Najciekawsze materiały do: War Mongrels

Kurde mega fajna gierka jak nowe misje w Commadosach, dzisiaj z jakimś angolem chapter 3 razem przeszlismy super sprawa w coop zagrac, jest voice chat jest pokazywanie, ping celów, swietny klimat i grafika. Polecam Polski Commandos :)

Kurde faja, zaskoczony jestem, jak cicho o tej grze jest. Żaden większy zagraniczny serwis nie zrobił recki, zresztą z polskich też chyba tylko Lutel się przyjrzał, a wydawałoby się, że u nas w kraju hype na to będzie, no i wydawca dawał klucze przed premierą. Recki te nieliczne są bardzo pozytywne, a na Steamie średnia słaba właśnie. Szkoda, czekam szczególnie na polskie spojrzenie na tytuł i czy historia dobra jak w "Ancestors Legacy" chociażby.

3 misja i jestem baardzo pozytywnie zaskoczony. Gdybym miał sobie wyobrazić kolejną część Commandosa to mniej więcej tak by to wyglądało. Oczywiście jest kilka błędów, problemów z zapisem gry ale cała reszta na wielki plus. Realia 2WŚ na naszym polskim podwórku. Polecam każdemu kto lubił serię Commandos ale też fanom tematyki wojennej.

bugi pousuwali juz? jak ostatnio pogralem chwile to bylo ich az nadmiarowo

Brak kompatybilności save-ów z grą po aktualizacji to porażka niestety. Czekam za aktualizacją, która to naprawi.

Uwielbiałem commandos, szczególnie dwójkę, dlatego kupiłem zaraz po premierze. Niestety poza ładną grafiką i fajnym klimatem jest baardzo przeciętnie, błędy na każdym kroku oraz monotonia rozgrywki. Kurde, nie ma nawet mapy, aby podejrzeć całą planszę. Ta gra nie ma startu do shadow tactics czy desperados 3. Wygląda jakby baardzo pospieszyli się z premierą. Czyżby wzorowali się na innym polskim studio? Mam nadzieję, że ją załatają i rozwiną.

Dlaczego na gamepressure daliście 6.5 ? Może dlatego, że wcześniej mieliście współprace z developerami na polskim kanale YouTube.

Szanowne państwo kochani moi chciałem powiedzieć tak ugółem my razem z Wojtkiem to chcieliśmy podziękować stwórcom gry za grę w którą gramy we dwóch z Wojtkiem na podwórku, bo gra to jest przyjemność, radość, życie, szczęście, zdrowie, miłość, piniądze, uczciwość i tak dalej. I to, że odwet wziąć na Żydach można i na Niemcach i Ruskich i na Białoruskich też. I że można alkohol pić w trakcie gry oraz narkotyk używać. Ale nie trzeba. Ale przede wszystkim to jak bardzo spaniale ukazali nam Szkolną 17. Za to wszystko chcieliśmy udziękować z pokolenia na pokolenie jak to się mówi i z baby prababy i pisma poszły też z podziękowaniami do prezydenta Białegostoku i do komendanta Straży granicznej też poszły. Do widzenia.

No ja prdle. Cofam moje ostatnie słowa! W sensie nie o Szkolnej 17, bo prezentuje się wyśmienicie, tylko tak no generalnie. Skargi poszły już na biurko prezydenta i do Zakładu Oczyszczania Miasta! No bo powiedzcie mi co za daun wymyslil, ze patch, który zaciąga się z automatu i na którego instalację macie gówno do powiedzenia sprawia, ze wszystkie wcześniej pozapisywane stany gry stają się bezużyteczne. Noz krwa! Nawet Wojtek się znerwował i po moim pytaniu po jaką cholerę był ten cały patch, skoro ani jednego buga nie poprawił, odpowiedział, że patch był po to żeby, cytuję "zjebać sejwy". Najważniejsze, że ukonczyliśmy wcześniej misję w Choroszczy, bo powterzać ją to byłaby sodomia oraz gomoria. Nic to. Żeby osłodzić trochę to na zakończenie, dodam, że do Mexicanów też można strzelać.

Z tymi aktualizacjami i utratą zapisanych stanów gry było też przy okazji Ancestors Legacy. Dwa razy zaczynałem grę przez te aktualizacje i po kolejnej już dałem sobie spokój. Jak widać nic się nie zmieniło... Już za samo to powinny lecieć same negatywne recenzje na Steam.

Jeszcze brakuje mi zmiany kąta nachylenia kamery. Fajnie byłoby przeprowadzać i oglądać akcje z poziomu wzroku.

