Torpedy | Podstawy Silent Hunter 3 poradnik Silent Hunter III
Ostatnia aktualizacja: 17 września 2019
Torpedy wykorzystywane w grze Silent Hunter 3 można podzielić na 4 grupy: z napędem parogazowym, z napędem elektrycznym, z programatorem oraz samonaprowadzane akustycznie. Na początku wojny mamy do dyspozycji tylko dwa rodzaje torped T1 i T2. Z biegiem czasu dochodzą unowocześnione T3 (1941 r.) oraz torpedy z programatorami FaT (1941-42) i LuT (1943-44) oraz torpedy z zapalnikami akustycznymi: Falke (1942), Zaunkönig I (1943) oraz Zaunkönig II (1944).
T1 - jest to torpeda wynaleziona przed wojną i dość powszechnie stosowana w pierwszym okresie walk. Największą wadą tej torpedy jest jej napęd silnikiem spalinowym wytwarzającym parę. Torpeda tego typu zostawia za sobą widoczny z daleka ślad z pęcherzyków powietrza. Zdradzała przez to pozycję okrętu wystrzeliwującego torpedę oraz dawała szansę załodze statku na zrobienie uniku. Z tego powodu stosowana była głównie w nocy. Do zalet tej torpedy należy jej duża szybkość (44 węzły) oraz zasięg (ok. 14 km).
T2, T3 - ten typ torpedy był najczęściej stosowany mimo początkowych problemów z jej zapalnikami oraz urządzeniami odpowiedzialnymi za utrzymywanie odpowiedniej głębokości. Napędzana była silnikiem elektrycznym i pozostawała niewidoczna dla wroga aż do momentu trafienia. Torpeda T3 miała powiększoną pojemność baterii w stosunku do T2 (5 km - w grze jest on trochę zaniżony) i co za tym idzie większy zasięg (7,5 km). T2 i T3 rozwijały 30 węzłów.
FaT I, FaT II - były to zmodyfikowane torpedy typu T1 i T2. Dodano do nich programator FaT (Federapparat Torpedo). Torpeda została zaprojektowana do zwalczania licznych zespołów jednostek pływających, np. konwojów atlantyckich. Na zaprogramowanym odcinku poruszała się po linii prostej, a następnie zaczynała zygzakować w również zaprogramowanym kierunku. Zmiany kursu można było ustawić co około 800 lub 1500 metrów.
LuT I, LuT II - były to torpedy dalekobieżne z programatorem pozwalającym ustawić kurs torpedy tak, aby po przebyciu danego odcinka zaczęła zygzakować lub krążyć. Torpedy LuT były przystosowane do wystrzeliwania z dużych głębokości (do 50 m).
Falke, Zaunkönig I, Zaunkönig II - prace nad tą bronią zaczęły się już w roku 1936 jednak pierwsze użycie bojowe nastąpiło w 1943 r. Były to torpedy samonaprowadzające się na odgłos pracy silników lub śrub okrętowych. W założeniu miano je odpalać w ogólnym kierunku celu, który następnie samodzielnie namierzały za pomocą własnych, pasywnych hydrolokatorów. Falke ze względu na swoją małą prędkość była stosowana przeciwko statkom handlowym. Eskortowce mogły ją z powodzeniem wymanewrować. Zaunkönig I miały być cudowną bronią przeciwko eskortowcom. Posiadały już zapalnik magnetyczny oraz rozwijały większą prędkość. Szybko jednak znaleziono antidotum w postaci urządzenia zwanego "Foxer", które ciągnięte za rufą imitowało hałas śrub okrętowych i powodowało przedwczesną eksplozję torpedy. Niemieccy konstruktorzy w odpowiedzi na foxera wprowadzili Zaunkönig II, które miały być mniej wrażliwe na urządzenia zakłócające. W rzeczywistości torpedy tego typu nie zostały użyte w operacjach bojowych (w grze mamy jednak szansę zaopatrzyć w nie nasz okręt).