Najciekawsze materiały do: Śródziemie: Cień Wojny

Zarzucacie tej grze powtarzalność, a ja mam tyle o niej do napisania, że tekst by mi się tu nie zmieścił.
Ta gra dosłownie generuje fabułę swoim sandboxowym charakterem wraz z sysstemem nemesis. Grając w nią na pewno doświadczycie satysfkacji, radości, gniewu, smutku, zaskoczenia.

Specjalne uznanie dla twórców za innowacyjne podejście do gry, oby dalej rozwijali swoje dzieło. System nemesis jest jak złoto w kopalni dzisiejszych gier. Życzę innym twórcom wysoko budżetowych gier, żeby poszli podobnym śladem i tworzyli odważnie coś nowego.
SUPER GIERKA

Jak dla mnie, to poprzednia część była lepsza. Tutaj otwartość świata, jak dla mnie zabiła trochę klimat i w sumie zniszczyła zapoznawanie się z orkami, które u mnie sprowadzało się do "spotkaj orka, pobij orka, przejmij orka lub zabij orka", mało kiedy spotykamy jakiegoś znajomka, który choćby kiedyś ośmielił się nas zabić, bo w danej lokacji przebywa się dosyć krótko, ot przejąć paru orków, zrobić misje główne i przejąć fort, można to zrobić dosyć szybko, jeżeli się tylko ogarnie. Wolałem bardziej liniową strukturę poprzednika. Gdyby nie to, ta gra zapewne byłaby lepsza, bo ulepszono tutaj wszystko... przynajmniej trochę. Czasem (jak dla mnie) zbyt mało.

Niestety jednak, kiedy nadchodzi "ostateczna bitwa" w akcie 3, gdzie to można by już stworzyć zakończenie gry... przychodzi akt 4, który przypominał mi fanfiction zrobione przez emo nastolatka... Do tego cała gra sprowadza się do "obroń fort lub odbij fort, jak go utraciłeś", dodać, że wrodzy orkowie dostaję dodatkowe 10lvl więcej niż my i niekiedy mogą zabić Taliona jednym bądź dwoma ciosami. Do tego sama zabawa w przejmowanie i obronę fortów, to nic szczególnego, mogli to zrobić lepiej, ale wyszło jak wyszło.

W grę grałem coś koło 30h i nie bawiłem się tutaj w szukanie znajdziek czy wspomnienia Kalabrimbora. W akcie 4 miałem dość, więc odpaliłem zakończenie na YT... i wychodzi na to, że dobrze zrobiłem, bo granie kilku/kilkunastu godzin dla krótkiego filmiku, który właściwie nic nie wnosi, to dla mnie strata czasu.

Podsumowując: Fajna, ale zbyt powtarzalna gra

Tolkien się w grobie przewraca, ale co tam. Dla mnie ulepszona wersja poprzedniej części. Najlepsza gra o Śródziemiu. Zajebisty gameplay oraz grafika.

Przeszedłem całą grę i muszę przyznać że nie grało się najgorzej . Na jej ukończenie musiałem poświęcić około 22-23 godziny . Zapraszam na serię z całej gry wykonuje prawie wszystkie misje i zadania . Odkrywam też większość znajdziek i sekretów . https://www.youtube.com/watch?v=1UTm-KWuHgg&list=PLVYHO_RNJKKgs_Dij4QlZs9ccv9i9kzZj&index=2

Nie oszukujmy się...ta gra to pseudo-Tolkien, ale mega zajebista jest. 10/10 razem z cieniem mordoru. Po filmach Petera Jacksona znowu poczułem przy tej grze to, co wtedy w kinie na drużynie pierścienia. Dlatego te pseudo Tolkienowskie jazdy typu

Wybaczam.

Mam 8gb vram na karcie graficznej, ustawiłem wszystko na "Ultra" i system wydajności w grze informował mnie o przekroczeniu pojemności na karcie graficznej o jakieś 350mb a mimo to gram cały czas w granicach 81-88 fps i kompletnie nic nie tnie.

Gra jedna z moich ulubionych system nemezis i
Ogólnie gra jest dobra pod wieloma względami techniczni po prostu wymiata super !!!!

