Poruszanie się w przestrzeni | Freelancer poradnik Freelancer
Ostatnia aktualizacja: 19 września 2019
Tu nie ma się nad czym specjalnie rozwodzić, ale podsumujmy... Na głównej mapie Sirius Sectora widnieją systemy, które gracz już odwiedził lub o których istnieniu dowiedział się dzięki kupionej w barze informacji. Jest ich 45. Nie wszystkie systemy zostają na tej mapie zaznaczone, gdyż wszystkich systemów, które gracz może odwiedzić jest 52. W drugą stronę zaś istnieją dwa systemy, do których poza wątkiem fabularnym gracz nie jest w stanie uzyskać dostępu - o ile mi wiadomo. Są to systemy Alaska i Tohoku.
Poruszanie się pomiędzy systemami możliwe jest zarówno dzięki naturalnym jump holes (dziurom nadprzestrzennym) oraz jump gates (bramom technologicznym pełniącym tę samą funkcję). O ile jump holes przeważnie ukryte są w polach asteroid, o tyle jump gates znajdują się przy końcach wewnątrz systemowych trade routes (szlaków handlowych).
Trade routes pozwalają na szybkie przemieszczanie się wewnątrz systemu. Zarówno jump gates jak i trade routes mają swoich właścicieli (przeważnie jest to lokalna policja i lokalne wojsko), lecz można z nich korzystać niezależnie od swojej reputacji. Nawet jeśli dana trade route lub jump gate jest graczowi wroga i będzie do niego oddawać strzały ze zintegrowanych z nią wieżyczek, gracz może z niej skorzystać. Inaczej rzecz się ma w przypadku baz i planet, gdyż niemożliwe jest lądowanie tam, gdzie gracz uznawany jest za wroga.
Dopóki gracz nie zostaje zaatakowany przez obce statki, dopóty używanie autopilota pozostaje najwygodniejszą metodą przemieszczania się. Autopilot we "Freelancerze" posiada kilka opcji powodujących nieco odmienne zachowanie się statku, lecz zawsze należy pamiętać o tym, by zablokować sterowanie myszką (domyślnie czyni to spacja - tzw. free flight). Jeśli gracz pozostanie w trybie mouse flight, wówczas funkcjonowanie autopilota zostanie znacznie ograniczone i większość kontroli nad statkiem wciąż będzie w rękach gracza.
Pierwszym trybem działania autopilota jest go to (leć do). Wybranie celu oraz włączenie tej opcji (i przełączenie spacją sposobu sterowania na free flight) sprawi, że autopilot będzie prowadził statek w stronę wybranego celu omijając samodzielnie pojawiające się po drodze przeszkody. Od czasu do czasu nie zdoła wyminąć którejś z przeszkód, lecz zderzenia we "Freelancerze" nie czynią statkom wielkiej szkody. Nieco inaczej rzecz się ma w przypadku wielkich obiektów w rodzaju planet. Jeśli trajektoria lotu wypada w poprzek planety, wówczas warto kontrolować poczynania autopilota. Zdarza się bowiem, że zechce on poprowadzić statek kursem wysoce kolizyjnym. Szczególnie często się to zdarza przy automatycznym dokowaniu do orbitującej stacji znajdującej się po drugiej stronie planety. W takim przypadku należy włączyć mouse flight i własnoręcznie korygować trasę lotu. Niewielkie zahaczenie o atmosferę planety nie czyni szkody i zostaje oznajmione pilotowi za pomocą stosownego komunikatu. Komunikatu, którego nie można zignorować, gdyż większe zbliżenie do planety zaowocuje eksplozją statku.
Drugim trybem działania autopilota jest dock (dokowanie). Umożliwia on automatyczne lądowanie w stacjach kosmicznych, statkach bitewnych i na planetach (lądowanie na planetach możliwe jest jedynie za pomocą pierścienia dokującego) oraz korzystanie z jump gates, jump holes oraz trade routes. Opcję dokowania można włączyć, gdy wybrany cel znajduje się w odległości nie większej niż 9500. Podczas pokonywania drogi dzielącej od celu autopilot funkcjonuje tak samo jak w przypadku opcji go to.
Trzecim i ostatnim trybem działania autopilota jest formation, czyli lot w formacji. Można z niego skorzystać tylko wówczas, gdy wybrana zostanie albo formacja statków będąca na patrolu albo większy statek handlowy. Podczas lotu w formacji statek podąża za leaderem.
Działanie autopilota w dowolnej chwili można przerwać naciskając klawisz escape. Możliwość ta pozostaje dostępna nawet wówczas, gdy gracz nie jest już w stanie włączyć mouse flight. Należy o niej pamiętać szczególnie wtedy, gdy statek zostanie silnie zaatakowany podczas wykonywania manewrów dokowania, a zwłaszcza ustawiania się w kolejce do tegoż.
Autopilot najlepiej funkcjonuje w połączeniu ze zdefiniowanymi way points (punktami trasy), które zaznacza się z poziomu mapy. Kliknięcie prawym klawiszem myszy w dowolnym miejscu przestrzeni lub na wybranym obiekcie powoduje pojawienie się niewielkiego menu, wśród którego opcji znajduje się wybór optymalnej trasy wiodącej do niego. Pamiętać jednak należy, że automatyczne określenie trasy przelotowej możliwe jest tylko wtedy, jeśli do celu można się dostać z wykorzystaniem jump gates. W innym przypadku pozostaje ręczna nawigacja.