Najciekawsze materiały do: Kingdom Come: Deliverance

świetna gra 9/10 bo ma kilka błedów

Grał ktoś może w KCD z czeskim dubbingiem? Sam zacząłem grać jakiś czas temu (chwilowo odłożyłem tę grę dla innych tytułów) i w wersji angielskiej dialogi wydają się dosyć sztuczne i sztywne. Może po czesku sprawiałoby to lepsze wrażenie?

Grafika,dopracowany świat, klimat, fabuła to plusy tej gry.
Oraz ciekawe pomysły dodatkowe: mini gra w kości, zapasy psujące się w czasie i rozmaite detale, które powodują, zwiększenie realizmu życia.
Wspaniały potencjał na doskonałą grę.

Ale co z tego, jeśli najważniejsza część, czyli walka jest skopana.
Wymyślono nowatorski system, który w praktyce jest skrajnie niewygodny i nieużyteczny. Walka po prostu mnie irytuje. Dochodzi do tego, w moim przypadku dziwnie słaba responsywność klawiatury i myszy. Mam często wrażenie, że po prostu bohater nie robi tego, czego od niego oczekuję po sterowaniu.
Nie wiem, być może do komfortowej rozgrywki trzeba użyć kilku modów, które tu opisywano.
Trudno mi też przyzwyczaić się do widoku FP, tam, gdzie od lat przyzwyczajałem się do TP. Ale to sprawa drugorzędna.
Generalnie po kilkunastu godzinach wymiękłem. Nie będę się męczyć.

Grudzień, szaro, do premiery dwójki jeszcze prawie dwa miesiące. A, odpalę sobie na chwilę jedynkę. Po materiałach z dwójki strasznie jedyneczka zbrzydła, wygląda i działa jak jakaś beta, ale po chwili człowiek nawet nie zauważa tych niestabilnych 30 klatek. No i sobie pojechałem na wycieczkę, byłem przy Użycach i skierowałem się na południowy wschód, kawałek za stadninę Neuhof, gdzie mam swój ulubiony spot do czilowania przy obozie węglarzy. No i jak człowiek sobie jedzie przez te tereny i wchodzi TA muzyka (nie jakiś konkretny jej kawałek, tylko po prostu TA), to serio jest w tej kanciastej grze prawdziwa magia i traktuje się ją więcej niż tylko grę. Oby dwójka też miała ten pierwiastek.

Witam.
Mam pytanie odnośnie do immersyjności. Czy lepiej grać z dubbingiem czeskim, czy angielskim?
Wydaje mi, że czeski będzie lepiej wprowadzał w klimat, ale "lipsync" wtedy jest jakiś dziwny, tak, jakby był robiony dla innego języka (sprawdzam na razie tylko sam początek - jeszcze nie zaczynam gry). Nie wiem, czy pasuje do języka angielskiego, czy po prostu nie pasuje do żadnego (wszystkie języki oprócz czeskiego wykasowałem, więc nie mam jak sprawdzić, a nie chce mi się ponownie instalować gry - myślałem, że czeski to jedyny słuszny dla tej gry). Poza tym zawsze lubię grać z językiem natywnym do danych "okoliczności przyrody", nawet jeśli trzeba czytać napisy.

P.S. Tak, dopiero teraz zacznę ją ogrywać - kupka wstydu bardzo powoli maleje, a KC właśnie pojawiło się na jej wierzchu jako następna.

https://piw.pl/strona-glowna/2733-jan-zizka-t-1-i-2-9788381968782.html Dla tych co chcą wiedzieć na temat historii Czech z początku XV w. - biografia Jana Żiżki. Późniejszy okres niż czas akcji KCD, ale warto! 28.11.2024r. była premiera.