Solidny sandbox ,który moim zdaniem stracił trochę klimatu względem pierwszej części mimo to bardziej rozwinął system nemezis który nie oszukując się jest przyczyną sukcesu serii .Nie brak tu absurdów fabularnych które nijak mają się do książek czy filmów, jeśli ktoś oczekuje zaskakującej fabuły czy zgodności z oryginałem to Shadow of War nie może się w tym temacie popisać, jest to prawie fanfik, ale za to jaki przyjemny do grania który dzięki beztrosce twórców możemy wcielić się nie we Frodo , Legolasa czy inną kanoniczna postać a randomowego kapitana z czarnej bramy który jest kozakiem i bije na łeb frajerów z mordoru i to jest najlepsze w tej serii, masowe mordy i te sprawy.

Ok, rozumiem zachwyty nad tą produkcją, ale, że ocena zawsze jest subiektywna, to sobie ponarzekam (bo mogę).
Przede wszystkim w tej grze wszystkiego jest NASRANE. Nasrane orkami które zresztą co chwila się respawnują, więc eksploracja metodą skradanki odpada, nasrane klawiszologią i absurdalnym interfejsem w wersji PC (dlaczego jedną broń niszczy się klawiszem 3 [sic?!], a przy innej trzeba najpierw kliknąć opcję (2) i dopiero niszczyć?). Nasrane jest umiejętnościami, z których i tak nie korzystałem. Wyzwijcie mnie od lamusów, fakt w slashery grywam rzadko, ale 30 lat doświadczenia z graniem mam, i tak skopanej gry w tym gatunku jeszcze nie ogrywałem. Napis podpowiada mi by wcisnąć elfi gniew, ale dopiero po którejś próbie to zaskakuje. Może to i wina pecetowego portu, no ale tym bardziej rzutuje to na produkcji. A wystrzeliwanie ognistych strzał w ogóle nie działało. Sterowanie drakiem to jakaś mordęga. Nasrane jest umiejętności, ale co za artysta-futurysta wykoncypował sobie, że z trzech ulepszeń zdolności używać można tylko jednej? Ok, pewnie wprawni gracze w ten sposób mogą tworzyć własne buildy i personizować Taliona pod swój styl, ale ja narzekam bo mogę. Nasrane jest znajdziek (te artefakty nawet fajne, bo ciekawie opisują lore) i lootu. I tutaj guzik mnie obchodzi Wasze zdanie. Wszelkie loot game to syf porównywalny z muzyką disco polo albo śmieciowym żarciem z fast foodów. Wolę w grze zdobyć dwa-trzy artefakty, ale których moc mogę docenić, niż pierdyliard chłamu, który muszę co chwila zmieniać, by dotrzymać kroku levelującemu tałatajstwu. Ja zmieniałem rzadko, więc co jakiś czas krew mnie zalewała. Potem kilka minut spędzałem w menu ekwipunku przetapiając kryształy (znów mnie krew zalewała) i przeczesując chłam by wybrać coś lepszego (i znów szlag trafiał, że marnuję czas na takie upierdliwe czynności).
Nasrane jest też tymi dowódcami, którzy potrafią się ni stąd ni zowąd narysować za plecami i pleść te swoje kocopoły. Wyeliminować ich się wszystkich nie da, bo za chwilę i tak pojawią się nowi na ich miejsce. Od pewnego więc momentu gra zamienia się w jeden wielki grind, grind, grind.
W pewnym momencie olałem więc dobywanie kolejnej twierdzy, bo rezydujący tam nadzorca był 10 leveli wyżej ode mnie, a porażka tylko jeszcze by go wzmocniła. Poszedłem więc za jednym z Nazguli, ale tu znów się okazało, że mam za niski level do niego - solo dałbym mu radę bez problemu, ale w otoczeniu wiecznie spawnujących sie ghouli i dwóch latających draków (nie da się ich ustrzelić, bo ZAWSZE pojawiają się kolejne!) stwierdziłem, że to nie na moje nerwy i szkoda czasu na grind, więc grę odinstalowałem.
Skopane jest też sterowanie i - paradoksalnie - wolność poruszania. Nie raz i nie dwa Talion wskakiwał mi nie tam gdzie zamierzałem., albo blokowałem się w jakimś kącie skacząc jak idiota.