Najciekawsze materiały do: Outlast 2

Bardzo dobra gra. Świetna grafika i rewelacyjny dźwięk.
NelsonPL ocenia: 10/10
Polecam. (grać tylko w nocy)

Liniowa nędza wymuszająca ciągłe podążanie jedną jedyną drogą. Tą właściwą.
Graficznie jeszcze gorzej.
Tępak nawet nie podniesie kamienia aby przywalić innemu, nie mówiąc nic o kiju - widocznie kwiaty, taaaa kwiaty go uratują jak Francuzów po zamachach i kamera...
Koniec 3 rozdziału na tyle mnie rozdrażnił, ciągłym brudem, syfem (takie kanciaki w 2017 roku wstyd) i ciemnią (niby będzie strasznie). Przez co jeszcze szybciej chciałem skończyć tą grę.
Nie polecam dla tych co lubią mieć wybór (jedna jedyna droga), dla tych gdy widzą deskę wiedzą że mogą nad nią przejść (tutaj tego nie ma). LIPA!

Początek gry nie taki straszny, lecz później już się rozkręca, osobiście poczułem ten dreszczyk. Polecam, przeszedłem.

Plusy:
-Dopracowana oprawa graficzna
-Ciekawy, pełen tajemnic scenariusz
-Potrafi trzymać w napięciu
-Świetna praca dźwiękiem

Minusy:
-Ponownie tylko biegamy

Ocena: 8/10

W porównaniu do jedynki niektóre patenty usprawnili jak trochę lepsza grafika i kilka nowych animacji chowania się. Niestety całokształt całej tej sytuacji trochę gorszy.

-Jesteśmy w lesie po kilku hardkorowych akcja bohater powinien po prostu chcieć uciec
-Przeciwnicy atakujący nas to często jakieś schorowane staruchy, dziwne że nie możemy sie bronić
-Notatki, które znajdujemy są cholernie nudne
-Troche nudne lokacje (te same chatki i wszechobecne poszarpane zwłoki w końcu się nudzą.

Jednak muszę przyznać, że gra stosuje wiele fajnych patentów straszenia. Nie jest taka zła

„Krwawa łaźnia”

Sequel nie podoba mi się tak jak pierwsza część choć w sumie nie mają za dużo wspólnego, poza kręceniem z rąsi.

Historia jest bardzo ciężka w odbiorze, czasami zdaje się że gra jest wydłużona na siłę, sporo tu momentów zręcznościowych, ucieczek przed wrogami, mało znajdziek, zagadek itp.

Jesteśmy uzależnieni od kamery, brak zwykłej latarki, patrzenie się ciągle przez podczerwień nie oddaje klimatu i jakości strony wizualnej tej gry, ale większości się podoba.

Potrafi wystraszyć, zszokować.

Jedynka mi się bardziej podobała, dwójka jest lekko przesycona ale daję radę.

Oprawa graficzna podobna do RE7, Dooma, ale gameplay 3 razy gorszy. Fabuła o niczym. Wyszło średnio!

Plusy:
+ ładna, mroczna grafika
+ parę klimatycznych lokacji
+ dobre udźwiękowienie

Minusy:
- fabuła bez żadnego sensu, notki tak samo
- miałem wrażenie, że gra jest anty katolicka
- wydłużanie na siłę gry jakimś przydługim głupim skanowaniem
- wstawki ze szkoły męczące zupełnie nie potrzebne (kolejny sztuczny przedłużacz)
- bardzo krótka gra (6 godz.),
bez wstawek przedłużaczy gra na 3-4 godziny
- nieco nudny gameplay - tylko uciekanie (kalka Dead by Dylight), nie wiele się dzieje
- strasznie czuć, że gra to jeden wąski korytarz

Podsumowując:
Ładna nawet klimatyczna oprawa i dalej długo długo nic ciekawego.
Pierwsza część Outlasta dzięki sensownej fabule i smaczkom była całkiem ok. Dwójka to taki nie angażujący średniak.

Może nie taka straszna jak jedynka,ale też trzyma w napięciu.Grać w ciemności i w słuchawkach

Jak dla mnie najlepsza odsłona Outlast.
Mroczny klimat w połączeniu z muzyką od której włos się jeży oraz oprawą graficzna, która cieszy oko,mamy naprawdę udany survival horror.Grając późnymi wieczorami nieraz skakało mi tętno i trzęsły mi się ręce coś jak u głównego bohatera w krytycznych sytuacjach:),bardzo podobała mi się rozgrywka w dwóch równoległych rzeczywistościach (w jednym momencie wpadamy do jeziora znajdującego przy wiosce a w drugim wynurzamy się w szkolnym basenie)Ten tytuł oceniam na 8.

