Zaawansowane połączenia i konstrukcje | Podstawy rozgrywki | Mashinky poradnik Mashinky

Przedstawiamy wzory budowania najtrudniejszych połączeń kolejowych w Mashinky:

• Pętla jednokierunkowa dla dwóch lub więcej pociągów
• Dwupasmowy tor z sygnalizacją dla kilku pociągów
• Skrzyżowania i podłączanie bocznych linii
• Wjazd i wyjazd dla stacji z dużym ruchem pociągów

Pętla jednokierunkowa dla dwóch lub więcej pociągów

Pętla jednokierunkowa to trasa, która połączy więcej niż dwie stację lub służy do obsługi większej ilości pociągów. Zaletą takiego rozwiązania jest pełna płynność pociągów. Minusem, trudność w zmodyfikowaniu linii oraz z czasem drogi powrotnej. Im dłuższa pętla tym więcej czasu zajmuje pociągom powrót do stacji pierwotnej. Poza tym, na trasie muszą być pociągi o zbliżonych osiągach i długości składu. Dłuższe i cięższe składy będą blokować pociągi, które są krótsze i lżejsze. Częstym widokiem będą wtedy szybsze pociągi, wlekące się za wolniejszymi.

Wybudowanie pętli pomoże ci w stworzeniu linii kolejowej dla wielu pociągów.

Połącz wszystkie stacje w taki sposób, aby stworzyć zamknięty obieg. Następnie umieść w równych odstępach sygnalizatory na długość pociągów, które będą się tutaj poruszać. Muszą być to sygnalizatory jednokierunkowe (wszystkie zwrócone w jedną stronę). Koniecznie umieść sygnalizator przed każdą stacją, nawet kosztem krótszego/dłuższego odcinka. Wypuść najpierw dwa pociągi i poobserwuj chwilę jak się zachowują na linii, a następnie spróbuj puścić kolejny pociąg. Jeśli nadal zostaje utrzymana płynność ruchu, możesz dalej eksperymentować lub cieszyć się z wyników.

Przy takim połączeniu ważne jest odpowiednie umiejscowienie stacji. Jest kilka możliwości:

1. Stacja na trasie (1). Zminimalizujesz ilość torów potrzebnych do budowy. Pociągi, które nie muszą odwiedzić tej stacji po prostu przez nią przejadą. Z drugiej strony, kiedy jeden pociąg się zatrzyma, resztą będzie stała przed stacją.
2. Stacja obok trasy (2). Zbuduj stację równolegle do głównej pętli. Dzięki temu pociąg zboczy z kursu bez potrzeby blokowania trasy. Jednak, kiedy główna trasa będzie zajęta, pociągi będą korzystać z niej jak ze skrótu, przez co nadal mogą blokować stację dla innych pociągów.
3. Stacja-odnoga (3). Od głównej pętli robisz małą odnogę z sygnalizacją dwukierunkową (lub stawiasz dwa sygnalizatory jednokierunkowe, po jednym w każdą stronę). Choć pociągi tracą na czasie (muszą zjechać z głównej trasy i zawrócić), to nie będą blokować głównej trasy i cała linia zyska na płynnym ruchu. Minusem jest możliwość obsługi tylko jednego pociągu, jeśli ustawiłeś jeden peron (przy sygnalizacji dwukierunkowej) lub nie więcej niż dwóch (sygnalizacja jednokierunkowa). Problem znika przy dostawieniu kolejnych peronów.

Dodatkowo, stacja docelowa (przetwórnia, fabryka) może posiadać kilka peronów. Taka stacja jest połączone z główną linią oraz posiada sygnalizację przed i za każdym peronem. Zazwyczaj będzie celem wszystkich twoich pociągów. Zamiast skazać resztę na zbędny postój, możesz w prosty sposób przyspieszyć rozładunek i zwiększyć płynność ruchu na pętli. Wystarczy rozbudować stację o kilka dodatkowych stanowisk.

Dwupasmowy tor z sygnalizacją dla kilku pociągów

Zbudowanie dwóch równoległych tras znacząco usprawnia ruch nawet dla kilku do kilkunastu pociągów. Możesz budować taką trasę dla połączeń krótkich i długich. Jedyny mankament tego rozwiązania to duże koszty budowy oraz czas związany z ustawieniem sygnalizacji.

Zacznij od zbudowania stacji o kilku peronach i połączeniem tych miejsc dwoma nitkami torów. Na obu liniach rozmieść sygnalizatory jednokierunkowe w równych odstępach. Warto trzymać się zasady, że dana strona ciągle trzyma jeden kierunek (np. zgodnie z ruchem drogowym prawostronnym). Dzięki temu stworzysz "drogę", na której może być wiele pociągów, pędzących w różne strony. Przed stacjami umieść sygnalizatory dwu kierunkowe, aby pociągi mogły wjeżdżać i wyjeżdżać na tą samą trasę.

