Testujemy grę Armored Warfare - World of Tanks ma poważnego konkurenta - Strona 3
W ciągu ostatniego tygodnia braliśmy udział w alfa testach nadchodzącej gry o czołgach. Armored Warfare, które w tak wielu aspektach przypomina swojego starszego brata, World of Tanks, już dzisiaj wygląda interesująco. Warto czekać!
Ten tekst był przygotowany przed premierą gry.
- Pod względem mechaniki walki nie różni się od WoT-a;
- Widzieliśmy trzy rozległe i dopracowane mapy;
- Wiele typów pocisków (do 5 w meczu);
- Rozbudowany system szkolenia załóg i dowódców;
- Dynamiczne i szybkie pojazdy podzielone na pięć kategorii;
- Misje PvE.
World of Tanks jest swoistym Mausem gier o czołgach – to gigant, którego pozycji nikt o zdrowych zmysłach nie kwestionuje. W zeszłym roku Białorusinom z firmy Wargaming pojawił się konkurent w postaci War Thundera – dynamicznie rozwijany moduł bitew naziemnych z udziałem pojazdów pancernych oferuje jednak zupełnie inne doświadczania i bardziej symulacyjny styl rozgrywki. Twórcy Armored Warfare podchodzą do tego inaczej – mamy bowiem otrzymać grę bardzo podobną do World of Tanks pod względem mechaniki rozgrywki i podejścia do tematu, choć różniącą się konkretnymi detalami, z których warto wymienić choćby misje przeciwko sztucznej inteligencji (PvE).
Wygląda na to, że gry o czołgach pozostaną domeną wschodnich producentów i wydawców. World of Tanks to produkcja białoruskiego studia Wargaming, War Thundera stworzyli zaś Rosjanie z Gaijin Entertainment. Armored Warfare jest pod tym względem wyjątkiem... ale tylko niewielkim, bo choć za procesem deweloperskim stoi amerykańskie Obsidian Entertainment, to wydawcą gry jest My.com, wchodzące w skład rosyjskiego giganta Mail.Ru.
W ciągu ostatniego tygodnia braliśmy udział w alfa testach Armored Warfare. Była to już druga możliwość posmakowania tej czołgowej produkcji – tym razem wydawca zaprosił do zabawy kilka tysięcy graczy. Pisząc krótko: choć mieliśmy do czynienia z bardzo wczesną wersją produktu (niedostępna była np. zmora wielu czołgistów, czyli artyleria), to po rozegraniu kilkudziesięciu meczy i spędzeniu ponad 10 godzin na wirtualnych polach bitew możemy wysnuć już pierwsze przypuszczenia na temat Wojny Pancernej.
Wrzucamy pierwszy bieg
Tym, co oczywiście rzuca się w oczy jako pierwsze, jest oprawa graficzna. Wrażenie jakie na mnie wywarła jest zdecydowanie pozytywne – modele pojazdów są bardzo dopracowane, zadbano o wiele detali, np. różne pojemniki czy działające światła. Powiedziałbym, że projekty maszyn stoją na poziomie czołgów w wersji HD z WoT-a, choć nie są zarazem tak szczegółowe jak stalowe bestie, które znamy z War Thundera. W każdym razie przyjemnie się na nie patrzy, zwłaszcza, że tło, na jakim zostały przedstawione nie odstaje pod względem jakości.
Odważnym Leopardom małe kałuże są niestraszne.
Miałem okazję grać na trzech mapach, z których jedna (Cold Strike) zrobiła na mnie szczególnie dobre wrażenie. Pewnie dlatego, że przy jej tworzeniu inspirowano się miejscami, które każdy z nas zna – wschodnioeuropejskimi blokowiskami. Szczególnie cieszył wzrok poziom dopracowania detali – lokacja pełna jest (poprawnie postawionych) znaków drogowych czy porzuconych samochodów. Można nawet dojrzeć firanki w oknach, a na niektórych balkonach choinki (na mapie panuje zima, a jak zima to są i Święta). Miałem wrażenie, że projektując Cold Strike twórcy korzystali po prostu ze zdjęć i skrupulatnie przenosili je do wirtualnego świata.