Nie wiem jak oni to zrobili, że zwykłe włóczenie się po tym świecie jest takie fajne. Nic w sumie się nie dzieje, czasami wyskoczą jacyś Kumani, nawet zwierząt jest mało, ale w sumie to realistyczne. Wczoraj poszedłem głębiej w las pod Wranikiem i odkryłem w nim chatę z zabitym kolesiem, a potem jaskinię z dobrymi rzeczami, w każdej grze jest przecież takie coś ale tu cieszy jakoś lepiej. Swojski klimat robi swoje? Pewnie tak, ale nie tylko, bo w Wiedźminie eksploracja po jakimś czasie nudzi, a tu przez te pola i lasy podróżuje się cały czas miodnie (lasy nie tylko wyglądają świetnie ale mają też świetny klimat głuszy, gdy zawędruje się daleko).

Mam pytanie odnośnie do immersyjności. Czy lepiej grać z dubbingiem czeskim, czy angielskim?
Wydaje mi, że czeski będzie lepiej wprowadzał w klimat, ale "lipsync" wtedy jest jakiś dziwny, tak, jakby był robiony dla innego języka (sprawdzam na razie tylko sam początek, testuję ustawienia graficzne itp. - jeszcze nie zaczynam gry). Nie wiem, czy pasuje do języka angielskiego, czy po prostu nie pasuje do żadnego (wszystkie języki oprócz czeskiego wykasowałem, więc nie mam jak sprawdzić, a nie chce mi się ponownie instalować gry - myślałem, że czeski to jedyny słuszny dla tej gry). Poza tym zawsze lubię grać z językiem natywnym do danych "okoliczności przyrody", nawet jeśli trzeba czytać napisy.

P.S. Tak, dopiero teraz zacznę ją ogrywać - kupka wstydu bardzo powoli maleje, a KC właśnie pojawiło się na jej wierzchu jako następne.

Gra/Seria ma gigantyczny potencjał ( nie mogę się doczekać drugiej części) w grze wykonałem chyba dosłownie wszystko co tylko się da, walka jest bardzo wymagająca i trudna, na początku dostajemy łomot od wszystkiego co się rusza, a już walka na początku z 2 przeciwnikami to samobójstwo, ale jak już ogarniesz to satysfakcja jest mega, i tak nie jest to samograj, wątek główny wciąga, a grafika i jakość wykonania lasów jest obłędna, chyba najlepiej odwzorowana przyroda w grze ( na RTX 3070 8GB + mody graficzne + zainstalowane pakiety graficzne Raschade) coś pięknego i niesamowitego. Z minusów? sztuczne dłużyzny : spanie, jedzenie, ograniczony udźwig, ograniczony zapis gry oraz tkz "szybkie podróże" strasznie irytują i wydłużają czas gry niemiłosiernie... i przyznaje się wgrałem mody na udźwig i zapis w dowolnym momencie, bo już nie mogłem z tym zdzierżyć... z bardzo dużych minusów optymalizacja pozostawia wiele do życzenia... spadki ze 100fps na 40 fps są bardzo częste i zmiana ustawień z Ultra na średnie mało pomaga, chyba po prostu taki silnik gry. Ogólnie dobra gra.

Kingdom Come: Deliverance to prawdziwa perełka w świecie gier RPG, która zachwyca realizmem i immersją. Już od pierwszych chwil gra urzeka niesamowitą grafiką, która przyciąga uwagę dbałością o szczegóły. Przyroda w grze to majstersztyk – lasy wyglądają tak realistycznie, że można poczuć zapach wilgotnego mchu czy usłyszeć szelest liści. Każdy zagajnik ma swój unikalny charakter, a eksplorowanie tych miejsc staje się niemalże medytacyjnym doświadczeniem. Trawa czy błoto wygląda niesamowicie. Las wygląda naturalnie, nie rzucają się w oczy jakieś powtarzające się elementy. Można zapamiętać swoje ulubione zagajniki czy polany i trafić tam po samej przyrodzie. Można się zatrzymać i podziwiać piękno przyrody, ale i je usłyszeć. Ta mnogość dźwięków. W ogóle udźwiękowienie też jest znakomite. Muzyka rewelacja, tu i ówdzie podśpiewujące chłopki, mieszczanki ,czy także rycerze. Bez problemu na swojej średniej klasy słuchawkach słyszałem ,z której strony naciera wróg, czy słychać kroki. Dźwięki efektów pogodowych też brzmią rewelacyjnie. Przechodząc po mieście czy wiosce można podsłuchać jak ludzie ze sobą rozmawiają, plotkują czy obgadują innych. Niejednokrotnie można zasłyszeć ciekawą informację, która nam ułatwi zadanie lub umożliwi inne.

