Ustawienia oddziałów | Podstawy Praetorians poradnik Praetorians

Ostatnia aktualizacja: 26 września 2019

Ustawienia oddziałów

W rozdziale tym starałem się zebrać najczęściej spotykane sytuacje na polach bitew i opisać swoje techniki radzenia sobie z nimi. Oczywiście istnieją metody znacznie bardziej efektowne od moich, lecz zawsze byłem wyznawcą zasady, by nie mnożyć bytów ponad potrzebę i stąd posługuję się w większości rozstrzygnięć minimalnym zestawem formacji.

Pośród poniższych sytuacji bitewnych nie ma na pewno jednej - ataku ze wzgórza porośniętego lasem na przeciwnika stacjonującego poniżej... To dlatego, że w takiej sytuacji można zlecić wydawanie rozkazów małpce sąsiada. :-)

A. Otwarty teren

W przypadku spotkania z przeciwnikiem na równinie, gdzie nie da się wykorzystać ani lasów, ani wzgórz, stosunkowo duże znaczenie ma liczebność własnej armii. Poprawne jednak jej ustawienie doskonale zwiększy jej siłę. Od strony przeciwnika ustawiamy kolejno szpaler legionistów (formacja standardowa, postawa obronna, utrzymuj pozycję), których zadaniem będzie zatrzymanie ataków na łuczników. Za legionistami stawiamy podobny liczebnie szereg strzelców posiłkowych (formacja pozycyjna, postawa obronna) i rozpoczynając walkę nakazujemy im postawę agresywną. W przypadku możliwości ataku ze strony wrogich łuczników lub machin miotających dobrze postawić na tyłach, nieco z boku ekwitów (postawa obronna), którzy posłużą do szybkiego rozprawienia się z dalekosiężnym zagrożeniem. Pamiętać należy o tym, że wydanie rozkazu do ataku za pomocą podwójnego kliknięcia prawym klawiszem myszy skłoni konnicę do szarży.

Całkiem na tyłach dobrze jest postawić centuriona i medyka - zwiększą oni siłę i żywotność oddziałów. Jeśli tylko uda się znaleźć bezpieczne miejsce dla zwiadowcy, należy go również postawić tak, by widział jak największy fragment pola bitwy.

B. Przeciwnik skryty w lesie

W pobliże lasu należy podprowadzić legionistów (postawa obronna, utrzymuj pozycję), a za nimi łuczników (formacja pozycyjna, postawa obronna), jak w poprzednim przypadku. Łucznikom nakazać postawę agresywną i wprowadzić do lasu wilka zwiadowcy. Gdy tylko zwierzę dostrzeże wroga, łucznicy rozpoczną jego ostrzał. Jeśli wróg rzuci się do ataku, legioniści powstrzymają jego zapędy.

C. Przeciwnik stacjonujący na wzgórzu

Postąpić tak jak w poprzednim przypadku. Jeśli wilk nie będzie w stanie dostrzec przeciwnika, wówczas posłużyć się sokołem - w miarę konieczności kilkukrotnie. Jeśli na wzgórzu nie ma pikinierów, wówczas można przeprowadzić szarżę konnicy. Jeżeli zaś wzgórze jest porośnięte lasem, który jest obsadzony łucznikami... to najlepiej w ogóle go nie zdobywać, a jeśli koniecznie trzeba, wówczas pozostaje ustawić legionistów w formację żółwia i tak zabezpieczonych wprowadzić do lasu.

D. Wieże obronne

Łucznicy stacjonujący w wieżach mają bardzo duży zasięg strzałów i atak na wieżę za pomocą katapult będzie atakiem samobójczym, choć skutecznym. Prościej i taniej bywa podbiec w stronę wieży oddziałem łuczników (formacja standardowa, postawa agresywna), a kiedy wieża zacznie się palić, wycofać ich również biegiem i oddać pod opiekę medyka.

E. Zdobywanie twierdzy

Wybudować wieże oblężnicze i obsadzić je legionistami (postawa agresywna). Podciągnąć je pod mury i pozwolić legionistom atakować obrońców. Jednocześnie, w miarę możliwości podprowadzić katapulty i tłuc obrońców na murach szrapnelami. W obwodzie należy trzymać konnicę, której zadaniem będzie szybkie rozprawienie się z wychodzącymi poza mury kontratakami obrońców. Gdy machiny dotrą do murów, nie należy się już ich losem martwić.

F. Obrona twierdzy

Łuczników (postawa agresywna) posłać na wieże oraz na mury. Na mury dosłać legionistów (postawa agresywna) i włóczników (postawa agresywna). Poza murami trzymać w bezpiecznym miejscu jazdę, którą należy prowadzić do ataku na pozostawione bez ochrony machiny oblężnicze oraz łuczników.