Kolejnym plusem jest możliwość podłączenia wielu stacji, które są po drodze, do głównej linii. W takiej sytuacji pamiętaj o podłączeniu do trasy do obu stron i umieszczeniu dodatkowych sygnalizatorów. Kiedy zajdzie potrzeba lub zostaną odblokowane nowe punkty przemysłowe na mapie, wystarczy je podpiąć pod główną linię.

Skrzyżowania i podłączanie bocznych linii

Przy budowaniu skrzyżowań, musisz pamiętać o łączeniu wszystkich tras, tak aby żaden pociąg nie zgubił swojej trasy. W ten sposób stworzysz linię, do której możesz podpiąć inne połączenia i zawsze znajdą drogę do celu. Tworzenie skrzyżowań jest przydatne, jeśli masz przecinające się dwie trasu dwupasmowe lub musisz stworzyć rozwidlenie.

Po lewej skrzyżowanie kolizyjne, które spowalnia ruch wszystkich pojazdów. Po prawej skrzyżowanie bez kolizyjne z użyciem mostów.

Samo stworzenie skrzyżowania w oparciu o tory jest proste, ale wysoce nieekonomiczne. Pociągi na wielu torach będą się blokować i szybko zaczną się tworzyć kolejki. Najlepiej jest wykorzystać mosty lub tunele. Dzięki tym usprawnieniom, możesz stworzyć skrzyżowania, gdzie żaden pociąg nie będzie wadził drugiemu. Jedna nitka korzysta ze zwykłych torów, a druga leci nad torami mostem lub pod skrzyżowaniem korzystając z tunelu. Takie rozwiązanie znacząco sposób przyspiesza czas trwania podróży. Unikasz również ewentualnych postojów czy wypadków. Pamiętaj aby podłączyć zewnętrzne tory do przecinającej trasy, niczym na zjazdach do autostrad.

Odnoga ze zwykłych torów to szybkie i proste rozwiązanie, ale z czasem źle wpłynie na całą linię. Droższe rozwiązania z udziałem mostów/tunelów oferuję lepsze wyniki.

Podłączanie małych bocznych linii jest bardzo proste. Wystarczy pociągnąć dwa tory do danej stacji i dodać sygnalizatory przed główną linią (1). Dużym minusem takiego rozwiązania jest tworzenie skrzyżowania, które może zatrzymać kilka pociągów. Tutaj również warto skorzystać z mostu lub tunelu (2). Wtedy jedna strona może po prostu odchodzić od głównej trasy, a drugą przerzucić na druga stronę, korzystając ze wspomnianych narzędzi. W ten sposób bezproblemowo podłączysz dodatkową linię do głównej trasy.

Wjazd i wyjazd dla stacji z dużym ruchem pociągów

Budując coraz większe połączenia, zaczniesz zawracać uwagę na kotłujące się pociągi pod twoimi stacjami. Większa ilość peronów nie zawsze rozwiąże problem, ponieważ najczęściej pociągi będą wracać do mijanki/drugi tor. Jako, że semafory dzielą przestrzeń na bloki, to część pomiędzy główną tras a stacją będzie często zajęta. Przy dużej ilości pociągów lub nawet przy kilku, ale szybkich, zauważysz potrzebę innego podejścia do sprawy.

Odzielenie torów wjazdowych i wyjazdowych skutecznie wpłynie na płynność ruchu. Zamiana na sygnalizację jednokierunkową, powstrzyma pociągi od zawracania w miejscach niepożądanych.

Najlepszy sposób to stworzenie torów wyjazdowych oraz przebudowanie wjazdu na stację. Sygnalizatory przed stacją zamieniasz z dwukierunkowych (1) na jednokierunkowe w stronę stacji. Po drugiej stronie tworzysz tory i stawiasz drugą linię sygnalizatorów (2). Teraz łączysz wszystkie wyjazdy do jednej trasy, która powróci do głównej nitki przy wjeździe (3). W ten sposób pociągi nie będą zawracały i blokowały pociągów wjeżdżających na stację. Co więcej, w czasie kiedy jeden pociąg będzie wyładowywał towar, drugi może w tym czasie zająć inny peron. Ten sposób to jedno z najlepszych rozwiązań, które znacząco rozładuje ruch nawet na najbardziej zatłoczonych trasach. Jedyny minus wystąpi w sytuacji, gdy wszystkie perony będą zajęte, a pociągi będą po kolei czekać na wolny tor wyjazdowy.

Przedłużone tory wyjazdowe w znaczny sposób rozładuje ruch na tej stacji.

Samo dodawanie peronów i tras wyjazdowych, może nie zniwelować problemu. Tuż za stacją stwórz trasę na długość kursujących pociągów (1) i dopiero wtedy stwórz trasę łączącą się z główną nitką (2). Teraz postaw sygnalizator tuż za stacją (3) i przed złączeniem w jeden tor (4). Dzięki temu, nawet jeśli wszystkie stacje będą zajęte, pociągi opuszczą perony i będą stać na torze oczekującym. Zostawią za to peron za sobą otwarty i inne pociągi nie będą musiały czekać, aż któryś pociąg wyjedzie ze stacji.