Historia jest równie mocnym punktem produkcji. Opowieść, która stopniowo wciąga gracza, pozwala nie tylko utożsamić się z głównym bohaterem, Henrykiem, ale także daje poczucie autentycznego uczestnictwa w wydarzeniach średniowiecznej Europy. Fabuła jest emocjonująca i pełna niespodzianek, miejscami zabawna, pouczająca, co sprawia, że trudno się od niej oderwać.

Twórcy zadbali również o historyczną wierność – zarówno w odwzorowaniu strojów, architektury, jak i w mechanice walki, która jest wymagająca, ale satysfakcjonująca. Oj, na początku wiele się trzeba nauczyć, ale później mimo, że walki nawet pod koniec są wymagające dają ogromną satysfakcję. Dzięki temu gra nie tylko bawi, ale również edukuje, dając wgląd w codzienne życie w XV wieku. Fajnie i wiarygodnie jest odwzorowany nawet humor z tamtych czasów, zwroty czy słówka. Twierdze i chatki wyglądają pięknie i mają w sobie to, co odczuwa się też na żywo zwiedzając prawdziwe zamki

To prawdziwe średniowiecze, z jego brudem, przepychem, zacofaniem, obłudą, ale i honorem, przekleństwami, zabobonami, wiarą i ówczesnym jej zrozumieniem.
Kingdom Come: Deliverance to nie tylko gra – to podróż w czasie, która pozwala doświadczyć piękna i trudów średniowiecza. Każdy fan RPG powinien dać jej szansę – nie pożałuje!

Śmiać mi się jak czytam te komentarze. To jest prawdziwy rpg do wszystkiego dochodzi się powoli trzeba mieć cierpliwość i wytrwałość cos jak gothic, kotor. Ale oczywiście pokoleniu dzieci kwiatów to nie pasuje, bo oni musza mieć wszystko teraz. Gra tez nie może być zbyt trudna i wymagać myślenia.

Sporo osób uznaje Deliverance za najlepszego po Wiedźminie RPGa, więc się wypowiem bo to śmiech na sali. W Wiedźminie (każdej części) była mnogość wyborów. Co prawda miały one znacznie mniejszy na ogół wpływ na grę, niż to zapowiadano przed ukazaniem się np. części 3 Wiedźmina, jednak te wybory były bardzo częste. W Kingdom Come wyborów prawie nie ma i właśnie mnie szlag trafił bo główny bohater jest pajacem sterowanym przez skrypty, który nie umie ugryźć się w język nawet ryzykując chłostę, czy wygnanie w sprawach bardzo mało znaczących. Skoro bohater ma w nosie to co bym zrobił w danej sytuacji i twórcy tej zapyziałej gry na siłę każą mi robić co jest w scenariuszu to jak mam się wczuć? To nie jest RPG tylko tańczenie, jak zagrają, więc skoro nie ma możliwości wyboru zachowań postaci to całe Role Play przestaje być Role Play.
Zdecydowanie na plus system walki, ale minusem jest fabuła - nawet, gdyby potraktować to, jako film i jedynie granie opisanej z góry roli to nadal fabuła jest słaba i nie wiem w co grały, co oglądały i co czytały osoby piszące peany na cześć wspaniałej historii Henryka, ale na pewno nic wykraczającego poziomem zaawansowania poza tytuły takie, jak Słoneczny Patrol, Counter-Strike lub 50 twarzy Greya

Emocje jak na grzybach , postacie drętwo wyrażające siebie jak typowe npc , drętwa beznadziejny system walki , grafika nie powala, zapisywanie gry to jakis dowcip,
nudna - poległem po 3 godzinach.
Nic mnie tam nie wciąga kompletnie nic
Niewiem może inni są mniej małostkowi.
2/10

Gra na premierę miała sporo problemów ale obecnie to graficzna petarda i chodzi płynnie. Stosunkowo małe studio zrobiło takie cudo na cry engine a reszta deweloperów tylko UE i Unity.