Outlast 2 to dość siermiężny kawałek horroru. Plusy... Mechanika zabawy, tak jak w przypadku pierwszej odsłony, przypadła mi do gustu. Efektownie prezentują się szalone ucieczki z omijaniem przeszkód, prześlizgiwanie się i chowanie przed wrogami. Poruszanie się wypada tutaj bez zarzutu. Ciekawie rozwiązano kwestię ekwipunku, który można podejrzeć, spoglądając na pasek u spodni. Korzystanie z kamery jest intuicyjne, zaś czytanie notatek odbywa się w wygodny sposób. Autosave działa dobrze i nie miałem sytuacji, w której musiałbym powtarzać cały etap. Moje uznanie dla konstruktorów poziomów, którzy tak skrzętnie przygotowali lokacje pod ucieczkę. Spore wrażenie zrobiła na mnie szata graficzna, miejscami bardzo realistyczna. Zwłaszcza, że tamatyka jest kontrowersyjna i zawiera sporo szokujących scen. Na brak emocji narzekać więc nie można. Gra wygląda w ruchu świetnie, a to za sprawą płynnej animacji i cut-scenek widzianych z oczu bohatera. Tytuł może poszczycić się również intrygującymi wrogami. Lepiej niż przyzwoicie wypada natomiast oprawa audio. Dialogi brzmią przekonująco, zaś odgłosy środowiska, niepokojący ambient i motywy zaaranżowane do pościgów robią naprawdę dobrą robotę. Minusy... Problem z grą jest taki, że trochę brakuje jej subtelności. Fabuła nabiera rozpędu od pierwszych minut, nie dając czasu na zastanowienie się czy zbudowanie napięcia. Traci na tym klimat i mam wrażenie, brakuje mu wyrafinowania. Rozgrywka okazuje się mocno oskryptowana i dość schematyczna. Za dużo tu uciekania, non stop coś nas goni i nie ma chwili na eksplorację. Zresztą, puste pod względem przedmiotów do zebrania pomieszczenia nie zachęcają, a notatki szybko stają się nużące. Oprócz tego można wymienić pewne nieścisłości, na które trzeba przymknąć oko, kwestię baterii do kamery i nagrywania wydarzeń, niekonsekwencję oraz brak logiki w prowadzeniu działań czy momentami nadludzką siłę bohatera. Dodając do tego głupie, często niesprawiedliwe zachowania sztucznej inteligencji, tworzy się pewien wyczuwalny dysonans. Nocna eskapada szybko się jednak kończy. W gruncie rzeczy to mam chyba podobne spostrzeżenia i zarzuty, jak do pierwowzoru. Pod tym względem niewiele się zmieniło, a wręcz pewne aspekty uległy nieznacznemu pogorszeniu. Moja ocena - 6.5/10

powiem wam szczerze że dwójka jest jeszcze lepsza od jedynki, dawno się tak nie osrałem podczas grania w to (dla tego w edycji kolekcjonerskiej jest pielucha), polecam tez spróbować obcy - izolacja też mrozi krew w żyłach. najlepsze jest zakończenie :) jedno wielkie WTF>?<

Bardzo przeciętny tytuł. W jedynce był klimatyczny szpital psychiatryczny który chciało się zwiedzać i odkrywać nowe tajemnice. Totalne świry, czuć było że przeciwnicy to psychole i chce nas zabić. W dwójce? Marna wioska, przez większość czasu cholernie ciemno i nic nie widać latanie po omacku a gdy baterie się skończą to już w ogóle nic tylko klęknąć i płakać... Jakieś notatki których nawet nie czytałem. Wieśniaki którzy zabijają cię jedną powtarzającą się animacją... Nie znalazłem w tym tytule punktu zaczepnego. Coś co zachęci do dalszej gry. Straszna monotonia i nuda. Męczyłem się strasznie. Pograłem godzinę i odinstalowałem. Szkoda...

