Najciekawsze materiały do: Life is Strange

Wzruszająca historia, powiem tylko jedno cały świat za Chloe ;)

Grałam w wiele przygodówek, ale żadna nie ciągnęła mi się jak ta... Wole gry w których trzeba trochę wytężyć ten mózg, a nie tylko klikać co jedna niedojrzała laska powinna powiedzieć drugiej niedojrzałej lasce... Ludzie zagrajcie w runaway, sherlocka holmesa, black mirror czy deponie to zobaczycie na czym polega zabawa.

Dalej nie wiem, czy to była gra, czy film (w dobrym znaczeniu). Niby coś tam poklikałam, ale czuję się, jakbym jednak przez kilka dni oglądała turbo dobry serial. Z autentycznym zaciekawieniem rozmawiałam z postaciami, zawzięcie kibicowałam głównym bohaterkom, przerażona byłam za każdym razem, gdy coś poszło nie tak. Ostatni etap - majstersztyk.
Wiadomo, nie jest to gra dla fanów pędzącej na złamanie karku akcji, ale entuzjaści i entuzjastki gdybania, podziwiania widoków oraz chłonięcia atmosfery będą u siebie.

W tej grze wcielamy się w dziewczynę, która wraca do rodzinnego miasta i odkrywa, że posiada umiejętność cofania czasu. Od nas zależy, w jaki sposób i kiedy wykorzystamy (albo i też nie) nowo nabytą zdolność. Trzeba zaznaczyć, że wszystko będzie miało wpływ na przyszłe zdarzenia - czyli dokładnie tak, jak w prawdziwym życiu. Pod tym względem gra jest naprawdę ciekawa, bogato okraszona w dodatkowe wybory. Po pewnym czasie dosłownie zżywamy się z postacią, pisząc wspólnie historię.
Nie mam nic do zarzucenia, widać, że twórcy przyłożyli się do roboty i zadbali o pomniejsze szczegóły.
Jako, iż "Episode 1" jest darmowy, polecam zapoznać się z tym produktem, gdyż na pewno on nie zawiedzie, lubujących się w produkcjach tego typu.

Nie wiem, ale nigdy nie mogłem się do tej gry przekonać pomimo jej wysokiej noty, być może dyskusyjna grafika, nieco infantylna treść (bardziej dla młodzieży szkolnej) powoduje, że walczyłem i poległem.
U mnie nie zgrało i finalnie dałem sobie spokój niestety.

Świetna gra! Świetna fabuła, podejmowanie decyzji. Nie spodziewałem się, że aż tak wciągnę się w ten tytuł. Końcówka zmiata z nóg. Gra zdecydowanie zakorzeni się w mojej pamięci. Podejrzewam, że za kilka lat zagram od nowa.

Ta gra rozkochała mnie w sobie... Nie jest pozbawiona wad, ale mi to nie przeszkadzało. Rozgrywka jest tutaj właściwie tylko dodatkiem do pięknej, poruszającej i przede wszystkim spójnej historii. Od każdego epizodu nie mogłem się oderwać jak od najlepszego serialu, dzięki przepięknej muzyce grającej pod koniec każdego epizodu wczuwamy się w klimat gry jakby była świetnym filmem. (nie wiedziałem jakiego porównania użyć wybaczcie mi) Pierwszy raz przy zakończeniu gry naprawdę się rozkleiłem, nawet bardziej niż przy RDR2. Gra dla ludzi wrażliwych i uczuciowych i jedna z niewielu obecnych gier, która ma... Duszę. Po jej ukończeniu ciążyła na mnie jeszcze przez kilka godzin. Dałbym 10 gdyby nie bardzo widoczne wady, szczególnie częste "brzchumowówstwo" i dość brzydka grafika. 9.5/10, polecam każdemu.

Kurczę, Life is Strange już w dniu premiery potrafiło wywołać spore zamieszanie i - pomimo niezbyt urokliwej grafiki czy topornych rozwiązań mechanicznych - do dzisiaj czaruje.

Czaruje niesamowitym wyczuciem nastoletnich serc i głów, delikatnością, subtelnością i cholerną trafnością. Świetnie rozpisane są tu postacie i świetnie rozwijane relacje. To przede wszystkim interaktywna opowieść, w której poprzez nawiązywanie relacji brniemy do przodu. A im bliżej poznajemy bohaterów, tym bardziej nam na nich zależy. Ot, pies pogrzebany.

Dlatego tak bardzo lubię sobie wracać do tej gierki. Jeden z lepszych niezależnych strzałów.

gameplay pl: [link]

-bardzo przyjemna nastrojowa muzyka
-ciekawa fabuła
-bardzo mocny ładunek emocjonalny
-filmo-gra przygodowa
-rysunkowa grafika mimo że uboga jest tylko tłem całej historii i nie przeszkadza
-fajnie napisana postać bohaterki i jej głos
-można ściagnać spolszczenie

Świetne! Emocjonalnie nie przebije The Last Of Us II, ale też jest niezwykła.
Gdyby nie pewne niedociągnięcia (dla innych to mogą być zalety, więc nie wymieniam), ocena byłaby jeszcze wyższa.

