Intel Core i7 (rok 2008). 50 lat minęło… – historia Intela od roku 1968 po dzień dzisiejszy

Intel Core i7 (rok 2008)

Dominacja procesorów Core i: od 2008 do 2013 roku

Akcja nabiera tempa.

Wydany pod koniec 2008 roku Intel Core i7 (w tym model Core i7 860) jest pierwszym procesorem Intela posiadającym zintegrowany kontroler pamięci. Oprócz zaawansowanych wersji pod socket 1366, w tym modeli sześciordzeniowych, Intel rozszerzył serię o mniejsze odmiany posiadające dwa i cztery rdzenie oraz zintegrowaną kartę graficzną, które oferowane były jako modele Core i3, Core i5 oraz Core i7 pod socket 1156. Nowa technologia Turbo Boost pozwalała na zwiększenie taktowania rdzenia procesora, o ile inne rdzenie nie były w tym czasie używane.

Intel Core I „Sandy Bridge” (rok 2011)

Z początkiem 2011 roku pojawiła się druga generacja procesorów Core i w postaci modeli wykorzystujących mikroarchitekturę Sandy Bridge, która ponownie wymagała zastosowania nowego gniazda (jak np. model Core i7 2600K). W porównaniu z pierwszymi układami Core i, Sandy Bridge znacząco zwiększyła wydajność przy takim samym zużyciu energii, oferując jednocześnie szybszą zintegrowaną kartę graficzną. Intel jednak nieco skomplikował życie miłośnikom podkręcania: tylko modele w wersji K, które za wyższą cenę oferują odblokowany mnożnik, mogą być w sensowny sposób podkręcone.

Architektura Sandy Bridge oferowała wyższą wydajność przy podobnym zapotrzebowaniu na energię.

Intel Core i „Ivy Bridge” (rok 2012)

Wiosną 2012 roku ukazała się generacja o nazwie Ivy Bridge (w tym Core i7 3770K). W porównaniu do swoich poprzedników te procesory są przede wszystkim bardziej ekonomiczne i nieco wydajniejsze. Znacznej poprawie uległ zintegrowany układ graficzny, jednakże maksymalna liczba rdzeni w dalszym ciągu nie ulegała zmianie i pozostała na poziomie czterech. Dość nietypową rzeczą jak na Intela jest fakt, że procesory te są kompatybilne z płytami głównymi poprzedniej generacji.

Maksymalna liczba rdzeni w Intelu to ciągle 4.

Intel Core i „Haswell” (rok 2013)

Czwarta generacja serii Core (w tym między innymi model Core i7 4770K) produkowana jest tak samo jak „Ivy Bridge” w technologii 22 nm, wymaga jednak nowych płyt głównych z socketem 1150. O ile wydajność procesora wzrosła nieznacznie w stosunku do poprzedniej serii, o tyle dzięki zintegrowanej pamięci wideo wydajność grafiki jest wyższa, co jest odczuwalne w przypadku niektórych modeli notebooków. Cztery rdzenie pozostają zatem dla Intela górną granicą w kluczowym segmencie rynku.

Rok później swoją premierę w sektorze high-end miał pierwszy ośmiordzeniowy procesor Intela dla komputerów stacjonarnych w postaci modelu Intel Core i7 5960X (z architekturą Haswell-E pod socket 2011-3). Ponadto w 2014 roku ukazały się nieznacznie zmodyfikowane procesory Haswell Refresh (w tym model Core i7 4790K), które oferują przede wszystkim wyższe częstotliwości taktowania zegara.

Z kolejnymi generacjami Core i nie wiążą się rewolucyjne zmiany w wydajności.