest naprawdę fantastyczna! Ciągle gram, pokonałem dopiero paru bossów ale jestem tak wchłonięty przez tą grę, że aż ciężko to napisać! Gra jest cudowna. Według mnie design poziomów, grafika, dźwięk, klimat aż wylewa się to z ekranu.
Kiedyś próbowałem zagrać w jakieś soulsy ale odrzuciło mnie jakoś i zostawiłem to. Minęło parę lat i dosłownie wsiąkłem. Jak skończę Pinokia to aż chyba spróbuję Elden Ring zagrać. Chociaż nie wiem czy nie polecę NG+ od razu. Pojedynki dają masę satysfakcji a walki z bossami to sam miód!
Szczerze mogę tę produkcję polecić, jestem oczarowany tą grą!
Wczoraj ubiłem finałowego Bossa Simona i ukończyłem Lies of P. Niestety pominąłem ukrytego bossa, może przy kolejnym przejściu z nim zawalczę bo Lies of P jest bardzo dobrym soulsem dla wielu najlepszym niebędącym grą spod ręki From Software.
Plusy:
- 60fps i wysoka rozdzielczość bez spadków, bardzo dobrze działający tu Unreal Engine 4. Również krótkie loadingi
- pięknie wykreowany wiktoriański świat marionetek przetwarzający bajkę o Pinokiu
- różnorodne piękne lokacje w tym, większości z nich nie brakuje świetnego klimatu
- różnorodni szeregowi przeciwnicy, choć z czasem i tu zaczyna się powtarzalność
- muzyka
- ciekawe postacie i ich historie
- dobry system walki choć uniki Pinokia są jednymi z najpokraczniejszych jakie widziałem, z czasem do nich przywykłem, widać również że sama gra mocno stawia na kontrowanie ciosów które jest bardzo kompetentne jednak trudne, bo okienko idealnego bloku jest bardzo wąskie
- w soulsy gram dla bossów i ta gra mocno pozytywnie mnie zaskoczyła, jest ich wielu i w większości przypadków są świetnie zaprojektowani. Najtrudniejsze co oczywiste były drugie fazy bossów, najtrudniejszymi w moim odczuciu byli Romeo król marionetek, Zielony potwór w bagien, drugie spotkanie z Królikami, bardzo trudny był finałowy Simon jednak to walka Laxiasią w drugiej fazie (bo w pierwszej zarówno Simon i Laxiasa nie mogli mnie drasnąć) zamieniała się w niemal paniczne atakowanie i leczenie, bo nie szło wręcz przy jej prędkości długo utrzymać się przy życiu. To też jedyny boss przy którym nie walczyłem wielkim mieczem a trującą włócznią w pierwszej fazie i buławą w drugiej.
Trudna też była z minibossów ta gruba szalona cyrkowa marionetka.
Z kiepskich bossów Czempion Viktor padł coś za łatwo, cienki bolek.
Minusy:
- wspomniane marne uniki Pinokia
- przy obracaniu Pinokiem jakiś taki dziwny brak płynności, jakby animacja trochę szarpała
- gra na sam koniec zasypuje ulepszeniami do innych broni i dopiero wtedy zacząłem kombinować z innymi poza mieczem
Lies of P początkowo ewidentnie będące zrzyną z Bloodborne im dalej tym pokazuje jak wiele ma do zaoferowania. Świetna gra, zwłaszcza robi wrażenie że to debiut studia Round 8 w soulsach. Bardzo możliwe że kiedyś wrócę i mocno czekam na
spoiler start
Dorotkę w krainie OZ
spoiler stop
.
Polecam.
Nie dałem rady jej ukończyć. Gra jest jakaś taka drewniana i toporna niczym te marionetki. Wszystko jakieś takie szytwne, walka, ruchy itp. Dosyć trudna, oczywiście nie ma możliwości zmiany poziomu trudności, jak kogoś kręci takie męczenie się to spoko, mnie takie wyzwania nie kręcą. Graficznie też słabo. Potrafię się zachwycać grafiką w 10 letnich grach więc to nie kwestia technologii ale raczej słabego zaprojektowania niektórych poziomów.
Brakuje mi w niej jakiejś dynamiki, płynności itp. Jeśli ktoś nie wie o czym mówię to polecam zagrać choćby w Remnant 2, tam wszystko jest takie responsywne i intuicyjne. Tutaj drewno.
Grałeś w Remnanta 2 w co-opie i twierdzisz, że jest lepszy ??. Tak się składa, że obydwie gry przeszedłem, ale Remnant to zwykły FPS na hita. W co-opie nawet nie musisz nic robić, więc rozumiem tę frustrację, że gra jest zbyt trudna solo. To tylko wrażenie. Po godzinie pewnie zacząłeś ogarniać. Jeśli nie, to jesteś opóźniony, ale tym się nie przejmuj – pracę znajdziesz na YouTube czy coś podobnego.