,,To nie jest gra – to jest duchowe przeżycie’’ – takie zdanie usłyszałem od kolegi, który polecił mi kilka lat temu Life Is Strange. Lata minęły a ja cały czas miałem wątpliwości co do tego zdania. Jak taka licealna opowieść może mieć oceny 8,9,10? Jak ludzie mogą mieć nieprzespane noce po tej grze? Nie rozumiem…

Dzisiaj, po przejściu jedynki i Before The Storm, zrozumiałem i jestem wstrząśnięty. Przygody Max, Chloe, Rachel i innych automatycznie trafiają na moją topkę ulubionych gier EVER. Po mniej więcej 350 ukończonych grach, te dwie są dopiero drugą i trzecią, gdzie naprawdę zżyłem się z bohaterami, kibicowałem, słuchałem każdego słówka dialogu, czułem się jakbym był tam z nimi. Na te kilka dni prawie nie było ze mną kontaktu bo myślami odpłynąłem do Arcadia Bay. Najbardziej za serce chwyciła mnie Chloe, która na przestrzeni kilku lat dostała kilka soczystych kopniaków w tyłek od życia. Pod koniec 4 rozdziału, jak zobaczyłem alternatywną Chloe albo jak z Max dokonała odkrycia na złomowisku, nie mogłem wydusić z siebie słowa. To smutniejsze zakończenie jedynki sprawiło że po napisach siedziałem wgapiony w klawiaturę jeszcze 15 minut. Ale gra jest bezlitosna i w Before The Storm, w bonusowym epizodzie, pokazuje jeszcze cos z życia Chloe.

I właśnie wtedy zrozumiałem co kilka lat wcześniej miał na myśli mój kolega. Ta gra wżera się w mózg, wypala w nim dziurę tysiącem pytań. Za samą tylko postać Chloe, za obydwa zakończenia tych gier i za to, że po obydwu tych zakończeniach miałem na wpół nieprzespaną noc, nie mogę tej grze wystawić niczego innego jak 10. Coś niesamowitego

Jedna z najlepszych gier w jakie grałem, ma wszystko co powinna mieć gra przygodowa doskonała. Przede wszystkim gra ma świetny klimat, można się wczuć w role, w aktorkę i grać przez wiele godzin, to coś niebywałego jak mocno człowiek się utożsamia z bohaterką. Max i nie tylko zresztą to po prostu ideał pisania postaci, jest delikatna na zewnątrz, ale wytrzymała wewnątrz, jest konsekwentna, zabawna, naturalna i pewnie jeszcze 1000 innych pozytywnych słów można o niej powiedzieć, podobnie jak o innych postaciach, po prostu te są świetnie napisane (Swoją drogą max ma coś w sobie bardzo pozytywnego, coś co powoduje, że chce się nią przebywać, można się zakochać). Historia w grze to także majstersztyk, po każdej części dowiadujemy się coraz więcej, ale dopiero pod koniec 4 epizodu "znamy karty", no i jest bardzo istotny plot twist o czym nie będę mówił, żeby nie spojlerować, tak czy inaczej jeśli chodzi o historię to ta wciąga nie mniej niż postacie. Gra zachęca do zwiedzania całego dostępnego świata, a ten na szczęście jest na tyle mały, że w każdym epizodzie możemy wszystką przeczytać, z każdym porozmawiać, wszystko skontemplować, coś niebywałego. Często mało docenianym elementem jest muzyka bo zwyczajnie jest i nie przeszkadza, a tutaj jest i robi klimat jak cholera, za samą tylko muzykę gra powinna dostać growego oscara :P (zaraz obok najlepszego scenariusza, aktorów, reżyserii i kilku innych). Kolejnym plusem jest możliwość podejmowania decyzji, które mają istotny wpływ na rozgrywkę, to co było powiedziane na początku gry, że decyzje mają wpływ na przeszłość teraźniejszość i przyszłość jest całkowitą prawdą. Pod tym względem gra także jest wybitna. A więc gdzie jest haczyk? Jaki haczyk, nie ma haczyka! Dobra może trochę grafika jest taka sobie, ale nie znaczy brzydka, możecie być pewni, że to żadna przeszkoda aby bawić się grą, grafika jest dostatecznie fotorealistyczna aby nie przeszkadzała w rozgrywce. Tak naprawdę jedynym minusem jest dla mnie niemal cały piąty epizod.

Za epizod piąty odejmuję 1,5 punkta, pół punkta za grafikę. Do czwartego epizodu gra to 9,5. Jeśli był jakiś wyższy cel aby stworzyć gry, to jej najjaśniejszym przykładem jest Life is Strange. Topka wśród gier