Mam chyba buga w grze, jestem w 2 misji nie mam opcji otwarcia drewnianych furtek, przeciwnicy też nie przechodzą przez nie. Z tego względu nie mogę przejść gry :( bez sensu

Właśnie ukończyłem War Mongrels na PC. Po pierwsze, wszystkim, którzy zastanawiają się czy gra jest już dostatecznie połatana, spieszę donieść, że owszem. Zdarzają się drobne glitche, szczególnie tuż po wczytaniu gry, wcześniej zapisanej przed skomplikowaną akcją - wówczas to przeciwnicy potrafią zachowywać się bardzo dziwnie. Niemniej buga, który w jakikolwiek sposób wpływał na wykonanie jakiejś czynności miałem raz, w ostatniej misji. I to też drobnostka, bo w wyniku hałasu trójka wrogów rozdzieliła się zaalarmowana, po czym gdy się uspokoili, dwóch wróciło na swoje miejsce, a trzeci został z dala od nich, a mimo to, zabicie tego trzeciego powodowało natychmiastowe zaalarmowanie pozostałych. Dało się to obejść, wykańczając całą trójkę symultanicznie. Poza tym garść drobnostek, które w żaden sposób nie wpływały na odbiór tej rewelacyjnej gry.

Ludzie odpowiedzialni za remaster Commandosa 2 powinni zostać zakuci w dyby i zmuszeni do obserwowania przechodzenia War Mongrels raz za razem, aż nauczyliby się, że próba opowiadania o wojnie, bez dotykania mrocznych i trudnych tematów, niczemu nie służy. W WM jesteśmy świadkami masowych mordów, odwiedzamy obóz zagłady, przeżywamy grozę Powstania Warszawskiego i wszystko to zrobione jest uczciwie, naturalistycznie, ale bez taniego szokowania. Z szacunkiem do wagi tych potwornych wydarzeń. A przy tym to wciąż po prostu dobra strategia taktyczna, zapewniająca kilkadziesiąt godzin rozrywki.

W kwestii grywalności i mechanik uważam, że WM jest nieco wyżej niż gry Mimimi, natomiast wciąż nieco niżej od niedoścignionego wzoru jakim dla mnie jest Commandos 2 . Zakres umiejętności naszych bohaterów jest szeroki, a dzięki temu zawsze istnieje kilka dróg do celu, niemniej wciąż irytuje mnie to sztywne przypisanie niektórych zdolności do postaci. No bo co stoi na przeszkodzie, żeby paczką fajek rzucił ktoś inny prócz Ołowia? Albo chociaż aby każdy mógł podnieść jakiś przedmiot, nawet jeśli nie może się nim posłużyć. Drobiazgi, ale Commandos 2 kilkanaście lat temu już to miał.

W WM wrażenie robi zróżnicowanie zadań i ich silne osadzenie w realiach historycznych. Bardzo podobało mi się, gdy natychmiast po zadaniu w obozie zagłady, przenosimy się do okupowanej Francji, w której grozy, której doświadczyliśmy jeszcze przed chwilą, zdaje się nie być. Komentuje to nawet Greta, mówiąc, że gdyby okupacja w Polsce przebiegała tak jak nad Sekwaną, zastanowiłaby się, czy w ogóle walczyć.

Z rzeczy, które WM robi znakomicie należy wymienić narracje i fabularną ciągłość. To jest akurat coś, czego brakowało w Commandosach, przeskakiwało się z misji, do misji, tłukło szkopów i dawaj dalej. Mimimi dało swoim grom tło fabularne, a WM zrobiło to jeszcze lepiej, prezentując to wszystko jako retrospekcję Manfreda. Historia angażuje, postaci, przynajmniej niektóre, bazujące na prawdziwych, mają swoje przemyślenia, emocje i budują relacje pomiędzy sobą. To sprawia, że serio się do nich przywiązujemy. A wszystko to spajają znakomite animowane przerywniki.

Ostatnia rzecz, o jakiej IMO warto wspomnieć, to fakt, że WM nie robi z wojny przygody, w przeciwieństwie do wielu innych gier, dziejących się w wojennych realiach. Postaci to nie szlachetni bohaterowie, ale ludzie złamani grozą konfliktu, czyniący zło konieczne, a ich motywacją często jest po prostu zemsta. Jeśli mamy momenty heroiczne, to są one jakoby przy okazji robienia tego, co konieczne. I taka narracja dotycząca wojny powinna stać się standardem w kulturze.

Podsumowując, jeśli kiedykolwiek czekaliście na pełnoprawną kontynuację Commandosów, a do tego chcecie poważnej, dorosłej gry w realiach IIWŚ, zachęcam do ogrania War Mongrels! Dla mnie 9/10.

W pełni zgadzam się z kolegą psyh0zzy.
Gra mnie osobiście mocno pozytywnie zaskoczyła. Przede wszystkim solidną fabułą i dojrzałym podejściem do tematu. Historia jest solidnie umocowana w prawdziwych wydarzeniach, prowadzi nas przez ostatnie lata IIWŚ, pokazując jak faktycznie wygląda wojna w różnych częściach europy i z oboma wrogami. Bez patetyzmu, pomijania trudnych tematów, po prostu brutalna rzeczywistość wojny.
Zniszczona Warszawa robi wrażenie.