Właśnie ogrywam tę pozycję po raz pierwszy - akurat mam dużo wolnego czasu, a ten tytuł jest prawdziwą czarną dziurą.

Powiem krótko: żałuję, że czekałem tak długo. Takich gier już się praktycznie nie robi: oryginalnych, z własną wizją, realizowaną przez prawdziwych pasjonatów. Ta gra zasysa kompletnie i bez reszty - w ciągu ostatnich dziesięciu lat trafiło się tylko kilka takich tytułów.

Klimat, realizm, wykonanie świata i dbałość o szczegóły są na niesamowitym poziomie. Doceniam to tym mocniej, że sam jestem historykiem - pasjonatem i odkrywanie kolejnych szczegółów. Pomyśleli tu praktycznie o wszystkim, a tam gdzie są uproszczenia (np. system monetarny) zostało to obszernie wyjaśnione w Kodeksie.

Wiele osób narzeka na system walki. I to jest w dużej mierze prawda: na początku gramy chłystkiem któremu niemal każdy bandyta jest w stanie spuścić łomot. Jeden przeciwnik sprawia problem, a dwóch pochlasta nas w kilka sekund. Przyznaję, że momentami było to ekstremalnie frustrujące i gdyby nie całokształt gry to bym się po prostu zwyczajnie do tej gry zraził.

Dużo tu winy samej gry - daje ona zbyt mało informacji zwrotnej. Gracz dostaje łomot, poniewierają nim jak psem - a gracz nie wie co konkretnie robi źle. Powstaje wrażenie że tak już będzie zawsze, że walka z jednym wrogiem jest piekielnie trudna, z dwoma to pewna śmierć.

Kluczem jest zrozumienie faktu, że to gra RPG - w walce liczy się ekwipunek, statystyki, umiejętności i perki. Dlatego nie należy się zrażać tylko pchać fabułę do przodu - odblokować trenerów a następnie toczyć sparingi - dużo sparingów. Walczyć w turniejach. Opanować do perfekcji idealne bloki, kontry i kombinacje. Kupować, kraść lub zdobywać coraz lepszy sprzęt. Aktualnie mam 40 godzin na liczniku, jestem może w 1/3 fabuły (nie mam pewności), nabiłem 14 punktów siły i 11 walki mieczem. Teraz na luzie, w ramach zlecenia wpadam do obozu Kumanów i zabijam ich wszystkich (4-5) w jednoczesnej walce bez utraty zdrowia. A nie jestem jakimś młodzieniaszkiem wymiataczem z ultra refleksem tylko dziadygą dźwigającym piąty krzyżyk na karku. Niedawno wgrałem moda który zwiększa częstotliwość napadów na drodze i ich trudność - jakoś nie czuję aby było zbyt trudno. Problemem jest raczej to żeby wrogowie nie uciekli i nie zabrali ze sobą potencjalnie cennego sprzętu.

Podobnie ze strzelaniem z łuku. Na początku jest to gigantyczna mordęga. Brak celownika, szybko opadające strzały, niedorzecznie długa procedura napinania łuku (niektóre balisty dawało się naciągać szybciej), ręka trzęsąca się jak w ostatnim stadium alkoholowej delirki. W miarę nabijania zręczności i siły oraz zdobywania lepszego sprzętu robi się dużo prościej.

I to jest piękne. Początkowo psioczyłem bardzo mocno na system rozwijania umiejętności - ale teraz doceniam go po stokroć. Bo rozwijając umiejętności walki, jednocześnie sam siebie w niej trenowałem, nauczyłem się wyczekiwać na idealny moment do bloku i kontry.