Wstyd przyznać ale mimo bycia wielkim fanem Outlasta wczoraj dopiero skończyłem dwójkę. Wskutek różnych zawirowań po miłości od pierwszego kontaktu z jedynką wiecznie ogrywałem ją i dodatek, podczas gdy dwójka z różnych względów, miesiąc w miesiąc została odkładana na potem. Jaki to był błąd, modlę się do Boga aby wybaczył mi ten grzech. I chyba posłucha, choć wizja religijności z drugiej części chyba najbardziej rozpoznawalnego przedstawiciela gatunku mówi mi co innego.

Od strony klimatu gra serwuje nam zupełnie co innego niż jedynka, jednocześnie dając nam na tyle podobne odczucia abyśmy czuli się nieco na znanym polu, nie mylić z "bezpiecznie". Podczas gdy w jedynce zwiedzaliśmy z kamerą stary psychiatryk, czując się jak prowadzący "Tropicieli Mogił" Lance Preston, tutaj czujemy się raczej jak Heather Donahue w lasach Blair. Choć otoczenie wskazuje na bardziej otwarty świat to wciąż mamy do czynienia z liniową budową poziomów, na których możemy zboczyć z kursu jedynie bo znajdźki i znane już z poprzedniej części listy. Jednak gra rozwiązuje to w taki sposób że cieżko uznać to za wadę. Na ogół zwiedzamy na zmianę górzysty las i wioski, czasem jakieś podziemia. Również zasobnik przeciwników się zmienił, w gruncie rzeczy na plus.

Fabuła wygląda z grubsza podobnie jak w jedynce, zostajemy odizolowani od cywilizacji i w skrajnie bestialskich warunkach musimy po prostu przetrwać i wydostać się z obszaru zagrożenia co stale nam się nie udaje. No prawie, jest jeden mały szczegół który mocno zmienia wrażenie bezsilności które serwował nam poprzednik. Tutaj w piekle nie znaleźliśmy się sami, jest w nim też nasza żona, co sprawia że poza ciągłą beznadziejnością nasza postać czuje też odpowiedzialność i poczucie winy. Do tego stale wraca trauma z dzieciństwa związana z podobnymi emocjami...

Najkrócej tłumacząc fabułę; dwóch dziennikarzy w związku małżeńskim rozbija się na obszarze małej wsi zawładniętej przez dwie krwiorzercze sekty, zwalczające się i wszystko co obce nawzjem. Nasza żona szybko znajduje się na celowniku obu z nich, a my próbujemy ją odnaleźć.

Mechanicznie jest podobnie do pierworodnej części, ale zostało dodane wiele "smaczków". Jednym z nich są oczywiście dwie sekty, których przedstawiciele zachowują się zupełnie inaczej. Pierwsza, bardziej "ludzka" dostała do ręki latarki, więc chowanie się w cieniu przestaje być tak proste. Do tego przeciwnicy potrafią już czołgać się i kucać, więc nie zawsze przejście przez ciasną szparę pod zrujnowaną szafą nas ratuje. Druga sekta to niezłe odklejeńce, przypominające bardziej potworów niż ludzi. Tych zwykle spotykamy niestety w grupach. Na ogół są szybsi i zwinniejsi.

Oczywiście zgodnie z tradycją wrogowie mają tu swoich "bohaterów" którzy (kontrowersyjna opinia) są nieco bardziej przerażający niż w jedynce, ale ciężko opisać ich bez spoilerów więc zostawiam temat nietknięty.

Nasz bohater również ma kilka nowych gadżetów. Poza wspomnianą wyżej możliwością czołgania się dostajemy, wmontowany w kamerę, iście szpiegowski mikrofon mogący wychwytywać sapanie i jęki przez ściany. Robi robotę, pod względem taktyki i klimatu.

W razie gdyby stara wiocha i lasy zaczęły się nam nudzić, główny bohater regularnie ma halucyny. Są to klimatyczne jakby objawienia, rodem z apokalipsy św. Jana, oraz całe sesje powrotu do szkoły związanej z traumą, gdzie goni nas inna poczwara.

Ogólnie jak dla mnie gra 10/10. Zmieniono nieco sposób narracji, gra ma o wiele więcej cuscenek i dialogów, a sama fabuła jest nieco bardziej złożona niż w poprzedniej części. Do tego graficznie jest to niezły popis, jak zawsze noktowizja robi robotę. zwłaszcza w lesie. Ogólnie polecam każdemu, świetna gra

Straszna gra

youtube.com/watch?v=2KwM5aYFpPI

Raz nudna raz straszna

youtube.com/watch?v=VhLQTYZm_mM