Bohaterowie to zwykli ludzie przytłoczeni wojną. Każdy ma swój charakter, historię i robi to co uważa za słuszne. Choć mają wspólne cele, często różnią się zdaniem, docinają i kłócą się ze sobą. Nie trudno się z nimi zżyć.

Bardzo dobre wrażenie robią projekty poziomów, które można często przechodzić na kilka sposobów. Warstwa graficzna stoi na wysokim poziomie, a uzupełnia ją przestrzenne udźwiękowienie i dobrze dobrana muzyka.
Jestem też pozytywnie zaskoczony że autorzy nie utknęli w kilku zamkniętych schematach, ale sukcesywnie nawet na ostatnich mapach dodawali nowe wyzwania i mechaniki. Każda mapa jest tu oryginalna i różni się od pozostałych klimatem, tempem rozgrywki i uczy czegoś nowego. Dzięki temu gracz się nie nudzi.
Ciekawym dodatkiem jest tryb walki (gdzie bronią celujemy myszą, a poruszamy się WSAD) który jednak ma swoje bolączki.
Pomijając ten tryb (bo to nie jest typowy element RTSów) wydawało by się że to obraz gry doskonałej....

Niestety, teraz czas na wyjaśnienie dlaczego War Mongrels jest dalekie od ideału.
Mamy 2023 rok, to szmat czasu po premierze, a gra nadal ma bugi, ale o nich dalej.
Jeśli ktoś lubi grać w RTSy to tutaj już na dzień dobry ma lekko inne sterowanie niż w kanonie. To tym bardziej irytujące że klawisze akcji są tu połączone z klawiszami poruszania się i nie da się tego zmienić. Taki i już. Trzeba się do tego chwile przyzwyczajać :|
Druga sprawa to SI przeciwników jest mocno nierówne. Czasem zaskakująco realne (np. przeciwnicy nie biegną do uszkodzonego włącznika alarmu), ale gdy akcja jest bardziej dynamiczna, szczególnie w trybie walki, przeciwnicy głupieją i bezmyślnie podchodzą po lufę, zamiast ukryć się za osłoną.
Same skrypty scenariusza też potrafią płatać figle.
W misji gdzie wysadzaliśmy most, na wzniesieniu mieliśmy uwolnić ludzi z wagonów, którzy zaraz potem byli likwidowani przez wrogów w drodze do lasu.
I już samo to wydaje się być głupie z punktu widzenia scenariusza czy SI, ale u mnie jeden wagon był pusty a i tak odpalał skrypt pojawiania się wrogów. Dzięki czemu można było zlikwidować wszystkich wrogów bez strat w bohaterach ani w cywilach.
Gdy ktoś cię wykryje to od razu wczytuj sejwa. Bo możesz uciekać, kryć się do woli, a i tak wszyscy przeciwnicy już zawsze będą wiedzieć gdzie jesteś... ZAWSZE.
Poza tym zdarzają się drobne błędy, jak np. brak kawałka podłogi w jakimś budynku, zacinanie się postaci. Podnoszenie ciał też czasem jest wyzwaniem, tak samo jak ich odłożenie w określonych miejscach.
Eh... i niby gra co jakiś czas sama się zapisuje, to i tak trzeba to robić ręcznie, by nie tracić czasu gdy pojawił się jakiś błąd.
Szkoda bo wybija to z imersji.

Suma sumarum, dla mnie niespodziewanie dobra gra. Świetna fabuła i oprawa, lecz nie tak dopracowana technicznie jak gry bardziej doświadczonych w tym gatunku studiów.
Czekam na kolejne gry tego studia.
Jeśli ktoś lubi RTSy i jest w stanie zaakceptować ''pewne'' niedociągnięcia to szczerze polecam.

Spoiler

Porażka, w to g... nie da się grać, nie wiem w którym miejscu to przypomina comandosów jak niektórzy piszą, już na pierwszej misji się zniesmaczyłem, brak trybu planowania od początku, zaznaczam wszystkich i każe im atakować, a tylko jeden atakuje, jakaś totalna beznadzieja

Kupiłem zaraz po premierze i gra ta gra to był dramat, m.in. łatka, która wykasowała mi save'y. Wróciłem do niej po latach szykując się na premierę Commandos origins i jestem w szoku. Ta gra jest ŚWIETNA! od drugiej połowy zaczynają się naprawdę duuuże mapy, a każda misja daje daje sporo czasu na zabawę. W porównaniu z demo commandos origins i pierwotnym kształtem tej gry teraz czuć dopracowanie i serce włożone w jej stworzenie. Tym razem daje 9/10, kończę grę i przymierzam się do 63 Days choć obawiam się czy też nie będzie musiała odczekać swoje na półce, aż devsi skończą beta testy na klientach... obym się mylił;)