Obciążenie gracza jest problemem. Ale to też zmienia się w miarę postępu - siła i perki na udźwig zwiększają limit. Perk z 12 poziomu "obrony" zmniejsza wagę noszonego pancerza. I nagle się okazuje, że mam spory zapas, a w połączeniu z bagażnikiem na koniu mogę rabować bandytów i nieźle się wzbogacić.

Wadą niewybaczalną jest natomiast system zapisu. Nie akceptuję go i już. Nie wiem kto to wymyślił, ale zdecydowanie wychlał zbyt wiele sznapsów. Bardzo szybko wgrałem moda na nielimitowany zapis i jakoś nie ucierpiał na tym klimat ani immersja. Gra wywaliła mi się kilka razy i gdyby nie ten zapis - musiałbym powtarzać spory kawałek gry.

W oczekiwaniu na KCD2 ograłem ponownie KCD1, żeby sobie przypomnieć fabułę. I znowu wsiąknąłem na długie godziny. Ta gra to RPG z krwi i kości, co się obecnie bardzo rzadko zdarza. Questy, nawet te poboczne, mają często nieoczywiste, ukryte rozwiązania i można je przejść na wiele sposobów. Rozwój postaci jest świetny, prawdziwe from zero to hero jak w Gothicu. Walka jest wymagająca i realistyczna, nawet pod koniec gry bardzo trudno jest walczyć z więcej niż 1 czy 2 przeciwnikami na raz. Fabuła jest bardzo ciekawa, zwłaszcza jeśli ktoś się interesuje historią późnego średniowiecza. Świat jest bardzo bogaty i realistyczny, wypełniony detalami, nigdy nie czułem się tak wciągnięty w średniowiecze jak tutaj. Znajdzie się kilka minusów jak wciąż obecne w grze bugi w niektórych zadaniach, słabe AI zwierząt w lesie czy cała masa błędów w polskim tłumaczeniu, ale nie psuje to wrażenia z gry która jest fenomenalna.

Co to jest za gra proszę państwa… Kupiłem ją za grosze w związku z dużym hype na sequel żeby samemu ocenić no i … przepadłem bez reszty. KCD ma niesamowity klimat i po 14h grania jestem z fabułą niedaleko za prologiem łażąc od wioski do wioski, delektując się tym przecudnym sielskim światem i wykonując pomniejsze zadania. Wspaniałe dla mnie jest to, że walka, podejmowane decyzje, wybierane ścieżki dialogowe wymagają pewnej dozy refleksji a sam rozwój postaci nie jest widowiskowy, ale subtelnie odczuwalny. Podsumowując na tą jedna z lepszych gier w jakie grałem (przynajmniej na tym wczesnym etapie rozgrywki).

Wszystko oprócz walki - 9/10. Myślę, że setki osób przez to się odbiło od tej gry.

Wyszła dwójka, a mam okazję zagrać w jedynkę to zagrałem. Według mnie gra dla ludzi mających dużo czasu i cierpliwości. Mi już brakuje jednego i drugiego. Niezła symulacja życia w średniowieczu.

Po 100 godzinach rozgrywki jedyne co w tej grze męczy to ciągłe napady na drogach. No nie idzie przejechać z miasteczka do miasteczka, żeby nie wpaść na przynajmniej jednych kumanów, czy innych bandytów, a potrafi być tego więcej. Rozumiem, że gdzieś trzeba szkolić sztuki walki, ale lepsze już by chyba były jakieś walki na arenach w ramach nie tyle turniejów, bo ten przecież jest, tylko okazjonalne wyzwania na pojedynek jakiegoś rycerza, czy rębajły.
Nie mówię, że tych zasadzek w ogóle nie powinno być, boli jedynie ich częstotliwość, gdzie wybijają trochę z immersji, bo to wygląda trochę jak jakiś Fallout od Bethesdy, gdzie szybko się okazuje, że zabiłeś więcej bandytów, niż spotkałeś neutralnych postaci.